Sunday, February 5, 2023

Ενα κοινό όραμα.

Με τον Γιώργο Γουλτιδη μας ενώνουν πολλά. 
Από τα παιδικά μας χρόνια όταν με τον πατέρα του πάλευε να μας φτιάξει τις πομόνες στα χωράφια, ως αργότερα στα... ένδοξα χρόνια του ΠΑΣΟΚ.

Και μπορεί προσωρινά ο Καλλικράτης να μας "χώρησε" αφού η Βεργίνα μας πήγε Βέροια και η Μελίκη στον... Γιδά, σύντομα θα ξααναβρεθούμε!

Μετά από σχετικη συζήτηση που είχαμε χθες, δώσαμε ραντεβού σήμερα να βρεθούμε επί τόπου, στο φράγμα του Αλιάκμονα όπου μου έδειξε από κοντά την πόρτα από όπου προβλέπεται να τροφοδοτήσει με νερό το νέο αρδευτικό Βεργίνας-Κυψελης που βρίσκεται σε πορεία υλοποίησης.

Το έργο αυτό είναι ένα όνειρο πολλών ετών για τον τόπο μας και ο Γιώργος στην υπηρεσία όπου  παρακολουθεί την πορεία του.


Friday, February 3, 2023

Όλη η αλήθεια για την ΕΒΖ όπως την έζησα.

Με αφορμή το κεντρικό θέμα της Εφημερίδας των Συντακτών της Πέμπτης 2 Φεβρουαρίου, θα προσπαθήσω να καταθέσω γραπτά για άλλη μία φορά, τις εμπειρίες μου από την πορεία της βιομηχανίας ζάχαρης.

 Η αλήθεια είναι πως θα δυσκολευτώ να γίνω περιληπτικός αφού έζησα τόσα πολλά και από πρώτο χέρι, τόσα που αν αποφασίσω να τα καταγράψω ίσως δεν φτάνει ένα βιβλίο.

Η επαγγελματική μου ενασχόληση για όλη μου τη ζωή από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου μωρό παιδί, ως μέχρι και λίγα χρόνια πριν όταν και σταμάτησα για λόγους που δεν είναι του παρόντος, ήταν η γεωργία και συγκεκριμένα η τευτλοκαλλιέργεια.

Η οικογένεια μέσα στην οποία μεγάλωσα, ασχολούνταν για πολλές δεκαετίες εντατικά με την καλλιέργεια αυτή αλλά και με την συγκομιδή των τεύτλων  επαγγελματικά, αφού διέθετε πάντα ένα από τα πιο σύγχρονα συγκροτήματα αγροτικού μηχανολογικού εξοπλισμού γύρω από την καλλιέργεια. Εξοπλισμός που αποκτήθηκε με πολύ κόπο και ιδρώτα μια ζωής των γονιών μου.
Στις ιστοσελίδες μου μπορεί κανείς να βρει άφθονο υλικό σχετικά.

Επιπροσθέτως είχα την μεγάλη τιμή για δεκα συνεχόμενα χρόνια  (2007-2017 )να εκλέγομαι από τους συναδέλφους μου παμψηφεί πρόεδρος του συλλόγου τευτλοεξαγωγέων Πλατέος, ενός οργάνου που εκτός από την οικονομική διαχείριση των τευτλοεξαγωγικών εσόδων, εκπροσωπούσε και τους αγρότες τευτλοπαραγωγούς όλης της κεντρικής και δυτικής Μακεδονίας σε συνδικαλιστικό επίπεδο. 

Έτσι λοιπόν η εμπειρία μου είναι ιδιαίτερα πλούσια και θα προσπαθήσω να την καταθέσω επιγραμματικά εδώ.

Η ελληνική βιομηχανία ζάχαρης όπως και κάθε επιχείρηση παραγωγής που ανήκε εξ ολοκλήρου ή υπάγονταν στο δημόσιο, ήταν μία ιστορία πολλών ετών διαφθοράςζ τόσο σε καθαρά οικονομικό, όσο και σε πολιτικό επίπεδο.

Την Ελληνική βιομηχανία ζάχαρης τη διοικούσαν τα κόμματα και μάλιστα έβαζαν αποτυχόντες να εκλεγούν βουλευτές στη διοίκηση της. Εννιωτε έβαζαν και συνδικαλιστές ή ακόμα και απλο υπάλληλο νομαρχίας-γαμπρό βουλευτη! Αυτό και αν δεν είναι παραδοξότητα και μάλιστα συνέβη στα τελευταία χρόνια.

Στην ελληνική βιομηχανία ζάχαρης γινόταν ένα όργιο προσλήψεων. Ηταν γνωστό οτι όποιο κόμμα ήταν στην κυβέρνηση θα βόλευε εκεί τον στρατό των υποστηρικτών του, ως εκτακτους υπαλλήλους στην αρχή, μόνιμους στη συνεχεια.

Στη βιομηχανία αυτή δούλευαν όλα τα χρόνια πολλοί περισσότεροι από αυτούς που έπρεπε,  και επαιρναν υπερβολικά μεγάλα ποσά ως αμοιβές, με πιο χαρακτηριστικό το λεγόμενο "επίδομα καμπάνιας" (!) που για χρόνια τώρα θεωρείται ένα από τα γνωστά ανέγδοτα σε συζητήσεις.

Πέρα από τις προσλήψεις υπήρξε και διαφθορά σχετικά με τον τρόπο κατανομής των ποσοστώσεων ζάχαρης στους αγρότες, στο που, και με ποιον τρόπο σπέρνονταν και παραδιδοταν τα τεύτλα στο εργοστάσιο. Ένα σύστημα αρπαγής, καλά δομημένο που αφορουσε εκατοντάδες εμπλεκόμενους,από αγρότες ως διευθυντές, από προμηθευτές ή πελάτες από πολιτευτές ως βουλευτές-υπουργους, ο δε πλουτισμος των αναμειχθέντων ήταν συχνά προκλητικά εμφανής.

Για όλα όσα ανέφερα παραπάνω και πολλά ακόμα που για λόγους έκτασης στο άρθρο, έχω στοιχεία αφού δεν μπορουν να αμφισβητηθούν και είναι φυσικά στη διάθεση κάθε ενδιαφερόμενου.

Όπως ήταν αναμενόμενο η βιομηχανία ζάχαρης κάποτε θα κατέρρεε αφού όπως είναι λογικό δεν θα μπορούσε το δημόσιο να πληρώνει εσαεί.( Εδώ έχουμε το εξής φαινόμενο, να είναι μία επιχείρηση μονοπώλιο με  ευνοϊκότατους όρους αγοράς και αντί να έχει κέρδος να μπαίνει μέσα! )

Όλοι γνωρίζανε ότι η βιομηχανία ζάχαρης θα κατέρρεε συντομα και όλοι κρυβόταν πίσω από το δάχτυλό τους. Κάποια στιγμή ( το 2006) υπήρξε αναθεώρηση της κοινής αγροτικής πολιτικής στον τομέα ζάχαρης εξαιτίας καταγγελίας από τη Βραζιλία στον παγκόσμιο οργανισμό εμπορίου και δυσκόλεψαν τα πράγματα για τα ζαχαρουργεία όλης της Ευρώπης, με αποτέλεσμα η Ευρωπαϊκή Ένωση να εξαγγείλει δαπανηρά προγράμματα εξυγίανσης και αλλαγής κατεύθυνσης των εργοστασίων. 
Σε αυτα το προγράμματα οι περισσότερες χώρες εντάχθηκαν αλλες περισσότερο άλλες λιγότερο.  
Εκεί χάθηκε μία τεράστια ευκαιρία για τη χώρα μας, αφού αρνήθηκε για λόγους πολιτικού κοστους να κλείσει ολοκληρωτικά τα εργοστάσια να εισπράξει ένα καλό τίμημα, (όπως εκαναν όλες οι άλλες χώρες) ικανό να ικανοποιήσει όχι μόνο τους αγρότες αλλά και τους μετόχους.
 Η μεσοβέζικη λύση που επιλέχθηκε στην ουσία επιδείνωσε το πρόβλημα και το μετέθεσε για το μέλλον, παρά το έλυσε.

Και ενώ συνέβαιναν όλα αυτά, οι αποδοχές των εργαζομένων αλλά και η τιμή αγοράς ζαχαρότευτλων εξακολουθούσαν να είναι απαγορευτικά υψηλές για την βιομηχανία.

 Το τέλος είχε έρθει και δεν ήθελε κανείς να το παραδεχτεί. Οι κυβερνήσεις που το ξέρανε αυτό, προσπαθούσαν με δόλιο τρόπο να κάνουν τη βόμβα να σκάσει στα χέρια επόμενων κυβερνήσεων.
  
Η πιο τραγική περίοδος κατά τη γνώμη μου είναι αυτή που προηγήθηκε και συνεχίστηκε με την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.  Ο ΣΥΡΙΖΑ στο γνωστό κλίμα της εποχής τότε, του αρνητισμού και του αντιμνημονιακό παραλογισμού, έταζε τα πάντα στους πάντες. Δεν ήταν δύσκολο λοιπόν να βρει ένα πεδίο δόξης λαμπρόν στην ελληνική βιομηχανία ζάχαρης, αντιστεκόμενος σε οποιαδήποτε προσπάθεια αλλαγής, τάζοντας τους εργαζομένους αλλά και στους παραγωγούς όλα αυτά που ήθελαν να ακούσουν αλλά δεν μπορούσαν να γίνουν.

Συντάχτηκαν σε όλα με τους εργαζόμενους τάζοντας τους αυτό που έταζαν και σε όλο τον ελληνικό λαό ότι θα είναι το κράτος εδώ αιώνια να τους πληρώνει πλουσιοπάροχα και αυτοί να κάθονται. Να κάθονται το ξαναγράφω.

Έτσι λοιπόν συνέβη το εκπληκτικό για όποιον δεν γνωρίζε φαινόμενο, οι εργαζόμενοι να γίνουν μαζικά ΣΥΡΙΖΑ παρά το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία αυτών είχε διορισθεί την περιόδου 90-93 στο τελευταίο αλλά και το μεγαλύτερο γιουρούσι κομματικών τοποθετήσεων στη  ζάχαρη!

Δυστυχώς και σε εμάς τους αγρότες, (με μοναδική αντίθετη φωνή τη δική μου και μόνο όσο αλαζονικό και να μοιάζει), έγιναν τα ίδια πράγματα, αφού κατάφεραν και πούλησαν τα ίδια παραμύθια χρησιμοποιώντας μάλιστα ως εργαλείο προπαγάνδας κάποιους πρόθυμους τευτλοπαραγωγούς που  τους βάφτισαν εκπροσώπους μας χωρίς ποτέ να είναι.

Βέβαια όπως συμβαίνει πάντα, το ψέμα έχει κοντά πόδια και κάποια στιγμή θα φανερωθεί.  Ετσι λοιπόν όταν ήρθε  η σειρά του ΣΥΡΙΖΑ να  ανέβει στην εξουσία βρέθηκαν  αντιμέτωποι με αυτό το τέρας, που και οι ίδιοι εξέθρεψαν.

Από τους πρώτους μήνες στην εξουσία τους και την πρώτη διοίκηση οπου επέλεξε ο Λαφαζάνης, κάποιους απίθανους τύπους, που τους ανέσυραν από κάποια ξεχασμένα καφενεία της αριστεράς, που δεν είχαν καμία σχέση όχι μόνο με το αντικείμενο αλλά με τη γενικότερη πραγματικότητα με κωμικοτραγικά αποτέλεσμα , ως και κάποια(μία) σοβαρη προσπάθεια εξυγίανσης που έπεσε στο κενό, το μόνο μέλημά τους ήταν να μην σκάσει η βόμβα του κλεισίματος της ΕΒΖ στα χέρια τους και να μετατίθεται συνεχώς στο μέλλον. Για το σκοπό αυτό ήταν πάρα πολλά τα κρατικά χρήματα που δαπανήθηκαν, με κυριότερο τα 32 εκατομμύρια ευρώ άμεσης κρατικής επιχορήγησης που πέταξαν στα σκουπίδια με το που ανέλαβαν την εξουσία.

Όλο αυτό το διάστημα λάμβανε χώρα μία σειρά απίθανων καταστάσεων. Κατά καιρούς εμφάνιζαν ανύπαρκτους επενδυτές που θα αγόραζαν τη βιομηχανία ζάχαρης όπως δύο 'μπαρμπάδες' από τη Βραζιλία ( :)  ως τον απίθανο επενδυτή Φεκέρ που πρόσφατα μάλιστα προφυλακίστηκε για κατηγορία δολοφονίας.

Δεν αντιδρούσε κανείς σε ολα αυτά με την τότε αντιπολίτευση να κοιμάται τον ύπνο του δικαίου αφού υπήρχαν πολλά ράμματα και για τη δική τους γούνα στην υπόθεση αυτή.
Όσον αφορά τον εαυτό μου που ήμουν ο μόνος που αντέδρασε δέχθηκα πόλεμο, αφού προσπάθησαν να με βγάλουν γραφικό και βαλτό του Μητσοτάκη. 

Ο ίδιος ο Μητσοτάκης απέκτησε πριν γίνει αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας αρκετά καλή γνώση επί του θέματος όπως και ο Κωστής Χατζιδάκης, και μάλιστα στη Βουλή κατέθεσαν τα στοιχεία όπως πραγματικά έχουν. 

Μόνο που και αυτός κάποια στιγμή θα γινόταν πρωθυπουργός. Ετσι λοιπόν δεν άργησε η ώρα που θα ερχόταν αντιμέτωπος και αυτός με το ίδιο πρόβλημα. 

Όλα αυτά που ακολούθησαν από την κυβέρνηση Μητσοτάκη- Αδωνη τα καταγράφει με αξιοθαύμαστη ακρίβεια και θάρρος η Εφημερίδα των Συντακτών καιρό τώρα με σειρά άρθρων και ρεπορτάζ και δεν υπάρχει λόγος να τα επαναλάβω εδώ.
Έχω το θλιβερό προνόμιο να είμαι ο μόνος ο οποίος τα έγραψα από την πρώτη στιγμή και τα κατήγγειλα σε βαθμό που να με προτρέπουν άνθρωποι μου να σταματήσω γιατί ενδεχομένως να κινδυνεύω με όλα αυτά που ακούγονται και ήρθαν στο φως της δημοσιότητας και για άλλα θέματα που απασχόλησαν το πανελλήνιο για τους εμπλεκόμενους, κάτι που ομολογώ πως το έκανα.

Δεν ξέρω πού θα σταματήσει η δικαστική έρευνα που ξεκίνησε. Δεν έχω όμως την ψευδαίσθηση ότι θα μπουν κάποιοι φυλακή.

 Γιατί αν ήταν να μπουν όλοι όσοι κατασπάραξαν την βιομηχανία μας, θα έπρεπε να χτιστούν νέες πτέρυγες για να χορεσουν...







Monday, January 23, 2023

Συνέντευξη μου στον Γιάννη Ζήνα

 


Ο Γιάννης Ζήνας μου έκανε την τιμή να με φιλοξενήσει στην ιντερνετική του εκπομπή, όπου είχαμε μία ενδιαφέρουσα ( για μένα τουλάχιστον) συζήτηση.


Μεταξύ άλλων σχολιάσαμε κάποιες αναρτήσεις που έχω κάνει, την ορθογραφία μου και με βάση αυτές μιλήσαμε για διάφορα ζητήματα.

Μερικά από τα θέματα που ασχοληθήκαμε ήταν:

Οι επόμενες δημοτικές εκλογές και σε ποιο πλαίσιο αυτές θα διεξαχθούν, τα ιδιαίτερα τοπικά χαρακτηριστικά που έχουμε εδώ, τις συναλλαγές μεταξύ υποψηφίων, βουλευτών και όλων των εμπλεκομένων, ενώ κατέγραψα και κάποιες εκτιμήσεις μου σχετικά με  με τα πρόσωπα που εμπλέκονται στο πολιτικό γίγνεσθαι του δήμου Αλεξάνδρειας.
Μπορείτε  να δείτε εδώ την εκπομπή.









Saturday, December 3, 2022

Tο Μητρώο της ΝΔ το λαϊκο-Δεξιό κατεστημένο και ο Μητσοτάκης

*Αρθρο μου στο lykavitos.gr 


Με αφορμή το πολύ εύστοχο αλλά και τολμηρό θα έλεγα άρθρο του Δημήτρη Ευθυμάκη στο protagon μου δημιουργήθηκε η επιθυμία να καταθέσω και εγώ τη δική μου εμπειρία ως μη δεξιός στη Νέα Δημοκρατία.

Πέρασαν ήδη έξι χρόνια από την επιλογή μου στα πρώτα 15 στελέχη του μητρώου στελεχών της Νέας Δημοκρατίας, μιας θεωρητικά πολύ πρωτοποριακής ιδέας του νεοεκλεγμένο τότε προέδρου της συντηρητικής παράταξης Κυριάκου Μητσοτάκη και της προβολής που μου επιφύλαξαν πολλά μέσα μαζικής ενημέρωσης αφού το γεγονός και μόνο ότι ήμουν αγρότης από την επαρχία, πατέρας ΑΜΕΑ και πολύγλωσσος, ήταν κάπως ξεχωριστό και αρκετά πιασιάρικο θέμα.
Το εγχείρημα του μητρώου δεν πήγε καλά. Ελάχιστοι κατάλαβαν τη σημασία του, οι περισσότεροι το χλεύασαν και το πολέμησαν, ενώ η κουτοπονηριά πολλών που ενταχθήκαμε ήταν τόσο έκδηλη που προκαλούσε γέλιο. Το κόμμα ήταν και παραμένει αλλού, ακόμα και η ίδια η ηγεσία του απαξίωσε τόσο που έμειναν πολλά ...ραμμένα κουστούμια στην ντουλάπα!
Ο αρχικός μου ενθουσιασμός έδωσε γρήγορα τη θέση του στον προβληματισμό και στην στεναχώρια, αργότερα στην άρνηση ακόμα και στο θυμό και σήμερα κάμποσα χρόνια μετά, την πλήρη απογοήτευση και αποστασιοποίηση.
Ο τεράστιος προσωπικός πόλεμος που δέχτηκα, η χλεύη, ο φθόνος και η χολή από σχεδόν το σύνολο του τοπικού πολιτικού δεξιού κατεστημένου, επειδή ακριβώς δεν ήμουν δικός τους δεν ξεπερνιέται ποτέ 
Δεν γράφω αυτό το άρθρο για να κλαφτώ το έχω κάνει αρκετές φορές εξάλλου στο παρελθόν.
 Το γράφω για να επιβεβαιώσω το πόσο δίκιο έχει ο αρθρογράφος του protagon που μιλάει για μία σημαντική κατηγορία νεοδημοκρατών η οποία απεχθάνεται τον Κυριάκο Μητσοτάκη και οτιδήποτε μη δεξιό έφερε στο κόμμα.
Όντας πριν από χρόνια μία τις επιλογές του Κυριάκου Μητσοτάκη στο νομό, έζησα  στο πετσί μου την απαξίωση προς το πρόσωπό του.
Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα στη μία και μοναδική εκδήλωση της νομαρχιακής επιτροπής που πήγα, παρόντων δεκάδων βουλευτών υπουργών αιρετών κ.α., στην παρουσίαση ενός βίντεο με την ιστορία της Νέας Δημοκρατίας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν  χειροκροτήθηκε καθόλου, σε αντίθεση με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή το νεότερο, αλλά και άλλους αρχηγούς του κόμματος. Εξάλλου εδώ στα βόρεια τον ψήφισαν πολύ λίγοι αναλογικά την πρώτη Κυριακή, ενώ την δεύτερη λίγο περισσότεροι με βαριά καρδιά λόγω εντολής ... Τζιτζικωστα!


 Τα χρόνια πέρασαν, από τότε ο Κυριάκος εδραιώθηκε στο πολιτικό κατεστημένο, πολλοί από αυτούς αναγκάστηκαν να τον αποδεχτούν ή στην πορεία να δρέψουν τους καρπούς της εκλογικής του επιτυχίας, (βλ. διορισμοί, τακτοποιήσεις ή εξυπηρετήσεις) στο βάθος όμως του μυαλού τους περιμένουν την ώρα και τη στιγμή που ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα κάνει το πρώτο στραβοπάτημα, κι η γνήσια λαϊκή δεξιά ψυχή θα ξανα επικρατήσει στο κόμμα. Τότε θα νοιώσουν πραγματικά ελεύθεροι!
Και φευ, αυτό φαίνεται να αργεί πολύ. Τόσο που τα νεύρα τους δεν αντέχουν πια....

Saturday, November 26, 2022

Γη είδα news. Το πρώτο καθαρά ενημερωτικό site της Αλεξάνδρειας !

 Μετά την κοινή διαπίστωση ότι η ενημέρωση στην ευρύτερη περιοχή του ρουμλουκιού είναι ουσιαστικά προβληματική, αν όχι ανύπαρκτη, αποφάσισα να ξεκινήσω μια προσπάθεια δημιουργίας ενός ιστότοπου πραγματικών ειδήσεων μακριά από τα συνηθισμένα φαινόμενα διαφθοράς, ψευδών ειδήσεων και κουτσομπολιού.

 Το Γη είδα νιουζ είναι μια ιστοσελίδα που καταγράφει τις σημαντικότερες ειδήσεις από την περιοχή αλλά και όχι μόνο και τις παρουσιάζει καθημερινά στους αναγνώστες του,

 Η προσπάθεια αυτή είναι καθαρά ερασιτεχνική που δεν έχει σκοπό το κέρδος παρά μόνο τη συνεισφορά στη βελτίωση του τρόπου ενημέρωσης σε έναν τόπο που έχει συσσωρεύσει πολλά προβλήματα. 

 Στο Γη είδα θα υπάρχουν θεματικές ενότητες, όπως γεωργία, πρακτική οικονομία, πολιτισμός, περιβάλλον, καθώς και προβολή με συνεντεύξεις και παρουσιάσεις  πολλών ενδιαφέροντων και ξεχωριστών ανθρώπων του τόπου  που έχουν πολλά να δώσουν στο κοινό μας βίο αλλά δεν τολμούν πνιγμένοι από το τοπικό μας πολιτικό και κοινωνικό κατεστημένο.

Εκτός από τα επιλεγμένα θέματα της ειδησεογραφίας, θα υπάρχει συνεργασία με το γνωστό πετυχημένο χιουμοριστικό site μπαμπούρι, θα φιλοξενείτε η εβδομαδια εκπομπή " ιστορίες πλυντηρίου " αλλά και η εκπομπή γη ειδα.

Στο site δεν θα υπάρχουν:

- Διαφημίσεις

-Ζωδια και λοιπές δυσειδαιμονιες

- fake news
-Κείμενα επί πληρωμη

- Δολοφονία χαρακτήρων από ανώνυμα σχόλια

- Κουτσομπολιό

Για όποιον επιθυμεί τα παραπάνω δεν πρέπει να έχει παράπονο θα τα βρεί στα τοπικά μας site.

 Το γνωρίζω ότι είναι ένα δύσκολο εγχείρημα το οποίο στηρίζεται σε πενιχρά μέσα χωρίς φανερούς ή κρυφούς χρηματοδότες, φιλοδοξοντας να συμβάλει με τις μικρές του δυνάμεις στο να ξεκολλήσει ο κόσμος από το βούρκο.

Σας καλώ να παρακουθησευε και να συμμετέχετε στην προσπάθεια η οποία βασίζεται κυρίως στην καθημερινή πολυετή μας επικοινωνία όπως γνωριζόμαστε πολλά χρόνια πλέον από τα μέσα δικτύωσης. 
 Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Νίκος Λιολιόπουλος
Ερασιτέχνης blogger. 


Γιατί δεν έχουμε ανθρώπους στα χωράφια. Protagon.gr

 Για δεκαετίες, οι έλληνες παραγωγοί είχαμε ένα συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών μας: φθηνά εργατικά χέρια, από ανθρώπους που εργάστηκαν για εμάς σε συνθήκες σκληρής εκμετάλλευσης. Ομως, δεν καταφέραμε να το αξιοποιήσουμε. Ετσι, σήμερα δεν έχουμε ούτε εργάτες, ούτε είμαστε ανταγωνιστικοί



Με αφορμή το πολύ ενδιαφέρον και εύστοχο άρθρο του Κώστα Γιαννακίδη με τίτλο «Κάποιος να μαζέψει τα ροδάκινα», θα ήθελα να παραθέσω μερικές σκέψεις μου, από την πλευρά ενός αγρότη που προσπαθεί να δει τα πράγματα χωρίς φαντασιώσεις και αισθήματα νεοπλουτίστικης εθνικής μεγαλομανίας. Θα ακούσετε πολλούς να μιλούν για τις χαμένες ευκαιρίες της ελληνικής Γεωργίας. Δεν θα ακούσετε όμως ποτέ να μιλούν για μία, τη μεγαλύτερη. Την ύπαρξη, για δύο τουλάχιστον δεκαετίες, πάμφθηνων εργατικών χεριών στη διάθεσή μας. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Με την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων, κυρίως της Αλβανίας, εκατοντάδες χιλιάδες απελπισμένοι άνθρωποι από τα Βαλκάνια προσέτρεξαν στη χώρα μας για να βρουν λύση στο βασικό τους πρόβλημα, αυτό της επιβίωσης. Για δύο δεκαετίες, οι εξαθλιωμένοι εργαζόμενοι μετανάστες προσέφεραν φθηνό εργατικό δυναμικό στους αγρότες, κυρίως της Βόρειας Ελλάδας, που είναι και πιο κοντά τους γεωγραφικά. Ετσι, λοιπόν, για καλλιέργειες με βασικό κόστος το εργατικό, αποκτήσαμε ένα τεράστιο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα σε σχέση με άλλες χώρες. Στην αρχή δίναμε εξευτελιστικά μεροκάματα στους ανθρώπους. Και αργότερα φτάσαμε να πληρώνουμε 25 και 30 ευρώ, «μαύρα» και αδήλωτα. Την ίδια στιγμή, ανταγωνιστικές χώρες όπως η Ιταλία και Ισπανία πλήρωναν 80 ή 100 ευρώ για την ίδια δουλειά. Εκείνοι κάλυπταν και τη στέγαση, ενώ εμείς τους είχαμε σε αποθήκες, στην καλύτερη περίπτωση. Και ύστερα καθόμασταν στο καφενείο παίζοντας μπιρίμπα, λέγοντας ότι φταίνε που άφησαν τις χώρες τους και παίρνουν τα ωραία μας τα λεφτά. Αν κάποιος τολμούσε να πει ότι εκμεταλλευόμαστε απάνθρωπα τους μετανάστες, ήταν γραφικός ή κομμουνιστής. Δεν είναι τυχαίο πως ούτε η Αριστερά ή κάποιος άλλος σχηματισμός τόλμησε να μιλήσει. Καμιά φορά, με αφορμή περιπτώσεις σαν της Μανωλάδας έλεγαν κάτι. Για τις άλλες Μανωλάδες δεν μίλησε κανείς. Δυστυχώς, παρά το σημαντικό αυτό πλεονέκτημα, δεν γίναμε ανταγωνιστικοί. Στην ουσία, τα φθηνά μεροκάματα λειτούργησαν ως ένα προπέτασμα καπνού που έκρυβε τα βασικά δομικά προβλήματα της ελληνικής Γεωργίας. Σήμερα, οι αλβανοί και βούλγαροι εργάτες βρήκαν τρόπο να εργάζονται νόμιμα  σε χώρες με πολλαπλάσια μεροκάματα και έτσι δεν έχουμε ανθρώπους να μαζεύουν τα ροδάκινά μας. Τα δικά μας παιδιά δεν έρχονται να δουλέψουν για 35 ευρώ που και αυτά πλέον δυσκολευόμαστε να τα δώσουμε. Τι θα γίνει; Το καλό σενάριο είναι να μπορέσουμε να σταθούμε στα πόδια μας, αφού η κατάσταση στη ελληνική Γεωργία σήμερα είναι τραγική, να μπορέσουμε να βρούμε εργάτες από τις Φιλιππίνες ή όποια άλλη χώρα και επιπλέον, να βρούμε τα 35-40 ευρώ που θα χρειαστούν. Το δεύτερο σενάριο θα είναι πολύ χειρότερο. Να σηκώσουμε τα χέρια ψηλά και και σε μια καινούργια χρεοκοπία να αδυνατούμε και εμείς να πληρώσουμε το μεροκάματο, αλλά και το κράτος να πληρώσει τα επιδόματα που αποτρέπουν κόσμο από το να έρθει να δουλέψει. Και έτσι, όλοι μαζί, μετανάστες πια, να παρακαλάμε σε κάποια ξένη χώρα, ξένα αφεντικά, να μαζέψουμε ροδάκινα παρέα με τους έως χθες δικούς μας εργάτες… *Ο Νίκος Λιολιόπουλος είναι αγρότης Πηγή: Protagon.gr

Tuesday, April 5, 2022

Υποψηφιότητα Δώρας Κουρκουτά. Ξεκίνησε με το ...αριστερό! !


Η φημολογούμενη υποψηφιότητα της Δώρας Κουρκουτά για τον δήμο Αλεξάνδρειας, μιας ιδιαίτερα δυναμικής, πετυχημένης αλλά και αγαπητής σε μεγάλο μέρος της τοπικής κοινωνίας γυναίκας, έδωσε ένα νέο ενδιαφέρον στα τοπικά πολιτικά πράγματα και μια αισιοδοξία σε πολλούς πολίτες που βλέπουν ότι το αδιέξοδο των πολιτικών τους επιλογών γίνεται θηλιά για τον τόπο.


Και όλα αυτά σε μια στιγμή μάλιστα πού γινόταν όλο και πιο έντονος ο φόβος ότι κανείς δεν θα κοντράριζε τον νυν δήμαρχο Γκυρινη με όλα αυτά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που έχει και τον έκαναν να φαίνεται ως σήμερα ακλόνητο φαβορί 

 Η ευφορία αυτή γρήγορα έδωσε τη θέση της στον προβληματισμό,την απογοήτευση ή το λιγότερο, μια αίσθηση ότι το κακοπαιγμένο έργο που λέγεται δημοτικές εκλογές Αλεξάνδρειας θα παιχτεί για άλλη μια φορά με τους ίδιους πρωταγωνιστές, σκηνοθετημένο από τους ίδιους κακούς σκηνοθέτες.

 Η πρώτες επιλογές της Δώρας ήταν σε αυτή τη κατεύθυνση. Η επιλογή της να γνωστοποιήσει την υποψηφιότητα της μέσω ενός και μόνου τοπικού μέσου, αυτού που στη συνείδηση των πολιτών είναι περισσότερο συνδεδεμένο με τις παθογένειες της τοπικής μας πολιτικής σκηνής, αυτού του οποίου η δημοφιλία οφείλεται κυρίως στο ότι επιλέγει να φιλοξενεί ανώνυμα σχόλια, συχνά μεθοδευμένά ώστε να "δολοφονούν" χαρακτήρες, απογοήτευσε πολλούς σκεπτόμενους πολίτες.

 Το "βρήκαμε τυχαία την Δώρα στο δρόμο και μας είπε" είναι ενδεικτικό του ύφους του συγκεκριμένου.

 Σαν να μην έφτανε αυτό, η απόφαση της για αυτή την ιδιότυπη γνωστοποίηση, ήρθε λιγες μόνο μέρες μετά, να δέσει με την ανακοίνωση του νυν αντιδημάρχου Σάκη Κούγκα ότι θα είναι μαζί της, ενώ μάλιστα χωρίς ντροπή θα συνεχίσει να παίρνει τους μισθούς του αντιδημάρχου, που του εξασφάλισε η περίτεχνη ενορχήστρωση του στις δεύτερες εκλογές και επισφραγίστηκε μάλιστα με εκείνη την θρυλική φωτογραφία το βράδυ των εκλογών.

  Πάλι στο ίδιο μέσο λοιπόν, με μια συνέντευξη του που είχε όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που καθιστούν εντελώς ιδιαίτερη την πολιτική του παρουσία όλα αυτά τα χρόνια. Αξίζει να την ψάξει κάποιος να τη δει! 

  

 Ο τόπος αυτός πέρασε πολλά. Είδαμε να γίνονται πράγματα και θαύματα στις δημοτικες εκλογές.

 Μετακινήσεις υποψηφίων από παράταξη σε παράταξη με όρους ποδοσφαιρικών μεταγραφών ή ακόμα και πλειστηριασμών, συναλλαγές με αντάλλαγμα απαλλαγές από πιθανές καταδικες, ωμές συναλλαγές μεταξύ παρατάξεων με μόνο γνώμονα τις εμισθες θέσεις και κυρίως ...σκουπίδια πολλά σκουπίδια...

 Ανήκω και εγώ στην πλειοψηφία των πολιτών που ευτυχώς ακόμη δεν έχει πλήρως διαβρωθεί ή έστω κυριευθεί από το αίσθημα ματαιότητας και μάλιστα σε αυτούς που στο πρόσωπο της Δώρας Κουρκουτά βλέπω μια καλή και άξια υποψηφιότητα.

 Όχι όμως έτσι. Αν επικρατήσει η ίδια νοοτροπία θα έχει χάσει ακόμη και αν το βράδυ των εκλογών βγει νικήτρια.



Tuesday, October 26, 2021

Ένα σχόλιο μου ως παρατηρητή για την εκλογή προέδρου στο ΚΙΝΑΛ.

Γράφτηκε στις 4/10/21 λιγες μέρες πρίν αποσυρθεί η Φώφη Γεννηματά και ολα οσα ακολούθησαν ως η υποψηφιότητα Παπανδρεου αλλά και Γερουλάνου, αλλά και ο θάνατος της Φωφης που μας συγκλόνισε

.

Καταρχήν οφείλω να πω ότι είναι ο χώρος που πλέον αισθάνομαι κοντύτερα, ή για να είμαι πιο ακριβής, λιγότερο μακριά στη σημερινή πολιτική ξηρασία που επικρατεί. Αν γινόταν την άλλη Κυριακή εθνικές εκλογές θα ψήφιζα ΚιΝαλ ή λευκο.
Ωστόσο σαν φιλελεύθερος πολίτης δεν νοιώθω άνετα στις τάξεις ενός σοσιαλδημοκρατικού σχηματισμού, για αυτό και μάλλον δεν θα πάω να ψηφίσω στις εσωκομματικές.
Το σχόλιο μου έχει ως εξής:
Ακούω και διαβάζω πολλούς να λένε ότι η Φώφη δοκιμάστηκε και δεν μπορεί να πάει το κόμμα πάνω από 7-8%. Αυτό είναι αλήθεια.
Μήπως όμως το εφτά και το οχτώ δεν είναι λίγο; Το σκέφτηκε κανείς ότι πλέον το Κιναλ έχει χάσει τη θέση του ως πόλος στο δικομματικό σύστημα; Πικρή αλήθεια που πονάει, αλλά αλήθεια. Το Κιναλ είναι πολύ καλύτερο και σοβαρότερο κόμμα από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ε, και;
Και η Ενωση Κέντρου ήταν πολύ σοβαρότερη από το πρώιμο ΠΑΣΟΚ, αλλά την κατάπιε.
Λέμε λοιπόν ότι η Φώφη κρατάει το ΠΑΣΟΚ χαμηλά.
Γιατί αποφεύγουμε να πούμε αυτό που φοβόμαστε και είναι η δική μου εκτίμηση ότι όποιος από τους άλλους υποψηφίους αρχηγούς εκλεγεί, το ποσοστό αυτό θα μοιάζει μακρινό όνειρο;
Γιατί κάνουμε ότι δεν βλέπουμε οτι υπάρχουν δύο κομμάτια στο Κιναλ που το ένα δεν θέλει να βλέπει το άλλο και θα αποχωρήσει σύσσωμο αν εκλεγεί κάποιος της άλλης πλευράς;
Γιατί ακόμη και αν υποθέσει κάνεις ότι δεν φεύγουν οι παπανδρεικοι για παράδειγμα, δεν είμαι βέβαιος ότι δεν θα εκδιωχθουν. Διαβάζετε υποθέτω τι γραφουν ήδη οι βενιζελικοί( κουλιστας κατ' άλλους), ή τι χειρότερα λένε.
Αν εκλεγεί ο Καστανίδης από την άλλη, οι Βενιζελικοί θα πάνε στη ΝΔ το ίδιο βράδυ, αν δεν είναι ήδη, και οι παπανδρεικοι θα ψήνουν αρνιά.
Συμπερασματικά, μήπως μια χαρά τους κράτησε ολους η Φώφη ;
Μήπως Φώφη θα λέτε και θα κλαίτε;

Saturday, January 2, 2021

Οι πολιτικές μου θέσεις.

 Παραθέτω εδώ κάποιες βασικές πολιτικές μου απόψεις οι οποίες λειτουργούν σαν ένα είδος προσωπικού πολιτικού συντάγματος που (σπάνια) αναθεωρείται.



1. Κράτος οικονομία.

-Το δυνατόν ελάχιστο κράτος με μοναδικό σκοπό την αναδιανομή, προστασία και διασφάλιση της ελεύθερης οικονομίας και των ατομικών δικαιωμάτων.
-Το κράτος δεν πρέπει να ασκεί καμία επιχειρηματική-παραγωγική διαδικασία. Οι εναπομείνασες σε κρατικό έλεγχο δημόσιες υπηρεσίες πρέπει άμεσα να ιδιωτικοποιηθούν.
-Εισαγωγή κουπονιών στην υγεία και στην παιδεία. Ενίσχυση της ιδιωτικής Παιδείας και υγείας.
-Τα ιδιωτικά κερδοφόρα πανεπιστήμια θα έπρεπε να είναι μοχλός ανάπτυξης για τη χώρα αφού έχει όλα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα.
-Άμεση κατάργηση της μονιμότητας στο δημόσιο.
-Αξιολόγηση ΠΑΝΤΟΥ.

2. Διεθνείς σχέσεις. Ανοιχτή κοινωνία.

Η Ελλάδα θα πρέπει να μείνει προσηλωμένη σταθερά στο ευρωπαϊκό όραμα και στο ευρώ.
-Όραμα η πλήρης κατάργηση των συνόρων, αρχικά σε ευρωπαϊκό επίπεδο και σε δεύτερο χρόνο όπου είναι δυνατόν γιατί όχι και παγκόσμια.
- Τα έθνη είναι φαντασιακά δημιουργήματα που εξυπηρετούσαν τους σκοπούς της άρχουσας τάξης 2 αιώνες πριν. Δεν υπάρχουν έθνη.
- Η χώρα μας θα πρέπει να είναι ανοιχτή στους μετανάστες όσο το δυνατόν περισσότερο. Χώρες που στηρίχτηκαν στην ανοιχτή οικονομία, ανοιχτή κοινωνία και στην μετανάστευση μεγαλούργησαν, αντίθετα με τις κλειστές.
Συμπερασματικά ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΑΤΟΜΩΝ, ΙΔΕΩΝ, ΑΓΑΘΩΝ και ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ

3. Ατομικά δικαιώματα.

-Υποστηρίζουμε δυναμικά όλα τα ατομικά δικαιώματα και την προάσπιση των ατομικών ελευθεριών.
Καμία διάκριση μεταξύ φύλων και πλήρη χωρίς εξαιρέσεις υιοθέτηση των lgbt δικαιωμάτων.
-Αποποινικοποίηση των λεγόμενων ελαφρών ναρκωτικών.
-Προάσπιση των δικαιωμάτων των μειονοτήτων κάθε είδους και ένταξη των μειονοτικών γλωσσών στο εθνικό σύστημα Παιδείας.

4. Εκκλησία

-Πλήρης διαχωρισμός κράτους-εκκλησίας
-Καθαίρεση όλων των σχετικών συμβόλων από τις δημόσιες υπηρεσίες και κατάργηση κάθε θρησκευτικού όρκου.
-Κατάργηση του μαθήματος θρησκευτικών και φυσικά της προσευχής.
-Διακοπή της μισθοδοσίας των κληρικών από το κράτος.(Μεταβατικά εφαρμογή πρωτοβουλίας της κυβέρνησης Τσίπρα )
-Κατάργηση τις ντροπιαστικής Σαρίας.
-Επιτρέπεται η ανέγερση τζαμιών ή οποιουδήποτε θρησκευτικού χώρου όπου θέλουν οι πιστοί με δική τους όμως χρηματοδότηση.
-Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση της μανδήλας. Δεν είναι ελευθερία έκφρασης, είναι καταπάτηση της.

5. Οικολογία.

-Η προστασία του περιβάλλοντος πρέπει να ορίζεται συνταγματικά και η διαφύλαξη της πρέπει να γίνεται από τα όργανα της αστυνομίας.
-Άμεσο κλείσιμο όσων βιομηχανιών ρυπαίνουν π.χ. 66.
-Κατάργηση σταδιακά όλων των λιγνιτικών μονάδων και αντικατάσταση τους από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
-Αποκομιδή απορριμμάτων από ιδιώτες με συμβάσεις με δήμους.
-Άμεσο κλείσιμο όλων των ανοιχτών χωματερών και επιβολή προστίμων στους δήμους.

6. Ευρωπη.

Επιτάχυνση ολοκλήρωσης, σταδιακή ομοσπονδιοποίηση , Ευρωστρατός, ευρωαστυνομία και στόχος η μελλοντική κατάργηση εθνικών κυβερνήσεων.
Άμεση ένταξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων Βόρειας Μακεδονίας, Αλβανίας αλλά και Τουρκίας.


Και μερικά σκόρπια.

-Διατήρηση του κεκτημένου της συμφωνίας των Πρεσπών
-Διαρκή μάχη κατά την δεξιάς-ακροδεξιάς.
-Άμεση αντιπαράθεση και μάχη εναντίων του αυταρχισμού, νεποτισμού και ακροδεξιού ολοκληρωτισμού.
-Αγώνας για την επιδιόρθωση της τεράστιας εθνικής ζημιάς που γίνεται στον Έβρο με τα τάγματα ασφαλιτών και παρακρατικούς.
-Επαναφορά του καταργηθέντος ΑΣΕΠ σε προσλήψεις στα σώματα ασφαλείας και στα νοσοκομεία.

Προοδευτικη συμμαχια.

- Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι προοδευτικό κόμμα.
- Καμία συμμαχία δεν μπορεί να γίνει όσο ανήκουν στο ευρωπαϊκό κόμμα των ακροαριστερών
- Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να διαλυθεί. Μόνο ως ανέκδοτο στα μέσα δικτύωσης υπάρχει σήμερα.
- Για να απεγκλωβιστεί η μεγάλη μάζα κεντρώων ψηφοφόρων από την αγκαλιά του Μητσοτάκη χρειάζεται νέο πολιτικό εγχείρημα στον χώρο του κέντρου.
- Επαναδραστηριοποίηση Γιώργου Παπανδρέου προς αυτή την κατεύθυνση.

Wednesday, December 30, 2020

Αγαπημένα τραγούδια 2020



Εδω μερικά τραγούδια που αγάπησα το 2020.


https://open.spotify.com/track/2dxXKqqpSV4eCgPxC6t8mn


 https://youtu.be/iW0uYfq3VLU

https://youtu.be/Cndvth8cfRM

https://youtu.be/9-EtCkW3GKI

https://youtu.be/XqjWidsMhvM

https://youtu.be/oNFn_wi6T1E

https://youtu.be/2jna3dWEnzo

https://youtu.be/7E0fVfectDo 

https://open.spotify.com/track/47oXAoC5TynVLCZ3FKb0gC



Σύμφωνα με το spotify  αυτα ειναι τα τραγούδια που άκουσα περισσότερο το 2020! 


https://open.spotify.com/playlist/37i9dQZF1EMe8w7BNk9XtV

<iframe src="https://open.spotify.com/embed/playlist/37i9dQZF1EMe8w7BNk9XtV" width="300" height="380" frameborder="0" allowtransparency="true" allow="encrypted-media"></iframe>