Διοίκηση Ε.Β.Ζ. Ανικανότητα ή κάτι άλλο;

Δεν είναι λίγοι οι φίλοι και γνωστοί που με ρωτούν πως πήγε η χρονιά για την τευτλοκαλλιέργεια περιμένοντας να τους απαντήσω ότι πήγε πολύ καλά, δεδομένου ότι οι τιμές της ζάχαρης στα σουπερμάρκετ είναι πολύ υψηλές. Και βεβαία εκπλήσσονται όταν τους εξηγώ ότι για εμάς που ασχολούμαστε επαγγελματικά με την παραγωγή τεύτλων, ήταν η χειρότερη χρόνια των τελευταίων ετών.

Όταν σε όλο τον πλανήτη η ζάχαρη είναι ανάρπαστη, εδώ στην Ελλάδα δεν καλλιεργούμε πια τεύτλα ,με αποτέλεσμα να χάνεται τεράστιο εισόδημα για την χωρά και τους αγρότες, αλλά και πολλές θέσεις εργασίας, σε μια τόσο δύσκολη για τη χώρα περίοδο.

Ακούγεται οξύμωρο αλλά υπάρχει εξήγηση.

Ο μονή βιομηχανία παράγωγης Ζάχαρης στη χωρά μας είναι η ΕΒΖ που είναι κρατική αφού ανήκει σε μεγάλο ποσοστό στην κρατικών συμφερόντων Αγροτική τράπεζα. Αυτό σημαίνει πως την διοίκηση της την ορίζει η Αγροτική, την διοίκηση της οποίας ορίζει η εκάστοτε κυβέρνηση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ανέκαθεν να τη διοικούν κομματικοί παράγοντες, στην πλειοψηφία τους αποτυχόντες πολιτευτές , με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα.

Η συνήθεια αυτή δεν άλλαξε και στην τελευταία αυτή περίοδο που βρίσκεται(βρισκόταν) το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, παρά τα λεγόμενα περί αρίστων και όχι αρεστών, αξιοκρατίας, opengov και λοιπών ...ανέκδοτων. Στην περίπτωση μας μάλιστα είχαμε την ατυχία στο τιμόνι της βιομηχανίας να βρίσκονται άτομα ιδιαιτέρως χαμηλής αποτελεσματικότητας, ( αυτός είναι ο επιεικέστερος χαρακτηρισμός που μπορώ να χρησιμοποιήσω).

Συγκεκριμένα παρά το γεγονός ότι η τιμή της ζάχαρης έφτασε στα ουράνια, η διοίκηση των κ.κ. Γερούκη, Χαραλάμπους και λοιπόν κομματικών παραγόντων επιμένει να μη δίνει ούτε το ελάχιστο κίνητρο προς τους αγρότες ούτως ώστε να αξίζει έστω και οριακά να σπείρουν τεύτλα, δεδομένου ότι και έναν απόφοιτο δημοτικού να έβαζαν στη θέση τους θα ήξερε πως δίνοντας κίνητρα και έχοντας τεύτλα σπαρμένα θα είχε τα γνωστά θεαματικά αποτελέσματα που έχουν σε κάθε χωρά της Ευρώπης- και όχι μόνο- οπού καλλιεργείται ζάχαρη τα τελευταία δυο τουλάχιστον χρόνια.

Όπως όλα δείχνουν μέχρι στιγμής και τη νέα χρονιά δεν πρόκειται να δώσουν κανένα κίνητρο εμμένοντας στις αστειότητες που εφάρμοσαν τα τελευταία χρόνια που είχαν το αποτέλεσμα να γυρίσουν οι Έλληνες παραγωγοί την πλάτη στην τευτλοκαλλιέργεια. Και όλα αυτά τη στιγμή που όλες οι εκτιμήσεις παγκοσμίως συγκλίνουν στην εκτίμηση ότι και τη νέα χρόνια θα υπάρξει έλλειψη ζάχαρης, λόγω της παγωνιάς που έπληξε την παραγωγή ζαχαροκάλαμου στη Βραζιλία αλλά και των πλημμυρών στην Ασία.

Αξίζει σε αυτό το σημείο να αναφέρουμε πως και πέρυσι αυτή την περίοδο άπαντες οι εμπλεκόμενοι φορείς επισημάναμε με δραματικό τρόπο ότι τεύτλα δεν επρόκειτο να σπαρθούν, πράγμα που αγνοούσαν επιδεικτικά οι υπεύθυνοι. Το γεγονός ότι δικαιωθήκαμε κατά τραγικό τρόπο όλοι εμείς και όχι η διοίκηση του κ Γερούκη, δυστυχώς δεν τους συνέτισε καθόλου. Και φυσικά ούτε λόγος για παραίτηση τους, αφού οι αποζημιώσεις των διοικούντων δεν έχουν καμία σχέση με τα αποτελέσματα της διοίκησης τους.

Τι είναι όμως αυτό που κάνει τους διοικούντες να συνεχίζουν την ιδία εγκληματική πολιτική και γιατί καλύπτονται από τους προϊσταμένους τους, αντί να πάνε σπίτια τους στην καλύτερη περίπτωση, ή ίσως και στη δικαιοσύνη για διερεύνηση τυχών άλλων ευθυνών;

Είναι όντως τόσο ανίκανοι να αντιληφθούν την πραγματικότητα, ή όλα αυτά έχουν σχέση με την επικείμενη πώληση της εταιρείας;

Στα ερώτηματα αυτά που βασανίζουν τους αγροτες εδω και καιρό πρέπει να δοθεί άμεσα απάντηση.

Νίκος Λιολιόπουλος.

Πρόεδρος σωματείου συγκομιστών τεύτλων εργοστασίου Πλατέος.

Υ.Γ. Για του λόγου το αληθές παραθέτω εδώ απόσπασμα από την τηλεοπτική συζήτηση που έγινε στην ΕΤ3 πέρυσι.