Lioliopoulos Post: Τι είδα στην Κωνσταντινούπολη.

Την εβδομάδα που πέρασε έζησα τέσσερις υπέροχες μέρες στην Κωνσταντινούπολη. Κατέγραψα ορισμένες μονό από τις πολλές εμπειρίες του ταξιδιού αυτού, τις οποίες και θα ήθελα να παρουσιάσω

Όχι, δεν γράφω για την Πόλη τα μνημεία μας, την ιστο

ρία ή την απίστευτη φυσική ομορφιά της, αλλά για το τι μου τράβηξε την προσοχή σχετικά με το πως είναι οργανωμένη η κοινωνία στην γειτονική μας χωρά, το πως δηλαδή ζουν οι Τούρκοι.

Σε σχέση με το προηγούμενο ταξίδι μου που έκανα στην Κωνσταντινούπολη , η πόλη έχει αλλάξει πολύ.

Κατ αρχήν με εντυπωσίασε η τρελή ανάπτυξη και ανοικοδόμηση της .Τεράστια οικιστικά συγκροτήματα έχουν υψωθεί κατά χιλιάδες, ενώ οι γειτονιές με τις παράγκες έχουν εξαφανιστεί. Δεν γνωρίζω αν έχουν εγκατασταθεί αλλού, πάντως δε τις βλέπει κάποιος εύκολα. Οχι πως δεν υπάρχει φτώχεια- αυτό φαίνεται, σίγουρα όμως η εξαθλιωμένοι κάτοικοι έχουν μειωθεί κατά πολύ.

Ένα επίσης ενδεικτικό στοιχειό ευημερίας είναι η ανάπτυξη της αγοράς με εντυπωσιακά καταστήματα καθώς επίσης και τα ολοκαίνουρια αυτοκίνητα. Πάνω από το 80% των αυτοκινήτων που είδα στους δρόμους της πόλης ήταν καινούργια, τα περισσότερα από αυτά όχι μικρά! Επίσης δεν είδα καθόλου μηχανάκια και ποδήλατα . Όμορφη εικόνα όσον αφορά την απουσία των πρώτων , αλλά θλιβερό θέαμα η απουσία των δεύτερων!

Εντυπωσιακή ήταν η καθαριότητα και η τάξη που επικρατούσε παντού. Ούτε ένα πάρκο βρώμικο, ούτε ένα δρόμος σκουπίδια ούτε ένας τοίχος γραμμένος. Συγκρίνοντας την με την κατάσταση που επικρατεί εδώ με πιάνει θλίψη

Πανέμορφη και οι εικόνα των παρτεριών και των δρόμων-φυτεμένη όλη η πόλη με λουλούδια που μάλιστα σχημάτιζαν υπέροχα σχεδία.

Παρατήρησα και κάποια πράγματα όσον φορά την συλλογική τους συμπεριφορά. Πριν 4 χρόνια ειχα ταξιδέψει στη Σμύρνη και στα παράλια της μικράς Ασίας. οπου μου έκανε αρνητικότατη εντύπωση ότι σχεδόν σε κάθε σπίτι υπήρχε κρεμασμένη η τούρκικη σημαία. Το φαινόμενο αυτό δεν υπαρχει στην Κωνσταντινούπολη, και αυτό μου άρεσε πολύ

Επίσης δεν υπήρχαν τόσες πολλές μαντίλες όσες περίμενα. Παρά την απόλυτη πολιτική κυριαρχία των ισλαμιστών του Ερντογαν δεν φαίνεται να περνάει αυτό σε όλον τον πληθυσμό. Μπορεί βέβαια σε αναλογία οι γυναίκες με μαντίλα να ήταν περισσότερες εδω από ότι στα παραλία της μικρός Ασίας , δεν ήταν όμως κυρίαρχο θέαμα. Αντίθετα θα ήθελα να καταγράψω ότι στον ναό του φαναριού όπου είχε λειτουργία είδα να μπαίνει νεαρή όμορφη Ελληνίδα φορώντας ένα μαντίλι στο κεφάλι και μου άρεσε πολύ! Δεν ξέρω αν γίνομαι συντηρητικός μεγαλώνοντας, αλλά μου άρεσε!

Και φυσικά άφησα για το τέλος το αγαπημένο μου θέμα το τσιγάρο! Σε όλους τους κλειστούς χώρους ακόμα καις τις τουαλέτες απαγορεύεται το κάπνισμα και δεν είδα ούτε έναν να καπνίζει. Όλοι κάπνιζαν έξω! Αν μου το έλεγε κάποιος πως η Τουρκιά θα εφάρμοζε με απόλυτη επιτυχία τέτοιο νόμο θα τον έλεγα τρελό! Τους αξίζει πολλά συγχαρητήρια.

Α’ ναι, να μην ξεχάσω!. Είδα ελάχιστους χοντρούς! Να τα λέμε και αυτά:)