«Ε΄ ρε χούντα που μας χρειάζεται!»

(Σημ. Όποιος συμφωνεί έστω και λίγο με τον τίτλο παρακαλείται όπως… μας αδειάσει τη γωνιά!
Σίγουρα βρίσκετε σε λάθος μπλόγκ.)



Προς μεγάλη μου έκπληξη το πολυτεχνείο έχει την τιμητική του στα μπλογκς της «γειτονιάς» μου. Μέσα από πολύ όμορφα κείμενα οι μπλόγκερς αποδίδουν στο μεγάλο αυτό γεγονός της νεότερης ιστορίας της χώρας , νέα σύγχρονη διάσταση, 35 χρόνια από την ηρωική εξέγερση του πολυτεχνείου. Είναι νομίζω περιττό να πούμε περισσότερα. Δεν θα γράψω λοιπόν για το θέμα.
Μονάχα θα μοιραστώ μαζί σας, μια σκέψη ….

«Ε ρε χούντα που μας χρειάζεται!»

Μεγαλώνοντας σε αγροτική περιοχή, δεν ήταν λίγες οι φορές που άκουσα αυτή την φράση. Και κάθε φορά που την άκουγα παραξενευόμουν όλο και περισσότερο. Τι ήταν όλα αυτά που μας μάθαιναν στο σχολείο; Τόσο αίμα χύθηκε, τόσοι άνθρωποι υπέφεραν, η ίδια η χώρα μας μίκρυνε. Πως μπορεί κάποιος με τόση ευκολία να ξεστομίζει τέτοιες κουβέντες;

Παράξενο αλλά όχι ανεξήγητο., για τον τόπο στον οποίο ζω.

Πνιγμένη στους μύθους της, στις προκαταλήψεις και στην καθυστέρηση, η Ελληνική επαρχία, αρνούνταν πεισματικά να αντιληφθεί την πραγματικότητα.
Φτώχεια , υστέρηση , υπανάπτυξη . Έτσι πορεύτηκε για δεκαετίες αυτός ο τόπος. Σκληρός αγώνας για επιβίωση στις αγροτικές περιοχές, που καιρός για «πολυτέλειες» όπως παιδεία και πολιτισμό.

Σήμερα τα πράγματα ευτυχώς έχουν αλλάξει . Το βιοτικό επίπεδο της ελληνικής επαρχίας έχει ανέβει και έστω και με δυσκολίες συμβαδίζει με τον υπόλοιπο κόσμο, δεν έχει όμως καταφέρει πλήρως να απεξαρτηθεί από τις χρόνιες ασθένειες που κουβαλάει, θαρρείς για αιώνες. Η προκατάληψη υπάρχει ακόμη , συντήρηση και δυσαρμονίες έχουν ακόμη τη θέση τους στη σκέψη των ανθρώπων. Ο λαϊκίστικος ή και φασιστικός κάποιες φορές λόγος, βρίσκει αρκετά ευήκοα ώτα .

Παρά τις αντιξοότητες όμως η δημοκρατία φαίνεται να ριζώνει βαθιά στο μυαλό των ανθρώπων της επαρχίας. Οι αντιδημοκρατικές φωνές –πλειοψηφία στο πρόσφατο παρελθόν-με τον καιρό αραιώνουν .
Αρκεί όμως αυτό; Κατά τη γνώμη μου, όχι .

Για όσο καιρό ακόμη νέοι άνθρωποι, θα επισημαίνουν ανερυθρίαστα την ανάγκη μιας νέας χούντας , για όσο καιρό ακόμη φασίστες θα ζουν ανάμεσα μας, θα διδάσκουν στα σχολεία μας ή -το τραγικότερο -θα μας εκπροσωπούν από θέσεις ευθύνης(π.χ. Δήμαρχοι),
η δημοκρατία μας φαίνεται πως έχει δρόμο ακόμη..