Ας μιλήσουν αυτοί που ξέρουν.

Παρα το γεγονός οτι θεωρώ άκαιρες και επιζήμιες για τον αγροτικό κόσμο τις κινητοποιήσεις αυτη τη συγκεκριμένη περίοδο ,θα σας παρακαλούσα να αφιερώσετε λίγο από τον Κυριακάτικο χρόνο σας να διαβάσετε το παρακάτω κείμενο όπου θα δείτε τις απαντήσεις σε πολλά από αυτα που ακούγονται τις τελευταίες μέρες για τους τραμπούκους ευνοημένους και πλούσιους αγρότες.(κλικ μέσα στο κείμενο )Ο συντάκτης του είναι καθηγητής μέσης εκπαίδευσης απο την Ορεστιαδα.

Εγω ως αγρότης θα ηθελα μονο να πω ενα μεγαλο ευχαριστώ στον κ Χαρακοπιδη.

Τις επιδοτήσεις τους οι Ευρωπαίοι δεν τις έδωσαν επειδή τους περίσσευε η φιλανθρωπία, ούτε με το αζημίωτο. Όλα αυτά τα τεράστια τρακτέρ που βλέπετε, τα κάθε είδους μηχανήματα συγκομιδής πατάτας , σιταριών, καλαμποκιών, ηλιόσπορων, βαμβακιών κ.λ.π. , οι σωλήνες ποτίσματος, οι πύραυλοι, τα 4χ4 αγροτικά τζιπ, τα φάρμακα, τα λιπάσματα κ.λ.π., κ.λ.π. δικά τους προϊόντα είναι. Κάθε παλιοσίδερο της βιομηχανίας τους, κάθε σωλήνας άρδευσης, κάθε φάρμακο , κάθε λίπασμα ανταλλάχθηκε με πολλούς τόνους αγροτικών προϊόντων, που οι επιτήδειοι έμποροι τα πωλούσαν σε σας 10 φορές ακριβότερα και φαρμακωμένα. Τα μόνιμα κορόιδα έμεναν πάντα με το μουτζούρη (βλέπε χρέη στην Αγροτική τράπεζα και μηχανήματα) στο χέρι και μόλις κατάφερναν να ξεχρεώσουν τα μηχανήματα για την παραγωγή του Α προϊόντος, που επιδοτούνταν, επειδή το ζητούσε τάχατες η αγορά , αίφνης έρχονταν πάμφθηνο από κάποια άλλη χώρα και έμεναν πάλι με τα άχρηστα πλέον μηχανήματα στην αυλή. Φτου κι’ απ’ την αρχή και πάλι να χρεώνονται για την αγορά καινούργιων μηχανημάτων που χρειάζονταν για την παραγωγή ενός Β προϊόντος με την ίδια πάντα κατάληξη. Μέσα στα μπλόκα λοιπόν βρίσκονται και αυτοί που είναι μέσα στο κόλπο της εμπορίας , είτε των προϊόντων , είτε των μηχανημάτων παραγωγής, είτε της καλλιεργήσιμης γης παριστάνοντας παράλληλα και τους αγρότες και όντως τα παίρνουν από πολλές μεριές και έχουν τη δυνατότητα να δρουν οργανωμένα και μεθοδικά, αλλά και οι άλλοι , που από την παιδική τους ηλικία μέχρι τα βαθειά γεράματα πληρώνουν χρέη με υποτιμημένο μόνιμα το προϊόν της σκληρής τους εργασίας γεμίζοντας τις αυλές με άχρηστα παλιοσίδερα. Είναι αυτοί που δε καταλαβαίνουν ποτέ, πως το στάρι που πωλούν 10 λεπτά το κιλό , το αγοράζουν σαν ψωμί στα 1,60 ευρώ το κιλό, το γάλα που πουλούν 30 λεπτά το βρίσκουν σαν γιαούρτι στα 2 ευρώ τα 250 γραμμάρια , πως γίνεται να παράγουν προϊόντα για να χορτάσουν χίλιους ανθρώπους και τελικά , όταν τα πωλούν να μη μπορούν να θρέψουν ούτε καν τις δικές τους οικογένειες...

Ο αγρότης αξίζει το σεβασμό μας

Η επιθυμια μου πραγματοποιηθηκε! Δεν ειχα χρονο να γραψω την αποψη μου για τις αγροτικες κινητοποιησεις , το εκανε ομως με εξαιρετικο τροπο ο Γ.Λακόπουλος στο σπουδαιο site protagon.gr. Το αρθρο απηχει 100% την αποψη μου. Αξιζει να το διαβασουμε.(κλικ στον τιτλο για μεταφορα στην πηγη)

Ελληνας αγρότης: οι δύο όψεις του νομίσματος

του Γιώργου Λακόπουλου.

Κάνουν καλά και κλείνουν τους δρόμους οι αγρότες; Απάντηση: όχι. Αλλά όχι επειδή δεν είναι γενικώς σωστό να κλείνουν δρόμους όσοι αγωνίζονται για τη ζωή τους. Άλλωστε τι νόημα θα είχε μια αγροτική κινητοποίηση αν τα τρακτέρ έμεναν στα χωράφια;

Τα οδοφράγματα των τελευταίων χρονών είναι λανθασμένη μέθοδος γιατί στην πραγματικότητα - πιέζουν μόνο για τρέχουσες εισοδηματικές ενισχύσεις. Δεν διαμαρτύρονται για την αποδιάρθρωση της ελληνικής γεωργίας - άλλωστε έβαλαν το χέρι τους και οι ίδιοι. Ούτε κλείνουν τους δρόμους για να καταγγείλουν την κακή χρήση των κοινοτικών πόρων - την όποια οι ίδιοι απολάμβαναν ανέμελα ως τώρα.
Γι αυτό οι κλειστοί δρόμοι θεωρούνται από τον μέσο έλληνα αντικοινωνική δραστηριότητα.

Αυτό όμως δεν δικαιολογεί με τίποτε όσα ακούγονται στα "μίντια" αυτές τις μέρες εναντίον του ανώνυμου έλληνα αγρότη. Κάποιοι που αν τους βάλεις σ' ένα χωράφι δεν μπορούν να ξεχωρίσουν το καλαμπόκι από τα κολοκύθια, βυσσοδομούν εναντίον ανθρώπων που βολοδέρνουν στην ύπαιθρο για να ζήσουν την οικογένειά τους.
Παράγοντες αμφίβολης ηθικής υπόστασης, χωμένοι ως τα μπούνια σε κόλπα για εύκολο χρήμα, μιλούν αλαζονικά για τους ανθρώπους της γης. Ειρωνεύονται, χλευάζουν και προσπαθούν να ρίξουν σκιές συλλήβδην στα καθαρά πρόσωπα των αγροτών, να μειώσουν την αξιοπρέπεια και το ήθος τους. Τους αντιμετωπίζουν ως κατώτερο είδος εργαζόμενου, πολίτες δεύτερης κατηγορίας , ενοχλητικούς και παρείσακτους.

Η δουλειά του αγρότη και του κτηνοτρόφου είναι δύσκολη. Στη ζέστη και το κρύο, σε συνθήκες που θα έκαναν κάποιους από τους επικριτές τους να το βάλουν στα πόδια , μοχθούν χωρίς να εξασφαλίζουν συχνά, ούτε τα στοιχειώδη. Άλλο ο βολεμένος συνεταιριστής, ο παράγων με τις διασυνδέσεις στο κομματικό σύστημα , ο κομπιναδόρος που απομυζά τους πόρους. Και άλλο ο μέσος αγρότης που προσπαθεί να κρατήσει το μέτωπο του καθαρό, να ζήσει παλεύοντας με τη φύση και με το κράτος. Που μοχθεί μέρα νύχτα και στο τέλος τον ληστεύει ο μεταπράτης , που συναγελάζεται με την εξουσία.

Αυτός ο αγρότης αξίζει το σεβασμό μας -αν μη τι άλλο. Όσο και αν επικρίνουμε –πολιτικά- την ενδεχόμενη συμμετοχή του σε μορφές κινητοποιήσεων που δεν τον ωφελούν εν τέλει, άλλο τόσο οφείλουμε να τον τιμούμε γιατί κρατάει ζωντανή την άλλη Ελλάδα. Την αυθεντική Ελλάδα της υπαίθρου .