Πριν το μαύρισμα της οθόνης.( Ή υπέρ Γιωργου ανάγνωσμα)

Αναρωτιέμαι βλέποντας όλο αυτό τον πολιτικό«κουρνιαχτό» που ακολούθησε το κλείσιμο της ΕΡΤ χθες αργά το βράδυ, πόσο κακό έκανε στη χώρα η αντιπολιτευτική τακτική του ανεκδιήγητου Σαμαρά. Ακόμη και άνθρωποι φιλελεύθεροι και ορθολογιστές λύγισαν από το θλιβερό θέαμα της μαύρης οθόνης. Η σκέψη μου χθες γύρισε ξαφνικά στον Γιώργο Παπανδρέου…

Επί κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου έγιναν κάποιες μεταρρυθμιστικές προσπάθειες προς την σωστή κατεύθυνση, είτε το θέλουμε είτε όχι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το σχέδιο Μόσιαλου-Τόλκα για την ΕΡΤ, το οποίο ήταν καλοδουλεμένο και κυρίως χωρίς να περιλαμβάνει απολύσεις, για τις όποιες σήμερα όλοι κόπτονται. Τότε σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, αλλά και οι συνδικαλιστές της ΕΡΤ το πολέμησαν, όπως είθισται τελευταία σε κάθε μεταρρυθμιστική απόπειρα που πάει να γίνει στην Ελλάδα.

Σήμερα όλοι βγήκαν στα κάγκελα, για το κλείσιμο της ΕΡΤ διαρρηγνύοντας τα ιμάτια τους για έναν οργανισμό τις υπηρεσίες του οποίου, πλήρωνε πολύ ακριβά ο έλληνας πολίτης και σχεδόν κάνεις δεν απολάμβανε.

Μετά από τόσο καιρό φαίνεται ότι η πολιτική του Γιώργου Παπανδρέου σε κάποια -οχι πολλα-σημεία δικαιώνεται . Έκανε βεβαία και πολλά σοβαρά λάθη. Δυστυχώς, η δυναμική του δεν κατάφερε να ξεπεράσει τις εσωκομματικές έριδες και μια καλή προσπάθεια έμεινε στη μέση. Μας χωρίζουν πλέον πολλά σε ιδεολογικό και πολιτικό επίπεδο και δεν μπορώ να τον παρακολουθήσω.

Ήταν όμως κάτι σαν μονόφθαλμος στην απόλυτη τυφλά του πολίτικου μας συστήματος.