Αρρώστια

Βλέποντας αυτά το βίντεο μπορεί κάνεις να βγάλει πολλά συμπεράσματα για την κατάσταση της χώρας όπου είχαμε την τύχη ή μάλλον την ατυχία να γεννηθούμε.
Δεν έχω σκοπό να γράψω για ποδόσφαιρο, ούτε να σχολιάσω αγωνιστικά θέματα.
Εδω και καιρό έχω περιορίσει το να βλέπω ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά μετά το χθεσινό ματς ορκίστηκα ότι δεν θα ξαναδώ ΠΟΤΕ.
Θέλω μόνο να γράψω κάποιες σκέψεις που έκανα βλέποντας αυτό το βίντεο.

Πριν λίγα χρόνια είχα την τύχη να δω έναν αγώνα στο Καραϊσκάκη. Ολοκαίνουριο τότε μου προξένησε θαυμασμό, τόσο μέσα όσο και έξω από τον αγωνιστικό χώρο. Ήταν όλα τόσο όμορφα, πρωτόγνωρα όμορφα, σαν κάτι να άλλαζε σε αυτή την χωρά.
Δεν ασχολήθηκα ποτέ πως και γιατί παραχωρήθηκε στον Ολυμπιακό, ποτέ με το πως χτίστηκε, ούτε φυσικά το πως έφτασε ο Ολυμπιακός να έχει αυτά τα τεράστια έσοδα από ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Και δεν ήμουν ο μόνος.
Πολύ κακώς που δεν ασχολήθηκε ποτέ κάνεις στα σοβαρά, σήμερα όμως πρέπει να ασχοληθούμε.

Σκέφτομαι τα εκατομμύρια ευρώ που πληρώνει η ΕΡΤ για να μεταδίδει ζωντανά τους αγώνες του, μοναδική περίπτωση παγκοσμίως όπου ένα κρατικό ελεύθερο κανάλι, υπερισχύει σε προσφορά των ιδιωτικών συνδρομητικών καναλιών...

Σκέφτομαι το ότι αυτό το άθλιο τηλεοπτικό θέαμα μπαίνει με έξοδα όλων μας σε κάθε σπίτι. Η αθλιότητα της παράγκας σε πλήρη νομιμοποίηση....
Σκέφτομαι το ότι η ανοχή του πολιτικού μας συστήματος δίνει την δυνατότητα στον ιδιοκτήτη του ολυμπιακού να κάνει δηλώσεις σαν αυτές που καταγράφονται στο βίντεο...
Σκέφτομαι πόσο θράσος μπορεί να έχει κάποιος για να κάνει τέτοιες δηλώσεις.
Σκέφτομαι το πότε και πως στήθηκε αυτή η απίθανη βιομηχανία και αν είναι δυνατόν να σώσουν την χωρά αυτοί που την έφτασαν ως εδώ...
Σκέφτομαι τον Σαλαλέ, την Ιντραλοτ τον Κόκκαλη, τη Ζήμενς, τι στάζι...

Σκεφτομαι το μεγάλο πάρτι της ολυμπιάδας του 2004.
Σκέφτομαι την Ντόρα, την κουμπάρα του Μαρινάκη, που θέλει και αυτή να αλλάξει την Ελλάδα.
Σκέφτομαι ακόμη το πόσο παράδοξο είναι να διαμαρτύρονται οι της άλλης ομάδας. όταν έχει κάνει λίγο πολύ τα ιδία παλιότερα σε μικρότερο ίσως βαθμό.
Σκέφτομαι το πόσο άνιση μάχη δίνουν όλα αυτά τα χρόνια οι παράγοντες άλλων ομάδων όπως του ΠΑΟΚ...
Σκέφτομαι τον Βουληνό τον μονό που είχε τα κότσια να πάρει την ομάδα του και να φύγει.

Σκέφτομαι και αλλά πολλά, πάρα πολλά, που κάποια από αυτά δεν λέγονται και δεν γράφονται.

Ένα είναι βέβαιο.
Το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι καθρέφτης της κοινωνίας μας.

Μαρινακηδες φτιάξαμε, μαρινακηδες μας αξίζουν.