Tuesday, September 16, 2008

Η βροχή.

-->
Δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος να αγαπάει τη βροχή περισσότερο από εμένα.
Κάθε φορά που βρέχει αισθάνομαι υπέροχα. Υπάρχει βέβαια εξήγηση για αυτή μου την αγάπη. Από μικρό παιδί θυμάμαι ,να έχουμε ανάγκη τη βροχή για τις καλλιέργειες μας. Ίσως πάλι, επειδή πάντοτε την επομένη της βροχής δεν έχουμε δουλείες και είμαι ελεύθερος να ασχοληθώ με την πρώτη και παντοτινή μου αγάπη. Την τεμπελιά!
Από χθες που έβρεξε , έχω έναν ακόμη λόγο να αγαπάω τη βροχή: Βρήκα λίγο χρόνο να ασχοληθώ με το blog μου!
Ανέσυρα λοιπόν από τη μνήμη μου μια αληθινή ιστορία σχετική με τη…βροχή.
Και βέβαια θα την μοιραστώ μαζί σας.
Ήταν πολύ σκληρό εκείνο το καλοκαίρι.. Δεν ήταν το πιο καυτό που είχε να θυμάται, ήταν σίγουρα το πιο άνυδρο. Και το χειρότερο, έτσι άνυδρος ήταν και ο προηγούμενος χειμώνας. Και αυτός- ο φίλος μας- ήταν στα όρια της καταστροφής, αφού όλη του η ζωή εξαρτιόταν από τη… βροχή. Τη βροχή που τόσο περίμενε αλλά δεν έλεγε να έρθει.
Ήταν ήδη Σεπτέμβρης, αλλά η ξέρα συνεχιζόταν. Είχε αρχίσει να απελπίζεται , να καταρρέει. Όχι δεν είχε χάσει ακόμη την πίστη του ,αλλά η αντοχή του είχε ξεπεράσει τα όρια της.
Κάτι φάνηκε να αλλάζει στον ορίζοντα. Η μετεωρολογική υπηρεσία προέβλεπε ισχυρές βροχές για το σαββατοκύριακο. «Αυτό ήταν» είπε, «επιτέλους θα βρέξει».
Κοίταξε το ημερολόγιο του δεν είχε σημειώσει ούτε μια αξιόλογη βροχή εδώ και ένα ολόκληρο χρόνο. Θυμόταν απ΄ έξω τις ημερομηνίες που είχε πάρει κάτι ψιχάλες το καλοκαίρι, 31/5 κι 7/7. Δυο μικρές σύντομες βροχούλες, τόσο ελπιδοφόρες, αλλά δυστυχώς σύντομες. Βροχούλες που το μόνο που πρόσφεραν ήταν να του θυμίζουν πόσο ανάγκη είχε μια πραγματική βροχή.

Παρασκευή απόγευμα.
Ο καιρός είχε ήδη αλλάξει. Γκρίζα σύννεφα σκέπασαν τον ουρανό. Η μετεωρολογική υπηρεσία φαινόταν να πέφτει μέσα στις προβλέψεις της. Όλα έδειχναν ότι επιτέλους θα έβρεχε.
Έτσι μουντό και συννεφιασμένο πέρασε όλο το Σαββατοκύριακο χωρίς να ρίξει ούτε σταγόνα. Όλοι γύρω του είχαν απελπιστεί, εκτός από εκείνον. «Θα βρέξει τη Δευτέρα» έλεγε. ήταν βέβαιος.

Δευτέρα βράδυ.
Όλα έδειχναν ότι θα έβρεχε. Η βροχή που τόσο είχε ανάγκη, που τόσο είχε ονειρευτεί θα ερχόταν. Πράγματι οι ουρανοί επιτέλους άνοιξαν και άρχισε να βρέχει δυνατά. Ήταν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου, και για μια στιγμή δάκρυσε από χαρά.
Η χαρά του όμως δεν κράτησε για πολύ. Η βροχή σταμάτησε ξαφνικά , τελείως ανεξήγητα, σαν κάποιος να έκλεισε απότομα τις κάνουλες του ουρανού.
Έγινε τελικά αυτό που φοβόταν, η χαρά του- όπως κάθε χαρά στη ζωή του -έμελε να κρατήσει πολύ λίγο. Έμαθε μάλιστα λίγο αργότερα ότι η βροχή που περίμενε έπεσε αλλού. Και αυτό τον πείραξε περισσότερο. Γιατί ήταν απόλυτα βέβαιος πως κανείς δεν την είχε περισσότερη ανάγκη από αυτόν,
Δεν έκλαψε, ούτε καν παραπονέθηκε. Ήξερε πλέον καλά, πως για άλλη μια φορά , οι ελπίδες, οι προσδοκίες του, δεν θα εκπληρωνόταν , τα όνειρα του θα αποδεικνυόταν όπως πάντα απατηλά. Το είχε πλέον συνηθίσει…

Τετάρτη βραδύ.
Στον ουρανό δεν υπήρχαν παρά μόνο λίγα σύννεφα , και καμία πρόβλεψη για βροχή.
Αυτός όμως δεν είχε χάσει καθόλου της ελπίδα του. «Θα βρέξει απόψε» είπε .
«Πάει τρελάθηκε» , είπαν όσοι τον άκουσαν.
Και ξαφνικά έγινε το θαύμα. Απρόσμενα για όλους αλλά όχι για εκείνον, ο ουρανός σκεπάστηκε από σύννεφα και μέσα σε λίγη ώρα άρχισε να βρέχει καταρρακτωδώς!
Και έβρεχε, έβρεχε, έβρεχε …για μέρες.

Επιτέλους τα βάσανα του τελείωσαν. Αυτή τη φορά ήταν πράγματι πολύ ευτυχισμένος. Η ζωή του είχε αλλάξει. Ήταν πλέον ενας άλλος άνθρωπος. Όλα όσα ονειρεύτηκε, όλα όσα πίστεψε, βγήκαν αληθινά. Οι άνυδρες μέρες του ανήκαν στο παρελθόν. Ήταν βέβαιος πως δεν θα ξαναέρθουν ποτέ!

Ποτέ;;;

Συνεχίζεται…( στο μέλλον)!

37 comments:

VAD said...

Νικόλα μου,πόσο πίσω με πας πάλι!
-Να βρέξει!Δε θα πάμε στα καπνά,τι χαρά!Ναι,αλλά θα χαλάσουν τα κεράσια!
Να μη βρέξει,γιατί ραντίσαμε!Ναι,αλλά αν δε βρέξει,πώς θα μεγαλώσουν τα καπνά;
-Αφου πέρασαν οι μέρες του ραντίσματος,ας βρέξει!Ναι ,αλλά αν βρέξει,πότε θα προλάβουμε να μαζέψουμε τα καπνά;
-Να βρέξει,να σταματήσουμε τα καπνά,κουραστήκαμε πια,Σεπτέμβρης έπιασε,φτάνει!Ναι,αλλά αν βρέξει,η παραγωγή θα είναι μικρη!
Ωχ,Νικόλα μου,κουράζομαι μόνο που τα θυμάμαι!

PN said...

Την "βροχή" ο καθένας μας την βλέπει και την δέχεται διαφορετικά. Άλλοι προσπαθούν για τη "βροχή", και άλλοι απλά την περιμένουν. Και στις δυο περιπτώσεις, η χαρά είναι ανείπωτη.

Μάλιστα όταν βρέχει τα βλέπεις όλα ανθηρά. Πόσο κρατά όμως αυτή η ευφορία. Συχνά όσο κρατάει η μπόρα. Και μετά πάλι μπαίνεις σε σκέψεις. Γιατί ποτέ δεν χορταίνουμε από τη "βροχή"...!!!!

Nikos Lioliopoulos said...

Βασίλη ,
εγω ποτέ δεν αντιμετώπισα τέτοια διλήμματα . Ήθελα πάντα να βρέχει!Ακόμη και τώρα θέλω πάντα να βρέχει. Τι και αν πάει πίσω τις δουλείες; τι και αν δεν ανοίξουν τα βαμβάκια;Εγω θέλω να βρέχει....

Και εβρεξε Βασίλη μου. Εβρεξε!

Vk,
Μα φίλε μου, είναι ανώφελο να προσπαθήσεις για τη βροχή.Ο ουρανός δυστυχώς δεν μας ρωτάει ποτέ...
Τι να κάνει κανείς; Λιτανείες;

Πάντως μια καλή βροχή μπορεί να κάνει καλό, για πολύ πολύ καιρό...

Υ.Γ. ανείπωτη και η πίκρα της ξηρασίας όμως....Ανείπωτη γαμώτο!!!

PN said...

Βρε Νίκο, αναφέρομαι μεταφορικά στη βροχή, εξ ου και τα εισαγωγικά!!!

NdN said...

Νικόλα για εσένα είναι ευεργετική και μακάρι να βρέθει όσο χρειάζεστε. Αλλά εγώ δεν τη μπορώ άλλο! 300 μέρες το χρόνο βρέχει εδώ πάνω. Δεν μετακομίζεις τα χωράφια σου κατά δω, λέω εγώ;

Καλό βράδυ και χάρηκα που βρήκες χρόνο για μία ανάρτηση.

Nikos Lioliopoulos said...

Εγω να δεις πόσο μεταφορικά αναφέρομαι, και ας μη βάζω εισαγωγικά!Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι "έπιασες" το κείμενο στον αέρα!

Laplace said...

εγω να δεις ποσο λατρευω την βροχη φιλε Νικο..
καλησπερες

gpapoul said...

Νικόλα, όταν περιμένουμε πως και πως, τα χρώματα, τη μυρωδιά, τους ήχους τη βροχής, μέσα σε αυτή την τσιμεντούπολη, μπορώ να καταλάβω πως μπορεί εύκολα να μαγευτεί ένας άνθρωπος, μέσα στη φύση και στη χαρά Θεού…

VAD said...

Καλά τα λες ,Νικόλα μου,αλλά εκείνη την εποχή πεινούσαμε κι απο τις διαθέσεις του καιρού εξαρτιόταν η χειμερινή επιβίωσή μας!Για σκέψου ,να βρέχει τις λίγες μέρες που μαζεύεις κεράσια!Δραχμή το καλοκαίρι!
-Βρε,θηρίο,την παρακάλεσες και ήρθε!Μπράβο!Τους καλούς ανθρώπους τους αγαπά ο θεός,έτσι δε μας λέγανε;
Οταν είχε ανομβρία,στο χωριό κάνανε λιτανεία την εικόνα του Αγίου Διονυσίου του Ολύμπου για να φέρει βροχή!Και ω!του θαυματος έβρεχε!ΤΟ Τσακαλοσόι κατι ξέρει!
Η Μελίκη δε χρειάζεται αγιο Διονύσιο,έχει το δικό της άγιο!
Περιμένω τώρα ανάρτηση για το χιόνι!Σε προετοιμάζω!Δε μούλειψε ποτέ!
Καλή σου μέρα,πατρίδα...

katerina said...

Η ευτυχία είναι ένα κινέζικο γευμα. Κρατάει ελάχιστα. Δεν σε χορταίνει. Το μεταβολίζεις αμέσως.

Η θλίψη είναι τροφή για ΠΑΝΤΑ.

Unknown said...

Ναι ποτέ!!!

Αυτή είναι η σωστή στάση. Να είμαστε σίγουροι ότι τα καλλίτερα τα μας συμβούν και θα μας συμβαίνουν πάντα!

βιολιστης στη στεγη said...

Πάς στοίχημα ότι τη Παρασκευή θα βρέξει;
Πάς;

Μαριλένα said...

..και ξαφνικά ανοίγουν οι ουρανοί :))

Ασκαρδαμυκτί said...

H βροχή είναι ευλογία και κατάρα!
Λίγες καταστροφές προκαλεί στις καλλιέργειες;

leondokardos said...

"Ολα όσα ονειρεύτηκε, όλα όσα πίστεψε βγήκαν αληθινά".
Είτε για βροχή ,είτε για οτιδήποτε
άλλο, αυτό δεν είναι το σημαντικότερο ;
Όνειρα, έστω κιαν δε βγούν αληθινά...

Nikos Lioliopoulos said...

Όπως όλα τα ωραία στη ζωη η βροχή κράτησε λίγο.Από σήμερα ξανά στην εντατική δουλειά . Τελείως εξαντλημένος απαντώ στα σχόλια ...

Φίλε Νικο(ndn),
να μετακομίσω ευχαρίστως άλλα χωρίς...χωράφια. Πάντα θα θελα να ζω σε μια βροχερή χώρα όπως η Αγγλία. Να βρέχει κάθε μέρα!

Ρομποτάκο,
περίεργο να λατρεύεις τη βροχή.Εγώ τουλάχιστον έχω λόγο!Εσυ;

Γιώργο Παπούλια,
η ομορφιά της βροχής μέσα απο μια άλλη οπτική .Αυτή του αστού.Εξίσου μαγευτική. Εχω ζήσει στη Θεσσαλονίκη επί μια βδομάδα να βρέχει συνεχώς...Όνειρο!

Nikos Lioliopoulos said...

Vad,
μισώ το χιόνι! Οταν χιονίσει και ολοι θα γράφουν για τη μαγεία του εγώ θα ανεβάσω μια ανάρτηση για το πόσο το μισώ!
Υ.Γ. βασική αιτία του μίσους το ...χωριό σου!

Κατερίνα, Για ΠΑΝΤΑ το ξέρω...

"Όταν κάποιος, κάτι ...αγιάσει την ζωή σου- όπως λέει ο ποιητής, όταν κάποιος, κάτι .... είναι τόσο ξεχωριστό, όταν κάτι , κάποιος σε κάνει να μετρήσεις το μπόι σου και να το βρείς μεγαλύτερο, όταν κάποιος, κάτι ...είναι τόσο μοναδικό, το «πάντα» έρχεται ..... ΠΑΝΤΑ, σε καθίζει εκεί, μόνο σου, και σου διαλαλεί την μαγεία του..."
Συ είπας...

Υ.Γ. το δικο μου ΠΑΝΤΑ θα είναι για πάντα.
ΥΓ2 Όσο και αν βρέχει...

Λιλλυ,
ποτέ! Πόσο θα θέλε να είναι αλήθεια...
Θα είναι άραγε;Φοβάμαι πως όχι...

Nikos Lioliopoulos said...

Βιολίστρια,
κλέβεις εκκλησία! Μα και βέβαια θα βρέχει! Καταρρακτωδώς!

Μαριλένα,
Άνοιξαν !!!

Ασκρδαμυκτί,
Η βροχή δεν κάνει ποτέ κακό μετά απο ανομβρία...
Μόνο μετά από ...βροχή!

Λεοντόκαρδε,
έτσι ακριβώς. Είναι ωραίο να έχεις όνειρα...

"Η αγάπη έρχεται και φεύγει, κανείς δε ξέρει πότε και πως..."

Απίστευτο.

Run Boy Run said...

Γεια χαρά... Πέρασα να πω μια καλημέρα και να καταθέσω :) ότι ανήκω και εγώ σε αυτούς που τους αρέσει η βροχή...

Blog Writer said...

καλεμέρα φίλε... έχεις αλλάξει πολύ το στιλ και δεν μπορώ να σε παρακολουθήσω...

leondokardos said...

Νίκο μου, για δεύτερη φορά αναφέρεσαι στη φράσει μου για την αγάπη. Σ΄ευχαριστώ. Πιστεύω 'ομως οτι έτσι όπως το λέω είναι.
Νάσαι καλά.

VAD said...

Νικόλα μου ο ΑΠΟΥΡΩ εθίγη και απαντά με την κολινδρινή εκδοχή της γνωστής παροιμίας:
-Εναν τουν χάριζαν τ'άλουγου,του κοίταζι κι στα δόντια!Χα!

marayia said...

Ευχομαι αυτη η βροχη να συνεχισει για οσο το επιθυμεις ...
:-)
και αν σου δινει παντα τετοια διαθεση ..!
Καλως επεστρεψες ανανεωμενος απο την ευεργετικη της ευφορια !
Την καληνυχτα μου ,αγαπητε Λιολιο!

Anonymous said...

Χα! Πριν από χρόνι σε αγώνα κυπέλου Καρδίτσας - Ολυμπιακού ήταν 1-0 υπέρ της Καρδίτσας και έβρεχε... Τότε οι οπαδοί της Καρδίτας φωνάζανε ειρωνικά στους οπαδούς του γαυρου :¨Μια βροχή - μια βροχή θα μας σώσει!"....

Τελικά μάλλον η βροχή ευννόησε τον γαυρο και πήρε ισοπαλία 1-1.... Εμάς όμως θα μας σώσει η βροχή; να την περιμένουμε; Είναι και αυτή μια καποια λύση; (κατι με θυμίζει αυτό από 'βάρβαρους' ...)

Μάλλον πολλά θέλουμε και χρειαζόμαστε και οχι απλά μια βροχή!

Meropi said...

Νίκου μου καλέ,
καλησπέρα και καλό Φθινόπωρο. Σου εύχομαι να έχεις πολλές βροχές στη ζωή σου, αφού τόσο σου αρέσουν. Κι εμένα μ' αρέσει η βροχή. Όταν ήμουν μικρή, ένα πράγμα περίεργο μου συνέβαινε. Φοβόμουν τη δυνατή βροχή, τις βροντές τους κεραυνούς και πήγαινα και κοιμόμουν με τους γονείς μου....

marianaonice said...

Βροχή καταρρακτώδης!! Λυτρωτική!!
Σωτήρια!!
Ένα με τα δάκρυα!!
Και εγώ την αγαπώ, ίσως γιατί στην αγκαλιά της κρύβω το δάκρυ μου!
Μακάρι στη ζωή σου να "βρέχει" πάντα Νίκο μου ό,τι ποθεί η ψυχούλα σου!
Καλό σου βράδυ!

Ανδρόνικος said...

Βροχή και σήμερα, βροχή στη στέγη μας,
βροχή στη πόρτα μας, ατέλειωτη βροχή ...

αγροτης !!! said...

sti thiva vrexei apo to proh , sinesthimata anameikta ,
xara dioti to nero einai evlogia theou alla oso skeftome pos gia tin douleia mou i sigkekrimeni vroxi einai katastrofi nevriazo ,
kalo vradi se olous

Nikos Lioliopoulos said...

Ζητω Συγνώμη που αργώ να απαντήσω στις αναρτήσεις αλλά οι τελευταίες μέρες μου ήταν πολύ...ζόρικες.
Πάρα πολύ.

@Run boy run
Καλώς ήρθες στην παρέα μας. Είμαστε υπό...βροχή.

@πληροφοριοδοτης,
Αντώνη απόψε είναι ισημερία.Αρχίζει ξανα η νύχτα να είναι μεγαλύτερη . ξανά στους χειμώνες μας λοιπόν . Εφυγα για λίγο φίλε μου, αλλά επιστρέφω σε λίγο. να σαι καλά που με περιμένεις...

@λεοντόκαρδος
και τρίτη και χιλιοστή...!

@vad
τελικά εσείς οι Κολινδρινοί εχετε...διαίσθηση.

@χειμωνιάτικη λιακαδα
και ομως δεν εβρεξε... Η μάλλον έβρεξε πολύ αλλά κρατούσα ομπρέλα πάλι. Ισως γιατί έτσι ΕΠΡΕΠΕ...

Nikos Lioliopoulos said...

Γρηγορη,
έχουμε ανοίξει κάποιους λογαριασμούς για έναν "φανταστικό" Νίκο. Όταν βρω το χρόνο θα τους λύσουμε.
Να είσαι καλά.

Μεροπη,
ήθελα πολύ να ζήσω το "όνειρο"...Να βγω στη βροχή και να περπατώ...Δεν μπόρεσα όμως...
Ποτέ μη φοβάσαι τη...βροχή, Μερόπη μου.Ποτέ!

Μαριάννα,
ένα με τα δάκρυα, πολύ ωραίο αυτό. Και είναι πολλά μα πάρα πολλά τα δάκρυα Μςριάννα...

Ανδρόνικε καλώς ηρθες.
"Βροχή και σήμερα κι ούτε ένα γράμμα σου
Κι ούτε ένα μήνυμα στον μαύρο ουρανό"
Διαολεμένα επίκαιρο...

Αγρότη,
θυμάμαι που εγω τον εαυτό μου να χαίρετε με μια βροχή παρότι ήξερα οτι θα κάνει κακό.
Υ.γ. Ίσως αυτό είναι το μόνο σχόλιο μου αυτής της ανάρτησης που δεν είναι μεταφορικό...

Anonymous said...

Σου έχει πει κανείς οτι γράφεις καταπληκτικά;
Μπορεί να μην έχει και τόσο σημασία η γνώμη μου αλλά την καταθέτω...
Γράφεις καταπληκτικά...
καλό βράδυ

Nikos Lioliopoulos said...

Μαρία,
στη γραφή και στα ..λόγια τα καταφέρνω, δε λέω.
Στις πράξεις όμως είναι που τα σκατώνω.
ΣΕ ευχαριστώ πολύ.

Υ.Γ. Γαμώτο...

KΑΡΜΕΝ said...

Νίκο, συνεχίζει η βροχή! Αυτή την συγκεκριμένη βροχή, την λαχταρούσα εδώ και χρόνια! Με αναζωογονεί! Ξέρω ότι μετά θα σηκωθεί ο ήλιος!

VAD said...

Kαι Τσακαλίνα έχουμε!Και Τσακαλίνα!

Anonymous said...

www.arelis.gr
περιεχει την ερωτικη μυθιστορια ερωτονομικον και το ποιημα νεα υορκη ολυμπια

Sophia Kollia said...

Πόσο σε καταλαβαίνω δεν λέγεται..Όπως λέμε εδω απλά και λαικά όταν κάτι προσπαθείς και δεν βγαίνει....χέστα!
Σβήστο αν δεν το θεωρείς καθώς πρέπει, αλλά όπως είμαι ταιριάζει μια χαρά.
Καλημέρα

Adamantia said...

Yπεροχη αναρτηση,μπραβο Νικο!