#metonKyriako

Μητσοτακικός ήμουν πάντα.

Οι πολιτικές μου πεποιθήσεις διαμορφώθηκαν κατά μεγάλο βαθμό κατά τη διαρκεια της εφηβείας μου στα τέλη της δεκαετίας του 80. Το γεγονός ότι μεγάλωσα σε μια παραδοσιακά  κεντρώα οικογένεια οπαδών του Ανδρέα, δεν με απέτρεψε από πολύ μικρή ηλικία να στραφώ στη Νέα δημοκρατία του Μητσοτάκη πολιτικά και ιδεολογικά στον φιλελευθερισμό όπως εκφράστηκε εκείνη την εποχή, μόνο στη θεωρία όμως. Σε αυτό συνετέλεσαν οι συνθήκες τις εποχής, τα πρώτα μου αναγνώσματα η κατάρρευση των κομουνιστικών συστημάτων και των τοίχών, η ασφυκτική παρουσία του αυριανισμου στην ατμόσφαιρα, τα σκάνδαλα (αληθινά και μη), αλλά και ή κακή εικόνα που είχα για το σχολείο τότε όπου πραγματικά ήταν σε άθλια κατάσταση.

Επίσης ένα στοιχείο που με επηρέασε ήταν ότι από πολύ μικρός ήμουν φανατικός αναγνώστης εφημερίδων. Μου άρεσε να παίρνω κάθε μέρα και διαφορετική αλλά κυρίως με κέρδισαν οι δεξιές όπως ή Καθημερινή και ο ελεύθερος τύπος. Ή περίπτωση της δεύτερης όντως ήταν μια ατυχής επιλογή που με επηρέασε  αρνητικά καλλιεργώντας έναν αντιπασοκισμο μέσα μου που δυσκολεύτηκα πολύ να τον ξεπεράσω.

 Ή σχέση μου με αυτό τον χώρο ελληξε το 93' με την αποχώρηση του Μητσοτάκη και την εκλογή των ανεκδιήγητων Έβερτ και Καραμανλή. Έκτοτε στράφηκα σε άλλες αναζητήσεις έχοντας όμως ως βασικό γνώμονα τις φιλελεύθερες και μεταρρυθμιστικές ιδέες. Ακόμη και όταν ήμουν στο ΠΑΣΟΚ δεν έπαψα ποτέ να δηλώνω μητσοτακικος! Ένας σοβαρός λόγος που με έφερε στο ΠΑΣΟΚ εκτός από την αΓΑΠη είναι και η συνεργασία με τα τοτέμ του χώρου μας Μάνο και Ανδριανόπουλο.

 Ή επιστροφή μου σε καθαρά φιλελεύθερα κόμματα ήταν η ατυχής σε πολιτικό αλλά και σε προσωπικό επίπεδο υποψηφιότητα μου με το κόμμα της Ντόρας Μπακογιάννη. Στη συνέχεια ακολούθησα τον Θόδωρο Σκυλακάκη στη Δράση έναν πολιτικό και άνθρωπο που εκτιμώ όσο κανέναν.


Αφού μεσολάβησε ο κοινός μας αγώνας στο δημοψήφισμα, αποφάσισα να ψηφίσω Νέα δημοκρατία τον Σεπτέμβριο για πρωτη φορά μετα το 1993 και αυτό με βοήθησε να διωξω τις οποίες αναστολές τουννα υποστηρίξω από την πρώτη στιγμή την υποψηφιότητα του Κυριακού, την οποία ομως θεωρούσα εντελώς χαμένη!

 Μετά από τρεις μήνες προσωπικού αγώνα είμαι σήμερα σε θέση να πανηγυρίσω μια από τις πιο αναπάντεχες πολιτικές μου νίκες ! Για την σχέση μου με τον Κυριάκο θα γράψω αργότερα. Εκείνο που τώρα προέχει είναι να τον στηρίξουμε στο να μπορέσει να κάνει αυτά τα οποία έχει σχεδιάσει για τη δημιουργία της μεγάλης ευρωπαϊκής παράταξης.
Όσο για μένα παραμένω ένας κεντρώος φιλελεύθερος πολιτης.