Απο την σκοπιά του αγρότη...

Λίγο καθηστερημένο χρονικά αλλά νομίζω, οτι πρέπει να παρουσιάσω- τώρα που κατακάθησε λιγάκι ο κουρνιαχτός των παραθύρων, την δική μου άποψη απο τη σκοπιά του αγρότη,για ένα θέμα που απασχόλησε πριν λίγες μέρες την επικαιρότητα. Την "διαμάχη" αγροτών- μεταναστών για το ύψος του μεροκάματου
.
Είναι αληθή τα περισσότερα από όσα λέγονται για τις συνθήκες εργασίας και τα μεροκάματα των μεταναστών στις αγροτικές εργασίες. Δεν ξέρω βέβαια πόσο προσοδοφόρος είναι η καλλιέργεια της φράουλας αλλά θα μιλήσω για τις παραγωγές της δικές μου περιοχής.
Το ροδάκινο, κύριο προϊόν τις περιοχής μου ,πωλείται ως επί το πλείστον στην ίδια τιμή με αυτήν της δεκαετίας του 80, τότε που τα έξοδα ήταν πολύ πολύ λιγότερα ,λιπάσματα ,φάρμακα πετρέλαιο κ.λ.π.. Το δε μεροκάματο ( για το οποίο και ο λόγος) των Πολωνών -κυρίως- εποχικών εργατών που απασχολούσαμε ήταν 3.000 δραχμές. Βάσει των ανωτέρω δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς τη οικονομική θέση στην οποία βρίσκεται ένας αγρότης- ροδάκινο-παραγωγός σήμερα.Μακάρι να μπορούσαμε να δίναμε 30 και 40 και 50 ευρώ για το μάζεμα ή το αραίωμα των ροδάκινων ,αλλά όπως είναι φανερό, δεν μπορούμε .Πολύ απλά.
Αλλά και στις άλλες παραγωγές (καπνά ,βαμβάκια τεύτλα,) τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Όποιος έχει οποιαδήποτε αμφιβολία τα στοιχεία είναι στη διάθεση του.
Το πιο γελοίο από όλα ,στην όλη ιστορία κατά τη γνώμη μου ,είναι η ανακοίνωση του ΚΚΕ ,για καπιταλιστές και μεγάλο-τσιφλικάδες που απομυζούν τον μόχθο των μεταναστών. Δεν ξέρω βέβαια πόσο τσιφλικάδες και πλούσιοι μπορεί να είναι οι συνάδελφοι μου φραουλο-παραγωγοί (που πολύ αμφιβάλω) αλλά ΟΛΟΙ οι -πραγματικοί-αγρότες που εγώ γνωρίζω είναι αν όχι φτωχοί , τα φέρνουν πέρα δύσκολα ,αν μη τι άλλο. Και να μη μιλήσουμε για χρέη, αγαπητοί σύντροφοι του Κ.Κ.Ε.
Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι μπορεί να είναι ευτυχής κάποιος που αμοίβεται με 25 ευρώ την ημέρα. Ζήσαμε απο την αρχή το δράμα των μεταναστών , ιδίως των Αλβανών που ήρθαν σε πραγματικά άθλια κατάσταση πριν χρόνια ,στη χώρα μας , όταν απαλλάχθηκαν απο αυτό που καθημερινά εξυμνούν οι πρόσφατοι υποστηρικτές τους. Αλλά βέβαια αυτό είναι μια άλλη ιστορία...
Είναι όμως αλήθεια ότι εξίσου θλιβερή ήταν οι εικόνα συναδέλφων μας στα κανάλια , αλλά και η επίμονη προσπάθεια διάφορων (όχι όλων ευτυχώς) τηλε-σχολιαστών να δώσουν ρατσιστική χροιά στο ζήτημα. Θα ήμουν ψεύτης αν ισχυριζόμουν οτι ο ρατσισμός δεν υπάρχει, ιδιαίτερα στην Ελληνική επαρχία .Και βέβαια Υπάρχουν κακοί συνάδελφοι που εκμεταλλεύονται βάναυσα την αδυναμία των συνανθρώπων μας .Οι περισσότεροι όμως από εμάς ζούμε με τους μετανάστες ,τους έχουμε στη δουλειά μας, στα σπίτια μας, στη ζωή μας. Περάσαμε μαζί τις δραματικές αλλαγές της προηγούμενης δεκαετίας, συμπονέσαμε, συν αγωνιστήκαμε και σε πολλές περιπτώσεις οι άνθρωποι αυτοί βρήκαν αληθινή στήριξη σε μας ,στον Γολγοθά τους. Και οι περισσότεροι το ξέρουν αυτό και το αναγνωρίζουν.
Ας μην αφήσουμε λοιπόν λίγες κακές εξαιρέσεις(και απο τις δύο πλευρές) να χαλάσουν την αρμονική -παρά τις πολλές δυσκολίες - συνύπαρξη , και να σταθούν εμπόδιο στον κοινό μας αγώνα για επιβίωση στην σύγχρονη πραγματικότητα...