Ένα σύντομο χρονικό της υποψηφιότητας μου για τη νομαρχιακή επιτροπή Πασόκ Ημαθίας

(για όσους γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις στο Πασόκ Ημαθίας).
Μετά από δύο θητείες στην τοπική οργάνωση Μελίκης, μια ως μέλος και μία ως γραμματέας ,αποφάσισα να θέσω υποψηφιότητα για την Ν.Ε. Δεν ήμουν αφελής, ήξερα ότι δεν είχα ιδιαίτερη δύναμη (πλάτες), καθώς δεν άνηκα σε κανένα βουλευτικό άρμα, ούτε κατείχα θέση επιβολής εξουσίας για εκμετάλλευση της προς ίδίον όφελος,( αντιδήμαρχος, συνδικαλιστής , διευθυντής σχολείου ,υπηρεσίας κ.α.).
Είχα όμως το προνόμιο να είμαι κάτω των 35 ετών με αποτέλεσμα να μπορώ να κάνω χρήση της ποσόστωσης για νέους. Έθεσα λοιπόν υποψηφιότητα ελπίζοντας ότι ο ανταγωνισμός μεταξύ των κάτω των 35 ,δεν θα ήταν τόσο έντονος. Έτσι ήταν τα πράγματα , μέχρι που οι φωστήρες της γνωστής παρέας που στήριζε την υποψηφιότητα του Χάρη Καφτεράνη ,ανακάλυψαν πεδίο ελεύθερο να «τρυπώσουν» κάποιον δικό τους σε μία προσπάθεια να αποκαταστήσουν την επαφή τους με το κόμμα , επαφή που διεκόπη μετά την κάθοδο του Σάββα Γαβριηλίδη ως «αντάρτη».
Και φυσικά αδιαφόρησαν για την δική μου υποψηφιότητα, παρότι στήριξα ,ως μέλος της νομαρχιακής ,την πολύ σωστή -κατά τη γνώμη μου -αιτίαση τους για ανοιχτές δημοκρατικές διαδικασίες επιλογής υποψήφιου νομάρχη, με τεράστιο προσωπικό και πολιτικό κόστος για μένα.. Αδιαφόρησαν και για το γεγονός ότι τους στήριξα ακόμη και το αντάρτικο ψηφοδέλτιο όντας μέλος της Ν.Ε. πράγμα αδιανόητο –και σωστά – για πολλά στελέχη. Πρέπει εδώ να διευκρινίσω ότι ποτέ δεν μετάνιωσα για την στάση μου στο θέμα των ανοιχτών διαδικασιών που είναι σύμφωνη με τις πολιτικές μου αρχές , και την ίδια στάση θα συνεχίσω να κρατώ για όσο ασχολούμαι με την πολιτική. Μετάνιωσα όμως φρικτά για την στήριξη μου στο αντάρτικο ψηφοδέλτιο , μιας που όπως αποδείχτηκε και όπως σωστά είχαν προβλέψει όσοι γνώριζαν καταστάσεις και κυρίως πρόσωπα, ελάχιστη σχέση είχαν όλα αυτά με το αίτημα για δημοκρατία ,το οποίο μάλλον ήταν ένα πρόσχημα νομιμοποίησης της διασπαστικής αυτής κίνησης που άλλους στόχους φάνηκε ότι είχε.
Όταν βέβαια συνειδητοποίησα τι πήγαινε να συμβεί επικοινώνησα με τον Χάρη Καφτεράνη εισπράττοντας μια αστεία δικαιολογία.
Και η πίκρα μου είναι μεγαλύτερη όσον αφορά τον ίδιο τον Χάρη. Τον άνθρωπο που στήριξα επανειλημμένα, κόντρα σε άπειρες προτροπές για το αντίθετο από όλους τους φίλους αλλά και τους συγγενείς μου. Και το έκανα γιατί πίστευα και πιστεύω στις σπάνιες πολιτικές του ικανότητες, που όμως δεν εκμεταλλεύτηκε ,κυρίως λόγω του οξύθυμου χαρακτήρα του.
Για τις διάφορες άλλες μεθοδεύσεις που έλαβαν χώρα κατά την διαδικασία εκλογής δεν θα μιλήσω για την ώρα αλά σίγουρα θα έχουμε πολλά να πούμε στο μέλλον.
Το μόνο που θα ήθελα να κάνω για την ώρα είναι να συγχαρώ τον Μελέτη Σισμανίδη για τον αγώνα του και το εκπληκτικό αποτέλεσμα της υποψηφιότητας του για γραμματέα, μένοντας μακριά από όλες τις υπόγειες διεργασίες που λάμβαναν χώρα όλο το τελευταίο διάστηκα. Και αυτό είναι πολύ ενθαρρυντικό για το ΠΑΣΟΚ , δείχνει ότι ο δημοκρατικός κόσμος έχει κουραστεί από όλα αυτά που χρόνια τώρα συμβαίνουν, ενώ η αθρόα συμμετοχή στην ψηφοφορία (όπου δεν υπήρξε «επιστράτευση»!) δείχνει ότι οι πολίτες αρχίζουν πλέον να στρέφονται ξανά προς το ΠΑΣΟΚ σε αυτή την πολύ δύσκολη πολιτική κατάσταση για τη χώρα.
Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω όλους όσους βοήθησαν στο πολύ καλό εκλογικό μου αποτέλεσμα . Θα συνεχίσω να μάχομαι για την τελική επικράτηση του ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου αν και θα προσπαθήσω στο μέλλον να είμαι πιο …προσεκτικός!

Το παραπάνω κείμενο είναι ελέυθερο για αναδημοσίευση. Ν.Λιολιόπουλος

Υ.Γ. ευχαριστώ απο καρδιάς όλους τους "ηλεκτρονικούς" φίλους μου για το ειλικρηνές ενδιαφέρον τους όλες αυτές τις μέρες.