Δεν έχουν κουμπάρους στην Ιταλία;
Διαβάζω σήμερα ότι στο site του αθηναϊκού πρακτορείου ειδήσεων:
Η Αρχή τονίζει στην απόφασή της ότι, οι συγκεκριμένες εταιρίες έχουν εξασφαλίσει ποσοστό 90% της συνολικής αγοράς και ότι η Unpi είναι η ισχυρότερη ένωση του τομέα. Εκπρόσωποι του Οργανισμού, που προστατεύει τον ελεύθερο ανταγωνισμό, εξηγώντας τους λόγους που τους ώθησαν στο να υιοθετήσουν τις συγκεκριμένες οικονομικές κυρώσεις, επισημαίνουν ότι «δεν αμφισβητείται η ανάγκη της κάθε εταιρίας να προχωρήσει σε αυξήσεις - δεδομένων και των ανατιμήσεων των κύριων συστατικών υλών. Δεν εγκρίνεται, όμως, ο προσυμφωνημένος τρόπος με τον οποίο εφαρμόσθηκαν οι συγκεκριμένες αυξήσεις».
Από το Μάιο του 2006 ως το Μάρτιο του 2008, η τιμή των ζυμαρικών, στην Ιταλία, σημείωσε άνοδο της τάξης του 51,8% στη χονδρική πώληση και του 36% στη λιανική. Πολλές ενώσεις καταναλωτών είχαν ζητήσει, εδώ και καιρό, την παρέμβαση των κρατικών αρχών ελέγχου, καθώς τα μακαρόνια θεωρούνταν πάντα το κατ' εξοχήν φθηνό φαγητό της χώρας.
Με τις προσυμφωνημένες αυξήσεις, εξηγεί η αρχή, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις μπόρεσαν να καλύψουν το μεγαλύτερο κόστος παραγωγής, ενώ οι πιο γνωστές μάρκες - που ανέλαβαν το ρόλο του «συντονιστή»- κατάφεραν να διατηρήσουν τους πελάτες τους, οι οποίοι είχαν μείνει πολλές φορές, χωρίς φθηνότερες εναλλακτικές.
Στην Ιταλία βάζουν πρόστιμα για την ακρίβεια.
Στην Ελλάδα έχουμε κουμπάρους
Καλά κάνουν και χτυπούν τα καρτέλ εκεί. Εδώ μας τσάκισαν. Όμως, εντάξει, έχουν κι εκεί τα κακά τους και κυρίως το εξής ένα: τον Μπερλουσκόνι.
ReplyDeleteΑντιφατική κοινωνία και η ιταλική Νίκο...Μ' ενα Μπερλουσκόνι να κηδευμονεύει τη χώρα ποιός μπορεί να εμπιστευτεί οτι εκεί οι κανόνες λειτουργούν και υπάρχουν; Πάντως εμείς μετά τον Παλαιοκώστα νομίζω τους έχουμε ξεπεράσει στο θέμα της ομερτά....
ReplyDeleteΣτην Ιταλία επικρατεί μεγαλύτερο μπάχαλο απ' ό,τι στην Ελλάδα. Αλλά μπορούμε αν προσπαθήσουμε να τους ξεπεράσουμε. Γιατί όχι; Σιγά μην μας τη βγουν οι παλιο-ιταλοί! Πφφφφ!
ReplyDeleteΜερόπη,
ReplyDeleteπροτιμώ το Σίλβιο, από τα Καρτέλ. Γιατι την βλακεία μπορεί να την αντέξει κανείς, τη ληστεία όμως;
Ελένη,
Ομερτα.Ακριβώς. δΔεν παρακολούθησα το θέμα της απόδρασης του κακοποιού όπως γενικά δεν πολύ-ενημερώνομαι τις τελευταίες μέρες αλλά για να φεύγει καποιος τόσο ευκολα απο τις φυλακές και να μη τον καταδιωκει κανείς μιλάμε μιλάμε για ομερτά.
Σοφία,
λάθος είσαι. Τους έχουμε ήδη ξεπεράσει προ πολλού...
Ειναι τρελοι κι οι Ιταλοί,
ReplyDeleteαλλα κι εμείς, αλί αλί,
αυτοί χτυπάνε τα καρτέλ,
κι εμείς ακούμε τον Σαρμπέλ,
και πέρα βρέχει.
Εμείς το δίκιο των κουμπάρων,
το πολεμάμε άρον άρον,
αμέσως το ξεχνάμε φυσικά
σταυρούλι δίνουμε και δαγκωτά,
η οικονομία μας αντέχει.
Καλό μηνα Νικο.
Στην Ιταλία τουλάχιστον οι θεσμοί
ReplyDeleteλειτουργούν έστω και με τα προβλήματα τους...
Ο Μπερλουσκονισμός είναι μεγάλο
θέμα όμως εκεί η δημόσια διοίκηση
έχει μια συνέχεια και λειτουργεί
ανεξάρτητα από το ποιος κυβερνάει.
Και πως θα μπορούσε να είναι αλλιώς
όταν κάθε δύο χρόνια υπήρχε άλλη
κυβέρνηση λόγω του πολυκομματικού
συστήματος.
Tzonako,ο ποιητικός σου οίστρος βλέπω καλά κρατεί!
ReplyDeletegreekdream.
Σε καλωσωρίζω στο παραμελημένο μου τον τελευταίο καιρό μπλόγκ. Με εκπλησει πολύ ευχαριατα να βρίσκω το μπλόγκ μου σε λίστα μπλογκς που δεν γνώριζα καν την ύπαρξη τους. Σε ευχαριστώ
Σίγουρα στην Ιταλία είναι αλλιως τα πράγματα. Φαντάζεσαι να είχαμε και εδω συνεχείς εκλογές; Το κράτος θα έγραφε ¨κλειστόν λόγω...διακοπών"!