Monday, June 27, 2011

Μια σοσιαλιστική ιστορία.

Κυριακή χθες και μαζί με την Καθημερικη που διαβαζω πάντα πηρα και τον Ελευθερο τύπο λογω κάποιων CD's που διέθετε. Αφου λοιπον πηρα τα CD's είπα να τον ξεφυλλίσω πριν τον πετάξω, αναλογιζόμενος κυριως τα τεσσερα ευρουλακια που εδωσα. Φτάνοντας στη σελίδα 16 όπου ειχε συνέντευξη του Χρυσοχοιδη μου ήρθε στο μυαλο η παρακατω ιστορία που συνέβη στο μακρινό 1996 και σκέφτηκα να σας την διηγηθώ όπως την θυμάμαι.
Ήταν η εποχή που ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε παραιτηθεί, ο Σημίτης ήταν ήδη πρωθυπουργός και έμενε να εκλεγεί και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ από το συνέδριο. Το τι έγινε εκείνη την εποχή είναι λίγο πολύ γνωστά, οι εκβιασμοί Σημίτη, οι μούντζες και όλα τα όμορφα που ξέρουμε....
Ο Σημίτης είχε με μικρή διαφορά επικρατήσει στην κοινοβουλευτική ομάδα και έγινε πρωθυπουργός αλλά η παράταξη του θρυλικού Άκη οι λεγόμενοι και προεδρικοί, ετοιμαζόταν για τη μεγάλη ρεβάνς. Οι στρατοί ήταν καλά οργανωμένοι σε όλη τη χωρά έτοιμοι για την τελική μάχη.
Στο νομό Ημαθίας εκπρόσωποι της σκληροπυρηνικής ομάδας των προεδρικών ήταν οι δυο βουλευτές του νομού ο «Παππούς» Μόσχος Γικονογλου και ο νεαρός τότε βουλευτής Μιχάλης Χρισοχοιδης. Καμία αμφιβολία δεν υπήρχε λοιπόν ότι ο Άκης θα κέρδιζε άνετα την Ημαθία.
Εκείνο το διάστημα είχα πειστεί ότι ο Σημίτης ήταν καταλληλότερος για την αρχηγία του κόμματος, αφού έδινε την εικόνα του εκσυγχρονιστή, του σοβαρού καθηγητή και όλα αυτά που τότε μας γοήτευαν. Σαν μέλος του κόμματος λοιπόν που ήδη ήμουν, πήγα και εγώ να ψηφίσω στην κάλπη που στηθικέ και στο χωριό μου για την εκλογή αντιπροσώπων. Φρόντισα να ψηφίσω τότε αυτούς που θα ψήφιζαν Σημίτη και όχι Άκη ή Αρσένη, με αποτέλεσμα να θυμώσουν κάποιοι φίλοι μου που ήταν με τον Άκη και δεν τους ψήφισα.
Σύμφωνα με τα αποτέλεσμα τα των εκλογών των αντιπροσώπων ο νομός Ημαθίας θα ήταν ένα ισχυρό προπύργιο του Άκη αφού ο μηχανισμός δούλεψε στην εντέλεια και στρατοί των διορισμένων ή των επιθυμούντων διορισμό είχαν ισχυρές δεσμεύσεις.Μπήκαν λοιπόν στο τρένο οι αντιπρόσωποι και έτοιμοι να πάνε να υπερασπιστούν τα ιερά και όσια του σοσιαλισμού, στο συνέδριο του σταδίου Ειρήνης και φιλίας,
Το συνέδριο όμως παρά τη διαμορφούμενη κατάσταση και προς ανακούφιση μου τότε το κέρδισε ο Σημίτης, ενώ οι Ημαθιωτες αντιπρόσωποι ψηφίσαν τελικά ... Σημίτη!
Τι είχε συμβεί και άλλαξαν, δεν θα το μάθουμε ποτέ. Κάποιοι λένε ότι ένα τηλεφώνημα κατά τη διάρκεια του ταξιδίου μέσα στο τρένο, σε ένα από τα ελάχιστα κινητά που υπήρχαν τότε, άλλαξε την κατάσταση. Οι αντιπρόσωποι μπήκαν στο τρένο προεδρικοί και βγήκαν… εκσυγχρονιστές προς μεγάλη μας χαρά ημών των Σημιτικών.
Όταν γύρισαν στο χωριό , συνάντησα αρκετούς από αυτούς ρωτώντας τους τι έγινε και είδαν το φως το αληθινό. Κάνεις δεν μου απάντησε,. Έψαχνα μάταια να βρω ένα σημάδι ντροπής ή ενοχής στα πρόσωπα τους , ένα κοκκινάδι, κάτι, αλλά δεν διέκρινα τίποτα....
Σε δυο χρόνια ήταν ήδη όλοι τους οπαδοί του Σημίτη, της δυνατής Ελλάδος, όσες δε φόρες προσπάθησα να φέρω τη συζήτηση σε εκείνες τις μέρες δεν μου έδινε κάνεις σημασία.
Ήταν όλοι απασχολημένοι με το χρηματιστήριο….

6 comments:

  1. Σκασμός και βούβα δηλαδή...

    ReplyDelete
  2. Πάντα αποδοτική και προσοδοφόρα η ιδιότητα του Συνέδρου...

    ReplyDelete
  3. Ήταν διορατικοί οι άνθρωποι. Είχαν προβλέψει τι θα γινόταν αργότερα με τον Άκη, τις οφ-σσσιόρ και τις μίζες!

    ReplyDelete
  4. Aν μη τι άλλο μια διορατικότητα θα πρέπει να τους την αναγνωρίσουμε !

    ReplyDelete
  5. Νίκο μου
    Από τη Σκύλα δηλαδή επέλεξαν τη Χάρυβδη...
    χαχαχαχαα!!!
    Πόσο φανερό έγινε πια όλο αυτό το σκηνικό του μεγάλου κόλπου που έστησαν όλοι αυτοί σε βάρος του ελληνικού λαού!

    ReplyDelete
  6. Καλημέρα Νίκο..
    Το πιο πιθανό να τους έταξαν μετοχές...
    Φιλιά στις μικρές.

    ReplyDelete

Πες το και έγινε!