Η κατάσταση στη χώρα μας με την νέα κυβέρνηση είναι όσο σοβαρή
φοβόμασταν. Μέσα σε τρεις-τέσσερις μέρες και πριν καν τις προγραμματικές της
δηλώσεις, η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου έχει δείξει πως αυτά που λέγανε
προεκλογικά τα εννοούσαν.
Η σύνθεση της κυβέρνησης, η συμμέτοχη του ακραίου αντιευρωπαϊκού
κόμματος των Καμμένων, οι επιλογές σε καίριες θέσεις ιδεοληπτικών της
αριστεράς, αιθεροβαμόνων και διαφόρων άλλων περίεργων, καθώς και η βιασύνη να
κάνουν πράξη κάθε έμμονη τους, από την κατάργηση του νόμου Διαμαντοπούλου ως
τις καθαρίστριες-το πλήρες ξήλωμα δηλαδή των όποιων ελαχίστων μεταρρυθμιστικών
προσπαθειών της προηγούμενης κυβέρνησης, δείχνει που μπλέξαμε. Η εξωτερική τους
πολιτική μας οδηγεί στη διεθνή απομόνωση, ενώ οι τσάμπα μαγκιές Βαρουφάκη
κινδυνεύουν να τινάξουν στον αέρα τις θυσίες μας, γυρνώντας τη χωρά στο μηδέν.
Ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι κατά τη γνώμη μου γεγονός ότι
πολλοί εύπιστοι που δεν ψηφίσαν Σύριζα ή ΑΝΕΛ, πιστεύουν πως θα κάνουν πίσω και
θα συμμορφωθούν και πως απλά μπλοφάρουν στα λόγια Πολύ φοβάμαι πως τέτοια
περίπτωση δεν έχει πολλές πιθανότητες να συμβεί.
Νομίζω πως οι δημοκρατικές δυνάμεις της χώρας πρέπει να
πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους πριν είναι πολύ αργά. Είναι ιστορική ανάγκη
η συνεννόηση της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ του Ποταμιού, του Κινήματος, της Δράσης,
της Δημιουργίας Ξανά και άλλων, σε ένα κόμμα
ειδικού σκοπού, έστω και προσωρινά, με ηγέτη μια προσωπικότητα εκτός πολιτικής
ή έστω συλλογική ηγεσία των νυν αρχηγών τους. Αυτό το " Κόμμα έκτακτης
ανάγκης" θα πρέπει να διεκδικήσει άμεσα την εξουσία μέσω εκλογών που θα
αναγκάσει να γίνουν αφού θα έχει την μεγάλη πλειοψηφία του λαού.
Νομίζω πως είναι η μονή λύση για να αποφύγουμε την επικείμενη
γενική καταστροφή που λέγεται κυβέρνηση Σύριζα- ΑΝΕΛ.
Κύριοι Σαμαρά, Θεοδωράκη, Βενιζέλο, Μπακογιάννη, Λοβέρδε,
Σκυλακάκη, Τζήμερε, τολμήστε το.
Πριν είναι αργά για όλους μας...