Tuesday, February 27, 2007

There is a light that never goes out



Οταν η οργή για το άδικο και την υποκρισία του κόσμου σε κυριεύει, όταν το μυαλό σου είναι τυλιγμένο από σκόρπια συναισθήματα, όταν τα ατέλειωτα γιατί σε βασανίζουν ,τι καλύτερο φάρμακο από τη μουσική.
Ευτυχώς υπάρχουν οι Smiths :Heaven Knows I'm Miserable Now
και
There is a light that never goes out

κάθε φορά πού νοιώθω τον κόσμο να χάνεται κάτω από τα πόδια μου
καταφεύγω στην ποίηση
(διαμάντι που βρήκα στο ίντερνετ):

Η εποχή της αρρώστιας

Χάρτινες μαριονέτες,
Πείτε τους ότι έρχομαι
Και δεν είναι οργή αυτό που με συντροφεύει.
Χυδαίες λέξεις σκορπισμένες
Στα όρια του τζακιού,
Μια πομπή από αστείους πειρατές.
Ο κόσμος είναι φτιαγμένος
Από τα μέταλλα της αδικίας,
Στα συντρίμμια των δρόμων
Υψώνεται η ραχοκοκαλιά του νέων θεών.

Τα παιδιά της απελπισίας,
Τα παιδιά των όπλων,
Ποντίκια των υπονόμων,
Τα κρυστάλλινα σκήπτρα σας έσπασαν…
Έρχομαι και δεν είναι οργή αυτό που με συνοδεύει


ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΦΩΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΒΗΝΕΙ ΠΟΤΕ!

Sunday, February 25, 2007

Μπασκετικό Σαββατοκύριακο















Μπασκετικό overdose αυτό το Σαββατοκύριακο .Η αγάπη μου για το χωριό μου υπερνικά την αντιπάθεια μου για το Μπάσκετ τελικά! Το Σαββάτο ο νεοιδρυθής Ηρακλής Μελικης νίκησε άνετα την Κρύα Βρύση στα Γιαννιτσά(ήμουν ο μόνος θεατής!)
Φήμες οτι ονομάσαμε την ομάδα Ηρακλή επειδή έχουμε πολλούς "Γηραιούς" ελέγχονται ως αναληθείς!MVP:Χρήστος Γκόλιας.

Σήμερα η άλλη ομάδα μας ο ΓΑΣ νίκησε άνετα το Λιτόχωρο.ΜVP:Μιμμης Καραγκιοζόπουλος.
Πριν την έναρξη βγάλανε ομαδική φωτογραφία, ενώ η θρυλική κυρία Βέτα συναγωνίστηκε τον Λιολίδη.

Φωτογραφίες :
  1. Ο Ηρακλής πριν την έναρξη.
  2. o MVP Γκόλιας εκτελεί.
  3. Ο Γ.Τσουκας σκοράρει με στιλ.
  4. Ο coach Ντόβας καθοδηγεί.
  5. Air Vagelis (like Nikos Galis)!
  6. Ομαδική Photo με τον Λαγαμτζή να τραβάει τα μαλλιά του!
  7. "Photo Λιολίδης" vs "Photo Veta"!

Saturday, February 24, 2007

10 ΧΡΟΝΙΑ



Χθες κλεισαμε δεκα χρονια μαζί.Γνωριστήκαμε τέλη του 96' και έπειτα από επίπονες προσπάθειες μου τα φτιάξαμε 23-2-97.Αρραβωνιαστήκαμε τον Νοέμβριο του 99 και παντρευτήκαμε το μάη του 2001.Το υπέροχο Do You Remember The First Time των πολυαγαπημένων μου pulp ήταν το τραγούδι που ταίριαζε απόλυτα τότε ενώ ακούγεται και στο μικρό αυτό αφιέρωμα εδώ

Friday, February 23, 2007

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΜΕΛΙΚΗΣ


Συνεδρίασε την πέμπτη 22/2. το Δημοτικό μας Συμβούλιο
Ακολουθεί συνοπτική περιγραφή:

Στα προ ημερησίας διατάξεως ο Δήμαρχος συνεχάρη τη ΔΕΑΜ για την άψογη διοργάνωση του καρναβαλιού ,ενώ για τον σεισμό τής προηγούμενης μέρας είπε ότι δεν αναφέρθηκαν ζημιές.
Εγώ διαμαρτυρήθηκα για τη μη απάντηση του δημάρχου σε σχέση με προηγούμενη ερώτηση για την κατάσταση του πόσιμου νερού,για τις ανεξέλεγκτες αμμοληψίες στην περιοχή της Μελίκης, ενώ συνεχάρην και εγώ τη ΔΕΑΜ για το καρναβάλι.Ο δήμαρχος απάντησε ότι δεν φέρνει στοιχεία στο Δημ.Συμβούλιο(!) και οτι γίνονται παράνομες αιμοληψίες αλλά δεν μπορεί να κάνει τίποτε (!)
Στα ημερησίας το συμβούλιο αποδέχθηκε να παραχωρήσει το Δημοτικό γυμναστήριο σε σύλλογο καράτε.(αν είναι δυνατόν) καταψήφισα μόνο εγώ!
Για τις Επιχορηγήσεις των Συλλόγων από το δήμο αντιδράσαμε ολοι για το χαμηλό ποσό πρός τον ΓΑΣ Μελίκης ενώ μετά από αντίδραση μου, μπήκε και ο Ηρακλής Μελικης στη λίστα των επιχορηγούμενων σωματείων.Ο προϋπολογισμός της ΔΕΑΦΠ πέρασε κατά πλειοψηφία ενώ έντονη ήταν η διαμαρτυρία μου για την μη σύναψη του στην πρόσκληση για συνεδρίαση του Δ.Σ (έντονη αντιπαράθεση με τον πρόεδρο του Δ.Σ).Εκτενές απόσπασμα από τη συνεδρίαση εδώ

Tuesday, February 20, 2007

Σπορά τεύτλων







Σπορά τεύτλων
Το πρώτο ποστ για τη δουλειά μου
.
Και ομως βαστάμε ακόμα!
Αρχίσαμε σημερα τη σπορά των τεύτλων σε πείσμα των καιρών!
Κόντρα στις επιταγές του ΠΟΕ που θελει να προωθησει πρωιοντα φτοχών χωρών αλλα πλουσίων μεγαλοιδιοκτητών όπως της Βραζιλίας. Κόντρα στην ΕΕ που έγινε ουρά των ΗΠΑ στον ΠΟΕ.Κόντρα στην απαράδεκτη κυβέρνηση που δεν εκμεταλευεται έστω τις ευρωπαϊκές αποζημιώσεις για το κλείσιμο των ζαχαρουργίων .Αλλα και κόντρα στον καιρό και την απειλή μίας επερχόμενης ξηρασίας.

Monday, February 19, 2007

Tο καρναβάλι της Μελίκης

Ολοκληρώθηκε σήμερα με επιτυχία το καρναβάλι της Μελίκης,με την παρέλαση των αρμάτων .Το χωριό μου έχει πολυετή παράδοση στο καρναβάλι και προσελκύει κάθε χρόνο στη Καθαρά Δευτέρα πλήθος κόσμου από όλη την κεντρική Μακεδονία




.Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του καρναβαλιού μας είναι η έντονη παρουσία της παράδοσης με την παρέλαση παραδοσιακών χορευτικών συγκροτημάτων ανάμεσα στα υπόλοιπα άρματα.Παρότι αυτό εμπεριέχει ένα έντονο γκροτεσκ (και για πολλούς κιτς) στοιχείο,έχει τη δική του ομορφιά. Highlight της φετινής παρέλασης ηταν το αλεύρωμα του δημάρχου Μελικης και του θρυλικού βουλευτή Φωτιάδη από καρναβαλιστή.Απόλαυσα το θέαμα από τη θέση μου λίγα μέτρα πιο πέρα!

Sunday, February 18, 2007

το κειμενο μου για το συνεδριο του ΠΑΣΟΚ


το κειμενο μου για το συνεδριο υου πασοκ¨
.Διστυχώς το ιδιο επίκαιρο και σήμερα


Στις μέρες μας ζούμε μια εντυπωσιακή μεταστροφή του εκλογικού σώματος. Ο στερητικός και βαθύτατα συντηρητικός λόγος της νέας δεξιάς φαίνεται να κερδίζει συνεχώς έδαφος. Είμαστε άραγε μάρτυρες μιας συντηρητικής αναδίπλωσης της ελληνικής κοινωνίας; Ίσως. Το βέβαιο είναι ότι το ΠΑΣΟΚ με τη σημερινή του μορφή δυσκολεύεται να πείσει μεγάλα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας .Η πολυετής άσκηση εξουσίας η έλλειψη σταθερής μεταρρυθμιστικής αποφασιστικότητας ,η οπισθοχώρηση μπρος σε παγιωμένες αντιλήψεις της ελληνικής πραγματικότητας ,η κακή κατάσταση της δημόσιας διοίκησης και η αδυναμία ανανέωσης του στελεχιακού δυναμικού του ΠΑΣΟΚ είναι μερικές από τις αιτίες. Το εκσυγχρονιστικό εγχείρημα δυστυχώς δεν είχε την απαιτούμενη υποστήριξη της κομματικής βάσης του ΠΑΣΟΚ στο βαθμό που θα επιθυμούσε η ηγεσία του. Η νέα πολιτική πραγματικότητα επιτάσσει τη συγκρότηση της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης που θα αγκαλιάζει ένα ευρύ φάσμα απόψεων και τάσεων από τις παρυφές της δεξιάς και τις φιλελεύθερες φωνές που δεν εκφράζονται πλέον από τη νέα δεξιά ως την ριζοσπαστική μη κομουνιστική αριστερά που δεν μπορεί να συμπορευτεί με τις λαϊκίστικες παλινδρομήσεις της ηγετικής ομάδας του συνασπισμού. Η συστράτευση όλων μπορεί να γίνει στη βάση του δημοκρατικού ριζοσπαστικού εκσυγχρονισμού της ελληνικής κοινωνίας με στόχο την αναδιανομή του πλούτου και την ανάδειξη ίσων ευκαιριών για όλους στα πλαίσια της νέας παγκόσμιας οικονομικής πραγματικότητας. Οι επιμέρους τάσεις στο κόμμα θα μπορούν να είναι διακριτές ,αυτόνομες, με δική τους συγκρότηση και αναλογική αντιπροσώπευση στα όργανα. Η σημερινή πασοκικη πραγματικότητα των κρατικοδίαιτων και κατευθυνόμενων τοπικών οργανώσεων προκαλεί αποστροφή ακόμη και στον κόσμο που ψηφίζει σταθερά ΠΑΣΟΚ. Κατι νέο πρεπει να γεννηθεί! Θα το δημιουργήσουμε το 1 εκατομμύριο πολιτών που αναδείξαμε τον Γ.Παπανδρεου στην αρχηγία του ΠΑΣΟΚ με σαφή εντολή ριζικής αλλαγής. Ο νέος θαυμαστός κόσμος της τεχνολογίας είναι σύμμαχος μας. Μια νέα συναρπαστική πορεία μπορεί να αρχίσει. Το μέλλον ανήκει στην ευρεία πολυσυλλεκτική ριζοσπαστική κεντροαριστερά ! Νίκος Λιολιόπουλος Μελίκη Ημαθίας

tribute to Nikos Dimou


Αρχίζω με μια αντιγραφή:
Από το blog του αγαπημένου μου Νίκου Δήμου ,ενός συγγραφέα που με στιγμάτισε βαθιά

Σε μία πρόσφατη συνέντευξή του στην ΕΤ3 ο Στέλιος Ράμφος επανέλαβε μία φράση που συνοψίζει – για μένα – την νεοελληνική κατάσταση.

«Είμαστε», είπε, «ένα έθνος που έχει απαντήσεις, χωρίς να θέτει ερωτήσεις».

Τίποτα δεν εκφράζει καλύτερα την στατικότητα και την απονέκρωση της κοινωνίας μας. Για τα περισσότερα θέματα έχουμε ήδη καταλήξει στις απαντήσεις και θεωρούμε τις ερωτήσεις από ύποπτες μέχρι υπονομευτικές.

Πάρτε το πρόβλημα της παιδείας. Όσοι αντιδρούν στις μεταρρυθμίσεις δεν προτείνουν κάτι καινούργιο η διαφορετικό – παρά μόνο τις ίδιες τις παλιές απαντήσεις. Κι ας έχουν αποτύχει παταγωδώς. Η αναθεώρηση του Συντάγματος δεν τολμά να θίξει σοβαρά θέματα όπως τις σχέσεις Εκκλησίας και Κράτους. Και εκεί ισχύουν οι παλιές απαντήσεις.

Οι κοινωνίες, όπως και οι επιστήμες, προχωρούν και προοδεύουν με τις ερωτήσεις. Με την απορία και την αμφισβήτηση. Αν δεν υπήρχαν αυτές, θα ήμασταν ακόμα στον Μεσαίωνα, θα είχαμε δουλοπάροικους και αλχημιστές.

Τι συμβαίνει και φοβόμαστε τις ερωτήσεις; Γιατί οι πολιτικοί μας, ακόμα και οι πιο «προοδευτικοί», είναι συντηρητικοί; Πως έγινε η Αριστερά μας εθνικιστική και αντιδραστική; Είδατε τι έπαθε ο Γιώργος Παπανδρέου: από την συμμετοχική δημοκρατία και το άνοιγμα στις φιλελεύθερες ιδέες, τώρα έκανε πίσω ακόμα και στο άρθρο 16 (με εύσχημο τρόπο...). Και δεν θα ξεχάσω ποτέ τον Καραμανλή να υπογράφει για τις ταυτότητες.

Είμαστε μία κλειστή κοινωνία. Πολύ πριν από τον Ράμφο, μας έχει περιγράψει ο Popper. Γαντζωνόμαστε από το υπάρχον, σαν το παιδί από την φούστα της μάνας του.

Δεκαετίες τώρα παραμένουμε, φοβικοί και καχύποπτοι. Η ρίζα αυτής της ανασφάλειας είναι η προβληματική μας ταυτότητα. Ανάμεσα στο ένδοξο αρχαίο υπερεγώ μας και στο φτηνό καθημερινό id, ανάμεσα στο Ευρωπαϊκό λούστρο και την Βαλκανική ευτέλεια, προσπαθούμε να βρούμε τον εαυτό μας. Η νεοελληνική σύγχυση, όπως την ονόμασα από χρόνια, μας κάνει αντιφατικούς και ανασφαλείς. Κι έτσι φοβόμαστε ότι θα μας σβήσει κάθε αεράκι που φυσάει.

Την αλλαγή και την καινοτομία τις βλέπουμε σαν επικείμενη καταστροφή. Και μόνο η λέξη μεταρρύθμιση μας φέρνει αλλεργία. Την ορθολογική οργάνωση την φοβόμαστε, όπως ο διάβολος το λιβάνι. Η χώρα δεν παράγει, ούτε εξάγει. Απλώς εισάγει. (Αν δεν ήταν ο τουρισμός και η ναυτιλία...). Ενώ η καθημερινότητα γίνεται εφιάλτης.

Έτσι, στην εποχή του Διαδικτύου πρέπει να πας από τις δύο το πρωί, να διανυκτερεύσεις στο αστυνομικό τμήμα ή στο αυτοκίνητό σου, για να βγάλεις ταυτότητα. Συνήθως με την τρίτη απόπειρα...

Σε αυτές (και εκατοντάδες άλλες) περιπτώσεις εμείς οι ίδιοι αναφωνούμε κάθε τόσο: τέρμα! Δεν πάει άλλο! Αλλά μόλις ακούσουμε πως θα γίνουν μετατάξεις στους εργαζόμενους στο Δημόσιο (π. χ. για να πάψουν οι μισοί αστυνομικοί να είναι ορντινάντσες μεγαλόσχημων) κατεβαίνουμε στους δρόμους με πανό.

Θα μου πείτε: έχουν δίκιο να δυσπιστούν, μια οι περισσότερες μεταρρυθμίσεις, μετατάξεις, αναδιοργανώσεις, συνήθως καταλήγουν στην προώθηση ημετέρων και στην εξυπηρέτηση συμφερόντων.

Ναι, αλλά με την δικαιολογία αυτή δεν θα αλλάξει ποτέ, τίποτα! Οι πολιτικοί τρέμουν το πολιτικό κόστος, οι συντεχνίες την απώλεια των προνομίων τους, οι πολίτες το διαφορετικό, το καινούργιο και το άγνωστο. Ακόμα και τους υπολογιστές – αυτά τα μηχανήματα του Σατανά…

Στο βάθος του ορίζοντα που αντικρίζει ο κάθε νεοέλληνας πλανώνται φάσματα και φαντάσματα: η παγκοσμιοποίηση, ο νεοφιλελευθερισμός, οι προαιώνιοι εχθροί μας, τα ξένα κέντρα (που μέρα νύχτα απεργάζονται τον όλεθρό μας), οι πολυεθνικές, η ΣΙΑ, η ΜΙΤ, η ΜΟΣΑΝΤ και άλλες μυστικές υπηρεσίες, οι Επτά Σοφοί της Σιών, οι Επτά Νάνοι και δεν ξέρω τι άλλο αποτρόπαιο. Οραματίζεται κανείς κάτι καλό, κάτι θετικό, κάτι χρήσιμο; Εγώ δεν έχω ακούσει ποτέ για ευχάριστες προοπτικές.

Έτσι βγαίνουμε πάντα οι πιο απαισιόδοξοι στις έρευνες της Eurostat. Φυσικό – αφού κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για να ακυρώσουμε το μέλλον. Είναι η αυτοεκπληρούμενη προφητεία – self fulfilling prophecy.
Αν είναι δυνατόν!σε λίγες γραμμές ο Νίκος Δήμου λέει όσα εγώ θα χρειαζόμουν ένα βιβλίο
για να περιγράψω ότι με πληγώνει από την Ελληνική πραγματικότητα