Todo campia.

Αν μου έλεγε κάποιος σε μια οποιαδήποτε στιγμή σε όλη την δεκαετία του 10', οτι το 2023 θα είχα γραφτεί μέλος στον ΣΥΡΙΖΑ και θα πήγαινα να ψηφίσω στις εσωκομματικές του, έχοντας μάλιστα και δύο επιλογές που ψηφίζω ευχαρίστως, δεν θα τον ξαναμιλούσα! Να λοιπόν που έγινε και αυτό. 

 Αναρωτιέμαι πού πήγε όλο αυτό το αντιΣύριζα μένος μου, τα βιβλία της Ραντ, του Χάγιεκ, του Πόπερ...

Αναρωτιέμαι πού πήγε η Ντόρα, το μητρώο στελεχών, ο Φιλελεύθερος ο Πάσχος. ( Ο Γαπ δεν έφυγε ποτέ, το αντίθετο).

Κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι της χώρας από το 2015. Τόσο πολύ που μας έπνιξε. Με έπνιξε.

Διαφθορά, ανικανότητα, κυνισμός, κοινωνικό μίσος, σκοταδισμός, δεξιός παλαιοκομματισμός. Κανένας φιλελευθερισμός, κλειστή οικονομία για λίγους, διαλυμένοι θεσμοί.  Αυτά μας προέκυψαν πάλι στη χώρα, πάνω που πιστεύαμε ότι είχαν τελειώσει.

 Υπό άλλες συνθήκες θα έγραφα ολόκληρο κατεβατό για να υποστηρίξω την πολιτική μου επιλογή.  Δεν θα το κάνω, όχι γιατί μεγάλωσα, αλλά γιατί δεν μου έχει μείνει και πολύ διάθεση.

 Σίγουρα πάντως δεν είναι απο ενοχή.

Είναι μια ελπίδα.