Tο Μητρώο της ΝΔ το λαϊκο-Δεξιό κατεστημένο και ο Μητσοτάκης

*Αρθρο μου στο lykavitos.gr 

Με αφορμή το πολύ εύστοχο αλλά και τολμηρό θα έλεγα άρθρο του Δημήτρη Ευθυμάκη στο protagon μου δημιουργήθηκε η επιθυμία να καταθέσω και εγώ τη δική μου εμπειρία ως μη δεξιός στη Νέα Δημοκρατία.

Πέρασαν ήδη έξι χρόνια από την επιλογή μου στα πρώτα 15 στελέχη του μητρώου στελεχών της Νέας Δημοκρατίας, μιας θεωρητικά πολύ πρωτοποριακής ιδέας του νεοεκλεγμένο τότε προέδρου της συντηρητικής παράταξης Κυριάκου Μητσοτάκη και της προβολής που μου επιφύλαξαν πολλά μέσα μαζικής ενημέρωσης αφού το γεγονός και μόνο ότι ήμουν αγρότης από την επαρχία, πατέρας ΑΜΕΑ και πολύγλωσσος, ήταν κάπως ξεχωριστό και αρκετά πιασιάρικο θέμα.

Το εγχείρημα του μητρώου δεν πήγε καλά. Ελάχιστοι κατάλαβαν τη σημασία του, οι περισσότεροι το χλεύασαν και το πολέμησαν, ενώ η κουτοπονηριά πολλών που ενταχθήκαμε ήταν τόσο έκδηλη που προκαλούσε γέλιο. Το κόμμα ήταν και παραμένει αλλού, ακόμα και η ίδια η ηγεσία του απαξίωσε τόσο που έμειναν πολλά ...ραμμένα κουστούμια στην ντουλάπα!

Ο αρχικός μου ενθουσιασμός έδωσε γρήγορα τη θέση του στον προβληματισμό και στην στεναχώρια, αργότερα στην άρνηση ακόμα και στο θυμό και σήμερα κάμποσα χρόνια μετά, την πλήρη απογοήτευση και αποστασιοποίηση.

 

Ο τεράστιος προσωπικός πόλεμος που δέχτηκα, η χλεύη, ο φθόνος και η χολή από σχεδόν το σύνολο του τοπικού πολιτικού δεξιού κατεστημένου, επειδή ακριβώς δεν ήμουν δικός τους δεν ξεπερνιέται ποτέ 

 

Δεν γράφω αυτό το άρθρο για να κλαφτώ το έχω κάνει αρκετές φορές εξάλλου στο παρελθόν.

 Το γράφω για να επιβεβαιώσω το πόσο δίκιο έχει ο αρθρογράφος του protagon που μιλάει για μία σημαντική κατηγορία νεοδημοκρατών η οποία απεχθάνεται τον Κυριάκο Μητσοτάκη και οτιδήποτε μη δεξιό έφερε στο κόμμα.

Όντας πριν από χρόνια μία τις επιλογές του Κυριάκου Μητσοτάκη στο νομό, έζησα  στο πετσί μου την απαξίωση προς το πρόσωπό του.

Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα στη μία και μοναδική εκδήλωση της νομαρχιακής επιτροπής που πήγα, παρόντων δεκάδων βουλευτών υπουργών αιρετών κ.α., στην παρουσίαση ενός βίντεο με την ιστορία της Νέας Δημοκρατίας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν  χειροκροτήθηκε καθόλου, σε αντίθεση με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή το νεότερο, αλλά και άλλους αρχηγούς του κόμματος. Εξάλλου εδώ στα βόρεια τον ψήφισαν πολύ λίγοι αναλογικά την πρώτη Κυριακή, ενώ την δεύτερη λίγο περισσότεροι με βαριά καρδιά λόγω εντολής ... Τζιτζικωστα!

 Τα χρόνια πέρασαν, από τότε ο Κυριάκος εδραιώθηκε στο πολιτικό κατεστημένο, πολλοί από αυτούς αναγκάστηκαν να τον αποδεχτούν ή στην πορεία να δρέψουν τους καρπούς της εκλογικής του επιτυχίας, (βλ. διορισμοί, τακτοποιήσεις ή εξυπηρετήσεις) στο βάθος όμως του μυαλού τους περιμένουν την ώρα και τη στιγμή που ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα κάνει το πρώτο στραβοπάτημα, κι η γνήσια λαϊκή δεξιά ψυχή θα ξανα επικρατήσει στο κόμμα. Τότε θα νοιώσουν πραγματικά ελεύθεροι!

Και φευ, αυτό φαίνεται να αργεί πολύ. Τόσο που τα νεύρα τους δεν αντέχουν πια....

Γη είδα news. Το πρώτο καθαρά ενημερωτικό site της Αλεξάνδρειας !

 Μετά την κοινή διαπίστωση ότι η ενημέρωση στην ευρύτερη περιοχή του ρουμλουκιού είναι ουσιαστικά προβληματική, αν όχι ανύπαρκτη, αποφάσισα να ξεκινήσω μια προσπάθεια δημιουργίας ενός ιστότοπου πραγματικών ειδήσεων μακριά από τα συνηθισμένα φαινόμενα διαφθοράς, ψευδών ειδήσεων και κουτσομπολιού.

 Το Γη είδα νιουζ είναι μια ιστοσελίδα που καταγράφει τις σημαντικότερες ειδήσεις από την περιοχή αλλά και όχι μόνο και τις παρουσιάζει καθημερινά στους αναγνώστες του,

 Η προσπάθεια αυτή είναι καθαρά ερασιτεχνική που δεν έχει σκοπό το κέρδος παρά μόνο τη συνεισφορά στη βελτίωση του τρόπου ενημέρωσης σε έναν τόπο που έχει συσσωρεύσει πολλά προβλήματα. 

 Στο Γη είδα θα υπάρχουν θεματικές ενότητες, όπως γεωργία, πρακτική οικονομία, πολιτισμός, περιβάλλον, καθώς και προβολή με συνεντεύξεις και παρουσιάσεις  πολλών ενδιαφέροντων και ξεχωριστών ανθρώπων του τόπου  που έχουν πολλά να δώσουν στο κοινό μας βίο αλλά δεν τολμούν πνιγμένοι από το τοπικό μας πολιτικό και κοινωνικό κατεστημένο.

Εκτός από τα επιλεγμένα θέματα της ειδησεογραφίας, θα υπάρχει συνεργασία με το γνωστό πετυχημένο χιουμοριστικό site μπαμπούρι, θα φιλοξενείτε η εβδομαδια εκπομπή " ιστορίες πλυντηρίου " αλλά και η εκπομπή γη ειδα.

Στο site δεν θα υπάρχουν:

- Διαφημίσεις

-Ζωδια και λοιπές δυσειδαιμονιες

- fake news

-Κείμενα επί πληρωμη

- Δολοφονία χαρακτήρων από ανώνυμα σχόλια

- Κουτσομπολιό

Για όποιον επιθυμεί τα παραπάνω δεν πρέπει να έχει παράπονο θα τα βρεί στα τοπικά μας site.

 Το γνωρίζω ότι είναι ένα δύσκολο εγχείρημα το οποίο στηρίζεται σε πενιχρά μέσα χωρίς φανερούς ή κρυφούς χρηματοδότες, φιλοδοξοντας να συμβάλει με τις μικρές του δυνάμεις στο να ξεκολλήσει ο κόσμος από το βούρκο.

Σας καλώ να παρακουθησευε και να συμμετέχετε στην προσπάθεια η οποία βασίζεται κυρίως στην καθημερινή πολυετή μας επικοινωνία όπως γνωριζόμαστε πολλά χρόνια πλέον από τα μέσα δικτύωσης. 

 Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Νίκος Λιολιόπουλος

Ερασιτέχνης blogger. 

Γιατί δεν έχουμε ανθρώπους στα χωράφια. Protagon.gr

 Για δεκαετίες, οι έλληνες παραγωγοί είχαμε ένα συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών μας: φθηνά εργατικά χέρια, από ανθρώπους που εργάστηκαν για εμάς σε συνθήκες σκληρής εκμετάλλευσης. Ομως, δεν καταφέραμε να το αξιοποιήσουμε. Ετσι, σήμερα δεν έχουμε ούτε εργάτες, ούτε είμαστε ανταγωνιστικοί

Με αφορμή το πολύ ενδιαφέρον και εύστοχο άρθρο του Κώστα Γιαννακίδη με τίτλο «Κάποιος να μαζέψει τα ροδάκινα», θα ήθελα να παραθέσω μερικές σκέψεις μου, από την πλευρά ενός αγρότη που προσπαθεί να δει τα πράγματα χωρίς φαντασιώσεις και αισθήματα νεοπλουτίστικης εθνικής μεγαλομανίας. Θα ακούσετε πολλούς να μιλούν για τις χαμένες ευκαιρίες της ελληνικής Γεωργίας. Δεν θα ακούσετε όμως ποτέ να μιλούν για μία, τη μεγαλύτερη. Την ύπαρξη, για δύο τουλάχιστον δεκαετίες, πάμφθηνων εργατικών χεριών στη διάθεσή μας. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Με την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων, κυρίως της Αλβανίας, εκατοντάδες χιλιάδες απελπισμένοι άνθρωποι από τα Βαλκάνια προσέτρεξαν στη χώρα μας για να βρουν λύση στο βασικό τους πρόβλημα, αυτό της επιβίωσης. Για δύο δεκαετίες, οι εξαθλιωμένοι εργαζόμενοι μετανάστες προσέφεραν φθηνό εργατικό δυναμικό στους αγρότες, κυρίως της Βόρειας Ελλάδας, που είναι και πιο κοντά τους γεωγραφικά. Ετσι, λοιπόν, για καλλιέργειες με βασικό κόστος το εργατικό, αποκτήσαμε ένα τεράστιο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα σε σχέση με άλλες χώρες. Στην αρχή δίναμε εξευτελιστικά μεροκάματα στους ανθρώπους. Και αργότερα φτάσαμε να πληρώνουμε 25 και 30 ευρώ, «μαύρα» και αδήλωτα. Την ίδια στιγμή, ανταγωνιστικές χώρες όπως η Ιταλία και Ισπανία πλήρωναν 80 ή 100 ευρώ για την ίδια δουλειά. Εκείνοι κάλυπταν και τη στέγαση, ενώ εμείς τους είχαμε σε αποθήκες, στην καλύτερη περίπτωση. Και ύστερα καθόμασταν στο καφενείο παίζοντας μπιρίμπα, λέγοντας ότι φταίνε που άφησαν τις χώρες τους και παίρνουν τα ωραία μας τα λεφτά. Αν κάποιος τολμούσε να πει ότι εκμεταλλευόμαστε απάνθρωπα τους μετανάστες, ήταν γραφικός ή κομμουνιστής. Δεν είναι τυχαίο πως ούτε η Αριστερά ή κάποιος άλλος σχηματισμός τόλμησε να μιλήσει. Καμιά φορά, με αφορμή περιπτώσεις σαν της Μανωλάδας έλεγαν κάτι. Για τις άλλες Μανωλάδες δεν μίλησε κανείς. Δυστυχώς, παρά το σημαντικό αυτό πλεονέκτημα, δεν γίναμε ανταγωνιστικοί. Στην ουσία, τα φθηνά μεροκάματα λειτούργησαν ως ένα προπέτασμα καπνού που έκρυβε τα βασικά δομικά προβλήματα της ελληνικής Γεωργίας. Σήμερα, οι αλβανοί και βούλγαροι εργάτες βρήκαν τρόπο να εργάζονται νόμιμα  σε χώρες με πολλαπλάσια μεροκάματα και έτσι δεν έχουμε ανθρώπους να μαζεύουν τα ροδάκινά μας. Τα δικά μας παιδιά δεν έρχονται να δουλέψουν για 35 ευρώ που και αυτά πλέον δυσκολευόμαστε να τα δώσουμε. Τι θα γίνει; Το καλό σενάριο είναι να μπορέσουμε να σταθούμε στα πόδια μας, αφού η κατάσταση στη ελληνική Γεωργία σήμερα είναι τραγική, να μπορέσουμε να βρούμε εργάτες από τις Φιλιππίνες ή όποια άλλη χώρα και επιπλέον, να βρούμε τα 35-40 ευρώ που θα χρειαστούν. Το δεύτερο σενάριο θα είναι πολύ χειρότερο. Να σηκώσουμε τα χέρια ψηλά και και σε μια καινούργια χρεοκοπία να αδυνατούμε και εμείς να πληρώσουμε το μεροκάματο, αλλά και το κράτος να πληρώσει τα επιδόματα που αποτρέπουν κόσμο από το να έρθει να δουλέψει. Και έτσι, όλοι μαζί, μετανάστες πια, να παρακαλάμε σε κάποια ξένη χώρα, ξένα αφεντικά, να μαζέψουμε ροδάκινα παρέα με τους έως χθες δικούς μας εργάτες… *Ο Νίκος Λιολιόπουλος είναι αγρότης Πηγή: Protagon.gr

Υποψηφιότητα Δώρας Κουρκουτά. Ξεκίνησε με το ...αριστερό! !

Η φημολογούμενη υποψηφιότητα της Δώρας Κουρκουτά για τον δήμο Αλεξάνδρειας, μιας ιδιαίτερα δυναμικής, πετυχημένης αλλά και αγαπητής σε μεγάλο μέρος της τοπικής κοινωνίας γυναίκας, έδωσε ένα νέο ενδιαφέρον στα τοπικά πολιτικά πράγματα και μια αισιοδοξία σε πολλούς πολίτες που βλέπουν ότι το αδιέξοδο των πολιτικών τους επιλογών γίνεται θηλιά για τον τόπο.

Και όλα αυτά σε μια στιγμή μάλιστα πού γινόταν όλο και πιο έντονος ο φόβος ότι κανείς δεν θα κοντράριζε τον νυν δήμαρχο Γκυρινη με όλα αυτά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που έχει και τον έκαναν να φαίνεται ως σήμερα ακλόνητο φαβορί 

 Η ευφορία αυτή γρήγορα έδωσε τη θέση της στον προβληματισμό,την απογοήτευση ή το λιγότερο, μια αίσθηση ότι το κακοπαιγμένο έργο που λέγεται δημοτικές εκλογές Αλεξάνδρειας θα παιχτεί για άλλη μια φορά με τους ίδιους πρωταγωνιστές, σκηνοθετημένο από τους ίδιους κακούς σκηνοθέτες.

 Η πρώτες επιλογές της Δώρας ήταν σε αυτή τη κατεύθυνση. Η επιλογή της να γνωστοποιήσει την υποψηφιότητα της μέσω ενός και μόνου τοπικού μέσου, αυτού που στη συνείδηση των πολιτών είναι περισσότερο συνδεδεμένο με τις παθογένειες της τοπικής μας πολιτικής σκηνής, αυτού του οποίου η δημοφιλία οφείλεται κυρίως στο ότι επιλέγει να φιλοξενεί ανώνυμα σχόλια, συχνά μεθοδευμένά ώστε να "δολοφονούν" χαρακτήρες, απογοήτευσε πολλούς σκεπτόμενους πολίτες.

 Το "βρήκαμε τυχαία την Δώρα στο δρόμο και μας είπε" είναι ενδεικτικό του ύφους του συγκεκριμένου.

 Σαν να μην έφτανε αυτό, η απόφαση της για αυτή την ιδιότυπη γνωστοποίηση, ήρθε λιγες μόνο μέρες μετά, να δέσει με την ανακοίνωση του νυν αντιδημάρχου Σάκη Κούγκα ότι θα είναι μαζί της, ενώ μάλιστα χωρίς ντροπή θα συνεχίσει να παίρνει τους μισθούς του αντιδημάρχου, που του εξασφάλισε η περίτεχνη ενορχήστρωση του στις δεύτερες εκλογές και επισφραγίστηκε μάλιστα με εκείνη την θρυλική φωτογραφία το βράδυ των εκλογών.

  Πάλι στο ίδιο μέσο λοιπόν, με μια συνέντευξη του που είχε όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που καθιστούν εντελώς ιδιαίτερη την πολιτική του παρουσία όλα αυτά τα χρόνια. Αξίζει να την ψάξει κάποιος να τη δει! 

  

 Ο τόπος αυτός πέρασε πολλά. Είδαμε να γίνονται πράγματα και θαύματα στις δημοτικες εκλογές.

 Μετακινήσεις υποψηφίων από παράταξη σε παράταξη με όρους ποδοσφαιρικών μεταγραφών ή ακόμα και πλειστηριασμών, συναλλαγές με αντάλλαγμα απαλλαγές από πιθανές καταδικες, ωμές συναλλαγές μεταξύ παρατάξεων με μόνο γνώμονα τις εμισθες θέσεις και κυρίως ...σκουπίδια πολλά σκουπίδια...

 Ανήκω και εγώ στην πλειοψηφία των πολιτών που ευτυχώς ακόμη δεν έχει πλήρως διαβρωθεί ή έστω κυριευθεί από το αίσθημα ματαιότητας και μάλιστα σε αυτούς που στο πρόσωπο της Δώρας Κουρκουτά βλέπω μια καλή και άξια υποψηφιότητα.

 Όχι όμως έτσι. Αν επικρατήσει η ίδια νοοτροπία θα έχει χάσει ακόμη και αν το βράδυ των εκλογών βγει νικήτρια.