Ο λογοτέχνης των ψεκασμένων

Συνεχίζοντας τον αγώνα του για το νόμπελ ...λογοτεχνίας ο μέγιστος βουλευτής Η(μι)μαθίας Γιοβανόπουλος ξαναχτυπά με νέα δήλωση-μνημείο λογοτεχνικού οίστρου!

"Με αφορμή τις αγροτικές κινητοποιήσεις, ο βουλευτής Ημαθίας Κώστας Γιοβανόπουλος δήλωσε τα εξής: "Αναμμένες πάλι οι μηχανές των τρακτέρ. Αμυνόμενοι οι αγρότες, ασύντακτοι οι κτηνοτρόφοι, δέχονται φορομπηχτική επίθεση. Ρωτώ: είναι άραγε οικονομικό προϊόν π.χ. το σιτάρι ή μήπως πρέπει να ξαναδούμε την έννοια του Κοινωνικού Αγαθού; Απαντώ: χωρίς αυτάρκεια σίτισης είμαστε οριστικά καταδικασμένοι! Ούτε το ψωμί και το κρέας μας, το γάλα και τα όσπριά μας δεν παράγουμε πια.

Άχαροι κυβερνήτες διέλυσαν την Α.Τ.Ε. αφού πρώτα τη διέφθειραν. Παραδίδουν ξετσίπωτα τη γη σε ελάχιστους, τους δε καρπούς σε απάτριδες μεσάζοντες. Κατάχρεος ο μέσος γεωργός και κτηνοτρόφος, ασφυκτιά στο μαρασμό της επιδότησης, είλωτας της καφρίλας των συνεταιριστικών κομματόσκυλων, αιμορραγεί στους φορολογικούς συντελεστές.

Αιτίες: ξανά και ξανά η Ανηθικότητα κι η Αμορφωσιά.

Όπως θα έλεγε κι εκείνος ο ουμανιστής πρωθυπουργός Αλέξανδρος Παπαναστασίου στα 1936, ο σωτήρας των κολλήγων της Θεσσαλίας αλλά και ιδρυτής του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης "...δέν εἶναι ἄξιον τῆς ἀποστολῆς του τό κράτος πού δέν διέπεται ἀπό ἠθικούς νόμους καί δέν θέτει ὡς σκοπόν του τήν συστηματικήν ἐξύψωσιν τῶν βιοπαλαιουσῶν τάξεων, τήν ἐξάπλωσιν τῶν ἀγαθῶν τοῦ πολιτισμοῦ, ὑλικῶν καί πνευματικῶν, μέχρι τῆς τελευταίας καλύβης τοῦ ἀγρότου καί τοῦ ἐργάτου

Σύντομα θα έχουμε έτοιμο ένα αφιέρωμα στο βουλευτή και θα σας το παρουσιάσουμε συνοδευόμενο με ένα ανθολόγιο των λογοτεχνικών ανακοινώσεων!

Μια μικρή δόση ...λογοτεχνικότητος μπορούμε να πάρουμε από δυο βίντεο.





και από το πρώτο του μνημειώδες δελτίο τύπου ως βουλευτής.¨

Ήρθε σήμερα ένα τηλεφώνημα – σταθμός: Έφτασε η κλήση να συμμετάσχω στην πρώτη συνάντηση της κοινοβουλευτικής ομάδας των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. Σάστισα προς στιγμήν, ακαριαία ωστόσο φάνηκε πως τα λόγια πήραν τέλος κι ανάβει η καύτρα των πράξεων, η υλοποίηση της εντολής των Ημαθιωτών.

Πρόκειται για το επιστέγασμα ενός αγνού και λιτού προεκλογικού αγώνα που αθρόα έδωσαν γενναιόψυχοι πολίτες σε κάθε άκρη του τόπου μας. Οι ψήφοι που λάβαμε ως παράταξη και οι…..

3.700 σταυροί περίπου που μου ανατέθηκαν προέκυψαν από μια τρυφερή εκστρατεία στόμα με στόμα, μια πρωτόγνωρη συστοιχία ελπίδων.

Με το εκλογικό μας σύστημα –αλγεβρικό γρίφο, έπρεπε να συμβεί μια απίθανη αλληλουχία συγκυριών ώστε να προκόψει η βουλευτική έδρα. Και συνέβη (ακόμη δυσκολεύομαι να το πιστέψω). Συνηγόρησε το θεϊκό σύμπαν ευνοώντας τη δυναμική που παρουσιάσαμε. Ηράκλεια βοήθεια προσέφεραν οι προσπάθειες των συνυποψηφίων του συνδυασμού μας που κατέστησαν αξιόπιστο το ψηφοδέλτιο, ώστενα στεφθεί το δικό μου κεφάλι με τον κότινο, και θα ήμουν αφιλότιμος αν το λησμονούσα. Αρωγός το επιτελείο αυταπάρνησης που στρατεύτηκε στο πλευρό μου, κι οι συγγενείς – γνωστοί – φίλοι που λειτούργησαν ως νευρώνες ενός συλλογικού εγκεφάλου που ξυπνά. Μέγας Εντολέας όμως, το πλήθος ανθρώπων που δεν γνώριζα, δεν πρόλαβα ακόμη κι ως σήμερα να επισκεφθώ, με τίμησαν δε με μόνο κίνητρο το αισιόδοξο χαμόγελο της φωτογραφίας μου!

Σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που λάβατε το μήνυμά μου, δηλώνω πως επωμίζομαι το δικό σας, καθαρό και αυστηρό. Η περιπέτεια αρχίζει, μπαίνω στα κουπιά, μην μου χαριστείτε αν δείτε και παραστρατώ σε μωροφιλοδοξίες. Μακάρι οι τόνοι να κατεβούν άμεσα, οι ταγοί να αποφύγουν νέες εκλογές, η πατρίδα να εκκινήσει άμποτε.

8.5.2012 Γιοβανόπουλος Κώστας – ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

Δεν έχω Καγιέν, καρδιά μου*

*Το δεύτερο άρθρο μου στο protagon.gr που δημοσιεύτηκε 7-2-14.

Μπαίνοντας χθες βράδυ στο twitter πέφτω αμέσως στο παρακάτω tweet:

«Βγάζουν τα τρακτέρ στους δρόμους αύριο οι αγρότες Θεσσαλίας κ Μακεδονίας.

Βγάλτε και τα "αγροτικά" τζιπ, Καγιέν και BMW. Περισσότερα είναι!»

Πιστεύετε στ’ αλήθεια ότι κάπως έτσι είναι οι αγρότες; Αν ναι, επιτρέψτε μου να σας συστηθώ. Λέγομαι Νίκος Λιολιόπουλος, είμαι 40 χρονών, αποκλειστικά αγρότης και ζω στη Μελίκη Ημαθίας. Δεν έχω την τύχη να έχω ούτε BMW, ούτε Καγιέν, ούτε καν ένα σύγχρονο τρακτέρ από αυτά που κάνουν μεν τη δουλειά σου απολαυστική, αλλά κοστίζουν πολλές δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Ούτε πολλά χωράφια έχω, τα περισσότερα τα νοικιάζω. Δεν έχω ούτε καν σπίτι, μένω σε ενοίκιο. Είναι πολλά αυτά που δεν έχω, δεν συστήνομαι εδώ όμως για να κλαφτώ λέγοντας τι δεν έχω.

Θα σας μιλήσω αντίθετα για αυτά που έχω. Έχω λοιπόν κάμποσα χρέη στην ΑΤΕ (τώρα Πειραιώς) και σε άλλες τράπεζες, και έχω και μια υπέροχη οικογένεια γεμάτη ανάγκες που στοιχειωδώς καλύπτουμε. Και λέω καλύπτουμε, αφού έχω την σπάνια τύχη η γυναίκα μου να έχει σταθερή εργασία. Έχω ένα δύσκολο περιβάλλον εργασίας κάτω από τον καυτό ήλιο και μια ζωή στερούμενη από πολλά από τα αγαθά που απολαμβάνουν οι άνθρωποι που ζουν στις πόλεις. Έχω επίσης να αντιμετωπίσω μια πολύ συντηρητική κοινωνία, αυτή της ελληνικής επαρχίας που σε κάνει πολλές φορές να νιώθεις πως είσαι πίσω από τον κόσμο...

Νομίζετε πως είμαι σπάνιο είδος αγρότη, ή μεμονωμένη περίπτωση; Συγνώμη, αλλά γελιέστε. Αν κάνετε τον κόπο και επισκεφτείτε την περιοχή μου ή όποια άλλη αγροτική περιοχή θέλετε, θα βρείτε πολλούς σαν εμένα - οι περισσότεροι λίγο-πολύ σε αυτή την κατάσταση είμαστε.

«Και τα Καγιέν δεν υπάρχουν;» θα με ρωτήσετε. Υπάρχουν μερικά, δε λέω, λίγα μεν, αλλά υπάρχουν. Δεν ανήκουν όμως σε αγρότες σαν εμένα. Ανήκουν κυρίως σε ανθρώπους με δραστηριότητες που ονομάζουμε επιχειρηματικές, χωρίς να είναι μάλλον καθαρά γεωργικές. Είναι κυρίως αυτοί που τα κατάφεραν καλά πριν χρόνια, κυρίως με δραστηριότητες όπως διπλοζυγίσματα βαμβακιού, εξασφάλιση ψεύτικων δικαιωμάτων, εκμετάλλευση μαύρης φτηνής εργασίας, εικονικές αποσύρσεις ή ήταν πρόεδροι συνεταιρισμών. Τα ξέρετε αυτά τα πράγματα όλοι, νομίζω….

Τις τελευταίες μέρες, όπως θα μάθατε, γίνονται αγροτικές κινητοποιήσεις. Πολλοί θα σπεύσετε να πείτε πως είναι «μια από τα ίδια, αυτά που σας έχουμε συνηθίσει κάθε χρόνο τέτοια εποχή. Ότι δεν έχουμε δουλειά και είπαμε να πάρουμε τα τρακτέρ μας να διεκδικήσουμε κανένα φραγκάκι επιπλέον. Οι περισσότεροι θα περιμένετε να εκνευριστείτε από το αμόρφωτο τσαμπουκαλεμενο ύφος των εκπρόσωπων μας ή από κάποια αστεία αιτήματά μας. Είστε απολύτως δικαιολογημένοι, έτσι κάναμε πάντα - ή ως πρόσφατα, τουλάχιστον.

Αυτή τη φορά, τα πράγματα άλλαξαν. Τα περισσότερα από τα αιτήματα μας είναι δίκαια, με πρώτο και καλύτερο αυτό της αναστολής της φορολόγησής μας για φέτος, αφού το κράτος αποδείχθηκε -όπως αναμενόταν- εντελώς ανέτοιμο, δημιουργώντας ένα νομικό πλαίσιο φορολόγησής μας στο πόδι γεμάτο ασάφειες, προχειρότητες αλλά και χοντρές αδικίες.

Θα καταφέρουμε αυτή τη φορά όμως με τις κινητοποιήσεις μας να πείσουμε την κοινωνία; Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα των εκπροσώπων μας. Μέσα από τις νέες μορφές διαμαρτυρίας (και σε καμιά περίπτωση κλείσιμο δρόμων), αλλά και τον νέο νόμο περί αγροτοσυνδικαλισμού που αφήνει σιγά-σιγά εκτός τους διεφθαρμένους συνδικαλιστικούς μας φορείς, ξεπήδησε μια νέα ομάδα συνδικαλιστών αγροτών οι οποίοι φαίνεται να μην έχουν καμία σχέση με τα συνηθισμένα, αυτά που σας είχαμε συνηθίσει. Πρόκειται για νέους ανθρώπους, με μόρφωση αλλά και ενημέρωση, που από τη διατύπωση των αιτημάτων και μόνο, μπορεί κάποιος να διαπιστώσει πως υπάρχει αλλαγή. Δεν λείπουν βέβαια και οι παραφωνίες μιας μικρής ομάδας συναδέλφων μας που γοητεύονται πολύ από το γυαλί, είναι συχνά εκλεκτοί καλεσμένοι των πρωινάδικων της τηλεόρασης μέσω λινκ, απευθείας από τα χωράφια, μάλιστα. Το χούι, βλέπετε, δεν κόβεται…

Θα μπορέσουμε, άραγε, οι αγρότες να δώσουμε στην κοινωνία να καταλάβει το μέγεθος του προβλήματος που αντιμετωπίζουμε και να αντιστρέψουμε το κλίμα που δίκαια έχει δημιουργηθεί όλα αυτά τα χρόνια εναντίον μας; Θα μπορέσουν οι νέοι εκπρόσωποί μας να αντισταθούν στην ευκολία του λαϊκισμού, στην πρόκληση της δημοσιότητας ή την πολιορκία από πολιτικάντηδες που έχουν συχνά τον τρόπο να σου προσφέρουν ανταλλάγματα κάτω από το τραπέζι;

Αυτό το στοίχημα δε θα το βάλω. Νο bet.

Οι ωραίοι Τρικαλινοί

Δεν είναι λίγες οι φορές που οι άνθρωποι της ομάδας των Τρικάλων βρίσκουν ενα τρόπο να μας εκπλήσσουν θετικά . Μέσα απο το μπλογκ του Νίκου Σαλτουρίδη που είναι η ψυχή της ομάδας,  αλλά και απο την σελίδα του συλλόγου στο Facebook παρακολουθούμε σχεδόν καθημερινά τις δραστηριότητες των ανθρώπων που συχνά μας αφήνουν με το στόμα ανοιχτό.

 Ένας επιπλέον λόγος που με συγκινεί η προσπάθεια των Τρικαλινών είναι ότι μου θυμίζει σε πολλά μια αντίστοιχη προσπάθεια που έγινε στο χωρίο μου στη Μελίκη τα τελευταία χρόνια ως το φετινό καλοκαίρι που όλα τελείωσαν με τον πιο άσχημο τρόπο. Ήδη με την όλη τους παρουσία οι παράγοντες αλλά και οι αθλητές της ομάδας με έχουν κάνει οπαδό τους σε βαθμό που να πανηγυρίζω (κρυφά) κάθε φορά που ακούω στο ραδιόφωνο ότι βάλανε κάποιο γκολ!

 Εύχομαι ολόψυχα στους ανθρώπους της ομάδας να συνεχίσουν να προσφέρουν στην κοινωνία του χωριού τους -και οχι μόνο, και ελπίζω να μην τελειώσει γρήγορα αυτό το όμορφο δημιούργημα. Γιατί απο την εμπειρία μου μπορώ να πω πως όλα  τα όμορφα κάποτε τελειώνουν, αργά ή γρήγορα.Εύχομαι λοιπόν στην περίπτωση του Μέγα Αλέξανδρου να τελειώσουν πολλά χρόνια αργότερα και αν ποτέ συμβεί αυτό να μην πικραθούν οι ίδιοι.

Υ.Γ. σε δυο βδομάδες παίζουμε με τον ΠΑΟΚ στα Τρίκαλα. Θα είναι η τελευταία φορά μου που δεν θα τους υποστηρίξω, και μάλλον θα τους στεναχωρίσουμε  λιγάκι ! :)

Αντιγράφω από το μπλογκ του Νίκου:

Μπορεί να γίνει ένα σπουδαίο αθλητικό κέντρο

Δενδροφύτευση περιμετρικά του γηπέδου πραγματοποίησαν σήμερα το πρωί οι παράγοντες του Α.Ο. ''ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ'' Τρικάλων, ενώ προχώρησαν και σε κάποιες εργασίες φροντίδας και συντήρησης του αγωνιστικού χώρου.
Σχετικά με το σύνολο των γηπεδικών εγκαταστάσεων και με δεδομένη την άριστη κατάσταση των αποδυτηρίων, της κερκίδας και του κουλουάρ, αρκούν κάποιες παρεμβάσεις είτε από τον Δήμο, είτε με την εθελοντική συμμετοχή κατοίκων του χωριού και θα έχουμε στα Τρίκαλα ένα πανέμορφο αθλητικό κέντρο. 
Ένα πολυχρηστικό αθλητικό κέντρο, το οποίο (εκτός του ότι θα φιλοξενεί τους ποδοσφαιριστές της ομάδας μας, αλλά και τα παιδιά της Ακαδημίας μας), θα γίνει πόλος έλξης όχι μόνο της νεολαίας, αλλά και μεγάλου αριθμού πολιτών κάθε ηλικίας, που αγαπούν τον αθλητισμό ως χόμπι ή τον θεωρούν απαραίτητο κλειδί για καλή υγεία.

Πήρε πίσω τα μέτρα η κυβέρνηση. Νίκη των αγροτών

Όπως μετέδωσε πριν απο λίγο η ΔΤ η κυβέρνηση αποδέχτηκε τα περισσότερα απο τα αιτήματα αμς. Πρόκειται αναμφισβήτητα για δικαίωση του αγωνα μας. Συγκεκριμένα σύμφωνα με το ρεπορτάζ σε σύσκεψη υπο τον πρωθυπουργό αποφασίστηκε:

1. Να μη τηρούνται παραστατικά εσόδων-εξόδων σε εισοδήματα κάτω των 15000 ευρώ.

2.Οι αγροτες δεν θα εχουν υποχρέωση τήρησης βιβλίων, μόνο παραστατικών εσοδων εξόδων

3. Απαλλάσσονται για τα πρώτα πρώτα χρονιια απο το τελος επιτιδευματος

4, Η συγκέντρωση και κατάθεση αποδείξεων θα γίνεται μια φορά τον χρόμο

5. Κανένα παραστατικό δεν θα κόβεται απο οσους παραδίδουν τα προϊόντα σε συνεταιρισμους

6, Οι μπουν σε βιβλία, θα εχουν προκαταβολή εισοδήματος 27% αντι 55%,

Στον ΣΥΡΙΖΑ τους φτύνουν για τον Καρυπίδη και νομίζουν ότι βρέχει*

*Ανάρτηση της παραπολιτικής που καταδυκνείει  τον απόλυτο ξεπεσμό της παρέας των αριστεροψεκσμένων. Απορώ αν έχει μείνει κάποιος αξιοπρεπής άνθρωπος σε αυτό το κόμμα να πάρει με τις πέτρες αυτούς που βγάλανε αυτές τις γελοίες ανακοινώσεις στον τύπο. 

Παρακολουθώ εδώ και μέρες την περίφημη Καρυπιάδα και βλέπω σε ζωντανή μετάδοση ένα κόμμα να ξεφτιλίζεται, αρνούμενο πεισματικά να παραδεχθεί ένα μεγάλο λάθος του. Σπάνια ένα κόμμα έχασε τις εκλογές σε μια περιφέρεια τόσους μήνες πριν αυτές γίνουν.

Ας δούμε όμως τα δεδομένα. Ο ΣΥΡΙΖΑ ανακοίνωσε ότι ο υποψήφιος του για τη Δυτική Μακεδονία θα είναι κάποιος Καρυπίδης o οποίος μέσα σε λίγα λεπτά αποδείχθηκε ότι ήταν ένας τοπικός δημοσιογράφος-σταρ του αντιμνημονιακού αχταρμά, έχοντας φιλοξενήσει μέχρι και τον Κασιδιάρη ενώ στα ξεχωριστά ταλέντα του περιλαμβάνει και η ετυμολογική ανάλυση λέξεων:

Διαβάστε την ανατριχιαστική συνέχεια εδω. 

Μας τέλειωσαν τα κόμματα; Δεν πειράζει, έχουμε ¨σπόνσορες¨ *

*Δημοσιεύτηκε στο τοπικό ειδησιογραφικό blog http://valtos-alexandreia.blogspot.gr

Λιγότερο από τέσσερις μήνες απομένουν ως τις δημοτικές εκλογές του Μάιου και το σύνολο του πολιτικού κόσμου στους τρεις δήμους της Ημαθίας βρίσκεται σε αμηχανία. Ενώ σε αντίστοιχες εποχές προηγούμενων προεκλογικών περιόδων οι υποψήφιοι είχαν ήδη στημένους συνδυασμούς και η αντιπαράθεση έπαιρνε φωτιά, φέτος επικρατεί μια παράξενη ησυχία. Ελάχιστοι είναι αυτοί που έχουν προχωρήσει σε ανακοίνωση υποψηφιοτήτων, ενώ ακόμα πιο λίγοι όσοι σπεύδουν να πάρουν θέση δίπλα τους. Ένα φαινόμενο πραγματικά πρωτόγνωρο, που προκαλεί αν μη τι άλλο προβληματισμό

 Θα αντιτάξει βεβαία κάποιος πως αυτό θα έπρεπε να ήταν αναμενόμενο αφού έχουν  περάσει τρεισήμισι πολύ γεμάτα χρόνια από τις τελευταίες δημοτικές εκλογές που μοιάζουν με αιώνα αφού έχουν έρθει τα επάνω κάτω στις ζωές μας, και λογικό είναι να έχουν αλλάξει πολλά.  Η κύρια όμως αίτια αυτού του φαινόμενου είναι η διάλυση των δύο ως σήμερα μεγάλων κόμματων της μεταπολίτευσης, κόμματα που λειτουργούσαν ως πατερούληδες στην τοπική αυτοδιοίκηση. Τα προηγούμενα χρόνια τα κόμματα λειτουργούσαν ως συνεκτικός ιστός στον μικρόκοσμο των δημοτικών πολιτευτών, σαν ένα είδος αόρατης κολλητικής ταινίας. Ή μάλλον για να είμαστε ειλικρινείς, μια αξιοπρεπής πρόφαση για κάποιους να συνεργαστούν στη διεκδίκηση της δημοτικής εξουσίας,

Αυτό απλούστευε τα πράγματα, αν ήθελες να είσαι υποψήφιος δήμαρχος απευθυνόσουν στο κόμμα μέσω των διαδικασιών του –που στις περισσότερες περιπτώσεις μονό δημοκρατικές δεν ήταν, έπαιρνες το περιβόητο και πολυπόθητο «χρίσμα» και αμέσως είχες έτοιμο αν κομματικό μηχανισμό που αποτελούσε την ραχοκοκαλιά του ψηφοδελτίου σου. Με μερικές διορθωτικές κινήσεις στην περίοδο των «μεταγραφών», λίγο χρήμα στα τοπικά μέσα, μερικά πενηντάρικα σε φάκελο για τις «ευαίσθητες κοινωνικές ομαδες¨και ήσουν έτοιμος να διεκδικήσεις τη δημαρχία και τη νομή των τεραστίων κονδυλιών που τη συνόδευαν.

Τώρα τα πράγματα άλλαξαν . Το κόμμα-παράταξη ως συνδετικός κρίκος δεν υπάρχει. Το ΠΑΣΟΚ πολύ πετυχημένη μηχανή παράγωγης εκλογικών στρατών διαχρονικά είναι  διαλυμένο πλήρως. Οι λιγοστοί νυν δήμαρχοι ή υποψήφιοι για δήμαρχοι που αποτελούν ακόμη ψηφοφόρους του, αποκρύπτουν δημόσια ότι είναι ΠΑΣΟΚ , σαν να ήταν κάτι πολύ κακό. Από την άλλη η Νέα δημοκρατία που έπαιζε πάντα πετυχημένα το χαρτί του κομματικού πατριωτισμού, ιδιαίτερα στην επαρχία όπου υπήρχαν «οι θ΄κοί μας», έχει και αυτή τεράστιο πρόβλημα να πείσει. Η προσπάθεια κάποιων υποψήφιων να το παίξουν και κομματικά πατριώτες αλλά και αντιμνημονιακοί ταυτόχρονα, χαρίζει άφθονο…γέλιο.

 Αλλά τα πράγματα δεν είναι και πολύ καλύτερα στο νέο μεγάλο μας κόμμα, τον ΣΥΡΙΖΑ. Παρά το γεγονός ότι μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας φαίνεται να το επιλέγει, ελάχιστοι είναι αυτοί που ενδιαφέρονται για τις κομματικές διαδικασίες του. Κυριολεκτικά δεν πατεί ψυχή στα γραφεία του κόμματος. Είναι νομίζω προφανές ότι η ψήφος προς το κόμμα του Τσίπρα είναι ψήφος απελπισίας, δεν περιμένουν και πολλά πράγματα από αυτούς. Όσες προσπαθείς έγιναν να γίνουν συνελεύσεις σε τοπικό επίπεδο, οι παραβρισκόμενοι, ήταν λιγότεροι και από τις εποχές του 4%.

 Είναι άραγε θετική ή αρνητική η εξέλιξη αυτή; Κατά τη γνώμη μου όχι. Μπορεί τα κόμματα να είχαν κουράσει με  τις τακτικές τους, τους μηχανισμούς και τα σκάνδαλα,  αποτελούσαν όμως ένα είδος συνδετικού ιστού κάτι που ισχύει λίγο πολύ και σε κάθε άλλη χώρα του δυτικού κόσμου . Δεν ξέρω κατά πόσο το κόμμα και ο ρόλος του στην τοπική αυτοδιοίκηση  μπορεί να αντικατασταθεί από ανά νέο κοινό συνδετικό παράγοντα δημιουργίας δημοτικών παρατάξεων.

 Στις ελάχιστες έως τώρα περιπτώσεις πετυχημένων «ανεξάρτητων» σχημάτων ο συνδετικός αυτός παράγοντας ήταν συνήθως κάτι πολύ χειρότερο.Ήταν το ζεστό χρήμα που υποσχόταν και έδινε η επικράτηση στις εκλογές. Όσοι διατέλεσαν δήμαρχοι επένδυαν κάποια από τα ¨κέρδη¨ τους στην επανεκλογή τους. Όσοι πάλι δεν ήταν δήμαρχοι επένδυαν από την προσωπική τους περιουσία, ή έβρισκαν κάποιον «σπόνσορα», κατά προτίμηση εργολάβο. Το ζήσαμε αυτό το σενάριο πολλές φορές και στην Ημαθία.

Για περισσότερε πληροφορίες κ. Ρακιτζή ενταύθα…

"Ο κ. Κάρας έχει δίκιο για τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά δεν έκανε σωστά την δουλειά του"

Παρασκευή, 31 Ιανουαρίου 2014

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ, ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΗ Θ. ΣΚΥΛΑΚΑΚΗ ΣΤΟΝ ALPHA 9.89 ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ Δ. ΒΕΡΥΚΙΟ- Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟ

•    «Ο κ. Κάρας ανήκει στο Λαϊκό κόμμα, που εντάσσεται η Ν.Δ και δεν επρόκειτο να βοηθήσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Γι αυτό και άνοιξε καβγά για να δείξει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει προτάσεις, που κατά την γνώμη μου, όντως δεν έχει.

•    Στην προκειμένη περίπτωση, ο κ. Κάρας απλώς κάνει την πολιτική δουλειά του. Για αυτά που είπε στο ΣΥΡΙΖΑ, μάλλον δίκιο έχει. Αυτά για τα οποία δεν είχε δίκιο, είναι ότι ήρθε εδώ και δεν ήλεγξε την Τρόικα για τα δάνεια των κομμάτων (που άφησε να δίνονται και να χάνονται εις βάρος του ελληνικού λαού), δεν αντιμετώπισε την διπλή μεταχείριση που έχουν οι ομολογιούχοι από τους οποίους οι τράπεζες παίρνουν τα προνόμια, σ’ ότι αφορά το κούρεμα. Δεν αντιμετώπισε την μείωση του προγραμμάτων δημοσίων επενδύσεων που θα δοθεί για παροχές, μέσω του πλεονάσματος. 

•    Συνεπώς, μια αντικειμενική εξέταση δεν αφορά μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ και τις προτάσεις του, αλλά και τις βασικές αδυναμίες του προγράμματος και κυρίως την απίστευτη υπερφορολόγηση. Ο κ. Κάρας, δεν είχε να παρατηρήσει τίποτε για το γεγονός πως οι άνθρωποι θα πάνε σήμερα να πληρώσουν πέντε φόρους. Για το γεγονός ότι εξοντώνονται και χρεοκοπούν χιλιάδες νοικοκυριά, για να δοθούν προεκλογικές παροχές.

•    Μιλάμε για μια εφιαλτική πραγματικότητα, γιατί η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να πάρει παραπάνω χρήματα απ’ όσα έχει υπολογίσει η Τρόικα. Το πρόβλημα είναι πως δεν έχει αντιληφθεί η κυβέρνηση πως ο κόσμος δεν έχει λεφτά και ακολουθεί μια πολιτική χωρίς μέλλον. Ρουφώντας ό,τι χρήματα έχει ο ελληνικός λάθος και κυρίως ό,τι χρήματα έχει ο ιδιωτικός τομέας. Κυρίως, την πληρώνει ο ιδιωτικός τομέας.

•    Η δική μας θέση ως δράση, είναι πως η κυβέρνηση στηρίζεται από συμφέρονται επιχειρηματικά και κρατικοδίαιτα, τα οποία τη στηρίζουν και τα στηρίζει. Και η Τρόικα, κάνει τον τροχονόμο.

•    Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υπέρ του μεγάλου κράτους που μας έφερε ως εδώ. Δεν προσφέρει κάτι ριζικά διαφορετικό. Έχουμε μια κυβέρνηση που έχει αποφασίσει να μείνει στην εξουσία, διαλύοντας την ιδιωτική οικονομία. Και δεν υπάρχει η πολιτική που θα έπρεπε να κάνουμε, να βοηθήσουμε τον κόσμο της παραγωγής να πάρει χρήματα και να αρχίσει να παράγει και να βγάλει την χώρα από το αδιέξοδο.

•    Υπάρχει μια τάση στην Ευρώπη και εκτός Ευρώπης, που αντιμετωπίζει την επιχειρηματική κρατικοδίαιτη ελίτ, με επιφυλακτικότητα. Και ίσως ακραία αρνητικά. Και ίσως σ’ αυτό το κεφάλαιο να βρει συμμαχίες ο ΣΥΡΙΖΑ. Το πρόβλημα είναι πως η εναλλακτική λύση που προσφέρει, δεν μας βγάζει από το αδιέξοδο. Αν δεν μεταφέρουμε χρήματα στον ιδιωτικό τομέα, δεν μπορεί να γίνει τίποτα. 

•    Πάντα γεννιούνται καινούργιες ελίτ. Και θα ξανασυμβεί. Αλλά για τον κόσμο είναι σημαντική η συνολική πορεία της χώρας. Και εμείς ως δράση λέμε πως δεν γίνεται να προχωρήσουμε αν δεν πάμε σε λιγότερους φόρους και μικρότερου κράτους. Και έχουμε μια κυβέρνηση και μια αντιπολίτευση, που κάνει ακριβώς το αντίθετο. 

•    Το κράτος χρωστά 6 δις στον ιδιωτικό τομέα και αυτά κρύβονται από τον έλλειμμα. Υπάρχουν και συντάξεις που δεν έχουν πληρωθεί. Και το πιο μεγάλο θύμα στον φαύλο κύκλο, είναι οι απλήρωτοι του ιδιωτικού τομέα. Αυτοί οι άνθρωποι είναι σε απόγνωση γιατί αντιμετωπίζονται και σαν εργαζόμενοι!

•    Η Δράση θα είναι στις ευρωεκλογές και θα είναι στο πλαίσιο του Φιλελεύθερου κόμματος της Ευρώπης, το οποίο είναι το τρίτο  μεγαλύτερο κόμμα της Ε.Ε. Προσωπικά, δεν θα είμαι υποψήφιος ευρωβουλευτής, γιατί θέλουμε να υπάρχουν νεότερα στελέχη και εκτός πολιτικής που να μπουν σε πολιτική. Την προσεχή εβδομάδα θα έρθει στην Ελλάδα, ο υποψήφιός μας Γκι Φέρχφσταντ ενώ στις 22-23 Φλεβάρη θα πραγματοποιηθεί το τακτικό Συνέδριο της Δράσης όπου θα αποφασίσουμε για τα πάντα.