31-5 And so the the story begins.....

And so the the story begins

City dweller, successful fella
Thought to himself oops I've got a lot of money
I'm caught in a rat race terminally
I'm a professional cynic but my heart's not in it
I'm paying the price of living life at the limit
Caught up in the centuries anxiety
It preys on him, he's getting thin

He lives in a house, a very big house in the
country
Watching afternoon repeats and the food he eats
in the country
He takes all manner of pills and piles up analyst
bills in the country
It's like an animal farm lot's of rural charm in
the country

He's got morning glory, life's a different story
Everything going jackanory, in touch with his own
mortality
He's reading balzac, knocking back prozac
It's a helping hand that makes you feel
wonderfully bland
Oh it's the centuries remedy
For the faint at heart, a new start

He lives in a house, a very big house in the
country
He's got a fog in his chest so he needs a lot of
rest in the country
He doesn't drink smoke laugh, takes herbal baths
in the country
Says she's come to no harm on an animal farm in
the country

In the country, in the country

Blow, blow me out I am so sad, I don't know why
Blow, blow me out I am so sad, I don't know why

He lives in a house, a very big house in the
country
Watching afternoon repeats and the food he eats
in the country
He takes all manner of pills and piles up analyst
bills in the country
Oh, it's like an animal farm lot's of rural charm
in the country

He lives in a house, a very big house in the
country
He's got a fog in his chest so he needs a lot of
rest in the country
He doesn't drink smoke laugh, takes herbal baths
in the country
And she's come to no harm on an animal farm in
the country


31-5 To the and

Η Απιστία δεν είναι Μαγκιά,είναι Αυτοταπείνωση!

Παίρνοντας ως αφορμή το παραπάνω γκρουπ που υπάρχει στο facebook το οποίο μάλιστα αριθμεί ήδη 82121 μέλη (!) θα ήθελα να εξομολογηθώ και τις δικές μου μύχιες σκέψεις, που με κατακλύζουν το τελευταίο διάστημα.

Είμαι παντρεμένος εδώ και χρόνια με την γυναίκα μου την οποία την αγαπώ, αλλά τελευταία έχει αρχίσει να με εκνευρίζει αφάνταστα. Έχει αλλάξει πολύ δεν είναι αυτή που γνώρισα. Είμαστε χρόνια μαζί και έχω επενδύσει πάνω της όλα τα όνειρα μου, ακόμη και αν ξέρω πως δύσκολα θα μπορέσει να με βοηθήσει να γίνουν πραγματικότητα.

Τον τελευταίο κάρο όμως παρότι όλα φαίνονται ωραία στη σχέση μας και οι επιτυχίες της( για τις οποίες καμαρώνω )διαδέχονται η μια την άλλη, συνέβη κάτι που με τάραξε…

Πρόσφατα μια παλιά μου αγαπημένη, εμφανίστηκε ξανά στη ζωή μου. Ήταν όμορφη όπως πάντα, γοητευτική όσο ποτέ άλλοτε-πάρα τα χρονάκια της και παρά το γεγονός πως είναι λίγο παλιομοδίτικη, με αναστάτωσε. Το μυαλό μου γυρίζει συνεχώς γύρω από αυτή. Κάθε φορά που μιλάμε στα κλεφτά με αναστατώνει. Την αγαπώ ακόμη πολύ, πρέπει να το παραδεχτώ.

Δεν είναι όμως αυτή μονό. Υπάρχει και μια νέα εκπληκτική γειτόνισσα πιτσιρίκα, που με έχει και αυτή αναστατώσει. Είναι νέα, πανέξυπνη αλλά και αθώα…Είναι λιγάκι άβγαλτη ,αλλά σπάει καρδιές με την εμφάνιση της. Όλοι αναρωτιούνται πως μεγάλωσε και ομόρφυνε τόσο ξαφνικά.
Το μυαλό μου γυρίζει συνεχώς γύρω από αυτές.

Ναι, και τις δυο!

Πόσο θα ήθελα να είμαι μαζί τους. Άλλα όχι , δεν θα το κάνω. Δεν θα το τολμήσω ποτέ. Ποτέ ξανά. Έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου να μείνω ένας κάλος οικογενειάρχης. Έξαλλου όπως λένε και οι 82121 του γκρουπ, Η απιστία είναι Αυτοταπείνωση.

Μια διευκρίνιση.

Ελπίζοντας πως η γυναίκα μου έφτασε ως αυτό το σημείο της ανάρτησης και δεν πήρε τηλέφωνο τον δικηγόρο ή ακόμη χειρότερα, δεν έπαθε κανένα έμφραγμα, σας διαβεβαιωθώ πως πρόκειται περί…παρομοίωσης!

Όπου γυναίκα μου = Το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου.

Όπου παλιά αγάπη που επανεμφανίσθη ομορφότερη = Ο Στέφανος Μανός και η ¨Δράση¨ του.

Και όπου γοητευτική πιτσιρίκα = Ο Μηχάλης Τρεμοπουλος και οι οικολόγοι-πράσινοι
!!!


Σημ . ψάχνω να βρω τον "Ερωτιαρη" του Ζαγοραιου για να συνοδεύσει την ανάρτηση, αλλά δεν υπάρχει πουθενά!:-)

Ανοιχτή επιστολή στον Θόδωρο Ζαγοράκη.

Την παρακάτω επιστολή έστειλα πριν λίγο στον πρόεδρο της ΠΑΕ ΠΑΟΚ μέσω του site της.

Προς κ. Θ.Ζαγοράκη, πρόεδρο της ΠΑΕ ΠΑΟΚ.

-->

Είναι Ιούλιος του 2004 και η χωρά πλέει σε πελάγη ευτυχίας.

70 χιλιάδες και πλέον Ελληνες μαζεύονται στο Παναθηναϊκό στάδιο για να επευφημήσουν την θριαμβεύτρια εθνική ομάδα ποδοσφαίρου και τον άθλο της κατάκτησης του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος του 2004. Μια μεγάλη γιορτή έχει στηθεί σε όλη τη χώρα για να γιορταστεί ο θρίαμβος. Σε ακόμη μεγαλύτερα πελάγη ο κόσμος του ΠΑΟΚ που καμάρωνε ένα δικό του παιδί, τον αρχηγό του, να κρατά το κύπελλο του πρωταθλητή Ευρώπης στα χεριά του, ως αρχηγός της εθνικής ομάδας . Εντελώς ξαφνικά όμως και ενώ ο ενθουσιασμός βρίσκεται στια απόγειο του,

ένα απέραντο γιουχάισμα εντελώς παράξενο (αλλά απολύτως δικαιολογημένο για ήσουν γνωρίζουν) και σίγουρα αταίριαστο για μια τόσο μεγάλη γιορτή, δονεί ολόκληρο το στάδιο Τι είχε γίνει; Ποιος είναι αυτός που προκάλεσε την μήνη του κόσμου και άλλαξε έτσι απότομα την ψυχολογία του;

Στην εξέδρα τον θριαμβευτών, εμφανίζεται ο πρόεδρος της Ελληνικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας Βασίλης Γκαγκάτσης,. θεωρητικά αυτός που θα άξιζε τις μεγαλύτερες επευφημίες ως επικεφαλής. Αντιθέτως σύσσωμος ο κόσμος αποδοκιμάζει τον πρόεδρο της ΕΠΟ.

Αν κάποιος δεν γνώριζε πρόσωπα και καταστάσεις του ποδοσφαίρου της πατρίδας μας, δεν θα πίστευε στα μάτια του . Που βρήκε άραγε το κουράγιο ο κόσμος στο Σταδιο, μέσα στη μεγάλη του χαρά να θυμηθεί τον πόνο του, που λέγεται ελληνικό ποδόσφαιρο και να εκφραστεί με αυτόν τον τρόπο;

Δυστυχώς όμως όλοι ξέρουμε γιατί εκφράστηκε έτσι ο κόσμος και τι σημαίνει η αποδοκιμασία του, όχι αποκλειστικά στο συγκεκριμένο πρόσωπο, άλλα σε ολόκληρο το αρρωστημένο οικοδόμημα του ελληνικού ποδοσφαίρου…

Μάιος του 2009

Σύμφωνα με δημοσιεύματα στον τύπο, ο Βασίλης Γκαγκατσης είναι προ του πυλών της συνεργασίας του με τον ΠΑΟΚ. Τον ΠΑΟΚ που διοικείται πλέον από τον αρχηγό της εθνικής ομάδας, ο οποίος πρωτοστάτησε μεγάλη επιτυχία στην προσπάθεια εξυγίανσης της ΠΑΕ.

Ο κ. Γκαγκάτσης στον ΠΑΟΚ! Ακούγεται σαν ανέκδοτο, αλλά μάλλον δεν είναι. Ο άνθρωπος που στο πρόσωπο του είναι συγκεντρωμένος ο θυμός και η οργή όλου του σκεπτόμενου φιλάθλου κόσμου, ως η εμβληματική προσωποποίηση του κατεστημένου, που έχει ως αποτέλεσμα την ανυποληψία του ελληνικού ποδόσφαιρο, θα αναλάβει ρολό συνεργάτη στον ΠΑΟΚ

Δύσκολο να το πιστέψει κανείς. Ο ΠΑΟΚ, η δημοφιλής ομάδα-σύμβολο του λαϊκών τάξεων, της προσφυγιάς αλλά και όλης και της περιφέρειας, η ομάδα που έπεσε θύμα όσο καμία του αρρωστημένου κατεστημένου, η ομάδα έχει να περηφανεύεται για τους πιο πιστούς και αυθεντικούς οπαδούς , θα συνεργαστεί με τον κ.Γκαγκατση…

Αγαπητέ Θόδωρε Ζαγοράκη.

-Αν για τον ΠΑΟΚ μας, επέλεξες να γίνει μέρος του συστήματος, να μας του πεις. Κάποιοι θέλουμε να μείνουμε συνειδητά εκτός…

-Αν επέλεξες τα διαγράψεις από την μνήμη μας, δεκαετίες γεμάτες πικρές και αδικίες από το κατεστημένο, κάνεις ένα μεγάλο και ασυγχώρητο λάθος . Ο κόσμος του ΠΑΟΚ δεν ξεχνά.

Πρόεδρε είμαι φίλαθλος του ΠΑΟΚ

Αποφάσισα συνειδητά στα 18 μου χρόνια να αλλάξω ομάδα και να γίνω ΠΑΟΚ.

Για να είμαι περήφανος για την ομάδα που παρότι αιμορραγούσε κάθε χρόνο και οι καλύτεροι της παίκτες πήγαιναν στον Ολυμπιακό αλλά και στις άλλες ανταγωνίστριες ομάδες , αυτή τον κέρδιζε επί 30 χρόνια…

Της ομάδας που συνειδητά αποχωρούσε από το γήπεδο μετά από κατάφωρη αδικία….

Της ομάδας που ο περήφανος λαός της στήριξε με το υστέρημα του την διοίκηση σου και την προσπάθεια εξυγίανσης που έκανες με μεγάλη επιτυχία, μια προσπάθεια που την αναγνωρίζουμε. Όλοι, ακόμη και εγώ που υπήρξα ομολογώ πολύ δύσπιστος…

Θόδωρε Ζαγοράκη-αγαπητέ πρόεδρε,

ο λαός του ΠΑΟΚ στερήθηκε πολλά τα τελευταία χρόνια, χαρές, τίτλους, διακρίσεις. Οι πικρές που δέχτηκε είναι πολύ περισσότερες από τις χαρές. Έχασε πολλά, σε πολλά επίπεδα ..

-->

Δεν έχασε όμως ένα…*

Την αγνότητα της ψυχής του.

Μην του την στερήσεις…

Με μεγάλο σεβασμό,

Νίκος Λιολιόπουλος

* από λάθος μου η πρόταση αυτή δεν εμφανίστηκε το αρχικό κείμενο.

Στη Cinderella

Μια θλίψη με έχει κυριεύσει. Δεν πιστεύω στα μάτια μου...
θα μπορούσες να χαθείς και να μην ξαναγράψεις ποτέ. Αλλά να το σβήσεις τελείως;;;
Γιατί κοπέλα μου; νομίζεις ότι είχες αυτό το δικαίωμα;
Μέσα εκεί ήταν και ένα μεγάλο κομμάτι της δίκης μου ζωής. Σύντομο αλλά πολύ μεγάλο.

Με σκότωσες...
Ειλικρινά.

Περίμενα οτι θα σταματούσε όλο αυτό κάποια μερα...
Αλλάζουμε το ξέρω, η ζωή, οι συγκυρίες, οι διαθέσεις οι άνθρωποι...οι ΣΤΙΓΜΕΣ....
Αλλά διαγραφή;;
Δεν το χωράει ο νους μου.

Δεν θα σου πω πόσο στενοχωρήθηκα απόψε.
θα σου πω πόσο θύμωσα ...
θα σου πω πόσο απελπίστηκα....

πολύ.....................

Η καρποπτωση της λογικής.*

-->

Γράφει ο Νίκος Λιολιόπουλος

Είθισται σε χώρες όπου λειτουργεί στοιχειωδώς το δίπτυχο προσφορά ζήτηση ή έστω μια κοινή λογική περί αγορών, οι εμπλεκόμενοι στην οικονομική διαδικασία να πληρώνουν το τίμημα τυχών λαθών και αποτυχημένων επιλογών τους.

Ας υποθέσουμε ότι σε μια χώρα όπου λειτούργει στοιχειωδώς η λογική της αγοράς, κάποιος αποφασίζει να συστήσει μια παραγωγική μονάδα ενός προϊόντος ή μια μονάδα εμπορίας. Με την ανάληψη της απόφασης θα έχει να υπολογίσει το επενδυτικό ρίσκο που αναλαμβάνει, ή που θα έπρεπε να είχε αναλάβει.

Θεωρητικά υπάρχει η πιθανότητα επιτυχίας και αυτή της αποτυχίας.

Ας εξετάσουμε και τις δυο περιπτώσεις υπό μορφή σεναρίων

-Πρώτο σενάριο . Όλα πάνε κατ ευχήν.

Στην περίπτωση που όλα θα πάνε καλά, η διαχείριση του θα είναι σωστή, οι επιλογές σε προσωπικό και συνεργάτες ενδεδειγμένες και το σημαντικότερο έχει εξασφαλιστεί η διάθεση του προϊόντος, μέσα από προώθηση και προβολή του, σε συνδυασμό με τη ποιότητα που θα επιδείξει, η μονάδα θα παρουσιάσει κέρδος για τον επενδύτη. Στην περίπτωση αυτή πρόκειται για ένας κέρδος καθολικά αποδεκτό. Ένας ενδεχόμενος πλουτισμός του επενδύτη θα είναι το υγιές αποτέλεσμα της επιλογής του.. Και βεβαία θα έχει αντίκτυπο σε πόλους ανθρώπους, εργαζόμενους προμηθευτές τοπική κοινωνία κλπ..

-Σενάριο δεύτερο . Τα πράγματα δεν πάνε καλά.

Πρόκειται στην ουσία για το αντίθετο από αυτό που περιγράψαμε πριν. . Οι επιλογές του επενδύτη αποδεικνύονται λανθασμένες ως επί το πλείστον , οι συνεργάτες και υπάλληλοι δεν κάνουν καλά την δουλεία τους, δεν βρέθηκαν αγορές για το προϊόν. Σε αυτή την περίπτωση η επιχείρηση θα κλείσει. Οι άνθρωποι θα χάσουν την δουλεία τους και ο επιχειρηματίας θα έχει να πληρώσει τις συνέπειες των επιλογών του, τράπεζες, χρέη, κλπ.

Όλα αυτά όμως σε μια χώρα αρκετά ξένη προς από τη δική μας.

Εδώ τα πράγματα λειτουργούν εντελώς διαφορετικά. Ας εξετάσουμε τι συμβαίνει στην δική μας οικονομική αλλά και κοινωνική πραγματικότητα.

Στην χωρά μας όταν συμβεί το πρώτο σενάριο όλα θα πάνε καλά, όπως λογικά θα ανέμενε ένας επενδυτές. Η πτυχία του στις επιλογές και στη στόχευση θα επιβραβεύει με το παραπάνω. Ιδιαίτερα στη χωρά μας θα απολαμβάνει ιδιαίτερα χαμηλής φορολογίας, μια απ[ο τις χαμηλότερες στον κόσμο όσον αφόρα την φορολογία εισοδήματος.

Τι γίνεται όμως στην περίπτωση υπερισχύσει το δεύτερο σενάριο; Όταν τίποτα δεν πάει καλά;

Κανένα πρόβλημα.

Σε αυτή την περίπτωση υπάρχει το κράτος. Το αθάνατο ελληνικό κράτος.Διαχρονικά.

Σε μια παλιότερη εποχή κάπου την δεκαετία του 80. ο επιχειρηματίας αντί να κλείσει μια αποτυχημένη και υπερχρεωμένη μονάδα θα την…κρατικοποιούσε !. Ένας κρατικός οργανισμός με ευφάνταστο όνομα (ΟΑΕ ) και ακόμα πιο ευφάνταστη αποστολή, θα αγόρασε την αποτυχημένη μονάδα, θα κρατικοποίησε τα χρέη της και οι υπάλληλοι θα πραγματοποιούσαν το όνειρο της ζωής τους. θα γινόταν δημόσιοι υπάλληλοι. Θα κάθονται και θα πληρώνονται.

Αργότερα την επόμενη δεκαετία, μια τέτοια περίπτωση αποτυχίας πιθανότητα θα έβρισκε τη λύση μέσω του χρηματιστηρίου, όπου ο επιχειρηματίας μέσω ψευδών στοιχειών θα πουλούσε την ρημαγμένη του μονάδα ως υγιέστατη, φορτώνοντας τα χρέη της σε χιλιάδες μικροεπενδυτές-κορόιδα., άνω οι νεόκοποι επενδυτές του μεροκάματου που ονειρεύτηκαν ότι θα γινόταν Ωνάσηδες σύντομα θα έβρισκαν τον εαυτό τους στη δυσάρεστη θέση να έχει κάποια χαρτιά χωρίς άξια , και το χειρότερο να είναι ήδη χρεωμένοι σε όλες τις τράπεζες.

Ακόμη πιο αργότερα, την νέα χιλιετία πλέον, μια τέτοια αποτυχημένη επιχείρηση θα έπαιρνε άτοκα δάνεια με την εγγύηση του δημοσίου τα οποία θα τσέπωνε ο επενδυτής και θα έκανε μια αντίστοιχη στην Βουλγαρία. Οι εργαζόμενοι θα διεκδικούσαν να συνεχίσουν να πληρώνονται άσχετα με το αν δουλεύουν και πιθανότατα θα το κατάφερναν, επιβαρύνοντας ποιον άλλον; Το κράτος.

Κάπες έτσι έχουν τα πράγματα και στον αγροτικό τομέα.

Ας πάρουμε ως παράδειγμα μια αγροτική συνεταιριστική επιχείρηση.

Δεν χρειάζεται να κάνει κάποιος της καλύτερες επιλογές , ούτε να επιδείξει και καμία ιδιαίτερη φειδώ όσον άφορτα τις προσλήψεις προσωπικού. Ούτε και στη σύναψη δάνειων . Μια αγροτική συνεταιριστική επιχείρηση μπορεί να χρεώνεται ασύστολα. Μια σειρά από χαριστικές ρυθμίσεις θα φορτώσει τα χρέη της …στο κράτος.

Δεν χρειάζεται να κοπιάσει και ιδιαίτερα για να βρει αγορές για τα προϊόντα. Αν δεν μπορεί να τα πουλήσει και να πληρώσει τους παραγωγούς-μέλη της, δεν χρειάζεται να ανησυχεί. Μια αντίστοιχη λύση θα βρεθεί για το πρόβλημα . Υπάρχει ο ΕΛΓΑ που αποζημιώσει πάντα για ¨ακραίες¨ καιρικές συνθήκες. Δεν μπορεί, κάποιο αεράκι θα φυσήξει κάπου κάποια ανοιξιάτικη ψύχρα θα ρίξει την θερμοκρασία, η κάποιο χαλάζι θα πέσει κάπου το καλοκαίρι. Μπορεί και τίποτα από αυτά να μη συμβεί, κάποια λύση θα βρεθεί.

Το σύνολο των πολιτικών παραγόντων όχι μόνο δεν θα ζητήσει καμία ευθύνη για την κακοδιαχείριση, αντιθέτως θα στρατευτεί σύσσωμο στον άγονα για άλλη μια αποζημίωση …

Πολύ έξυπνο το κόλπο, με το οποίο βγαίνουν όλοι κερδισμένοι. Οι παράγοντες του συνεταιριστικό κινήματος θα συνεχίσουν ακάθεκτοι το λειτούργημα τους, ο τοπικός υπουργός ¨κατόπιν ενεργειών του¨ θα έχει συμβάλει στη πληρωμή του απολεσθέντος εισοδήματος, οι ίδιοι οι παραγωγοί για άλλη μια φορά θα ανασάνουν έστω και προσωρινά από τον βρόχο των χρεών τους, με τις αποζημιώσεις. Απλή και εύκολη λύση .

Με αυτό τον τρόπο δεν χρειάζεται οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις να λογοδοτήσουν για την αδυναμία εξεύρεσης αγορών παρά τα συνεχή πολυδάπανα ταξίδια των στελεχών τους στο εξωτερικό και οι διοικήσεις τους θα μπορούν εύκολα να ξανά διεκδικήσαν την ψήφο των μελών. Το ίδιο και οι πολιτικοί.

Ποιος χάνει από όλα αυτό όμως; Κάνεις….

Απρίλιος 2009.

Στο αστρονομικό πόσο των 4,3 δισεκατομμυρίων ευρώ ανέρχεται πλέον το χρέος του ΕΛΓΑ σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν σε σχετική συζήτηση στην βουλή των Ελλήνων. Σύσσωμη η αντιπολίτευση κρούει τον κώδωνα του κίνδυνου. Όπως προκύπτει από την συζήτηση το χρέος θα επιβαρύνει επιπρόσθετα τον κρατικό προϋπολογισμό που λόγω έλλειψης ρευστότητας θα καταφύγει για άλλη μια φορά στη γνωστή μέθοδο του δανεισμού.

Μάιος 2009 .

Συμφωνά με τις προβλέψεις των ειδικών, το μέλλον για την δεντροκαλλιέργεια παρουσιάζεται ζοφερό. Οι ανησυχίες για της διάθεση του προϊόντος είναι εντονότατες, ενώ οι λιγοστές και παραδοσιακές αγορές μαστίζονται από την κρίση και οι νέες της ανατολής φαίνεται πως εγείρουν αξεπέραστα εμπόδια στις εξαγωγές. Και το χειρότερο…οι ιδανικές καιρικές συνθήκες είχαν αποτέλεσμα την πλήρη καρποφορία και αναμένεται ιδιαίτερα αυξημένη παράγωγη φέτος !

Τα πράγματα προμηνύονται πολύ δύσκολα. Πρέπει μια λύση να βρεθεί.

Ήδη οι πρώτες ιδέες έχουν πέσει στο τραπέζι…

*Για την επεξήγηση του τίτλου αρκεί μια ματιά στην τοπική ειδησεογραφία…

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Μακεδονική στις 7-5-09

Η «ενοχή» των θυμάτων και η «δικαίωση» των θυτών

Ανακοίνωση της οικολογικής ομάδας Βέροιας.

Την Δευτέρα 4-5-2009, έγινε η δίκη τριών μελών της ΟικολογικήςΟμάδας Βέροιας, στο τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης. Απέναντι βρέθηκε ο Περιφερειάρχης κ. Τσιότρας. Το 2007, τα τρία αυτά άτομα, εισέβαλαν στο γραφείο του στην Περιφέρεια και άδειασαν τρία τσουβάλια με αμμοχάλικο από τον Αλιάκμονα. Η δίκη λοιπόν, αφορούσε αυτήν την υπόθεση, με την κατηγορία ότι διεκόπη η ομαλή λειτουργία της υπηρεσίας. Αυτό, ξαναέγινε στη Βέροια το 2008 όταν ήταν μαζί και ο Νομάρχης Ημαθίας και ο Πρόεδρος της ΤΕΔΚ. Τότε, «έπεσαν», επτά σακιά αμμοχάλικου του Αλιάκμονα. Και ξαναέγινε διότι συνεχιζόταν το έγκλημα σα να μη συνέβη τίποτε.

Στη δίκη, ο κ. Τσιότρας, δήλωσε πολλές φορές ότι η Περιφέρεια δεν έχει σχέση με τις αμμοληψίες. Πανεπιστημιακός δάσκαλος, Περιφερειάρχης και δεν έχει πρόβλημα να ψεύδεται. Η Περιφέρεια, είναι αυτή που δίνει την τελική έγκριση αμμοληψιών, ελέγχει, αφαιρεί άδειες. Δεν κινείται τίποτε ουσιαστικά, εάν δεν περάσει από την Περιφέρεια της οποίας προϊστάμενος είναι ο κ. Τσιότρας.

Με την καταδίκη των τριών μελών της Οικολογικής Ομάδας Βέροιας, ο κ. Τσιότρας θα αισθάνεται δικαιωμένος. Αυτός που με τους τοπικούς «άρχοντες» κατάντησαν την Ημαθία κοιμητήριο, νεκροταφείο του περιβάλλοντος και της κοινωνικής δυναμικής, δεν ξέρουν αλλά, ούτε και ευθύνονται για τίποτε. Σας στέλνουμε ένα πολύ μικρό δείγμα της κατάστασης στην Ημαθία, σε εικόνες. Την απόδειξη ότι επικρατεί η πλήρης αναρχία. Απόδειξη της πλήρως διαλυμένης και ελεγχόμενης Διοίκησης. Αυτές τις καταστάσεις καταγγέλουμε και αυτές τις εικόνες θέλουμε να εξαλείψουμε από τον ακριβό τόπο μας, με αντιπάλους Διοικητικούς και πολιτικούς παράγοντες που απλά παραβαίνουν το καθήκον τους. Δεν πρόκειται μόνον για την προστασία του περιβάλλοντος αλλά, για την Δημόσια υγεία και την δυνατότητα μιας άλλης ανάπτυξης. Πρόκειται για την πλήρη κατάλυση των συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων των πολιτών. Καταδικάστηκαν δηλαδή τα θύματα μιας μαύρης πολιτικής. Οι θύτες, οι ένοχοι, χωρίς ντροπή, Περιφερειαρχούν, Νομαρχεύουν, Δημαρχεύουν, Διευθύνουν. Στόχος τους είναι ο λοβοτομημένος πολίτης. Συνήθως προτρέπουν από μικρόφωνα τους πολίτες, να μην είναι θεατές. Μόνο που ξεχνούν να τους θυμίσουν ότι έτσι και δεν είναι μόνον θεατές και μάλιστα γονατιστοί, θα έχουν άσχημα ξεμπερδέματα. Μόνο που με γονατιστούς και φοβισμένους πολίτες, το αύριο είναι χειρότερο.

Η καταδίκη τριών ατόμων, είναι μηδαμινό κόστος μπροστά στον πλούτο του τόπου μας, που έπεσε σε λάθος χέρια. Αυτόν το πλούτο έβαλαν στο μάτι οι «δικαιωμένοι» διώκτες των πολιτών που αντιδρούν. Αρπάζουν δημόσιο πλούτο αφού Διοικητικές αρχές και μηχανισμοί ελέγχου, είναι στα χέρια τους και μόνον.

Κλείνοντας, αναφέρουμε μια από τις αμέτρητες καταστάσεις που βίωσαν οι καταδικασθέντες «ένοχοι». Το 2003, καταγγείλαμε ρύπανση ποταμού από απόβλητα των σφαγείων της Βέροιας και μιάς βοοτροφικής μονάδας. Ε λοιπόν, μόλις στις 4 αυτού του μηνός, μας ήρθε κλήση να καταθέσουμε. Από το 2003, στο 2009. Εν τω μεταξύ, απεβίωσε και ο βοοτρόφος.

Η κατάσταση δεν είναι απλά πολύ άσχημη. Χυδαία είναι. Διακομματικά.

Το μεγαλύτερο περιβαλλοντικό πρόβλημα, είναι η Διοίκηση.