Κοριτσάρος. *

Ήταν 31 Μάιου του μακρινού 1979 οταν στην κλασική πατριαρχική οικογένειά των Λιολιέων, περίμεναν με αγωνία το χαρμόσυνο γεγονός της γέννησης του πρώτου παιδιού του Γιώργου, δευτερότοκου γιου του μπάρμπα Νίκου και της Κυρά Βαγγελής, . Τότε βλέπετε δεν υπήρχαν υπέρηχοι και το φύλο του παιδιού δεν γινόταν γνωστό παρά μονό με την γένεση του.

Ο πρωτότοκος γιος του πάππου μου(ο πατέρας μου ) είχε ήδη δυο αγόρια, μεγάλη ευλογία για μια αγροτική οικογένεια σαν τη δικια μας. Όλοι περίμεναν την έλευση και του τρίτου αρσενικού.
Ήμουν βέβαιος πως ο μπάρμπα Νίκος, μόνος του στο διπλανό δωμάτιο, έκανε ήδη όνειρα με τα εγγόνια του καβάλα στα τρακτέρ και στις πατζαρομηχανες. Και φυσικά ούτε λόγος για την πιθανότητα το μωρό να είναι κορίτσι..

Όταν επιτέλους το τηλέφωνο κτυπάει, μαθαίνουν όλοι στο σπίτι ότι η θεια μου έφερε στον κόσμο ένα υγιέστατο και πανέμορφο μωράκι. Με ένα όμως σοβαρό "μειονέκτημα". Ήταν γένους θηλυκού.

Για τους περισσότερους στο σπίτι, αυτό δεν ειχε καμία σημασία-ήταν όλοι τους πολυ χαρούμενοι που ένα νέο μέλος προστέθηκε στην οικογένειά μας, με πρώτη τη γιαγιά Βαγγελή που το όνομα της θα έπαιρνε η μικρη.

Όμως ο μπάρμπα-Νίκος μόνος του στο αλλο δωμάτιο δεν είχε μαθει ακόμη τα...χαρμόσυνα νέα,επρεπε κάποιος να του το πει.

Και ποιος ήταν ο γενναίος, που θα έλεγε αυτό το σκληρό νέο στον Πάππου? Μα φυσικά εγώ,ο πεντάχρονος πρωτότοκος εγγονός!

Ανυποψίαστος και γεμάτος χαρά, παίρνω από την γιαγιά μου την εντολή να πάω να πω στον πάππου για την γέννηση του παιδιού . Την εποχή εκείνη όποιος έλεγε πρώτος το ευχάριστο νέο εισέπραττε ένα γέρο μπαξίσι τα λεγόμενα "σχαρίκια"

Έτρεξα λοιπόν όλο χαρά στο διπλανό δωμάτιο όπου εκείνη την ωρα ήταν μόνος ο παππους μου με την έλπιδα ότι θα ...έφτιαχνα την τύχη μου.

Ανοίγω την πόρτα και φωνάζω δυνατά : "πάππού Κορίτσι!!!"

Θα θυμάμαι πάντα την απογοήτευση στο πρόσωπο του Μπάρμπα-Νικου...

Και όσο για τα "σχαρίκια" ...Ούτε λόγος φυσικά. Τυχερός ημουν που δεν έφαγα και καμία σφαλιάρα!!



Θυμήθηκα αυτη τη σκηνη σήμερα που είδαμε στον υπέρηχο ότι το ένα απο τα διδυμα που περιμένουμε είναι κορίτσι οπως πιθανότατα (αλλά όχι σίγουρα) ειναι και το δεύτερο, αλλα η στάση του μεσα στην κοιλία δεν βοηθούσε τον γιατρό να διακρίνει με βεβαιότητά το φύλο του.

Μπορεί το 79` να είναι πολύ μακρινό, μπορεί να έχουν αλλάξει πολλά απο τότε και και κάνεις πια στις μέρες μας να μην ονειρεύεται τον γιο του αγρότη, μπορεί να παιδευτήκαμε πολύ να φτάσουμε ως την εγκυμοσύνη, τόσο που να μη μη δίνουμε δεκάρα για το φύλο, αλλά...
κάτι μου λέει πως είχα λίγη από την "ξινίλα " του Μπάρμπα-Νίκου στο πρόσωπο μου, κοιτώντας τα μωρά στον υπέρηχο!!!

* Κοριτσαρο αποκαλούν περιπαιχτικά στα χωριά κάποιον που έχει μόνο κορίτσια.

**στη φωτο ο Μπαρμπα-Νικος και η κυρα-Βαγγελη με τα εγγόνια τους, με φοντο της πατζαρομηχανες με τον πρωτότοκο εγγονό (εμενα) να ξεχωρίζω δίπλα στον παππού μου.