Tuesday, August 26, 2008

Η ανάρτηση ...

Αυτή η ανάρτηση δραπετεύει από την ¨επεξεργασία αναρτήσεων» του blog. Εκεί βρίσκεται φυλακισμένη εδώ και πολύ καιρό.

Συνεργοί στην δραπέτευση γνωστή σπείρα κακοποιών, με αρχηγό τη θλίψη.
Άλλα ξακουστά μέλη της συμμορίας είναι, το αλκοόλ, η τρέλα, ο ¨Mother's Little Helper ¨, η ματαιοδοξία, η μοναξιά και πολλοί ακόμη διάσημοι δραπέτες.


Δεν υπάρχει επαγγελματική τάξη που να μίσησα περισσότερο από τους ταχυδρόμους ! Δεν είναι μόνο τα γράμματα προς το θεό που μου επιστρέφουν πάντα αυτούσια, είναι και αυτό εδώ το γράμμα που στέλνω σε ένα άγνωστο-έτσι μου λένε-παραλήπτη.

Αγαπητέ Βασιλάκη.

Δεν σου κρατάω κακία που δεν ήρθες στη ζωή μου, που δε σε γνώρισα ακόμη. Που δεν ξέρω τίποτα για σένα, πως είσαι, σε ποιον μοιάζεις. Που δεν μάλωσα ποτέ για το με ποιόν μοιάζεις.

Δεν ξέρω τίποτε περισσότερο από το όνομα σου. Ναι, είμαι βέβαιος σε λένε Βασίλη-δεν θα μπορούσες με τίποτα να έχεις άλλο όνομα.

Σε καταλαβαίνω Βασιλάκη γιατί δεν ήρθες ακόμα, ίσως να μη δικαιολογώ πλήρως την επιλογή σου, αλλά σε καταλαβαίνω.

Δεν θα άντεχες τόσο βάρος. Το βάρος των προσδοκιών μου, για σένα.

Να περιμένουν όλοι τα πάντα από σένα, να στηρίζουν τόσοι πολλοί, τόσα πολλά σε σένα.

Ξέρεις καλά πως αν ερχόσουν, δεν θα χρωστούσες τίποτα. Δεν θα ήσουν υποχρεωμένος να φορτώνεσαι τα όνειρα τις ελπίδες και τις απογοητεύσεις ...άλλων.

Δεν θα άντεχες με τίποτα να ζεις τη ζωή που άλλοι δεν έζησαν.

Να είσαι υποχρεωμένος να μην κάνεις τα λάθη που άλλοι έκαναν, να είσαι αναγκασμένος να κάνεις τις επιλογές που άλλοι δεν έκαναν,
και τέλος ,σαν αποδιοπομπαίος τράγος να φορτωθείς όλες τους τις ευθύνες, όλες τους τις αμαρτίες .

Ξέρεις καλά πόσο οδυνηρό θα είναι αυτό, Βασίλη.
Θα σου μάθουν να αγαπάς ότι άλλοι αγάπησαν ,να ποθείς ότι άλλοι πόθησαν, να πονάς για ότι άλλοι πόνεσαν.

Να ζεις μια ζωή που θα νομίζεις πως είναι δική σου, αλλά θα είναι αλλονών .

Και θα έρθει μια μέρα-το ξέρεις καλά - που δεν θα το αντέξεις όλο αυτό. Που θα μισήσεις ότι αγάπησες. Η μάλλον ότι νόμισες πως αγάπησες. Που θα μισήσεις και τον ίδιο σου τον εαυτό, και ας ξέρεις καλά πως δεν είναι ο εαυτός σου.

Και κάποια μέρα, κάποιο βράδυ, άγρυπνος, πνιγμένος στο αλκοόλ, διαλυμένος, να καταριέσαι τον εαυτό σου που δεν βρίσκει τη δύναμη να κάνει αυτό που από καιρό πήρες απόφαση να κάνεις .

Αυτό που δεν θα κάνεις. Ίσως ποτέ.
Υ.Γ.
Βασίλη, εγώ θα σε περιμένω.

28 comments:

katerina said...

Πίστευα φανατικά ότι τα Υστερόγραφα λένε πάντα αυτά που....δεν λένε τα γράμματα.

Μάλλον τα Υστερόγραφα περιγράφουν την ουσία των πραγμάτων.

Και Νίκο, δικαιώνεις αυτήν μου την πεποίθηση.

Ασκαρδαμυκτί said...

Μου θύμησες τα "γράμματα σ' ένα παιδί που δεν γεννήθηκε ποτέ"...

PN said...

Λοιπόν, μια σκέψη μόνο μου έρχεται να μοιραστώ μαζί σου.

Μην περιμένεις τον Βασίλη. Πήγαινε να τον βρεις!!!

Nikos Lioliopoulos said...

Κατερίνα.

Τα υστερόγραφα...
Θά΄ θελα να μπορούσα να μιλήσω, να πω πολλά. Να φωνάξω πως ...
Ζω από τα υστερόγραφα.
Ζω, για τα υστερόγραφα...

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

@ ασκαρδαμυκτί
Το βιβλίο της Φαλάτσι ε; Δεν το είχα υπόψιν, μόλις το έψαξα στο google. Ενδιαφέρον ακούγεται.

@VK.
Θα έρθει φίλε μου, θα έρθει...
Υ.Γ. Χρόνια σου πολλά!

VAD said...

Νίκο μου,εδώ είμαι!Οχι βέβαια ο Βασίλης του γράμματος(και κείνος θάρθει,νάσαι σίγουρος!),αλλά αυτός που γνώρισε,έστω και για λίγο, ενα παλικάρι ευαίσθητο και αξιόλογο σαν και σένα,και είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος γι αυτό!Τα φιλιά μου σε σένα και στην Τσακαλίνα μου!

Nikos Lioliopoulos said...

Vad σε ευχαριστώ, για τα όμορφα σου λόγια. Τη συγνώμη μου που δεν βρεθήκαμε το ΣΚ, θα σου τη ζητήσω ιδιωτικός.
Να ξέρεις -αυτό δημόσια- ότι τα αισθήματα είναι αμοιβαία .

Υ.Γ. Βασίλης...ωραίο όνομα έτσι;

VAD said...

"Να το λες και να γεμίζει το στόμα σου κουραμπιέδες",η ευστοχη ατάκα της Βουγιουκλάκη σε παλιά ελληνική ταινία!
Καλημέρα,Νίκο...

Meropi said...

Νίκο μου καλημέρα,
αρχίζοντας να διαβάζω το γράμμα σου μου πέρασε από το μυαλό ότι το γράμμα απευθύνεται στον ....Άη Βασίλη!! Μετά, αφού απέρριψα αυτή την ιδέα, μου πέρασε η ιδέα ότι απευθύνεσαι στο μελλοντικό παιδί σου. Έτσι είναι???
Αν είναι να ρθει, θε να ρθει ο Βασιλάκης Νίκο μου. Και θα ζήσει τη δική του ζωή, κάνοντας τα δικά του λάθη και όταν ωριμάσει θα στέλλει κι αυτός ένα γράμμα στο μελλοντικό του παιδί, παρόμοιο με το δικό σου. Και η ζωή θα συνεχίζεται.....
Πολύ ωραίο το ποστ σου. Τελευταία βλέπω ότι έχει δημιουργικό οίστρο...

leondokardos said...
This comment has been removed by the author.
Ελευθερία Αραβανή said...

Kαλημέρα! συγκινητικό το γράμμα και πολύ σοφό...

Nikos Lioliopoulos said...

...........Πρωινό Υστερόγραφο, μιας άυπνης νύχτας.............

Πως άφησα αυτή την ανάρτηση να δραπετεύσει;
Γιατί έκανα τα στραβά μάτια;
Μ΄αρέσει να εκτίθεμαι; ή τελικά έχω ανάγκη να μοιράζομαι;
Πόσοι άραγε θεωρούν ολο αυτό ενα γελοίο κλαψούρισμα;
Ποιος καταλαβαίνει;
Που θα καταλήξει αυτό;
Σκληρά τα ερωτήματα.
Μεσημέριασε.
Και όμως παλεύω ακόμη με τις απορίες...


"σε ποιον να μιλήσω, αλήθεια να πω
τα μάτια να κλείσω, να ονειρευτώ.

Ανώνυμο θύμα κρυφής μηχανής,
εκπέμπω ένα σήμα, μ' ακούει κανείς;

Έχω τόσο κουραστεί να μοιράζομαι
και μετά να την πληρώνω εγώ,
σ' ένα κόσμο εχθρικό κομματιάζομαι,
για τους άλλους πάντα αιμορραγώ, θα εκραγώ.

Σε κάθε μου βήμα και ένα γιατί,
κακότεχνο ποίημα αυτή η ζωή.

Πώς να σ' αγκαλιάσω χωρίς να σκεφτώ
πως κάτι θα χάσω, πως θα προδοθώ.

Έχω τόσο κουραστεί... "

leondokardos said...

Νίκο καλημέρα.
Να τον περιμένεις το Βασίλη, θαρθεί...
Και άφησέ τον να ύπάρχει, να νιώθει όπως εκείνος επιλέξει.

Anonymous said...

Αγάντα να τα κάνουμε τα 22, 25 μέσα στο Σεπτέμβρη.
Φιλί κοραλένιο σε σένα και στην Τσακαλίνα.

Υ.Γ. Άν έρθει σφύρα μου.

Valderosso said...

Νίκο καλό χειμώνα,

Πίσω από τίς διακοπές, είχα καί λίγο απομακρυνθεί από τά blogs, είναι η αλήθεια, και γυρνώντας βλέπω μεγάλες αλλαγές! Ένας διαφορετικός Νίκος γράφει πιά. Τί έγινε άραγε ο προηγούμενος;

Σου εύχομαι νά πετύχεις ότι ζητάς, νά βρείς αυτό πού ψάχνεις.

thamnos said...

Γεία σου Νίκο. Πάλι εδώ, για να φωνάξω Ξύπνα Βασίλη!!!!!
Μήπως ο Βασίλης είναι ο Αη...Βασίλης???
Απόλαυσε την διαδρομή.

------ said...

Μήπως να έβαζες
Υ.Γ. Σ`αγαπώ

NdN said...

Θα έρθει και ο Βασίλης, μην αγχώνεσαι! Το καθε πράγμα στο καιρό του. Ισως να νομίζεις ότι άργησε, αλλά προφανώς κάνεις λάθος. Ακόμα δεν κατάλαβες ότι δεν θα έρθει για σένα, αλλά για κείνον. Γιατί φίλε Νίκο ο καθένας έχει μία ζωή, τη δική του, και αυτήν ζει!

Καλό βράδυ!

Anonymous said...

πόσοι είναι αυτοι που θεωρούν αυτοί την ανάρτηση γελοία...
Δεν μας απασχολεί καθόλου...
ούτε πόσοι είναι ούτε αν την θεωρούν γελοία...
το να μοιράζεσαι πράγματα που για σένα είναι τόσο σημαντικά μόνο γελοίο δεν είναι....
μάλλον δείχνει σε όλους μας πόσο πολύ αγαπάς το μπλόκ σου και αυτούς που το συνοδεύουν....
τι να σου πώ γείτονα...
μάλλον αυτό που μας ενώνει είναι η ευαισθησία...
ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΠΙΣΤΕΨΕΙς ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ...
ΣΦΙΞΕ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΚΑΙ ΚΥΝΗΓΗΣΕ ΤΟ...

Nikos Lioliopoulos said...

Μερόπη , σε ευχαριστώ

Ελευθερία Αραβανή , καλώς ήρθες, σε ευχαριστώ
Λεοντόκαρδε,
ας έρθει, και βλέπουμε .

Ζανζι,
Είναι ήδη -23...και πεινάααααααααω!

Nikos Lioliopoulos said...

Valderosso,
Καλως ήρθες. Τι τον ψάχνεις τον παλιό Νίκο; Εφυγε. Ας τον να πάει στο διάολο.
Δεν σ΄αρεσει ο καινούριος, με την ψωνάρα του; Εγω πάντως τον προτιμώ.
Και κατι ακόμη, ας μη τον κακοκαρδίζουμε γιατι μετρημένα έιναι τα ψωμιά του . Θα φύγει και αυτός αφήνοντας στη θέση σε εναν άλλο, ψυχρό και ανάποδο που δεν θα θέλει να θυμάται τίποτε απο όλα αυτά, που ίσως ντρέπεται για όλα αυτά.

Και , αυτός ο Νίκος ο Νικος του ΤΩΡΑ, θα ναι πολύ μακριά...

Nikos Lioliopoulos said...

Θάμνε,
Καλημέρα. Ο Βασίλης είναι ο Νίκος.Ισως...

Νανα Τσούμα,
Τι; πως; γιατι; δεν καταλαβα; ε;
Ναι. Σίγουρα Ναι...

ΝDN
σιγά μην έρθει Νικόλα, είναι ξεροκέφαλος από... σόι! Και απο μάνα και απο πατέρα...

Μαρια,
Ναι, το αγαπώ το blog μου και όλους όσους το συνοδεύουν.
σε ευχαριστώ πολύ γειτόνισσα.

Unknown said...

Καλημερούδιααααα!
Δεν λέω τίποτα, ξέρεις εσύ ;)

Μαριλένα said...

λοιπόν, να δεις που όταν έρθει, ούτε τα μισά απ' οσα φοβάσαι δεν θα συμβουν.

οι προσδοκίες σου, αυτά που νομιζεις πως θα "φορτωθεί", η ζωή που (τάχα) δεν ειναι δική του, όλα θα σκασουν μ' ενα εκκωφαντικό μπαμ!

έτσι ειναι βρε Νίκο, άκου και τους έχοντας μεγαλύτερη πείρα :ΡΡ

(το γράμμα σ' ένα παιδί που δεν γεννήθηκε ποτέ, το διάβασα όταν ειχε πρωτοκυκλοφορήσει.
δυο έχω να πω: πως η Φαλάτσι έγινε έξαλλη με οταν υπαινίχθησαν πως ο Παναγούλης ήταν ο πατέρας του παιδιού της -που δεν γεννήθηκε ποτε

και πως προσωπικά, το βρήκα έως πολύ μιζερο.
ίσως ομως ηταν η ηλικία, που μ' έκανε να τα βλέπω έτσι.
δεν ήμουν παραπάνω από είκοσι)

την καλημερα μου.

roadartist said...

Ανταποδιδοντας την επισκεψη περασα απο το χωρο σου..δε περιμενα πραγματικα να διαβασω αυτες τις σκεψεις..με συγκινησες :)

"Να ζεις μια ζωή που θα νομίζεις πως είναι δική σου, αλλά θα είναι αλλονών" πόσοι δεν το εχουμε αυτο νιωσει?

Τη καλημερα μου, να τα λεμε ..

Nikos Lioliopoulos said...

@Lilly
Καλέ τι ξέρω εγώ; Οτι είμαι για δέσιμο;
Α΄ναι το ξέρω!!!

@Μαριλένα,
Βλακείες λέω ε΄; Μακάρι. Γιατι φοβάμαι πολύ για μένα. Φοβάμαι πως για ότι κατηγορώ τους γονείς μου , το ίδιο θα κάνω και εγώ. Ετσι και οι δικοί μας γονείς κάναν σε μας, οτι κατηγορούσαν στους γονείς τους. Και αυτοι στους δικούς τους γονείς,κ.ο.κ.
Δεν είχα ιδέα για το βιβλίο.Γενικά τη Φαλάτσι την εχω απομυθοποιήσει πλήρως, σε βαθμό αηδίας.
Καλημέρα

@roadartist.
Σε καλωσορίζω και εγώ. Με ικανοποιεί πολύ που συμφωνείς, γιατι φοβόμουν πως μόνο εγώ το ένοιωσα αυτό. Και το νοιώθω ακόμα...
Σε ευχαριστώ.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

"Υ.Γ......"

Είδες, πως η ελπίδα μας κρατάει στη ζωή;
Γι' αυτήν δεήθηκα χθες με την ανάρτησή μου... ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΟΛΩΝ ΜΑΣ.

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Μαριλένα said...

επειδή ομως φοβάσαι Νίκο
-ακριβώς γι' αυτό-
όλα θα πάνε όπως πρέπει.

πες πως ο φόβος σου ειναι ένα χαλινάρι: πότε πότε οδυνηρό, αλλά πάντα χρήσιμο.

καλο βράδυ :)

Nikos Lioliopoulos said...

Φυρδην-μιγδην
Με τόσους που δέονται για μένα,δεν χρειάζεται να ασχολούμαι με το ζήτημα. Εχω ασφάλεια! Σε ευχαριστώ.

Μαριλένα,
εκείνο που με τρομάζει είναι οτι θα παν όλα όπως πρέπει, και οχι όπως θέλω...
καλημέρα.