Saturday, January 25, 2014

Έτοιμοι για το αεροδρόμιο Αλεξάνδρειας!

Πολλές φορές στο παρελθόν οι πολιτικοί μας εξήγγειλαν ένα μεγάλο έργο που θα έσωζε την περιοχή μας και θα βοηθούσε τα εμπορεύματα μας(βιομηχανικά και αγροτικά) να βγαίνουν εύκολα προς τις αγορές του εξωτερικού που τις έχουμε κατακυριεύσει, χάρη βεβαία στις άοκνες προσπαθείς και του αεικίνητου Αντιπεριφερειάρχη Ημαθίας και πασών των Ρωσιών.

Πρόκειται φυσικά για την μετατροπή του στρατιωτικού μας αεροδρομίου σε πολιτικό και εμπορευματικό, που αποτέλεσε κύρια προεκλογική εξαγγελία όλων ανεξαίρετων των υποψήφιων δημαρχών, βουλευτών, δημοτικών συμβούλων ή οτιδήποτε άλλο.

Ως γνωστό τον Μάιο του 2014 θα έχουμε πολλών ειδών εκλογές. Ευρωεκλογές, περιφερειακές, δημοτικές και ίσως και βουλευτικές. Όπως αναμένεται το έργο θα εξαγγελθεί για άλλη μια φορά από πολύ κόσμο. 

 Επειδή εδώ στο Ρουμλούκι πιστεύουμε στους πολιτικούς μας, ετοιμαστήκαμε και παραγγείλαμε τα πρώτα μας αεροπλάνα όπως θα δείτε και στη φωτογραφία που ακολουθεί και τραβήχτηκε σήμερα από ένα οικόπεδο στην πόλη της Αλεξάνδρειας!

 Πιλότοι έτοιμοι;




Η"πρώτη" του Παναγιώτη Γκυρίνη

Την πρώτη του συνέντευξη έδωσε σήμερα στο ράδιο Αλεξάνδρεια ο ο Παναγιώτης Γκυρίνης μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητας του για δήμαρχος Αλεξάνδρειας. Η συνεντευξη ήταν σύντομη και αξίζει να την παρακολουθήσει κανείς στο βίντεο που ακολουθεί,  αφού δίνει το πρώτο του πολιτικό στίγμα, αλλά παρουσιάζει και στοιχεία του χαρακτήρα του που είναι το δυνατότερο προσόν του, κατά τη γνώμη μου.

Την υποψηφιότητα του Παναγιώτη που συγκεντρώνει ήδη πολλούς σημαντικούς υποστηρικτές στην περιοχή του δήμου μας και εμφανίζεται να χτυπάει στα ίσα τον Δημητριάδη και την παρέα του, θα παρακολουθήσω από πολύ κοντά και μέσω του μπλόγκ θα δώσω πολύ περισσότερα στοιχειά.





Wednesday, January 22, 2014

Η πορφυρή συμμαχία


του Θόδωρου Σκυλακάκη*

Γίνεται πολλή συζήτηση για συμμαχίες και συνεργασίες τον τελευταίο καιρό. Η βάση κάθε πολιτικής πρωτοβουλίας άθροισης δυνάμεων, είναι να συζητήσουν ουσιαστικά οι συμμετέχοντες και να συγκλίνουν στα ουσιαστικά. Δηλαδή:

· τι πρέπει να αλλάξει στη χώρα,

· πως θα γίνει αυτό από πλευράς συγκεκριμένου προγραμματικού σχεδίου,

· ποιες δυνάμεις (από πλευράς ιδεολογικών και πολιτικών καταβολών) και με ποιες κοινωνικές συμμαχίες μπορούν να το υλοποιήσουν, και

· πώς θα πρέπει να προχωρήσει αυτή η προσπάθεια στο συγκεκριμένο πολιτικό χώρο και χρόνο.

Θα προσπαθήσω να απαντήσω στα τρία πρώτα ερωτήματα. Το τελευταίο θα το αφήσω ενσυνείδητα αναπάντητο.

Τι πρέπει να γίνει στη χώρα; Πρώτη και απόλυτη προτεραιότητα σήμερα –με 1,4 εκ. ανέργους- είναι... η χώρα να αρχίσει και πάλι να παράγει. Να προσελκύσει μικρές μεσαίες και μεγάλες παραγωγικές επενδύσεις στον εξωστρεφή τομέα της οικονομίας και να δημιουργήσει πολλές εκατοντάδες χιλιάδες μόνιμες και διεθνώς ανταγωνιστικές θέσεις εργασίας.

Δεύτερη προτεραιότητα η εκρίζωση δηλαδή του λαοκοόντιου συμπλέγματος κομματισμού, γραφειοκρατίας, διαφθοράς, σπατάλης και αναποτελεσματικότητας που χαρακτηρίζει τον τρόπο που λειτουργεί σήμερα το ελληνικό κράτος.

Τρίτη προτεραιότητα είναι η αποκατάσταση της κοινωνικής συνοχής.

Τέταρτη προτεραιότητα είναι η ριζική αλλαγή του πολιτικού συστήματος, το οποίο μας οδήγησε εδώ.

Οι τέσσερις αυτές προτεραιότητες πρέπει να προωθηθούν το ίδιο μαχητικά και με την ίδια αποτελεσματικότητα ταυτόχρονα. Η οικονομική και κοινωνική καταστροφή είναι τόσο μεγάλης έκτασης και το έλλειμμα εμπιστοσύνης (δηλαδή κοινωνικού κεφαλαίου) τόσο χαοτικό που δεν υπάρχει η πολυτέλεια να τις διατάξουμε στο χρόνο.

Για να αρχίσει η χώρα και πάλι να παράγει απαιτείται η μαζική μεταφορά πόρων και η παροχή δραστικών κινήτρων στον παραγωγικό και εξωστρεφή τομέα της οικονομίας. Αυτό σημαίνει μια στρατηγικά σχεδιασμένη μείωση του κράτους και της φορολογικής και ασφαλιστικής επιβάρυνσης, που θα λειτουργήσει ως παραγωγικό σοκ για την οικονομία και την κοινωνία. Εμείς στη Δράση το λέμε αυτό «λιγότεροι φόροι και λιγότερο κράτος». Πρόκειται για πανίσχυρο πολιτικό αίτημα σήμερα. Σε άλλες, καλύτερες, περιόδους θα μπορούσε αυτό να σχεδιαστεί με την κινητοποίηση δανειακών πόρων και μια ισόρροπη μεγέθυνση της παραγωγικής οικονομίας και των κρατικών παροχών ενός αποτελεσματικού κατά τα άλλα κράτους. Το σκανδιναβικό ή βορειοευρωπαϊκό μοντέλο. Αυτό σήμερα δεν είναι εφικτό γιατί δεν υπάρχουν δανειακοί πόροι διαθέσιμοι για την ελληνική οικονομία και γιατί το κράτος είναι αυτό που γνωρίζουμε και θέλει στην καλύτερη περίπτωση μια δεκαετία για να αλλάξει. Η λύση στο οικονομικό μας πρόβλημα είναι συνεπώς οικονομικά φιλελεύθερη. Προτεραιότητα σ’ αυτούς που παράγουν.

Η αποκατάσταση της κοινωνικής συνοχής απαιτεί μια διπλή προσπάθεια. Χρειάζεται σε τεχνοκρατικό επίπεδο να μεταφερθούν πόροι που χρησιμοποιούντο για πολιτική συναλλαγή με τα μεσαία στρώματα (υπό τον μανδύα του κοινωνικού κράτους) σε όσους είναι πραγματικά σε απόγνωση σήμερα. Κάτι που περιλαμβάνει όχι μόνο τους παραδοσιακά φτωχούς, αλλά και αυτούς που λόγω της οικονομικής κατακρήμνισης έχουν βρεθεί όχι με μικρή ή καθόλου περιουσία, αλλά με αρνητική περιουσία. Με μη εξυπηρετούμενα χρέη, που υπερβαίνουν κατά πολύ την περιουσία τους και ως μέγγενη στραγγαλίζουν τη ζωή τους. Σήμερα 2,6 εκ. φορολογούμενοι έχουν ληξιπρόθεσμα χρέη στην εφορία, μισό εκατομμύριο. ασφαλισμένοι στα ταμεία και 400 χιλ. περίπου στις τράπεζες (στεγαστικά και καταναλωτικά).

Για να γίνει αυτή η αναδιανομή απαραίτητη είναι η κοινωνική απογραφή. Να αποκτήσει το κράτος εικόνα του ποιοι και γιατί είναι σήμερα σε απόγνωση συγκεντρώνοντας όλα τα σχετικά στοιχεία που είναι διάσπαρτα και να σχεδιάσει στη συνέχεια τις πολιτικές που θα δημιουργούν ένα αποτελεσματικό δίκτυ προστασίας. Ταυτόχρονα πρέπει να αποκαταστήσει την κοινωνική εμπιστοσύνη αξιοποιώντας δίκτυα και συλλογικά κινήματα που γεννιούνται από τα κάτω και τα οποία θα πρέπει να αναπτυχθούν ελεύθερα όμως από το σαράκι του κομματισμού. Η λύση στο πρόβλημα αποκατάστασης της κοινωνικής συνοχής έχει συνεπώς χαρακτηριστικά που απαιτούν πολιτικές δεξιότητες που είχαν ιστορικά στην Ευρώπη αναπτύξει τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα και τα οικολογικά κινήματα.

Η ριζική αλλαγή στο κράτος, είναι ένας χώρος που συναντώνται οι παραδόσεις των αρχών της επιστημονικής διοίκησης των αμερικανών progressives, των κινήσεων πολιτών που υποστήριζαν τις αλλαγές στη λειτουργία του πολιτικού συστήματος, των κεντρώων κομμάτων και πολιτικών που έδιναν έμφαση στη σωστή θεσμική λειτουργία. Είναι ένας χώρος συνάντησης οικολόγων, σοσιαλδημοκρατών και φιλελευθέρων (ακόμα και πολλών συντηρητικών). Τα εργαλεία για να αλλάξει το κράτος πρέπει να ληφθούν από πολλές ιδεολογικές εργαλειοθήκες χωρίς ιδεοληπτικές προκαταλήψεις. Το outsourcing μπορεί να παντρευτεί με το δημόσιο χαρακτήρα των νοσοκομείων. Η πιστοποίηση κρατικών ή δημοτικών υπηρεσιών από ιδιωτικούς φορείς, με τον αυστηρό κρατικό έλεγχο των ίδιων των πιστοποιητών. Η υποχρεωτική ηλεκτρονική υπογραφή στο δημόσιο με τη διαφάνεια κάθε δημόσιας λειτουργίας. Τα κουπόνια στους πολίτες για να αγοράζουν υπηρεσίες (δημόσιες ή ιδιωτικές), με την αύξηση του βαθμού της αναδιανομής προς όφελος των κοινωνικά αδύνατων. Πρέπει να αναζητηθούν κι εδώ υβριδικές λύσεις, που να δουλεύουν και να αποδίδουν στο συγκεκριμένο τόπο και τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Το ίδιο ιδεολογικά μη φορτισμένες είναι και οι αλλαγές στο πολιτικό σύστημα. Απλή αναλογική για την θεσμική επιβολή της συνεργασίας και τον τερματισμό του κινήτρου λεηλασίας της εξουσίας, περιορισμός της επιρροής της πολιτικής συναλλαγής με αλλαγές στα θέματα σταυροδοσίας και μεγέθους περιφερειών, ισχυρά κίνητρα για να καθαρίσει το θέμα του πολιτικού χρήματος (π.χ. άφθονος δωρεάν τηλεοπτικός χρόνος, κρατική χρηματοδότηση με matching funds κ.λπ.).

Συμπέρασμα: Χρειάζεται μια στρατηγική συνεργασία διαφορετικών πολιτικών και ιδεολογικών παραδόσεων. Φιλελεύθεροι όπως εγώ να συνομιλήσουν και να συμμαχήσουν πολιτικά ή κυβερνητικά με σοσιαλδημοκράτες, οικολόγους, κεντρώους ριζοσπάστες κ.λπ., για να δημιουργήσουν μια νέα πρόταση εξουσίας. Μια δεκαετή τουλάχιστον στρατηγική συμμαχία. Ας την ονομάσουμε για παράδειγμα η «πορφυρή συμμαχία», Μια συμμαχία η οποία έχει τρεις προϋποθέσεις.

1. Να είναι απένταντι στο σύστημα εξουσίας που μας οδήγησε εδώ. Νοσταλγοί των «καλών εποχών», που είναι έτοιμοι να συμβιβαστούν με τις νοοτροπίες του παρελθόντος και βλέπουμε, δεν πρόκειται να ψηφιστούν από τον κόσμο. Η σημερινή κυβέρνηση προσπαθεί να διατηρήσει με νύχια και με δόντια το παλαιό σύστημα εξουσίας και τις παλαιές νοοτροπίες. Προϋπόθεση της εφαρμογής ενός πραγματικού μεταρρυθμιστικού σχεδίου είναι η αντικατάστασή της με μια κυβέρνηση πραγματικά μεταρρυθμιστική.

2. Να είναι αντι-ιδεοληπτική. Τα συστατικά της μέρη να αφήσουμε τα κασελάκια των ιδεολογικών μας προκαταλήψεων και στερεοτύπων εκτός της αιθούσης. Να μάθουμε ο ένας από τον άλλο και να επιχειρήσουμε να συνθέσουμε τις διαφορετικές μας πολιτικές παραδόσεις, σεβόμενοι την πολιτική και ιδεολογική αυτονομία των υπολοίπων.

3. Να είναι ειλικρινής και κοντά στον κόσμο. Δεν μπορεί ποτέ να πετύχει μια τόσο δύσκολη και αναγκαστικά μακρόχρονη προσπάθεια χωρίς τους παραγωγικούς Έλληνες, όπου κι αν βρίσκονται, στον ιδιωτικό ή τον δημόσιο τομέα, ή ακόμα και στην ανεργία, ή στην κοινωνική οικονομία. Πολίτες που κατεξοχήν δεν εκπροσωπούνται από το σημερινό πολιτικό σύστημα.

Ποιοι, πώς, πότε και αν θα σχηματίσουν αυτή τη συμμαχία δεν έχει ακόμα ξεκαθαρίσει. Ο πολιτικός χρόνος γίνεται όμως όλο και πιο περιοριστικός. Οι πολιτικές ευκαιρίες των εκλογικών αναμετρήσεων βρίσκονται μπροστά μας. Μοναδική και ανεπανάληπτη ευκαιρία, η οποία δεν πρέπει να χαθεί, αλλά και ευθύνη που δεν δικαιούμαστε να απεμπολήσουμε.

*Πρόεδρος της «Δράσης», ευρωβουλευτής, μέλος της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη

Παναγιά η Μελικιώτισσα!

Αυτό ήταν το πρώτο μου άρθρο για το www.protagon.gr όπου θα γράφω ως ανταποκριτής, γεγονός που μου δίνει μεγάλη χαρά. Το άρθρο διαβάστηκε πολυ και φυσικά είχε αντιδράσεις, πολύ πιο θετικές από όσο περίμενα και αυτό με κάνειο διπλά χαρούμενο.

Άλλη μα πολύ περίεργη ιστορία τον τελευταίο καιρό είδε το φως της δημοσιότητας και αφορά το χωριό μου την Μελίκη. Δημοσιότητα όχι ακριβώς, αφού κάποια αναφορά ενός από τα παραπολιτικά- παραδημοσιογραφικά μπλογκς αναδημοσιεύτηκε αφειδώς και άκριτα από τα τοπικά μας μπλογκς, όπως συνηθίζουν να κάνουν άλλωστε.

Η ιστορία αφορά μια εικόνα της Παναγίας που εγκαταστάθηκε πρόσφατα στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής στη Μελίκη και έχει πάνω της τρύπες από σφαίρες, κάτι που όπως εύκολα μπορεί να αντιληφθεί κανείς έξαψε την φαντασία πολλών.

 Η ανακάλυψη της εικόνας που ονομάστηκε μάλιστα "Παναγιά η Μελικιώτισσα" (!) έγινε εντελώς συμπτωματικά
(;) με την ενθρόνιση στην ενορία ενός νέου, ιδιαίτερα φιλόδοξου ιερέα, ο όποιος με την ανάληψη των καθηκόντων του έδειξε ιδιαίτερο ζήλο στην πραγματοποίηση μιας σειράς δράσεων που αφορούν την εκκλησία.
 Αξιώσει να σημειωθεί άτι ο εν λόγω νεαρός παπάς ανέλαβε αμέσως μετά την εντελώς αναίτια απομάκρυνση του προηγούμενου ιερέα του χωριού μας που στηρίχτηκε σε κουτσομπολιά και μάλλον ήταν αποτέλεσμα ξεκαθαρίσματος λογαριασμών στους κόλπους της τοπικής μας εκκλησίας.

 Αλλά και η θέση του δεύτερου ιερέα έμεινε κενή μετά τον ξαφνικό χαμό του αλλού μας ιερέα, που υπηρέτησε για πολλά χρόνια στην ενορία της Αγ. Παρασκευής ο οποίος κατά την διάρκεια αυτών των χρόνων αντιστάθηκε επιτυχημένα στις αμέτρητες προσπάθειες που έγιναν  από γνωστούς αλλά και άγνωστους κύκλους να τον απομακρύνουν. Να πούμε εδώ πως μετά τον θάνατο του διακινούνται απίθανες φήμες για την προσωπική του περιουσία, τις οποίες όμως δεν θέλω να τις υιοθετήσω. Δε λέω, βγάζουν πολύ καλά λεφτά οι παπάδες με τα έξτρα τους και τα δωράκια τους, αλλά σίγουρα δεν γίνεται να γίνεις πλούσιος από αυτή τη δουλειά.

 Ας επιστρέψουμε όμως στο θέμα της "Παναγιάς της Μελικιώτισσας". Η εικόνα εγκαταστάθηκε θριαμβευτικά στον ναό της Αγ. Παρασκευής στη Μελίκη πριν λίγο καιρό, υπό τις καθιερωμένες σε αυτές τις περιπτώσεις τυμπανοκρουσίες, ενώ σε χρόνο ρεκόρ μαζεύτηκε από «Χορηγούς»  ένα τεράστιο για την εποχή κρίσης που ζούμε, ποσό. Για την προέλευση της αλλά και το πως τρυπήθηκε από σφαίρες η εν λόγω εικόνα, εμφανίστηκαν σε χρόνο ρεκόρ διάφορες εικασίες, χωρίς όμως κάποιες από αυτές να συνοδεύεται από ιστορικά τεκμήρια ή μαρτυρίες. Οι γνώριμοι παραιστορικοί και παραθρησκευτικοι κύκλοι του τόπου μας, που κατά πως φαίνεται ποτέ δεν θα μας αφήσουν σε ησυχία, έσπευσαν να στήσουν στο πόδι κάποια σενάρια από την εποχή του εμφύλιου. Δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνουν αυτό και φαντάζομαι θα συνεχίσουν να το κάνουν ωσότου να σκοντάψουν επιτέλους σε μια ορθολογιστική αντίδραση της κοινωνίας  κάτι που δεν το βλέπω να συμβαίνει σύντομα.

 Η αναφορά σε δήθεν θαύματα πού συνοδεύουν τις τρύπες της παναγίας μοιάζει να είναι εντελώς περιττή και δεν θα μας απασχολήσει καθόλου. Η δε ιστορική εποχή στην οποία εντάσσουν το…τρύπημα της εικόνας είναι δυστυχώς ακόμη αρκετά σκοτεινή και ανεξερεύνητη , τι και αν είναι σχετικά πρόσφατη…

 Για άλλη μια φορά το συλλογικό φαντασιακό της υπανάπτυκτης ελληνικής επαρχίας βρήκε μια τελεία αφορμή για να αυτοικανοποιηθεί. Οι τοπικοί πολιτευτές όπως αναμενόταν  έσπευσαν να αγκαλιάσουν το εν λόγω θαύμα, ο φιλόδοξος νεαρός παπάς ζει τις ήμερες δόξας που προφανώς θα ονειρευόταν, οι γνωστοί καταστηματάρχες-σπόνσορες της ιεροσύνης βρήκαν έναν καλό τρόπο να αγκαλιάζουν την πελατεία τους, οι ανιστόρητοι ιστοριοδίφες του χωριού βρήκαν πεδίο δόξης λαμπρό να πουλήσουν την αμάθεια τους και φυσικά η εκκλησία αύξησε κατά πολύ τα έσοδα της. Δεν είναι και λίγο όλο αυτό....

Όσο για κάποιους λιγοστούς περίεργους σαν εμένα που θεωρούν όλο αυτό μια επικίνδυνη αστειότητα, το μονό που μπορούν  κάνουν είναι να γράψουν κανένα άρθρο, έτσι για εκτονωθούν !


Monday, January 20, 2014

Στο δημοτικό μας συμβούλιο. Τώρα!

Συνεδρίασε απόψε το δημοτικό μας συμβούλιο με ιδιαίτερο ενδιαφέρον από πλευράς των πολιτών αφού παραδόξως είχε αρκετό κόσμο.
Θα κατέγραψω εδώ ορισμένες σκέψεις μου από την συνεδριαση.
Κατ αρχήν θα ήθελα να μεταφέρω την ικανοποίηση για το ότι υπάρχει επιτέλους υποψήφιος δήμαρχος που διεκδικεί τον δήμο με αξιώσεις. Πρόκειται για τον φίλο Παναγιώτη Γκυρινη,  ο οποίος έκανε εντυπωσιακή εμφάνισή με αξιόλογους συνδημοτες στο πλάι του.

 -Το σωματείο τετλοπαραγωγων έθεσε το θέμα για την μείωση της τιμής των τευτλων που θα.προκάλεσε την περαιτέρω απαξίωση. Όπως αναμενόταν όλοι υπερθεματισαν σε ..ευχές και ψηφίσματα εκτός του Γιάννη Απατσιδη που έβαλε παλι το θέμα στην πραγματική του διάσταση.

- ένα άλλο πάλι ψήφισμα  ,αυτή τη φορά για τους ομολογιουχους, ο Απατσιδης πάλι έδωσε ρεσιταλ ορθολογισμού.

- Όπως εύστοχα παρατήρησε πάλι ο Απατσιδης, , σήμερα είχαμε και την πρώτη αντιπαράθεση Σπυριδη - Δημάρχου. ! Κάλιο αργά παρά ποτέ.

-Τα έργα που πολλαπλός εξαγγείλει ο δήμαρχος για πεζοδρομια και αναπλασεις προκάλεσαν σωστά την αντίδραση μέρους της αντιπολίτευσης. Εννοείται όχι των κ. Γκιονογλου και την παρέα του. Πρεπει να τελειωνουμε ως χωρα με τα πεζοδρομια και τις αναπλασεις.

-Περίσσιο θράσος από τους εκπροσώπους του εμπορικού συλλόγου που δεν σεβάστηκαν το Δημοτικο Συμβούλιο οταν σταμάτησε να μιλάει οταν ο δημαρχος πηγε τουαλετα. Κατα τα αλλα το θεμα που εβαλε ο συλλογος ηταν χωρις ιδιαιτερο ενδιαφέρον, φανηκε ως εντελώς παιδαριώδες. Για άλλη μια φορα απεδειξε το συγκρινόμενο ΔΣ του συλλόγου οτι  ειναι επικίνδυνοιγια τον τοπo....

Το όλο φαιδρό σκηνικό της βραδιάς συμπληρώθηκε τέλεια από την παρουσία του κ. Γατοπουλου !

Αυτά για την ώρα, ισως επανέλθω.





Ανακοίνωση υποψηφιότητας Παναγιώτη Γκυρίνη.

Ώρες ευθύνης

Σε εκατό περίπου ημέρες από σήμερα είναι το δεύτερο, το πιο κρίσιμο ραντεβού όλων μας για το μέλλον του δήμου Αλεξάνδρειας. Οι εκλογές του Μαΐου είναι κομβικές και θα καθορίσουν το μέλλον του τόπου μετά από μια χαμένη τετραετία.
Η συγκυρία της πρώτης τετραετίας που διανύουμε ανέδειξε τοπικούς εγωισμούς, προσωπικές επιδιώξεις, ιδιοτέλειες, αλαζονείες, αυταρχισμούς, ευνοιοκρατίες, ωχαδερφισμούς, εξόφληση προεκλογικών γραμματίων και πελατειακών σχέσεων, που όλα μαζί οδήγησαν τον Δήμο μας στην υποβάθμιση, την εγκατάλειψη των χωριών και της πόλης και την συνολική παρακμή.
Ύστερα από εξαντλητικό διάλογο με πολλούς συμπολίτες που έχουν κοινές ανησυχίες και προβληματισμούς, με φορείς και συλλόγους και έχοντας υπόψη μας το βάρος της ευθύνης του εγχειρήματος που αναλαμβάνουμε
ΚΑΝΟΥΜΕ ΓΝΩΣΤΟ
ότι  με ένα επιτελείο ικανών ανθρώπωννέων και παλαιότερων, με όρεξη για δουλειά, με εμπειρία και ενθουσιασμό είμαστε έτοιμοι να διεκδικήσουμε την εμπιστοσύνη των συμπολιτών μας με έναν Συνδυασμό που κύρια χαρακτηριστικά του είναι ηΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ, η ΕΡΓΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, η ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ, η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, η ΑΛΗΛΛΕΓΓΥΗ.
Εγώ και οι συνεργάτες μου δηλώνουμε παρόντες στην μεγάλη πρόκληση και θέτουμε τις δυνάμεις μας στην διάθεση σας.

Με εκτίμηση
Παναγιώτης Γκυρίνης
Υποψήφιος Δήμαρχος
Αλεξάνδρειας

Tuesday, January 14, 2014

Τι είδα στην Κωνσταντινούπολη.

 Την εβδομάδα που πέρασε έζησα τέσσερις υπέροχες μέρες στην Κωνσταντινούπολη. Κατέγραψα ορισμένες μονό από τις πολλές εμπειρίες του ταξιδιού αυτού, τις οποίες και θα ήθελα να παρουσιάσω

 Όχι, δεν γράφω για την Πόλη τα μνημεία μας, την ιστο
ρία ή την απίστευτη φυσική ομορφιά της, αλλά για το τι μου τράβηξε την προσοχή σχετικά με το πως είναι οργανωμένη η κοινωνία στην γειτονική μας χωρά, το πως δηλαδή ζουν οι Τούρκοι.

 Σε σχέση με το προηγούμενο ταξίδι μου  που έκανα στην Κωνσταντινούπολη , η πόλη έχει αλλάξει πολύ.

 Κατ αρχήν με εντυπωσίασε η τρελή ανάπτυξη και ανοικοδόμηση της .Τεράστια οικιστικά συγκροτήματα έχουν υψωθεί κατά χιλιάδες, ενώ οι γειτονιές με τις παράγκες έχουν εξαφανιστεί. Δεν γνωρίζω αν έχουν εγκατασταθεί αλλού, πάντως δε τις βλέπει κάποιος εύκολα. Οχι πως δεν υπάρχει φτώχεια- αυτό φαίνεται, σίγουρα όμως η εξαθλιωμένοι κάτοικοι έχουν μειωθεί κατά πολύ.

 Ένα επίσης ενδεικτικό στοιχειό ευημερίας είναι η ανάπτυξη της αγοράς με εντυπωσιακά καταστήματα καθώς επίσης και τα ολοκαίνουρια αυτοκίνητα. Πάνω από το 80% των αυτοκινήτων που είδα στους δρόμους της πόλης ήταν καινούργια, τα περισσότερα από αυτά όχι μικρά! Επίσης δεν είδα καθόλου μηχανάκια και ποδήλατα . Όμορφη εικόνα όσον αφορά την απουσία των πρώτων , αλλά θλιβερό θέαμα η απουσία των δεύτερων!

Εντυπωσιακή ήταν η καθαριότητα και η τάξη που επικρατούσε παντού. Ούτε ένα πάρκο βρώμικο, ούτε ένα δρόμος σκουπίδια ούτε ένας τοίχος γραμμένος. Συγκρίνοντας την με την κατάσταση που επικρατεί εδώ με πιάνει θλίψη

Πανέμορφη και οι εικόνα των παρτεριών και των δρόμων-φυτεμένη όλη η πόλη με λουλούδια που μάλιστα σχημάτιζαν υπέροχα σχεδία. 

Παρατήρησα και κάποια πράγματα όσον φορά την συλλογική τους συμπεριφορά. Πριν 4 χρόνια ειχα ταξιδέψει στη Σμύρνη και στα παράλια της μικράς Ασίας. οπου μου έκανε αρνητικότατη εντύπωση ότι σχεδόν σε κάθε σπίτι υπήρχε κρεμασμένη η τούρκικη σημαία. Το φαινόμενο αυτό δεν υπαρχει στην Κωνσταντινούπολη, και αυτό μου άρεσε πολύ

 Επίσης δεν υπήρχαν τόσες πολλές μαντίλες όσες περίμενα. Παρά την απόλυτη πολιτική  κυριαρχία των ισλαμιστών του Ερντογαν δεν φαίνεται να περνάει αυτό σε όλον τον πληθυσμό. Μπορεί βέβαια σε αναλογία οι γυναίκες με μαντίλα να ήταν περισσότερες εδω από ότι στα παραλία της μικρός Ασίας , δεν ήταν όμως κυρίαρχο θέαμα. Αντίθετα θα ήθελα να καταγράψω ότι στον ναό του  φαναριού όπου είχε λειτουργία είδα να μπαίνει νεαρή όμορφη Ελληνίδα φορώντας ένα μαντίλι στο κεφάλι και μου άρεσε πολύ! Δεν ξέρω αν γίνομαι συντηρητικός μεγαλώνοντας, αλλά μου άρεσε!

Και φυσικά άφησα για το τέλος το αγαπημένο μου θέμα το τσιγάρο! Σε όλους τους κλειστούς χώρους ακόμα καις τις τουαλέτες απαγορεύεται το κάπνισμα και δεν είδα ούτε έναν να καπνίζει. Όλοι κάπνιζαν έξω! Αν μου το έλεγε κάποιος πως η Τουρκιά θα εφάρμοζε με απόλυτη επιτυχία τέτοιο νόμο θα τον έλεγα τρελό! Τους αξίζει πολλά συγχαρητήρια.

Α’  ναι, να μην ξεχάσω!. Είδα ελάχιστους χοντρούς! Να τα λέμε και αυτά:)
 
ατελείωτα νεα οικιστικά συγκροτήματα

καλοδιατηρημένα και καθαρά πάρκα παντού.

Προσθήκη λεζάντας

λουλούδια λουλούδια λουλούδια παντού!

Κάποιοι  ελληνες θα πέρασαν απο εδώ! 





Wednesday, January 8, 2014

"Ας βγει ο Τσίπρας, να τελειώνουμε!"

Στον θησαυρό του ελληνικού ιντερνέτ που λέγεται protagon.gr όπου αρθρογραφούν 60 από τα καλύτερα μυαλά αυτής της χώρας, προστέθηκε και η τακτική αρθρογραφία του  σπουδαιότερου κατά τη γνώμη μου εν ζωή Έλληνα, του Νίκου Δήμου, που  τον θαυμασμό μου για αυτόν τον μεγάλο Έλληνα ορθολογιστή ουδέποτε έκρυψα.
 Διαβάζοντας το τελευταίο του άρθρο με τίτλο ¨να έρθει ο Τσίπρας να τελειώνουμε¨ προβληματίστηκα αρκετά, παρ όλα αυτά δεν συμφώνησα εντελώς με το σκεπτικό του κ. Δήμου. 
Ως που διαβάζοντας τα σχόλια (πάντα τα σχόλια στα κείμενα του Δήμου είναι άκρως ενδιαφέροντα) έπεσα σε αυτό το ανώνυμο σχόλιο:



Δεν ψήφισα τον Τσίπρα κι αμφιβάλλω αν θα το κάνω στις εκλογές.
Ομως τι χειρότερο να κάνει?
Ν'αφήσει ανέγγιχτους τους ζημιογόνους δ.οργανισμούς που οι άλλοι....δεν έκλεισαν?
Να φτιάξει ενα καλύτερο δημόσιο με λιγότερα προνόμια κι επιδόματα που οι άλλοι.... δεν έφτιαξαν?
Να νοικοκυρέψει τις καβαλημένες μισθολογικά και προνομιακά ΔΕΚΟ που οι άλλοι.....δεν συμμάζεψαν?
Να πιάσει την φοροδιαφυγή που οι άλλοι... δεν έπιασαν?
Να βάλει φόρους που οι άλλοι... δεν έβαλαν?
Να κατασχέσει-μέσα απο φόρους-την ακίνητη περιουσία που οι άλλοι.. δεν κατέσχεσαν?
Να βάλει χέρι στις οφ σόρ ακινήτων που οι άλλοι... δεν έβαλαν?
Να φτιάξει την δικαιοσύνη που οι άλλοι... δεν εφτιαξαν?
Να καταστρέψει τον ιδιωτικό τομέα που οι άλλοι κατέστρεψαν?
Να δημιουργήσει εκτρώματα βουλευτών που οι άλλοι....είχαν απο πάντα?
Να αυξήσει την διαφθορά που οι άλλοι αποδείχτηκαν μέτρ του είδους?
Να ξαναγεννηθεί ο σιχαμερός συνδικαλισμός που οι άλλοι ήταν οι περήφανοι δημιουργοί του?
Τέσσερα χρόνια μας απειλούν οτι αν έρθει ο Τσίπρας θα καταστραφούν τα πάντα.
Τέσσερα χρόνια έχουν καταστρέψει τα πάντα πλήν αυτών που μας οδήγησαν εδώ,για τα οποία κατηγορούν τον Τσίπρα οτι προστατεύει.
Τέσσερα χρόνια σταδιακής φτώχιας και θυσιών που εξαιτίας της ανεπάρκειας και της διατήρησης των στρεβλών καταστάσεων,δεν έχουν αναγνωριστεί απο κανέναν στο εξωτερικό,αφού πάντα η ανεπάρκεια των πολιτικών μας υπερτερεί.
Οι Ιρλανδοί,Πορτογάλοι κα,έχουν κάνει λιγότερα απο εμάς σε φόρους και περικοπές,αλλά περισσότερα σε διαρθρωτικές αλλαγές και κατάφεραν να κερδίσουν οχι μόνο σεβασμό αλλά και αξιοπιστία.
Κι εμείς που η επιδείνωση του βιοτικού μας επιπέδου ειναι ραγδαία ακόμα παραμένουμε οι περιφερόμενοι ψεύτες και ζητιάνοι,γιατί οι ξένοι γνρίζουν οτι στην χώρα έγινε μια τρύπα στο νερό και απέχουμε αιώνες απο το να γίνουμε μια υγιής και φυσιολογική χώρα.
Τι χειρότερο θα φέρει ο Τσίπρας?
Την έξοδο απο το ευρώ?
Γιατί τώρα που πάμε?
Την χρεωκοπία?
Γιατί τώρα προς τα εκεί δεν βαδίζουμε?

 Και κυριολεκτικά πάγωσα..........................................................