Tuesday, February 23, 2010

Circle In The Sand.

Εντελώς συμπτωματικά σήμερα ψάχνοντας να βρω κάτι που είχα γράψει εδω σχετικά με κάποιο αγροτικό ζήτημα, ανακάλυψα ότι πέρασαν ακριβώς 3 χρόνια από τη μέρα που αποφάσισα να φτιάξω αυτό το blog.

Τρία μόνο χρόνια...Παράξενο μου φαίνεται, πίστευα ότι ήταν πολύ περισσότερα.
Έχουν αλλάξει παρά πολλά από τον Φεβρουάριο του 2007 και την πρώτη μου ανάρτηση . Κάνοντας μια ανάδρομη στο τι έγραφα τότε αναλογίζομαι πόσο έχω αλλάξει και εγώ...

Δημιούργησα αυτό το blog ως ένα χώρο όπου θα γράφω ιδέες σκέψεις και εμπειρίες από τη ζωή μου, εδώ στο χωριό μου .Σκοπός μου ήταν να γράφω τις απόψεις μου ως νέος άνθρωπος που ασχολείται με τα κοινά ενός μικρού δήμου της ελληνικής περιφέρειας, για την πολιτική και όχι μόνο παρουσία μου, ή ότι απασχολεί τους ανθρώπους που ζουν εδώ . Αυτός ήταν βεβαία και ο λόγος που το blog αυτό είναι επώνυμο και όχι ανώνυμο.

Με τον καιρό όμως το μπλοκ άλλαξε πορεία, πέρα από τα τοπικά πολιτικά ζητήματα όρχησα να γράφω διαφορετικά.Να γραφω για μένα. Το μπλογκ μου άνοιγε φτερά για άλλους-αγνώστους για μένα ορίζοντες. Έγραψα για συναισθήματα, φόβους, σκέψεις , ανθρώπους …αγάπες. Ήταν φόρες που μέσα από το κείμενο άνοιξα την καρδια μου. Και όλα αυτά επώνυμα σαν Νίκος Λιολιόπουλος με όλους τους κινδύνους που αυτό συνεπάγεται.

Μέσα από αυτή την περιπέτεια κέρδισα πολλά. Άνθρωποι αξιόλογοι μοιράστηκαν τις σκέψεις τους μαζί μου, ανακάλυψα άγνωστες ως τότε για μένα πτυχές του χαρακτήρα μου, διάβασα πολύ, έμαθα πολλά, γνώρισα υπέροχους ανθρώπους.

Βεβαία δε γελιέμαι,εισέπραξα και μια ισχυρή δόση χλευασμού από πόλους. Τα πράγματι στη μικρή συντηρητική επαρχία μας απέχουν ακόμη πολύ από την Αθηνά από όπου ήταν και η μεγάλη πλειοψηφία αυτών που με διάβαζαν.
Δεν το μετάνιωσα ούτε για μια στιγμή όμως. Όπως συχνά λέω, αυτός εδώ ο χώρος είναι ότι καλύτερο έχω δημιουργήσει στη ζωή μου.

Γιατί τα γράφω όμως όλα αυτά ;

Παρακολουθώντας την εξέλιξη του μπλοκ μου αυτά τα τρία χρόνια διαπίστωσα ότι σταδιακά ξαναγύρισα εκεί από όπου ξεκίνησα. Στα μικρά, στα τοπικά καθημερινά μας. Οι μέρες του προπέρσινου καλοκαιριού φαίνονται πλέον πολύ ακρινές για μένα. Σαν να μην υπάρχει πια αυτός ο άνθρωπος που έγραφε τότε.Και μάλλον δεν υπάρχει…

Φαίνεται λοιπόν πως ένας κύκλος έκλεισε. Δεν ξέρω αν θα συνεχίσω να γράφω , αν θα ανοίξει ένας νέας κύκλος. Ειλικρινά αμφιβάλω.

Κρατώ το μπλοκ ως έχει για να θυμάμαι όλες τις όμορφες στιγμές που πέρασα εδώ. Μάλλον δεν θα σταματήσω, όποτε έχω χρόνο και διάθεση θα γράφω-αν και σπανιότερα- για τοπικά ζητήματα .

Η ανάγκη μου για ανθρώπινη επικοινωνία με τον έξω από την Ελληνική επαρχία
κόσμο που κάλυψε υπέροχα το blogging, αναπληρώνεται αυτό τον καιρό (έστω και με αρκετά διαφορετικό τρόπο) από τους γνωστούς τόπους κοινωνικής δικτύωσης.

Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω έναν προς έναν όλους τους συνοδοιπόρους μου σε αυτό το υπέροχο ταξίδι.

Στο επανιδειν φίλοι μου.

Saturday, February 13, 2010

ΕΒΖ. Να τους χαιρόμαστε κ.Μπατζελη….

-->

Όσοι φίλοι με διαβάζουν, γνωρίζουν ότι έχω γράψει πολλές φορές σε αυτό το blog όπως έχω πει επανειλημμένα και σε συζητήσεις, ότι παρά την μεγάλη εμπιστοσύνη που έτρεφα για τον Γιώργο Παπανδρέου σε πολύ δύσκολες μάλιστα για αυτόν στιγμές, ( για την οποία τον τελευταίο καιρό νοιώθω μπορώ να πω περήφανος), δεν είχα την ιδία εμπιστοσύνη στην αγροτική πολιτική του κόμματος, οι βασικοί διαμορφωτές της οποίας ανέλαβαν να την εκτελέσουν με την ανάληψη της εξουσίας από το ΠΑΣΟΚ τον περασμένο Οκτώβριο..
Παρά το γεγονός ότι η πρώτη άποψη που σχημάτισα για την νεαρή τότε ευρωβουλευτή - υπεύθυνη του ΠΑΣΟΚ στα αγροτικά - Κατερίνα Μπατζελη, ήταν θετικότατη και μάλιστα το σχολίασα δημόσια,. οι επόμενες εμπειρίες μου δεν ήταν ανάλογες.


Ο αγροτικός τομέας του κόμματος, πλαισιώθηκε λίγο πολύ από τους ιδίους ανθρώπους και κυριάρχησαν οι ίδιες απόψεις με αυτές που έκανε τον αγροτικό κόσμο να γυρίσει την πλάτη για πολλά χρόνια στο κόμμα. Η ανανεωτική διάθεση των ημερών της ανασυγκρότησης, μιας διαδικασίας που την έζησα από πολύ κοντά ως ενεργό στέλεχος του κόμματος εκείνο τον καιρό με συσκέψεις αλλά και περίοδες, κατά ένα παράδοξο τρόπο δεν άγγιξε ποτέ τον αγροτικό τομέα του κινήματος. Οι ίδιοι άνθρωποι, οι ίδιες συμπεριφορές….

Δεν θα ήθελα να κουράσω γράφοντας περισσότερα, εξάλλου το ποσοστό των αγροτών μεταξύ αυτών που διαβάζουν το μπλογκ μου είναι μάλλον πολύ μικρό.


Με την ανάληψη της εξουσίας πριν μερικούς μήνες όπως ήταν αναμενόμενο ο Πρωθυπουργός εμπιστευτικέ της τύχες της αγροτικής πολίτικης σε αυτούς που ήταν υπεύθυνοι για τη χάραξη της, στα χρόνια τη αντιπολίτευσης.


Δε θέλω να κρίνω ακόμη την πορεία της νέας ηγεσίας του υπουργείου καθώς είναι πολύ νωρίς.
Κυρίως αυτό ήταν ο λόγος που αντιτάχθηκα στις πρόσφατες κινητοποιήσεις, παρά τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος. Ο σύντομος χρόνος παρουσίας της νέας κυβέρνησης δηλαδή.
Έλαχε όμως μέσα σε λίγες μονό μέρες να νιώσω στο πετσί μου , αυτό ακριβώς που φοβόμουν .

Συγκεκριμένα πριν μια εβδομάδα η διορισμένη από την κυβέρνηση , διοίκηση της Ελληνικής Βιομηχανίας ζάχαρης (ΕΒΖ) πηρέ εντελώς απροειδοποίητα μια απόφαση η οποία συνιστά καταστροφή για μένα που είμαι κυρίως τευτλοπαραγωγός , αλλά και χιλιάδες συναδέλφους μου.


Συγκεκριμένα, στα πλαίσια της υποτιθέμενης εξυγίανσης της εταιρίας, η διοίκηση αποφάσισε αυθαίρετα, άκαιρα και χωρίς σκέψη, να περικόψει για ένα μεγάλο κομμάτι της τευτλοκαλλιεργειας το πριμ των 6,5 ευρώ τον τόνο που έδινε η βιομηχανία στου τευτλοπαραγωγούς ως κίνητρο να μείνουμε στη καλλιέργεια παρά την κατά 39% μείωση της τιμής του προϊόντος, πριν τρία χρόνια και μπροστά στο φάσμα της πλήρους εγγαταληψης της παράγωγης από μέρους μας με ολέθρια αποτελέσματα για τη βιομηχανία.

Δε θα ήθελα να κουράσω με περισσότερες λεπτομερές. Εξάλλου έχουμε ζητήσει κάποιες διευκρινήσεις για την ανόητη αυτή απόφαση και θα περιμένουμε.
Το βέβαιο είναι πως με την απόφαση αυτή βάζουν την πέτρα στο λαιμό της βιομηχανίας αλλά και όλων μας.

Έχω μεγάλη απορία όμως να μάθω κατά πόσο μειώθηκαν οι σκανδαλώδεις αποδοχές των στελεχών της εταιρίας, που σημειωτέων κατά τα προηγούμενα έτη φέρεται να έχουν πολλαπλασιαστεί χωρίς ποτέ κάποιος από όσο τουλάχιστον γνωρίζω να το έχει διαψεύσει.
(. Εφ Μακεδονια 19-10-09)

Θα ήθελα επίσης να μάθω τι απόφαση έχει παρθεί για τις εκατοντάδες αργόσχολους και καλοπληρωμένους υπάλληλους της βιομηχανίας, πριν αποφασίσουν να τα βάλουν για άλλη μια φορά με εμάς τους παραγωγούς.


Είναι όλα αυτά άραγε εις γνώση της κύριας Μπατζελη;


Για περαιτέρω ενημέρωση γυρω απο το θέμα μπορειτε να διαβάσετε αυτο
http://www.euro2day.gr/news/enterprises/122/articles/566370/Article.aspx


Tuesday, February 9, 2010

Από την χωματερή, στο πιατο μας...





Ελαβα απο την το παρακατω Ε-Μail , το οποιο δημοσιευω αυτουσιο προσπαθωντας να συμβαλω και εγω στην μακροχρονιο( μοναχικο σχεδον )αγώνα που δινουν οι ανθρωποι της ομαδας στο να αναδυχθουν τα τεραστια εγκληματα που συντελουνται στο μεγαλυτερο ποταμι της χωρας μας.
Εκτος απο την οικολογικη και δημοσιας υγειας διασταση του θέματος, το δημοσιευμα αυτο αναδυκνειει μια αλλη -επικαιρη- διασταση του αγροτικου μας ζητηματος.
Η τραγωδια ειναι οτι προκειται για πορτοκαλια Βραζιλιας λεει....

Πως γινεται να ερχονται προϊοντα απο την αλλη ακρη του πλανητη με τεραστια κοστη, οταν τα εγχωρια ειναι ηδη σε εξευτελιστικη τιμη. Τι παιχνιδια παιζονται?

Οικολογικη Ομαδα Βεροιας


Συνέβη πρίν λίγο

Βέροια 8-2-2010

Από την χωματερή,στον ανυποψίαστο καταναλωτή.


Τα ακατάλληλα πορτοκάλια και λεμόνια, ήρθαν από την Βραζιλία. Ταξίδεψαν από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, για την παράνομη χωματερή της Βέροιας, μέσα στην κοίτη του Αλιάκμονα. Ήταν πάνω από επτά φορτία, πάνω από είκοσι τόνους το καθένα. Η Οικολογική Ομάδα Βέροιας, κατέγραψε ακόμη μια φορά την αθλιότητα που επικρατεί στο Νομό Ημαθίας, σε σχέση με τα απορρίμματα. Κι ενώ κάποια φορτία ξεφορτώθηκαν στην εκεί χωματερή, μετά από λεκτικούς διαπληκτισμούς, τα υπόλοιπα φορτηγά, αποχώρησαν. Εκεί μετά από καταγγελία, έφτασε και το τμήμα περιβάλλοντος της Νομαρχίας Ημαθίας. Χωρίς να κατέβουν καν από το αυτοκίνητο, απλά είδαν και αποχώρησαν. Για τα περεταίρω δήθεν. Τα φορτηγά, έφτασαν στην απέναντι όχθη του Αλιάκμονα, σε άλλη παράνομη χωματερή της ΑΣΕΔΑΠΟ (απόσυρση φρούτων), όπου και ξεφόρτωσαν όλα. Τώρα, ειδοποιήθηκε η Αστυνομία, η οποία έφτασε άμεσα. Οδηγήθηκαν για ανάκριση δυο οδηγοί φορτηγών και ο χειριστής του σκαπτικού που έθαβε τα σάπια. Αργά το απόγευμα, αφέθηκαν ελεύθεροι, με εντολή εισαγγελέα.

Εν τω μεταξύ, άρχισαν να καταφθάνουν αγροτικά, τρακτέρ και φορτηγά, όπου φορτώνονταν πορτοκάλια και λεμόνια. Όλα αυτά, θα καταλήξουν από αύριο, κύρια σε λαϊκές του Νομού Ημαθίας. Αυτό, κατά δική τους δήλωση. Για ένα μεροκάματο, όπως χαρακτηριστικά είπαν.

Η πλήρης ασυδοσία στον Νομό Ημαθίας, συνεχίζεται από υπηρεσίες και την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Πως μπορεί να έφτασαν από τη Βραζιλία και το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, σάπια προϊόντα σε μια παράνομη χωματερή στη Βέροια; Ποιος έδωσε εντολή να γίνει αυτό και να γραφτεί επίσημα σε παραστατικά μεταφοράς; Με ποίου εντολή έφυγαν από την μια χωματερή και πήγαν σε μια άλλη; Τι αυτοψία είναι αυτή του τμήματος περιβάλλοντος, που δεν κατέβηκαν από το αυτοκίνητο και δεν έψαξαν να βρούν που πήγαν τα φορτηγά; Πόσο ασφαλής μπορεί να νοιώθει ο καταναλωτής;

Κουβέντα να γίνεται δηλαδή, δεδομένου ότι κανείς δεν θα απαντήσει ακόμη μια φορά. Θα συνεχίσει η αθλιότητα με ατιμώρητους τους κύρια υπεύθυνους.






Friday, February 5, 2010

Μετά τη λήξη.

-->
Τώρα που επιτέλους τέλειωσαν οι καθιερωμένες αγροτικές κινητοποιήσεις του Ιανουαρίου θα ήθελα να καταγράψω -σκόρπιες χωρίς σειρά- κάποιες από τις σκέψεις που έκανα όλο αυτό τον καιρό, για το αγροτικό ζήτημα .


-.Ακουστήκαν και γράφτηκαν ένα σωρό ανακρίβειες σχετικά με την οικονομική κατάσταση των αγροτών. Η συντριπτική πλειοψηφία είμαστε σε δραματική θέση. Λύσεις πρέπει να δοθούν άμεσα.
-Αν θελήσει πραγματικά η κυβέρνηση μπορεί να δώσει λύση άμεσα χωρίς να πληρώσει κρατικό χρήμα . Και δεν πρέπει να πληρώσει.

-.Το timing των κινητοποιήσεων (κρίση. νέα κυβέρνηση κλπ) ήταν εξαιρετικά ατυχές με αποτέλεσμα να αποδυναμώσει τις θέσεις μας.

-Τα αιτήματα μας θα πρέπει να αναφέρονται στη βιωσιμότητα και στο μέλλον, όχι μόνο στο σήμερα. Εγώ προσωπικά διαφωνώ με πολλά από αυτά που διατυπώθηκαν.

.-Το ΚΚΕ προσπάθησε για άλλη μια φορά να καπηλευτεί αλλά και να αποπροσανατολίσει τον αγώνα .

-Για τα χάλια μας φταίμε ΠΡΩΤΑ εμείς και μετά το κράτος. Και βέβαια σε τίποτα δε φταίνε οι άλλες κοινωνικές ομάδες που πλήττονται από το κλείσιμο των δρόμων. . Πρέπει να βρούμε άλλες -λιγότερο επιζήμιες για την κοινωνία -μορφές διεκδίκησης. Είμαι σταθερός στην άποψη καθόδου με τα τρακτέρ στην Αθηνά , όπως κάνουν οι ευρωπαίοι συνάδελφοι μας.

-Τα καρτέλ που απομυζούν τον κόπο μας είναι το μεγάλο πρόβλημα .Η Έλλειψη ανταγωνισμού. Π.χ. το ρύζι το αγοράζει σχεδόν όλο ένας έμπορος ο όποιος μόνος του καθορίζει την τιμή Διαθέτω από την προσωπική μου εμπειρία πολλά στοιχειά για την δράση και την οργάνωση των καρτέλ. Όποιος ποτέ θελήσει είμαι στη διάθεση του.

- Από την πλευρά μας εμείς οι αγρότες πρέπει να αποσύρουμε σε μελλοντικές κινητοποιήσεις τα αποκρουστικά πολλές φορές πρόσωπα "εκπρόσωπων" μας στα τηλεπαράθυρα. Στην εποχή της εικόνας, μας βλάπτουν ανεπανόρθωτα. Θα πρέπει να προβάλλονται νέοι καλλιεργημένοι αγρότες από τους πολλούς που υπάρχουν στο επάγγελμα μας .

-Δεν μπορεί να γίνει συζήτηση για το αγροτικό στα τηλεπαραθυρα. Η ημερίδα στο Ζάππειο αν και δεν ήταν προϊόν αγνών προθέσεων εκ μέρους της ηγεσίας του υπουργείου ήταν μια καλή εύκαιρα για συζήτηση

- Θα πρέπει άμεσα να ξηλώσουμε εκ βάθρων το σάπιο οικοδόμημα του συνδικαλιστικού μας κινήματος ,όπως αυτό έχει σήμερα

- Η κυβέρνηση θα πρέπει να αλλάξει σε πολλά θέματα την θεώρηση της σχετικά με τον τρόπο εξόδου από την κρίση. Τα άτομα που χαράζουν πολιτική στον αγροτικό τομέα είναι κατά τη γνώμη μου ανεπαρκή.



Υ.Γ.
Στο άρθρο της στο σημερινό φύλο της Καθημερινής με τίτλο: «Οι νέοι αγρότες σερφάρουν και ενημερώνουν» , η δημοσιογράφος Λίνα Γιάνναρου κάνει μια ιδιαιτέρως τιμητική για μένα αναφορά στο blog μου. Επειδή από αυτό εδώ το blog γνωριζόμαστε πολύ καλά (!)για να κρύψω την μεγάλη μου χαρά για την αναφορά αυτή, θα ήθελα για άλλη μια φορά να ευχαριστήσω όλους εσάς που μου κάνετε την τιμή να διαβάζετε και να σχολιάζετε τα κείμενα μου.