Monday, December 31, 2012

Ο Νίκος Μπρουσκέλης εκ βαθέων στο «Ρουμλούκι On-Line»


Είναι δημόσιο πρόσωπο με όνομα «βαρύ», που ακούγεται έντονα με αφορμή την ονοματολογία που έχει ξεσπάσει τελευταία και που τον θέλει υποψήφιο δήμαρχο για το δήμο της Αλεξάνδρειας. Ο λόγος για τον 42χρονο γιατρό Νίκο Μπρουσκέλη.
brouskelis-interview
Τον επισκέφτηκα στο ιατρείο του στην Αλεξάνδρεια. Η συζήτησή μας έγινε ανάμεσα σε ιατρικά βιβλία, πτυχία και επαίνους από διάφορα συνέδρια. Αυτό όμως που «κυριαρχούσε» στο χώρο, ήταν κάποιες παλιές φωτογραφίες του πατέρα του. Έτσι, δεν δίστασα να του κάνω και κάποιες ερωτήσεις πιο προσωπικές. Ποιος δεν θα έμπαινε στον πειρασμό άλλωστε;
Συνέντευξη στον Νίκο Σουρλόπουλο/

-Καπνίζετε γιατρέ;
-Δυστυχώς ναι. Επιβεβαιώνω για άλλη μία φορά, την στατιστική που θέλει τους γιατρούς να βρίσκονται στην πρώτη σειρά ανάμεσα στις επαγγελματικές κατηγορίες των καπνιστών. Η αλήθεια είναι όμως ότι βρίσκομαι σε μια διαρκή μάχη για να το περιορίσω τουλάχιστον, γιατί όπως γνωρίζουν οι περισσότεροι, πόσο δε μάλλον εγώ που είμαι και ουρολόγος, ότι το κάπνισμα προκαλεί πολλά προβλήματα, από τα κοινά καρδιολογικά ή πνευμονολογικά που είναι γνωστά στο ευρύτερο κοινό, μέχρι και στυτική δυσλειτουργία.
-Αναφερόμενοι σε δυσλειτουργίες, ας δούμε λίγο τη σημερινή κατάσταση. Ποια κρίση πιστεύεται ότι πρέπει να λύσουμε στην Ελλάδα, την οικονομική, την πολιτική ή όπως έλεγε ο Ανδρέας Εμπειρίκος, την ερωτική;
-Ενδιαφέρουσα προσέγγιση. Ως σουρεαλιστής ο Εμπειρίκος, δεν νομίζω ότι θα μπορούσε πότε να φανταστεί ότι η Ελλάδα του 2012, θα ζούσε τέτοιες στιγμές απίστευτου σουρεαλισμού.
-Τι εννοείτε ;
-Μα, που αλλού θα μπορούσε να τοποθετήσει κανείς την σημερινή τρικομματική κυβέρνηση, αν όχι στον σουρεαλισμό. (γέλια).
Για να απαντήσω, όμως στην αρχική σας ερώτηση, πιστεύω ότι η κρίση που βιώνουμε είναι πρωτίστως πολιτική, του ίδιου του πολιτικού συστήματος. Το σύστημα διέπεται από συντηρητισμό, με αποτέλεσμα να αρνείται πεισματικά να αλλάξει τρόπο λειτουργίας, αλλά κυρίως να προχωρήσει στην ανανέωση του πολιτικού προσωπικού. Εννοώ, ότι η στείρα άρνηση του πολιτικού κατεστημένου και ο τρόπος με τον οποίο είναι δομημένα τα κόμματα στο σύνολό τους, τόσο σε κεντρικό όσο και σε τοπικό επίπεδο, εμποδίζουν τους πολίτες που πραγματικά ενδιαφέρονται, να ασχοληθούν με τα κοινά.
-Πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο του Θεόδωρου Πάγκαλου «όλοι μαζί τα φάγαμε». Ενστερνίζεστε την άποψη ότι, αυτή η μικρή δήλωση κρύβει και μια μεγάλη αλήθεια;
Είναι μια ευφυής δήλωση που μπορεί να βρει εφαρμογή σε οποιαδήποτε περίσταση και να χρησιμοποιηθεί κατά το δοκούν. Πιστεύω ότι παρότι είναι μια κυνική ουσιαστικά παραδοχή μέρους, σημαντικού πιθανώς, της αιτίας που μας οδήγησε στην σημερινή κατάσταση, εμπεριέχει σοβαρή δόση αλήθειας. Οι επιλογές που κάνουμε, καθορίζουν εκτός από εμάς τους ίδιους και το μέλλον μας ως κοινωνία.
Οι ευθύνες δεν είναι μόνο των πολιτικών. Έχουμε και εμείς μερίδιο στην ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση. Όμως το “μαζί τα φάγαμε” δεν απαλλάσσει κανέναν πολιτικό από τις δικές του, τεράστιες, ευθύνες. Γιατί οι πολιτικοί οφείλουν πρωτίστως να είναι ακέραιοι, άμεμπτοι και κυρίως ηθικοί. Πολιτικοί και πολιτική που λειτουργούν υπό σκιά δεν έχουν θέση στην Ελλάδα.
-Έχετε, περίπου, την ίδια ηλικία με το ΠΑΣΟΚ και, ενώ εσείς δείχνετε να γνωρίζετε που θέλετε να πάτε, το ΠΑΣΟΚ δείχνει να τα έχει λίγο χαμένα… Που χάθηκε;
-Η εξουσία διαφθείρει. Το είδαμε και στην κεντρική πολιτική σκηνή, το βιώσαμε και στην τοπική αυτοδιοίκηση. Το ΠΑΣΟΚ σημάδεψε ουσιαστικά μια ολόκληρη περίοδο της νεώτερης ελληνικής ιστορίας, της μεταπολίτευσης, με τα θετικά και τα αρνητικά του σημεία. Σήμερα, ουσιαστικά βιώνει μια υπαρξιακή κρίση, καθώς, ακολουθώντας ξένες προς την ιδεολογία του συντηρητικές πολιτικές, υπέστη στην πραγματικότητα την χειρότερη ήττα που μπορεί να υποστεί ένας πολιτικός φορέας: την ιδεολογική ήττα.
Το μέγιστο ερώτημα, που καλείται να απαντήσει το ΠΑΣΟΚ είναι, αν έχει αυτή τη στιγμή λόγο ύπαρξης στην πολιτική ζωή του τόπου. Θεωρώ, πως θα πρέπει να επανατοποθετηθεί στον χώρο που σήμερα -κατά την γνώμη μου-, είναι κενός μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Και αν αυτό δεν μπορεί να το κάνει το ΠΑΣΟΚ, τότε θα πρέπει να το κάνει κάποιος άλλος νέος σχηματισμός, που δεν θα πρέπει να έχει ουδεμία σχέση ούτε με το ΠΑΣΟΚ του παρελθόντος ούτε με τα στελέχη που υπηρέτησαν σε οποιαδήποτε θέση και σχετίζονταν με το ΠΑΣΟΚ.
-Ζούμε σε μια εποχή όπου όλοι έχουν πολλές ερμηνείες για το πώς φτάσαμε ως εδώ και έχουν τουλάχιστον μία πρόταση για το πώς θα βγούμε από την κρίση. Ποια είναι η δική σας;
-Η ερμηνεία ή η πρόταση; (γέλια)

Friday, December 14, 2012

25 χρόνια φίλοι και συμπαίκτες!





 Γεννηθήκαν και οι δυο πριν σχεδόν 40 χρόνια, το 1973 στη Μελίκη. Ο Δημήτρης Τσάκαλος και ο Σάκης Παπάζογλου από πολύ μικροί ξεχώριζαν για  το ταλέντο τους στο ποδόσφαιρο. Ο Δημήτρης (ή ¨Μαικ¨ όπως τον λένε οι φίλοι του) ήταν το αστέρι της τάξης του πρώτου δημοτικού Μελίκης και ο Σάκης του δευτέρου. Στις αναμετρήσεις μεταξύ των ομάδων των τάξεων τους, συγκέντρωναν όλα  τα βλέμματα .

 Μόλις τέλειωσαν το δημοτικό γράφτηκαν και οι δύο στα ¨τσικό¨ (όπως λεγόταν τότε τα παιδικά τμήματα) του Φιλίππου, όπου βεβαία ξεχώρισαν με την μια .Ο μεν Μάϊκ για την απίστευτη ταχύτητα και την τεχνική του, ο δε Σάκης για την δύναμη και το άλμα του, στοιχεία που τα διατηρούν ακόμη θα έλεγε κάνεις αναλλοίωτα πάρα το πέρασμα τόσων χρόνων.

 Φέτος που ο Σάκης επέστρεψε για να βοηθήσει την ομάδα του χωριού του βρήκε να τον περιμένει εκεί ο καλός του φίλος Δημήτρης ο όποιος επέστρεψε ήδη από πέρυσι και βοήθησε τα μέγιστα στην εξαιρετική αήττητη πορεία της ομάδας του Φιλίππου.

 Έτσι λοιπόν ο κατά σχεδόν δέκα χρόνια νεότερος σε ηλικία προπονητής του Φιλίππου αλλά και συμπαίκτης τους Γιώργος Ντάμτσιος βρήκε στην ομάδα δυο ποδοσφαιριστές που με την γνώση την εμπειρία τους, αλλά και την διάθεση που δείχνουν στις προπονήσεις αποτελούν ένα καλό εργαλείο για την ομάδα.
Ευχόμαστε τους δυο αυτούς ¨γερόλυκους¨ να συνεχίσουν για χρόνια ακόμη να αποτελούν πρότυπο αθλητή για τους νεότερους, στον δε Σάκη να παίξει συμπαίκτης με τον γιο του Ευθύμη που διακρίνετε και αυτός στο προπαιδικό τμήμα της ακαδημίας του Φιλίππου !