Ενα γράμμα προς τον θεό...

-->

Διάβασα τη Διακήρυξη πολιτών για τη ριζική αλλαγή του πολιτικού συστήματος. Την υπέγραψα μάλιστα .

Λέει όμορφα πράγματα όπως: ...Να σταματήσει η ηθική κατάπτωση, να πάνε όλοι οι κλέφτες φυλακή, να επιστραφούν τα κλεμμένα, να υπέχει άμεση συμμετοχή των πολιτών στις αποφάσεις, να μην υπάρχουν ανισότητες, το κράτος να είναι αποτελεσματικό, και πολλά άλλα ωραία .

Τι όμορφο κείμενο σκέφτηκα.Αλλά κάτι μου θύμιζε… Τι άραγε ;

Μετά από πολύ σκέψη επιτέλους θυμήθηκα!

Μου θύμισε ένα γράμμα που έστελνα στο… Θεό στα χρόνια της εφηβείας μου. Το έστειλα πολλές φορές, αλλά πάντα ο ταχυδρόμος μου το επέστρεφε με την ένδειξη «άγνωστος παραλήπτης». Και κάθε φορά που τον ρωτούσα τι θα πει αυτό, αυτός εκεί πάντα σκληρός, έπαιρνε το σοβαρό του ύφος και μου απαντούσε. Μα δεν υπάρχει θεός νεαρέ μου!

Εγώ όμως δεν τον πίστευα. Δεν μπορεί σκέφτηκα , τόσα χρόνια στα σχολειά, τόσα απογεύματα στο σπίτι, τόσες Κυριακές στην εκκλησία, μιλάγαμε για κάποιον που δεν υπήρχε; Αδύνατον έλεγα. Κάποιο λάθος κάνω στη διεύθυνση , δεν μπορεί.

Κάποια μέρα για να βεβαιωθώ ρώτησα τη Μάνα μου. "Μαμά ,αλήθεια λέει ο ταχυδρόμος ότι δεν υπάρχει θεός ; " Και αυτή μου απάντησε ." Ρε τον παλιοκουμουνιστή ! Μη τον ακούς παιδί μου, και βέβαια υπάρχει θεός"!

Έτσι λοιπόν πέρασαν τα χρόνια της εφηβείας μου, πιστεύοντας πάντα τη μάνα μου και κανέναν ποτέ ...ταχυδρόμο. Χωρίς τι γράμμα να φτάσει ποτέ και βέβαια χωρίς πότε να γίνει κάτι απο όλα αυτά.

Ίσως αυτή να είναι αιτία που ακόμη δεν τα πάω καλά με τους κομουνιστές… γενικώς!

Αφού λοιπόν το γράμμα επέστρεφε χωρίς ποτέ να φτάσει στον παραλήπτη , πάντα με την ίδια ένδειξη, «άγνωστος αποστολέας» και εγώ είχα μεγαλώσει αρκετά για να πιστεύω σε θεούς και άλλα παραμύθια , αποφάσισα να μη το ξαναστείλω. Το κράτησα λοιπόν και σας το παρουσιάζω...

Αγαπητέ θεέ.
Πάντα υπήρξα πιστός μαζί σου. Πάω κάθε Κυριακή , στην εκκλησία , κάνω το σταυρό μου κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ, ως και το Πιστεύω ξέρω απέξω και ανακατωτά.
Για αυτό και θα ήθελα να σου ζητήσω μια χάρη, για την ακρίβεια πολλές χάρες.
Σε παρακαλώ θεέ μου, κάνε με πλούσιο , όμορφο και να αρέσω στις γυναίκες. Έχω απογοητευτεί θεέ να με απορρίπτουν συνεχώς . Κάνε με σε παρακαλώ να δείχνω μια κοπέλα και αυτή αμέσως να πέφτει στην αγκαλιά μου. Να μη χρειάζεται να σκαρφιστώ χίλιους δυο τρόπους, που όμως μάταια, όλοι καταλήγουν στην χυλόπιτα.
Κάνε με να είμαι και πλούσιος αν θές , για να μη χρειάζεται να δουλεύω. Αλλά και δυνατό, να μη φοβάμαι το ξύλο. Να τους δέρνω όλους. Όλους τους κακούς.
Αλλά εδώ που τα λέμε βρε θεέ κάνε να μην υπάρχουν κακοί, αφού το μπορείς, γιατί δεν το κάνεις; Και να μην υπάρχουν κλέφτες.
Και να μην υπάρχουν πανελλήνιες, δεν τις μπορώ . Κάνε με σε παρακαλώ να μπω στο πανεπιστήμιο χωρίς να διαβάσω. Μετά ξέρω πως θα το τελειώσω μη σε ανησυχεί.
Α και που ΄σαι θεούλη, ο στρατός ποτέ δεν κατάλαβα γιατί χρειάζεται, κάνε να μην υπάρχει στρατός. Δεν θέλω να πάω φαντάρος.
Αυτά τα λίγα θεέ μου, δεν σου ζητώ πολλά.
Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων .
Πιστός σου για πάντα.
Νίκος.


-->

Έτσι λοιπόν και αυτή η διακήρυξη δεν είναι παρά ένα ακόμη γράμμα προς τον θεό.

Ένα όμορφο γράμμα , καλών προθέσεων , με σωστές επισημάνσεις και όμορφα λόγια.

Ότι όλοι μας θα θέλαμε δηλαδή, ότι ονειρευόμαστε ,ότι λαχταράμε, κάθε μέρα και πιο πολύ, βλέποντας το σημερινό μας χάλι.

αλλά δυστυχώς χωρίς κάποια θεία δύναμη δεν μπορεί τίποτε από αυτά να συμβεί , στη χώρα των Βγενόπουλων , των κουμπάρων, των Καραμανλήδων και των Τσουκάτων....

Να λοιπόν γιατί το υπέγραψα! Γιατί είναι ίδιο με το δικό μου γράμμα.Είναι και αυτό ένα γράμμα προς τον θεό!

Ελπίζω τουλάχιστον οι συντάκτες να βρουν την διεύθυνση του( ή καλυτέρα το …μέϊλ του μη τυχόν και πέσουμε σε κομουνιστή ταχυδρόμο πάλι!) και να του το στείλουν .

Που ξέρετε , ισως τελικά να υπάρχει και να το διαβάσει.

Ίσως και να μας λυπηθεί , και δούμε καμιά άσπρη μέρα σαν χώρα επιτέλους!

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΟ ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ

Ο Νίκος Δήμου από τους υπογράφοντες το κείμενο και πολυαγαπημένος μου συγγραφέας ,έχει γράψει σχόλιο στην ιστοσελίδα του στο οποίο εξηγεί τους λόγους-λίγο πολύ ίδιους με τους δικούς μου-για τους οποίους υπέγραψε την διακήρυξη .

Θεωρώ μεγάλη μου τιμή που μου το θύμισε μέσω μειλ και τον ευχαριστώ δημόσια .