Tuesday, December 15, 2009

Τόσο απλά, τόσο ρηχά, τόσο συνηθισμένα.

Πάνε τρεις ωρες που προσπαθώ να γράψω τη νέα μου βαθυστόχαστη πολιτική ανάλυση για το blog μου, και δεν έχω καταφέρει τίποτα. Γράφω –σβήνω. Γράφω- σβήνω. Δε βγαίνει. Τέλος πάντων, θα γράψω κανένα twittaki να ξεμπερδεύω.
Ξαναγραφω -ξανασβηνω . Τίποτα …

Να πάει στο διάολο, θα αλλάξω θέμα. Έχω μια δυνατή ιστορία, θα την γράψω.

Γράφω σβήνω. Τα παράθυρο του facebook κοκκινίζει. για συνομιλίες. Μα τώρα βρήκαν την ώρα; Δεν απαντώ σε κανένα. Τώρα γράφω…

Γράφω σβήνω, δε βγαίνει. Σιγά την ιστορία! Αστό καλύτερα who cares άλλωστε ;
Ουτε το κρασί βοηθά, ούτε ο καφές , γαμώτο.
Δεν έχω γράψει τίποτα .

Η ψηφιακή μου ματαιοδοξία ωρύεται: «Μα τι κάνεις? Γράψε.»
Γράφω σβήνω .Γράφω σβήνω.

Δεν γίνεται. Να πάει στο διάολο και αυτή (η ματαιοδοξία). Ας βρει κανέναν άλλον. Εγώ τέλειωσα.

Πάω να δω καμιά ταινία στην Τιβι
Μπορεί να πάω και στο καφενείο του χωριού . Έχω χρόνια να παίξω καμιά ξερή. Από την προ- internet εποχή!
Και μετά θα ξανάπαω στην ταβέρνα, όπως χτες.
Και προχθές….

Παμε!
στις

18 comments:

  1. Nikos LioliopoulosDecember 15, 2009 at 8:24 PM

    "...Φεύγουν τα χρόνια και θυμίζει η τροχιά τους
    σπίθες τη νύχτα που τις σέρνει ο βοριάς
    και το φορτίο τους σέρνουν στο πέρασμά τους
    πάνω στους ώμους μας στα φύλλα της καρδιάς...."

    ReplyDelete
  2. Sissi SokoDecember 15, 2009 at 8:57 PM

    Μου κάνεις την εντύπωση ότι τελειώνει η ζωή σου στα καφενεία.

    ReplyDelete
  3. marianaoniceDecember 15, 2009 at 9:29 PM

    Kαλά το σκέφτηκες...
    Ταβερνούλα, καφενείο ή t.v. κάποιες στιγμές νοιώθω κι εγώ ότι είναι απολαύσεις που στερούμαι τον τελευταίο καιρό και σ' αυτό ευθύνεται και το blogging!
    Χαχαχα!!!
    Το τραγουδάκι άπαιχτο!!
    "Τόσο απλά, τόσο ρηχά, τόσο συνηθισμένα."
    :))

    ReplyDelete
  4. athinovioDecember 16, 2009 at 12:23 AM

    έλα βρέ...μη το βάζεις κάτω.
    Κάθε πράμα έχει την ώρα του και προφανώς είναι η ώρα για πρέφα. Κάθε πράμα που έρχεται η ώρα του, σημαίνει ότι είναι ώριμο και πρέπει να το φχαριστηθείς, έλεγε η γιαγιά μου.

    ReplyDelete
  5. VADDecember 16, 2009 at 4:31 AM

    Γιατί να αισθάνεσαι ένοχος που πας στον καφενέ;Ο παραδοσιακός καφενές της ελληνικής επαρχίας είναι η εικόνα της νεοελληνικής κοινωνίας,εκει κάνεις γκάλοπ,εκει ανεβοκατεβαίνουν κυβερνήσεις μα η αγάπη μένει,εκει...τα πάντα όλα...
    Οποιος δεν εχει θητεύσει σε νεοελληνικό καφενέ,εχει βγάλει ενα πανεπιστήμιο λιγότερο και βεβαίως δε δικαιούται να κριτικάρει τους κλασικούς καφενόβιους,τσιγάρο, πρέφα και καφέ,γιατί όχι;Εννιά χωρίς και οι άσσοι(αφιερωμένο σε όσους ξέρουν πρέφα!)!Μου λείπει γμτ!Καλύτερη ειναι η καφετερία;Οχι,φυσικά...

    ReplyDelete
  6. Maria TziritaDecember 16, 2009 at 8:47 AM

    Να γράφεις μόνο όταν δε μπορείς να κανεις αλλιώς...
    ΚΑλημέρα Νίκο μου!

    ReplyDelete
  7. aKanonistiDecember 16, 2009 at 12:33 PM

    Και όμως..αυτή η περιγραφή της αμηχανίας.. είναι η πιο εμπεριστατωμένη πολιτική ανάλυση των ημερών....

    Ολοι κάπως έτσι αισθανόμαστε....

    ReplyDelete
  8. Nikos LioliopoulosDecember 16, 2009 at 10:03 PM

    -"Νικο",ειναι και αυτο ενας τροπος να τελειωνει μια ζωη...Μην απορεις.
    -Ασε το πληκτρολογιο Μαριαννα, και παμε για καμιά ρετσινα!
    -Σοφα λόγια απ τη γιαγιά, Αθηνα.
    -Θαυμάσιο το σχολιο σου VAD.
    -εγω μονο ξερη ξερω απο χαρτια παντως !
    -δεν θελω να κανω αλλιως Μαρια! Θελω να γραφω να διαβάζω και...να με διαβαζουν!
    -ισως δεν εχεις άδικο Ακανονιστη.Ένας λογος που δεν μπορω να γραψω ολοκληρωμένο αρθρο. ειναι γιατι διαφωνω με τον ιδιο μου τον εαυτο....

    ReplyDelete
  9. katrineDecember 16, 2009 at 10:38 PM

    Μια χαρά το γραψες!!Μου θύμισες όταν ήμουν μικρή και πήγαινα στη γιαγιά μου στο χωριό, είχε καφενείο ο παππούς και παίζαμε ξερή!! Εκπληκτικό!!

    Καλό βραδάκι Νίκο

    ReplyDelete
  10. MeropiDecember 17, 2009 at 9:03 AM

    Νίκο μου καλημέρα.
    φαντάζομαι ότι χάριν της ιστορίας σου γράφεις ότι πας ταβέρνα κάθε βράδυ, δεν το πιστεύω!!!
    Πάντως όταν θα σου έλθει η έμπνευση περιμένω καμιά ιστοριούλα, απ' αυτές που γράφεις τόσο όμορφα.
    Όσο για την ξερή, πού τη θυμήθηκες???

    ReplyDelete
  11. Nikos LioliopoulosDecember 17, 2009 at 11:50 AM

    @Μερόπη.Για χαρη του...τραγουδιου για την ακριβεια!!
    (Αλλά οντως πηγα τρεις μερες συνεχομενα οταν το εγραφα):))

    @katrine, ευχαριστω !

    ReplyDelete
  12. kat.December 17, 2009 at 2:34 PM

    πολλά ενδιαφέροντα συμβαίνουν εδώ πέρα..
    καλώς σε βρήκα και εγώ..

    ReplyDelete
  13. kikop80December 18, 2009 at 10:24 AM

    Τώραπου το λες κι εγώ έχω καιρό να παίξω κανα χαρτάκι!
    Λες να παίξω στις γιορτές καμια 21 για το καλό?

    ReplyDelete
  14. katerinaDecember 24, 2009 at 5:11 PM

    Ευχομαι φετος να τραβηξεις το 10 το καλό...Καλά Χριστουγεννα.

    ReplyDelete
  15. katrineDecember 25, 2009 at 12:01 PM

    Χρόνια πολλά με υγεία και επιτυχίες σε όλους τους τομείς

    ReplyDelete
  16. tzonakosDecember 25, 2009 at 2:14 PM

    Πολιτική ανάλυση θες να γράψεις ;
    Ειναι το μόνο που δεν θέλω αυτη την εποχή ειδικά.
    Αφήνω τα πράγματα να ωριμάσουν ωστε οταν γράψω κατι να ειναι σωστό καισοβαρό.
    Προς το παρόν ΕΥΧΕΣ ΠΟΛΛΕς ΝΙΚΟ, Καλές Γιορτές με αγάπη και υγεία.
    Εύχομαι οτι καλύτερο, φίλε.

    ReplyDelete
  17. Nikos LioliopoulosDecember 26, 2009 at 5:33 PM

    Χρονια πολλα Φίλοι μου.
    kat, Kikkop, Κατερίνα, katrin, Τζονακο να ειστε καλα. Την αγαπη μου.

    ReplyDelete
  18. Sophia KolliaDecember 30, 2009 at 9:36 AM

    Νικολάκη μου,
    χρόνια πολλά! Καλή πρωτοχρονιά να έχεις. και μακάρι να έχεις ένα καταπληκτικό 2010.

    ReplyDelete

Πες το και έγινε!