Είναι κρίμα...(συνέχεια).

Συνέχεια από την προηγούμενη ανάρτηση...

Τo χαρακτηριστικότερο παράδειγμα για όσα προηγουμένως έγραψα, είναι η πολυδιάσπαση του αγροτικού συνδικαλιστικού χώρου.Είμαστε το μόνο επάγγελμα στο οποίο αντί να υπάρχει ένας ενιαίος φορέας εκπροσώπησης με τις παρατάξεις του ,εμείς έχουμε ΓΕΣΑΣΕ, ΣΥΔΑΣΕ και εγώ δεν ξέρω τι άλλο. Η αλήθεια είμαι οτι δεν γνωρίζω πότε και πώς προέκυψε αυτή η διχοτόμηση, το βέβαιο όμως είναι ότι βολεύει τις εκάστοτε κυβερνήσεις.Και στο Πασόκ ως πολυετή κυβέρνηση ,αναλογεί ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης.
Ως παράδειγμα αναφέρω την κατάσταση στο χωριό μου τη Μελίκη. Εχουμε δύο υποτίθεται αγροτικούς συλλόγους οι οποίοι και πάλι υποτίθεται θα έπρεπε να εκπροσωπούν την τάξη μας αλλά και να εκφέρουν κάποια αντιπροσωπευτική πρόταση στα τόσα ζητήμα πως συνεχώς προκύπτουν γύρω απο την αγροτική πολιτική.Περιτό να πω βέβαια ότι ποτέ δεν έγινε κάτι τέτοιο . Στον έναν (πασοκικο) σύλλογο "αυτοορίστηκε" πρόεδρος συνάδερφος χωρίς να το αντιληφθώ ουτε καν εγώ που είμαι τρόπον τινά επικεφαλής τουΠασόκ στην περιοχή ως Γραμματέας ΔΟ αλλά και -κυριώς-αγρότης. Για τον άλλο σύλλογο τον νεοδημοκράτικο, δεν γνωρίζω τίποτε παρα μόνο οτι είχε για χρόνια και ίσως ακόμα έχει ,πρόεδρο δημόσιο υπάλληλο. Ναι καλά το διαβάσατε ,σε μια περιοχή καθαρά αγροτική ο πρόεδρος των αγροτών είναι Δημόσιος υπάλληλος.
Ιδια βέβαια και η κατάσταση στους συνεταιρισμούς. Πάλι παράδειγμα από το χωριό μου : δύο αγροτικοί συνεταιρισμοί, ένας πασοκικός και ένας νεοδημοκράτικος, και ισάριθμες βιομηχανικές εγκαταστάσεις αξίας εκατομμυρίων ευρώ να διαχειριστούν. Στον έναν συνεταιρισμό εκλέγεται ο ίδιος πρόεδρος για 30(!) χρόνια χρησιμοποιώντας ενίοτε και όλα τα διαθέσιμα μέσα πίεσης ενός ακαθόριστου σώματος μελών -ψηφοφόρων, άσχετων σε πολλές περιπτώσεις με το αγροτικό επάγγελμα.. Στον άλλο αγροτικό συνεταιρισμό έχουν διαδεχτεί στην διοίκηση - κρατηθείτε- ένας ξενοδόχος απο τη Γαλλία, ένας μηχανικός αυτοκινήτων ,ένας ταβερνιάρης ,ένας ελαιοχρωματιστής,και τώρα ένας συνταξιούχος -έστω- αγρότης. Απαντες βέβαια εκλεκτοί των βουλευτών του νομού και στα δύο κόμματα. Για τα αποτελέσματα βέβαια αυτών των πρακτικών είναι θεωρώ μάλλον περιττό να αναφέρω ότι είναι και οι δυο οργανώσεις καταχρεωμένες και παίρνουν παράταση ζωής από τις συνεχείς ρυθμίσεις των οφειλών στις τράπεζες.
Είμαι δε απόλυτα βέβαιος ότι τα ίδια γίνονται παντού.
Μπορεί άραγε να βρεθεί διέξοδος από αυτή την κρίση; Nομίζω ότι δεν είναι θέμα νόμων αλλά θέμα αλλαγής νοοτροπίας. Ο δημοκρατικός χώρος έχει ευθύνη να συνδράμει στην κατεύθυνση αλλαγής της υπάρχουσας κατάστασης.Θα πρέπει με κάθε τρόπο να ενθαρρύνουμε νέους ανθρώπους να ασχοληθούν ενεργά με τα κοινά και να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.
Ειδικότερα το Πασόκ του Γιώργου Παπανδρέου ως φορέας αλλαγής και ανανέωσης θα πρέπει να δείξει το δρόμο , ανανεώνοντας ριζικά το φθαρμένο αγροτικό στελεχιακό δυναμικό του.