Ο διευθυντης της φάμπρικας

Χθεσινοβραδυνό νόημα. Μυθιστορήματος συνέχεια...

Χειμώνας βαρύς έπεσε στη μικρή μας πόλη . Χιόνια, κρύα ,βροχές.
Το εργοστάσιο δεν έχει πολύ δουλεία κατά την περίοδο του χειμώνα, είχε όμως πολλά θέματα να διευθετηθούν. Έτσι λοιπόν ο Διευθυντής ξεκίνησε να πάει και σήμερα για τη φάμπρικα.
Το χιόνι ήταν στρωμένο από βραδύς αλλά με το τζιπ ένοιωθε σιγουριά. Μάταια όμως! Μόλις έστριψε στο στενό έπεσε σε μια τεράστια λακκούβα από τις πολλές που άφησε πίσω του ο εργολάβος που έσκαβε βιαστικά την πόλη αυτό τον χειμώνα. Το τζιπ ήταν αδύνατο να κινηθεί. Τι να κάνει λοιπόν θα αργούσε στη δουλειά και το χειρότερο: ποιος άκουγε τον θείο Κώστα!
Ποιοι μας κυβερνάν σκέφτηκε και δαγκώθηκε. Πως έκανε τέτοια σκέψη τέτοια ώρα; Ήταν και αυτός ένας από αυτούς που κυβερνούν !
Το ήξερε ότι δεν πολύταίριαζε με την παρέα που κυβερνά την πόλη ,το ήξερε ότι ήταν πολύ καλύτερος τους. Ήταν εξυπνότερος, ικανότερος και πιο καλλιεργημένος από αυτούς και καμάρωνε συχνά για αυτό, αλλά ήξερε καλά ότι έπρεπε να περιμένει .
Ο καλός του φίλος, ο άρχοντας ,του είχε υποσχεθεί ότι σύντομα θα αποχωρούσε και θα του έδινε τη θέση του στο θρόνο αλλά ακόμη τίποτε ,κανένα νέο. Να το είχε υποσχεθεί και σε άλλους άραγε; Ή μήπως πάλι δεν είχε σκοπό να φύγει. Και ο μεγάλος Άρχοντας; Τι γνώμη είχε για όλα αυτά ο μεγάλος Άρχοντας και ο αδερφός του;
Όσο έκανε όλες αυτές τις σκέψεις, ο καλός του φίλος ο χοντρός-πολυλογάς τραβούσε το τζιπ από τη λακκούβες με το μεγάλο τρακτέρ του. Όταν τελικά έφτασε στο εργοστάσιο δεν υπήρχε τίποτε να τον απασχολεί, όλα πήγαιναν καλά .
Ο χοντρός-πολυλογάς τον έσωσε, γιατί τον εκτιμούσε πολύ . Τι και αν μάλωναν που και που , τι και αν ανήκαν σε άλλες παρέες; Ήξερε πολύ καλά ότι ο χοντρός πίστευε σε αυτόν και θα ήταν δίπλα του όταν θα τον χρειαζόταν.
Η σκέψη όμως που έκανε εκείνο το πρωί, ο διευθυντής ,θα στοίχειωνε στο μυαλό του για πολύ- πολύ καιρό…