Και εγώ ακούω λαϊκά...

Με ρωτάνε πολλοί φίλοι μου γιατί δεν γράφω πιο συχνά στο μπλογκ μου και γιατί δεν δημοσιεύω τοπικά νέα, αφού γνωρίζουν ότι και ενημέρωση έχω, αλλά και συχνά τροφοδοτώ τα μέσα με ειδήσεις, σαν ένα είδος εμμονής αφού κάποτε για ένα φεγγάρι δούλεψα ως δημοσιογράφος και μου άρεσε.(Ακόμη απλήρωτος είμαι!)

Επειδή βαριέμαι να απαντάω τα ιδία και τα ιδία, θα γράψω εδώ τους λόγους για τους όποιος δεν γράφω για τοπικά θέματα, ελπίζοντα να τα διαβάσουν όσοι ερωτάνε αν και για τους παλιούς μου επισκέπτες μπορεί να γίνω βαρετός αφού τα έχω ξαναγράψει εδώ -------

Πρώτος και βασικός λόγος : Το μπλογκ μου είναι εντελώς προσωπικό και προσπαθώ να το κρατήσω έτσι. Δεν φιλοδοξώ να γίνει ειδησεογραφικό.

2. Μόνο όταν έχω διάθεση γράφω. Τον τελευταίο καιρό δεν έχω και πολύ, για αυτό και γράφω σπάνια.

3.Μια από τις φιλοδοξίες μου είναι να στήσω το δικό μου ειδησεογραφικό μπλοκ με θέματα του τόπου μας ή να συνεργαστώ με ένα από τα υπάρχοντα, αλλά τώρα δεν μπορώ.

4. Είμαι βαθύτατα ενοχλημένος με το επίπεδο των ειδησεογραφικών μπλογκς τόσο σε κεντρικό όσο και σε τοπικό επίπεδο και εξοργισμένος με το ότι έχουν καταντήσει εντελώς κίτρινα και δεν θέλω σε καμία περίπτωση να ταυτιστώ μαζί τους. Υπάρχουν βεβαία και λαμπρές εξαιρέσεις, (τα είπαμε παλιότερα )

5 Και τελευταίο για τους γνωρίζοντες :

Και εγώ ακούω λαϊκά, αλλά λαϊκουρας δεν είμαι και ποτέ δεν πρόκειται να γίνω.

Αυτά τα ολίγα φίλοι μου. Σας αφήνω τώρα, κλαίει ο Βασιλάκης μου !

Ελπίζω να μη με ξαναρωτήσει κανείς…

Και για του λόγου το αληθές ένα παλιό αγαπημένο τραγούδι του αξέχαστου Κώστα Κόλλια :