Άλλη μια περίεργη ιστορία λαμβάνει χώρα αυτές τις ώρες Όσοι βέβαια είμαστε υποψιασμένοι περιμέναμε ότι κάτι θα συμβεί. Αυτό που πάντα συμβαίνει όταν το Πασοκ πάει να πάρει τα πάνω του στις δημοσκοπήσεις όπως παρατηρείται στις τελευταίες(VPRC, GPO , κ.α.).
Για αυτό και πάντα θα θυμάμαι εκείνη την πρώτη φορά , τότε που η ανάληψη της αρχηγίας από τον Γ.Παπανδρέου συνοδεύτηκε από μια εντυπωσιακή μεταστροφή του εκλογικού σώματος . Που όλοι θυμόμαστε ότι σταμάτησε με την Υπόθεση Πάχτα. Λίγο πολύ ίδια τα πρόσωπα, θυμηθείτε.
Είδα σήμερα στον τύπο της Χαλκιδικής (τόπο δεύτερης κατοικίας μου, δυστυχώς) μια επιστολή του κ.Ζωγραφάκη ενός πολύ αξιόλογου ανθρώπου πρώην προέδρου του Δημοτικού συμβουλίου , συνταξιούχου δάσκαλου και συγγραφέα πολλών βιβλίων για τη Χαλκιδική και την ιστορία της, προς τον διευθυντή ειδήσεων του TV Χαλκιδική.
Αφού ευχαριστήσω τον κ.Ζωγραφάκη που μου την έστειλε , τη δημοσιεύω γιατί πιστεύω ότι είναι πολύ ενδιαφέρουσα . Πώς από ένα ανυπόστατο ψέμα τορπιλίστηκε η εντυπωσιακή ανοδική πορεία του κόμματος με την αλλαγή αρχηγου. Τα συμπεράσματα δικα σας. Τις δικές μου σκέψεις θα τις καταγράψω αργότερα αφού παρακολουθήσουμε τις εξελίξεις στην Υπόθεση της «επιστολής» Σημίτη.
Οφείλω να πώ οτι αποδέχομαι πλήρως τη θέση του κ.Ζωγραφάκηγια την"αδικία" στο όνομα του Χρήστου Παχτα.
Θα ήθελα όμως να σας θυμίσω το timing της όλλης ιστορίας. Σας θυμίζει κάτι;
Είναι άραγε τόσο "αθώα¨αυτή η ιστορία;
Η επιστολή:
Αγαπητέ κ. Σταθώρε,
Θέλω κατ’ αρχήν να σε συγχαρώ για την εκτεταμένη αναφορά που έκανες σε πρόσφατο δελτίο ειδήσεων της TV ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ στο ιστορικό του «θέματος Πάχτα», όπως προέκυψε από την εκπομπή του Γιάννη Πρετεντέρη «Ανατροπή», στην οποία αναφέρθηκε, χωρίς πλέον αντίρρηση, πόσο «χωρίς ουσία» ήταν όλη αυτή η πρωτοφανής διαστρεύλωση, αλλά και άγρια πολιτική εκμετάλλευση που έγινε, όταν ο Χρ. Πάχτας, από υπερβάλλοντα ζήλο, και στην προσπάθειά του να λύσει ένα ακόμα σοβαρό πρόβλημα του τόπου μας, προώθησε την περίφημη τροπολογία (την εκπομπή του Γ. Πρετεντέρη δεν έτυχε να τη δω, γιατί ήμουν σε ταξίδι). Και τι δεν έγινε τότε –μας θύμισε η εκπομπή: Λες και γίνηκε η συντέλεια του κόσμου, η μεγαλύτερη πράξη διαφθοράς, η οποία μάλιστα συνοδεύτηκε από πρωτοφανή δωροδοκία, και όλα αυτά από τη «μαρτυρία» μιας κυρίας, υπαλλήλου του κ. Στέγκου, η οποία, αργότερα, αποδείχθηκε ότι ήταν ψυχολογικά και διανοητικά ασθενής. Και όμως, το τηλεδικαστήριο αποφάνθηκε εν μια στιγμή ότι ο Πάχτας είναι κλέφτης, είναι ένοχος και πρέπει να ριφθεί εις το πυρ. Και μαζί του και οι λοιποί υπογράψαντες τη «ντροπολογία», όπως ονομάστηκε η τροπολογία, λες και δεν ξέρει όλη η Ελλάδα πώς υπογράφονται και πώς ψηφίζονται οι τροπολογίες. Και όχι μόνο αυτοί: Καταδικάστηκε ολόκληρο το ΠΑΣΟΚ, Ρουσόπουλος, Αλέκα, Κωνσταντόπουλος, ζητούσαν άμεσα την κεφαλήν επί πίνακι όλων των «ενόχων», ο δε νεόκοπος τότε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, χωρίς στοιχειώδη διαδικασία, χωρίς απολογία κανενός, έσπευσε από το Αγρίνιο που βρισκόταν σε προεκλογική συγκέντρωση να αποκεφαλίσει και τους εννέα. Ούτε καν με συνοπτική διαδικασία. Απεφάνθη και εκτέλεσε. Ομαδικά και εκ του μακρόθεν.
Βέβαια, είχε τους «συμβούλους» στη Χαρ. Τρικούπη, πολλοί από τους οποίους δε μπορούσαν να ανεχτούν την εμπιστοσύνη που είχε ο κ. Σημίτης στον Χρ. Πάχτα, και ευχαρίστως θα έβλεπαν τον συμπολίτη μας υφυπουργό να καρατομείται. Ο Σημίτης, ουσιαστικά παραιτημένος, δεν είχε λόγο, άλλωστε πρόεδρος στο κόμμα, με εκείνη την πανηγυρική εκλογή και το εύηχο αλλά χωρίς περιεχόμενο σύνθημα «άλλαξέ τα όλα», δε ρωτούσε κανένα όργανο, μόνο κάποιους, μη θεσμικούς, «συμβούλους» είχε. Έτσι πολλοί έσπευσαν να ξυλεύσουν επί της πεσούσης δρυός, χωρίς να σκεφτούν ότι με την τέτοια πτώση του Χρ. Π. πέφτει ολόκληρο το ΠΑΣΟΚ, όπως και έγινε.
Και, άντε τότε ήταν έτσι τα πράγματα, δε μπορούσε να αποδειχτεί εύκολα και γρήγορα η σκευωρία, ενώ κυριαρχούσε το σύνδρομο της «γυναίκας του Καίσαρα». Απέθανεν η ψυχή του Χρήστου, και των άλλων «αμαρτωλών», μετά των ομοφύλων. Όμως το ψέμα έχει κοντά ποδάρια, η αλήθεια αποκαλύφθηκε, αλλά η εγκληματική εσωστρέφεια του ΠΑΣΟΚ συνεχίστηκε: Αντί να αποκαταστήσει ηθικά και πολιτικά τον Χρ. Π. και τους άλλους, συνέχισε να τους κρατά σε καραντίνα, να τους έχει στην πρίζα, και να μην παίρνει θέση για την τύχη τους στο κόμμα και στα ψηφοδέλτια, καθώς μάλιστα πλησίαζαν οι εκλογές, τις οποίες ο πρωθυπουργός ανάγγελλε κάθε τόσο ότι θα γινόταν «στην ώρα τους». Και, όταν ήρθε εκείνη η ώρα και τα ψηφοδέλτια στήνονταν σε όλη τη χώρα, ο Χρήστος και πάλι αποκλείστηκε, ενώ ο Γ. Παπανδρέου «δέχτηκε» (ως άλλος άρχοντας;) τον Χρήστο, δήλωσε ότι δεν υπάρχει κανένα θέμα ηθικής τάξεως για τον Πάχτα, αλλά και πάλι τον απέκλεισε από το ψηφοδέλτιο!!! Αυτό κι ήταν απαράδεκτο και βλακώδες. Δεν υπάρχει ηθικό θέμα, αλλά αρνούμαι να σε θέσω υπό την κρίση του λαού! Έγιναν μάλιστα στο νομό μας τραγελαφικά πράγματα: Ανακοινώνονταν υποψήφιοι που παραιτιούνταν στη συνέχεια, κάποιοι επιστρατεύονταν να μπουν στο ψηφοδέλτιο, κάποια εξωθεσμικά «σύρματα» δούλευαν, αλλά ο Χρήστος εις το πυρ. Ούτε τα τοπικά θεσμικά κομματικά όργανα συγκινήθηκαν, όπως έγινε για παράδειγμα στο Ρέθυμνο με τον Νεονάκη, του οποίου η περίπτωση ήταν όντως επιβαρυντική. Εδώ, οι πιο πολλοί σφύριζαν αδιάφορα, κάποιοι μάλιστα εμφανώς ικανοποιημένοι. Αν ορισμένοι ψάχνουν να βρουν μερικές ακόμη από τις αιτίες που το ΠΑΣΟΚ βλέπει συνεχώς την πλάτη της Ν. Δημοκρατίας, η περίπτωση Πάχτα είναι ένα λαμπρό παράδειγμα.
Τα ’χω ξαναγράψει αυτά, επί ματαίω, βέβαια. Και τώρα επί ματαίω τα γράφω. Όμως συνηθίζω να γράφω τη γνώμη μου ελεύθερα, φτάνει να είμαι ήσυχος με τη συνείδησή μου. Και, σε ό,τι αφορά τον Πάχτα, χωρίς οποιαδήποτε επαφή και συνεννόηση μαζί του. Έτσι νομίζω πως και συ, φίλε κ. Σταθώρε, λες τα γνώμη σου, χωρίς να υπολογίζεις αν αρέσει ή όχι σε ορισμένους. Στο κάτω κάτω, για ένα όνομα και μια υπόληψη ζούμε.
Βέβαια, είχε τους «συμβούλους» στη Χαρ. Τρικούπη, πολλοί από τους οποίους δε μπορούσαν να ανεχτούν την εμπιστοσύνη που είχε ο κ. Σημίτης στον Χρ. Πάχτα, και ευχαρίστως θα έβλεπαν τον συμπολίτη μας υφυπουργό να καρατομείται. Ο Σημίτης, ουσιαστικά παραιτημένος, δεν είχε λόγο, άλλωστε πρόεδρος στο κόμμα, με εκείνη την πανηγυρική εκλογή και το εύηχο αλλά χωρίς περιεχόμενο σύνθημα «άλλαξέ τα όλα», δε ρωτούσε κανένα όργανο, μόνο κάποιους, μη θεσμικούς, «συμβούλους» είχε. Έτσι πολλοί έσπευσαν να ξυλεύσουν επί της πεσούσης δρυός, χωρίς να σκεφτούν ότι με την τέτοια πτώση του Χρ. Π. πέφτει ολόκληρο το ΠΑΣΟΚ, όπως και έγινε.
Και, άντε τότε ήταν έτσι τα πράγματα, δε μπορούσε να αποδειχτεί εύκολα και γρήγορα η σκευωρία, ενώ κυριαρχούσε το σύνδρομο της «γυναίκας του Καίσαρα». Απέθανεν η ψυχή του Χρήστου, και των άλλων «αμαρτωλών», μετά των ομοφύλων. Όμως το ψέμα έχει κοντά ποδάρια, η αλήθεια αποκαλύφθηκε, αλλά η εγκληματική εσωστρέφεια του ΠΑΣΟΚ συνεχίστηκε: Αντί να αποκαταστήσει ηθικά και πολιτικά τον Χρ. Π. και τους άλλους, συνέχισε να τους κρατά σε καραντίνα, να τους έχει στην πρίζα, και να μην παίρνει θέση για την τύχη τους στο κόμμα και στα ψηφοδέλτια, καθώς μάλιστα πλησίαζαν οι εκλογές, τις οποίες ο πρωθυπουργός ανάγγελλε κάθε τόσο ότι θα γινόταν «στην ώρα τους». Και, όταν ήρθε εκείνη η ώρα και τα ψηφοδέλτια στήνονταν σε όλη τη χώρα, ο Χρήστος και πάλι αποκλείστηκε, ενώ ο Γ. Παπανδρέου «δέχτηκε» (ως άλλος άρχοντας;) τον Χρήστο, δήλωσε ότι δεν υπάρχει κανένα θέμα ηθικής τάξεως για τον Πάχτα, αλλά και πάλι τον απέκλεισε από το ψηφοδέλτιο!!! Αυτό κι ήταν απαράδεκτο και βλακώδες. Δεν υπάρχει ηθικό θέμα, αλλά αρνούμαι να σε θέσω υπό την κρίση του λαού! Έγιναν μάλιστα στο νομό μας τραγελαφικά πράγματα: Ανακοινώνονταν υποψήφιοι που παραιτιούνταν στη συνέχεια, κάποιοι επιστρατεύονταν να μπουν στο ψηφοδέλτιο, κάποια εξωθεσμικά «σύρματα» δούλευαν, αλλά ο Χρήστος εις το πυρ. Ούτε τα τοπικά θεσμικά κομματικά όργανα συγκινήθηκαν, όπως έγινε για παράδειγμα στο Ρέθυμνο με τον Νεονάκη, του οποίου η περίπτωση ήταν όντως επιβαρυντική. Εδώ, οι πιο πολλοί σφύριζαν αδιάφορα, κάποιοι μάλιστα εμφανώς ικανοποιημένοι. Αν ορισμένοι ψάχνουν να βρουν μερικές ακόμη από τις αιτίες που το ΠΑΣΟΚ βλέπει συνεχώς την πλάτη της Ν. Δημοκρατίας, η περίπτωση Πάχτα είναι ένα λαμπρό παράδειγμα.
Τα ’χω ξαναγράψει αυτά, επί ματαίω, βέβαια. Και τώρα επί ματαίω τα γράφω. Όμως συνηθίζω να γράφω τη γνώμη μου ελεύθερα, φτάνει να είμαι ήσυχος με τη συνείδησή μου. Και, σε ό,τι αφορά τον Πάχτα, χωρίς οποιαδήποτε επαφή και συνεννόηση μαζί του. Έτσι νομίζω πως και συ, φίλε κ. Σταθώρε, λες τα γνώμη σου, χωρίς να υπολογίζεις αν αρέσει ή όχι σε ορισμένους. Στο κάτω κάτω, για ένα όνομα και μια υπόληψη ζούμε.
Φιλικά
Γ. Ζωγραφάκης
Μερικές φορές, η βλακεία κάποιων και η ιδιοτέλεια τους, δημιουργεί συνθήκες συνωμοσιολογίας και υποψίες σκόπιμης δημιουργίας συνθηκών.Νίκο,η δημόσια εμφανιση ατομικών συμφερόντων βλάπτει την αφανή αξία του συλλογικού καλού(αυτό ακριβώς δεν έμαθαν ποτέ στο ΠΑΣΟΚ,ούτε τώρα...)
ReplyDeleteΝαι φίλε μου. Ετσι είναι. Σκοπίμη διμιουγρία συνθηκών.
ReplyDeleteΚαι πως να αποφύγει κανείς τη συνομοσιολογία...
παρακολουθώ σοκαρισμένος τις εξελίξεις . Δεν ξέρω αν πρέπει να χαίρομαι η να λυπάμαι...
Να μαι κι εγώ! Με το καλησπέρα σας θα διαφωνήσω!
ReplyDeleteΚαλησπέρα σας!
Διαφωνώ!
Το αν ο Πάχτας ήθελε ή όχι να λύσει ένα σοβαρό πρόβλημα της ιδιαίτερης πατρίδας του, αυτό μόνο οι ψηφοφόροι του το ξέρουν και απ' ότι έχει φανεί αυτό πιστεύουν. Απο εκεί και πέρα, οτι πήγε να περάσει την τροπολογία νύχτα μόνο κλεψιά μπορεί να υπονοήσει. Με ελάχιστους βουλευτές. Μα που ζούμε; Κι επειδή εγώ είμαι Αθηναία και στο εν λόγω πανέμορφο μέρος πήγα εκδρομή μόλις φέτος, τελικά πόσα μπορούμε να θυσιάσουμε στο βωμό του κέρδους; Τα δάση μας, την πολιτισμική μας κληρονομιά, το μέλλον των παιδιών μας; Μετά κατηγορούμε τους δεξιούς για την πολιτική τους. Αυτή η πολιτική δεν διαφέρει πολύ όμως. Και κατά τη γνώμη μου ο Γιώργος πολύ καλά κάνει και τον κρατά μακριά. Τέτοια φαντάσματα δεν χρειάζονται στο ΠΑΣΟΚ. Τις καλησπέρες μου!!
μαλλον συμωνούμε cinderella !
ReplyDeleteΕτσι εχουν τα πράγματα δεν εκανε κανένα κακό ο Παχτας. Αλλά το timing ,γιατι αυτή η πρεμουρα;
...
Αγαπητέ Νίκο και συνομιλητές,
ReplyDeleteέστω και με καθυστέρηση θα ήθελα να προσπέσω την γνώμη μου στο θέμα. Ολα ξεκίνησαν απο μια άστοχη διαδικασία που τηρείται σε παρόμοια θέματα αλλά και άλλα με τη συλλογή υπογραφών. Η δημοκρατία σήμερα φίλοι μου δεν υπολογίζεται σε μια διαδικασία εν εξελίξει όπου γίνονται συνεδριάσεις οργάνων, κατατίθενται απόψεις, ενημερώνονται τα μέλη, ανταλλάσουν γνώμες και τελικά ψηφίζουν με συνείδηση εκπρόσπωποι συλλόγων, οργάνων και λαού...απλά γίνεται μια 'σκούπα, ας μου επιτραπει η έκφραση. (Στη καλύτερη περίπτωση εάν υπάρχει προσωπική αντιδικία γίνεται συζήτηση επι προσωπικού και όλοι ξέρουμε τι σημαίνει αυτό για την ανταλλαγή ενθεν κακειθεν προτάσεων και αντεκλήσεων...μέχρι γραφικότητας.
Ετσι έγινε και με την τροπολογία Πάχατα...ακολουθήθηκε η πεπατημένη....και τα αποτελέσματα γνωστά και φυσικά άμεσα εκμεταλλεύσιμα απο μια αντιπολίτευση (ΝΔ) που ήταν σε διαφορά ανάσας απο την προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση.
Απο εκεί και πέρα έγινε πράγματι πέρυσι μια επιστολή αποκατάστασης απο τον ΓΑΠ προς τον Χρήστο Πάχτα και ξέρω οτι αυτό ήταν πολύ ικανοποιητικό για το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Ομως, πέρα απο το γεγονός οτι ο ΧΠ έκανε λάθος χρονικά για την κατάθεση ενός τέτοιου ζητήματος και, φυσικά χωρίς να γνωρίζω πόσο γραφειοκραιτκό χρόνο του είχε πάρει για να το προτείνει και ποιός προϊστάμενός του τον είχε κρεμάσει ή όχι- η κομματική του τιμή δεν απεκαταστάθη κυρίως για λόγους σύνδεσης με τον συνειρμό της συγκυρίας....Ωστόσο, ο ΓΑΠ έγραψε μια επιστολή....και αποκατέστησε την τιμή του πρώην υφυπουργού. Ομως, αυτό δεν φτάνει όταν θέλεις να δείξεις και οτι καταλαβαίνεις κι ότι πράγματι αποκαθιστάς. Το δείχνεις. Και το δέιχνεις ισόποσα και ισομοιρασμένα προς όλους όσους απέκλεισες εκείνη την περίοδο. Δεν υποστηρίζεις δλδ όσους είναι μαζί σου και κάποιους τους αφήνεις στην απέξω κρεμώντας τους στο περιθώριο της ιστορίας. Δυστυχώς αυτό έγινε...ψάξτε και θα δείτε ποιά στελέχη που υπέγραψαν την τροπολογία επανείλθαν απο υποψήφιοι στο ΕΣ μέχρι Βουλευτές και θα δείτε τι σημαίνει και αποκλεισμός και μεροληψία...δυστυχώς η ενότητα δεν ήταν ποτέ ιδεολογία αλλά συνθήκη και αυτοί που τηρούσαν τους όρους της συνθήκης ήσαν πάντα οι νικητές....
Αναμενόμενη η καθυστέρηση Ελένη. Εξάλλου το θέμα Σημίτη μονοπωλεί τις
ReplyDeleteσυζητήσεις. Απο την ιστορία Παχτα δυο πράγματα που έχουν μείνει. Πρώτον το πόσο αδικήθηκε ο συγκεκριμένος πολιτικός , με ελάχιστη (αλλά σημαντικά επιβαρυντική ) δική του ευθύνη.
Και το δεύτερο το πόσο επηρέασε την προοπτική ανατροπής της αναμενόμενης νίκης της Ν.Δ. , με την αλλαγή ηγεσίας., το θέμα της συγκεκριμένης τροπολογίας.
Εκείνες τις μέρες θα τις θυμάμαι πάντα ως όνειρο.
Η ανάληψη της ηγεσίας από τον Γιώργο είχε γεμίσει με χαμόγελα τα χείλη των απλών ψηφοφόρων. Άλλοι έβλεπαν στο πρόσωπο του την νεκρανάσταση του Ανδρέα που τόσο τους είχε λείψει, άλλοι την απαλλαγή του Πασοκ από τους εκσυγχρονιστές, άλλοι -οι γνωστοί- έβλεπαν την ελπίδα ότι η συνέχιση της προσωπικής εξουσίας τους θα συνεχιστεί και άλλοι όπως εγώ βλέπαμε ένα νέο αέρα στην πολιτική σκηνή, να φέρνει η παρουσία τουΓ.Παπανδρεου.. Θυμάμαι τον Γιώργο να κερνάει τους δημοσιογράφους, να οδηγεί το αυτοκίνητο του σαν απλός πολίτης, να βγάζει φωτογραφίες με την κάμερα του και το πιο ωραίο νε βρίσκει μέσα στο χαμό της προεκλογικής του εκστρατείας το χρόνο να γράφει στο blog του, και πολλάάλλα. Όλα αυτά ήταν πρωτόγνωρα και ελπιδοφόρα.
Μετά ήρθε μια σειρά αρνητικών συμβάντων με πρώτο το θέμα Πάχτα.
Και το όνειρο σταμάτησε εκεί για όλους. Το επόμενο πρωί μας βρήκε προσγειωμένους στην σκληρή πραγματικότητα που εμελε να γίνει σκληρότερη από ποτέ.
Γιατί όπως στη ζωή Ελένη μου, όλα τα ωραία πράγματα κρατάνε για πολύ λίγο!
Και γιατί ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο...όταν μάλιστα δεν έρχεται αναγκάζεσαι να κάνεις και το χειρότερο...σχετικά καλό...Ετσι δεν έγινε;
ReplyDelete