#100factsaboutme

Τις βραδιές που ξενυχτώ δίπλα στα μωρά κάνω διαφορά πράγματα για να μένω ξύπνιος. Η πιο πρόσφατη ιδέα ήταν να κάνω αυτή τη λίστα και ήταν αρκετά διασκεδαστικό. Πρόκειται για το #100factsaboutme του twitter .Τα συγκέντρωσα όλα σε ένα world για να τα κρατήσω αλλά τώρα μου ήρθε να τα ανεβάσω και εδώ!

Να μαι!

1. Θα μπορούσα να παραιτηθώ από όλα και να περάσω όλη μου τη ζωή διπλά στα παιδιά μου. Σχεδόν το κάνω τώρα.

2. Είμαι καλός συνομιλητής .Σιχαίνομαι τον όρο ιδεολογική συνέπεια. Αν πειστώ ότι δεν έχω δίκιο, αλλάζω αμέσως άποψη.

3. Έχω απίστευτη έφεση στην ανορθογραφία. Και στις τέσσερις γλώσσες που ξέρω.

4. Έμαθα πολύ καλά Ισπανικά τους τελευταίους δυο μήνες, μόνος χωρίς καμία βοήθεια. Του χρόνου τον χειμώνα θα μάθω γαλλικά.

5. Δεν είχα κανένα δεσμό ποτέ μου, παρά μονό με την μετέπειτα γυναίκα μου.(περιπετειούλες δεν μετράμε…)

6. Μισώ το κάπνισμα, ενώ πέφτει πολύ στην εκτίμηση μου κάποιος όταν δω ότι καπνίζει. Δεν κάπνισα ποτέ.

7. Ως τα 18 μου ήμουν φανατικός Ολυμπιακός. τώρα τον αντιπαθώ. Αλλά περισσότερο αντιπαθώ τον ΠΑΟ.

8.Aγαπω υπερβολικά το χωριό μου, παρότι είναι το ίδιο χάλια με όλα τα χωριά και δεν βρίσκεις πολλά ενδιαφέροντα άτομα εδώ.

9. Είμαι απίστευτα ντροπαλός με τους οικείους μου, δυσκολεύομαι να ανοίξω οποιαδήποτε συζήτηση όταν είμαι στο πατρικό μου.

10. Πιστεύω ότι είμαι όμορφος όταν είμαι αδύνατος και άσχημος όταν είμαι χοντρός. Συνήθως είμαι χοντρός

11. Δεν έχω κανένα φίλο. Κάνω όμως καλή παρέα με δυο-τρεις.

12. Όσο περνάει ο καιρός χάνω και πιο πολύ το ενδιαφέρον μου για τη δουλεία μου. Παλιά τη λάτρευα, τώρα σχεδόν τη μισώ. Πονάει πολύ αυτό.

13. Λίγα ειδή μουσικής μου αρέσουν. Παλιά λαϊκά, britpop, καντρι, και λίγες όπερες. Παρά πολλά είναι αυτά που δεν μ’ αρέσουν

14. Ο ωραιότερος ήχος στον κόσμο είναι αυτός του μπουζουκιού. Ο ασχημότερος του ζουρνά. Αγαπώ επίσης το ακορντεόν.

15. Αν είχα δυο ζωές τη μια θα την περνούσα βλέποντας αθλητικούς αγώνες στην TV.

16. Μ' αρέσουν περισσότερο οι μελαχρινές.

17. Νομίζω είμαι από τους ελαχίστους που ασχολούνται με την πολιτική, τόσο ρομαντικά. Για αυτό και δεν πρόκειται ποτέ να διακριθώ.

18. Δεν βλέπω ταινίες που έχουν έστω και μια σφαίρα. Απεχθάνομαι κάθε μορφή βίας

19. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει θεός.

2O. Θα ήθελα να ζω στο κέντρο μιας μεγαλούπολης του εξωτερικού.

21. Δεν έχω ζήσει πουθενά αλλού, παρά μόνο στο χωριό.

22. Το 1ΟΟ facts μάλλον είναι μικρός αριθμός για έναν φλύαρο σαν εμένα. Σίγουρα θα αφήσω πολλά εκτός.

23. Mου αρέσει μονό ένας τύπος αυτοκίνητων, τα σεντάν 4πορτα. Τα υπόλοιπα δεν τα κοιτάζω καν. Ιδιαίτερα αντιπαθώ τα τζιπ.

24. Ποτέ μου δεν μπόρεσα να δω δεύτερη φορά ταινία, ούτε να διαβάσω ένα βιβλίο ξανά. Ακόμη και τα πολύ αγαπημένα μου.

25. Θεωρούσα ως πρόσφατα το μπλογκ μου το πιο αξιόλογο πράγμα που έχω κάνει στη ζωή μου. Και ήταν αλήθεια.(Τώρα είναι τα παιδιά μου)

26. Αντιπαθώ το κυνήγι και τους κυνηγούς..

27. Ήμουν- ίσως-λιγάκι ρατσιστής με τους τσιγγάνους κάποτε, αλλά όχι πια.

28. Οπό τότε που γλίστρησα στον πάγο και υπέφερα, έχω πάθει φοβία για το χιόνι και δεν το χαίρομαι.

29. Δεν έχω δει ποτέ μου σίριαλ στην TV. θα έβλεπα αν μπορούσα Al Bandy ή Σιμπσονς.

3O. Είμαι απίστευτα αδέξιος στα χεριά, σαν πένσες είναι.

31. Έχω υπάρξει ήδη ενεργό μέλλος σε τρία διαφορετικά κόμματα και πάω για…. τέταρτο.

32. Έχω πάρα πολλές εγκυκλοπαιδικές γνώσεις. Θα μπορούσα να γίνω πρωταθλητής σε τριβιαλ.

33. Eιμαι σκληρός αντεθνικιστης. Μισώ τις έννοιες σύνορα και έθνος.

34. Το ότι δεν μπορώ να παίζω γκολφ είναι ίσως το μονό που μου λείπει που δεν είμαι πλούσιος

35. Λυπάμαι στ'αληθεια όσους επιτρέπουν τον εαυτό τους να βλέπει μεσημεριανές εκπομπές ή ειδήσεις στο Σταρ.

36. Είμαι υποχόνδριος. Σαν τον Γουντί Άλεν. Φοβερός ο Γουντι ε;

37. To αγαπημένο μου φαγητό είναι η πίτα.(της μάμας κατά προτίμηση)

38. Αντιπαθώ το Μπάσκετ.

39. Πιστεύω ότι η Αμερική είναι πιο ελεύθερη και προοδευτική χωρά από κάθε ευρωπαϊκή.

40. Το καλύτερο δώρο που μου έχουν κάνει είναι το «Παπυράκι».

41. Οι ελληνικές πόλεις της επαρχίας μου προκαλούν θλίψη. Έχουν όλα τα κακά των μεγάλων πόλεων και όλα τα κακά των χωρίων μαζί.

42. Έχω τρέλα με την ποδοσφαιρική ανάλυση και τακτική. Ξέρω νομίζω περισσότερα και από εν ενέργεια προπονητές

43. Θαυμάζω τους Εβραίους. Και δεν τους αντιπαθώ καθόλου

44. Βρίσκω εντελώς κακόφωνο τον Βασίλη Καρά

45. Αν ξαναγεννιούμουν θα παντρευόμουν ακόμη νεότερος και θα πήγαινα αμέσως στους γιατρούς για να κάνω παιδιά, αν δεν μπορούσα

46. Δεν μ αρέσει η θάλασσα και το κολύμπι. θα μπορούσα να μην πάω ποτέ μου παραθέριση

47. Έχω υψοφοβία. ( και αρκετές άλλες φοβίες)

48. Αγαπώ και εμπιστεύομαι τον Γιώργο. Δεν εκτιμώ καθόλου τους υπόλοιπους Παπανδρέου της ιστορίας.

49. Μου αρέσει πολύ η αγάπη των αμερικανών για τον σχολικό αθλητισμό. Μακάρι να το είχαμε και εμείς.

50. Δεν μπορώ με τίποτα να βρω πως μπαίνουν οι οξιές στο πληκτρολόγιο του μαλακισμενου sony ericsson vivaz pro.

51. Αν κάνω δουλειά χωρίς να συμβουλευτώ τον αδελφό μου, συνήθως καταλήγει αποτυχία η ζημιά.

52. Δεν είχα ταξιδέψει ποτέ με αεροπλάνο ως πέρυσι. Έτρεμα από τον φόβο μου αλλά μάλλον το έχω ξεπεράσει τώρα.

53. Δεν έχω κάνει ποτέ εγχείρηση. Τρέμω την ημέρα που θα χρειαστεί να κάνω.

54. Μου είναι αποκρουστική η εικόνα του ψεύτικου στήθους . Επίσης πιστεύω ότι η πλαστικές ασχημαίνουν μια γυναίκα.

55. Εχω υπερευαισθησία στην καφεΐνη. Δεν κοιμάμαι ποτέ μετά από καφέ.

56. Είμαι εντελώς φάλτσος ενώ δεν μπορώ ποτέ να πιάσω τον ρυθμό κάποιου τραγουδιού .

57. Είμαι απίστευτα ακατάστατος.

58. Μπορώ να βλέπω 8 ώρες συνεχόμενα κρίκετ (όπως σήμερα), γκολφ, ποδηλασία. Baseball ice hockey κ.α.

59. Τρώω τα ρούχα μου. Στην κυριολεξία.

60. Μου αρέσουν οι εφημερίδες σε μεγάλο σχήμα και αν είναι δυνατόν χωρίς φωτογραφίες. Όπως παλιά.

61.Συμφωνω με τον Πάγκαλο. μαζί τρώγαμε τόσα χρόνια. Άλλοι περισσότερο άλλοι λιγότερο (εγώ κάνω συνήθως δίαιτα)

62. Πιστεύω ότι "όσο λιγότερο κράτος τόσο καλύτερα για όλους"

63. Στο λύκειο πολλές φορες δεν έλεγα το μάθημα παρότι το ήξερα για να μη με περνάν για κοράκι οι συμμαθητές μου. Μου τη δίναν στα νεύρα οι καλοί μαθητές.

64.Πιστευω ότι ο Χαλκίδης έκανε ζημιά στο χωριό μου.

65.Δεν βλέπω ποτέ ειδήσεις

66. Έχω περάσει στάδιο εθισμού στην ιντερνετικη πορνογραφία. Πριν πολλά χρόνια .

67. Δεν χορεύω ποτέ. Δεν ξέρω να χορεύω τίποτα

68. Δεν έχω μαγειρέψει ποτέ. Ούτε σαλάτα δεν έχω κάνει

69. Έχω χάσει πολλά κιλά κατά καιρούς. Τώρα είμαι πάλι χοντρός.

70. Θεωρώ αντιαισθητικό για έναν άντρα να βαφεί τα μαλλιά . Το ίδιο και το έχει κοτσίδα.

71. Είμαι τόσο κακός στο σκάκι που αποφεύγω να παίζω αν και μου αρέσει, γιατί νοιώθω ότι είμαι βλάκας και ντρέπομαι.

72, Πιστεύω ότι την Ελλάδα θα έπρεπε να την κυβερνάει ο Πασχος Μανδραβελης.

73. Πήγα στην Ιταλία για σπουδές και τα παράτησα. Αν ερχόταν τα χρόνια πίσω, πάλι το ίδιο "λάθος" θα έκανα.

74. Διάβαζα πολύ εφημερίδες από νέος. Πάντα ήταν ένα είδος φετίχ για μένα το διάβασμα τους. Τώρα σπάνια αγοράζω, λόγω ιντερνέτ

75. Μιλάω άπταιστα χωριάτικα. Με εκνευρίζει πολύ όταν τα ειρωνεύονται.

76 Το 2009 δούλεψα σε τοπική εφημερίδα ως δημοσιογράφος. Ευχαρίστως θα το ξαναέκανα

77. Έπαιζα ως τα 18 μου στο χαλί με μικρές ρεπλίκες ποδοσφαιριστών που τα ονόμαζα «μπαρμπαδάκια».

78. Θέλω πολύ να πετάξω το άγαλμα του Καραμανλή στον Θερμαϊκό

79. Όταν βλέπω κομουνιστή συνειρμικά σκάφτομαι τις ορδές πεινασμένων Αλβανών το 90' που έφταναν με τα πόδια στα χωριά μας. Αποφεύγω να συζητάω πολιτικά με έναν κομουνιστή.

80. Έχω δείρει μια φορά έναν πιτσιρίκα γιατί έβρισε τον ΠΑΟΚ καθώς βλέπαμε αγώνα σε καφετέρια. Ντρέπομαι αλλά το έκανα.

81. Στα τέλη του 90' με έπιασε η μανία ν αγοράζω CDs. Εφαγα πολλά λεφτά και τώρα τα τρώει η σκόνη.

82. Θα ήθελα να ζω τα καλοκαιριά σε χωριό στις Άλπεις και τους χειμώνες στο Μανχάταν της Ν. Υόρκης.

83. Αν έπρεπε να διαλέξω ένα μόνο από τα ινδάλματα μου, θα διάλεγα τον Νίκο Δήμου.

84, θυμώνω όταν σε ερώτηση μου, μου απαντούν : "Εσύ τι λες;"

85. Η μυρωδιά των παλιών βιβλίων με κάνει να θέλω να κλάψω.

86, Αντιπαθώ τα συντηρητικά μυαλά και τον φαρισαϊσμό των βολεμένων

87. Έγραψα 93% στο τεστ δεξιοτήτων του ΑΣΕΠ χωρίς να διαβάσω ούτε λεπτό.

88. Πιστεύω ότι είμαι καλός και πολύ υπεύθυνος οδηγός. Αλλά μια φορά θα σκότωνα κόσμο από μια απροσεξία μου. Ήμουν τυχερός

89. H πρώτη μου ερωτική εμπειρία ήταν με Ισπανίδα.

90 Διατηρούμε τακτικότατη επικοινωνία μέσω e-mail με ένα Γερμανό αγρότη πάνω από 13-14 χρόνια. Δεν καταφέραμε να συναντηθούμε ακόμα

91. Έχω κάνει φοβερούς καυγάδες με τον πατερά μου. Σταματήσαμε μετά το εγκεφαλικό του.

92. Η μυρωδιά των φρεσκοβγαλμένων ζαχαροτεύτλων είναι για μένα η ομορφότερη στον κόσμο.

93. Μετάνιωσα που δεν έπαιξα ποδόσφαιρο . Το αγαπούσα πολύ και δεν ήμουν και κακός.

94. Θέλω πολύ ο γιος μου μια μέρα να φορέσει τη φανέλα του Φιλίππου Μελικης. Δεν θα ήθελα όμως να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.

95. Δεν μ’ αρέσει καθόλου η κηπουρική. Αν το σπίτι μου έχει αυλή, θα της ρίξω χαλίκι να μη με φαν' τα χόρτα.

96. Τρώω ελάχιστα φαγητά. Για αυτό φταίει η μανά μου που πάντα μου έκανε «ιδαιτερα». Είμαι κακοφαγας για αυτό και χοντρός.

97.Εχω σημάδι στο μέτωπο από ράμματα, έπειτα από επικό πετροπόλεμο στη γειτονία.(Τσαΐρι για τους γνωρίζοντες). Θα ήμουν γύρω στα 10 αν θυμάμαι καλά.

98. Μου αρέσει πολύ να ακούω τα λαϊκά τραγούδια που πάιζαν στα κασετόφωνα των τρακτέρ και των Unimog μας όταν ήμουν παιδί.

99. Παρότι στην αρχή δεν μου άρεσε καθόλου, το twitter είναι από τις ωραιότερες ασχολίες μου.

100. Πιστεύω ότι αν κάποιος άντεξε και διάβασε και τα 100 facts μου, πρέπει να πάει να κοιταχτεί!! Χα χα

Ο Πληροφοριοδότης και οι άλλοι.

Με αφορμή ένα εμετικό δημοσίευμα ενός αθηναϊκού μπλογκ (φίμωτρο) που συνεχίζει την παράδοση των κίτρινων μπλογκς στη χωρά μας και την αναδημοσίευση του σε ένα τοπικό μπλοκ του νομού μας, θα ήθελα να καταθέσω τη δική άποψη για το τι είναι μπλογκινγκ, όπως αυτή διαμορφώθηκε μετά από ατέλειωτες ώρες ενασχόλησης με το υπέροχο αυτό μέσο.

Πάνε πάνω από τεσσάρα χρόνια που γράφω στον προσωπικό μου αυτό χώρο, και όσοι με διαβάζουν από παλιά ξέρουν το ότι το να γράφω για μένα είναι τρόπος ζωής. Δεν χρειάζεται να επαναλαμβάνομαι. Όσοι έρχεστε πρώτη φορά εδώ, μπορείτε να ανατρέξετε σε παλιότερες αναρτήσεις μου.

Επειδή όμως ,όπως γίνεται δυστυχώς πάντα στην επαρχία, αντιλαμβανόμαστε τα πάντα με μια παράξενη καθυστέρηση που μονό κακό κάνει, (αλλά αυτό είναι άλλο θέμα) ανακαλύψαμε λοιπόν και στα μέρη μου το μπλογκιγγκ με όλα τα θετικά και τα αρνητικά του, και ήδη έχει αρχίσει να μας απασχολεί και σε τοπικό πλέον επίπεδο η συζήτηση που απασχόλησε την χωρά πριν πολύ καιρό.

Τι είναι λοιπόν το μπλογκινγκ;

Το μπλογκ όπως λέει και το όνομα του (blog =web+log) είναι ένας προσωπικός χώρος στο διαδίκτυο, ένα είδος ηλεκτρονικού ημερολογίου.

Υπάρχουν βεβαία και τα ειδησεογραφικά μπλογκς ή ιστοσελίδες. Αντιγράφω από την ελληνική έκδοση της wikipedia

“Τα ειδησεογραφικά ιστολόγια συνιστούν μία μορφή εναλλακτικής δημοσιογραφίας καθώς συμβάλλουν ουσιαστικά στον εκδημοκρατισμό της δημόσιας επικοινωνίας και συμπληρώνουν τις κλασσικές μορφές δημοσιογραφίας ουσιαστικά. [Δρ. Κ. Πατέλη- Η Δημοσιογραφία στον Ιστό]. Αυτό δικαιολογείται από το γεγονός ότι ένας δημοσιογράφος που γράφει σε μπλογκ δεν περιορίζεται από τη νόρμα και μπορεί να εκφράσει την άποψη του επάνω σε ένα θέμα από μία διαφορετική σκοπιά από την γενικά θεσμοθετημένη και κρατούσα, χωρίς συγχρόνως να περιορίζεται από ανώτερους του για το πως να εκφραστεί επάνω σε ένα θέμα….”

Η προσωπική μου άποψη είναι ότι όταν συγχέονται οι δυο όψεις του μπλογκινγκ, η προσωπική και η ειδησεογραφική γραφή, γίνεται συχνά επιζήμιο.

Έτσι λοιπόν ένα προσωπικό μπλογκ που αξίζει την προσοχή μας είναι αυτό όπου ο γραφών μεταφέρει την προσωπική του μάτια για θέματα ή καταστάσεις που αυτός επιλεγεί να σχολιάσει, χωρίς όμως γράφοντας να διεκδικεί τίποτα περισσότερο από αυτό ακριβώς, την καταγραφή της δικής του άποψης, οπτικής. αισθητικής, ή ότι άλλο προσωπικό θέλει να καταθέσει εκείνη τη στιγμή.

Αυτό προσπάθησα να κάνω εγώ όλα αυτά τα χρόνια. Όσοι κατά καιρούς μπαίνουν στο μπλογκ μου για να ενημερωθούν κάνουν μάλλον λάθος επιλογή. Το μπλογκ μου είναι προσωπικό με την πιο αυστηρή έννοια του όρου.

Από την άλλη ένα μπλοιγκ ή ιστολόγιο το όποιο θέλει να λέγεται δημοσιογραφικό, πρέπει να ενημερώνει για όσα περισσότερα μπορεί διατηρώντας όμως την αρχή της πολυφωνίας και της αντικειμενικότητας.

Καλύτερο παράδειγμα αυτού του είδους τοπικού δημοσιογραφικού μπλογκ είναι ο Πληροφοριοδότης , μια πολύ αξιέπαινη δημοσιογραφική προσπάθεια όπου φιλοξενείται ένα ευρύ φάσμα απόψεων για τοπικά θέματα. Αντίστοιχα καλή προσπάθεια γίνεται και από το verianews, αν και στα πρώτα του βήματα.

Υπάρχει όμως και μια τρίτη κατηγορία μπλογκς , η πιο επιζήμια για την γνώμη μου, όπου συγχέει τα δυο προηγούμενα είδη, όταν δηλαδή κάποιος χρησιμοποιεί το δήθεν ενημερωτικό του μπλογκ για να περνάει τις δίκες του απόψεις στην καλύτερη περίπτωση, ή να κάνει στοχευόμενη- συχνά πληρωμένη- προπαγάνδα στη χειρότερη.

Δυστυχώς υπάρχουν αρκετά παραδείγματα τέτοιων μπλογκς στον τόπο μου, και το φαινόμενο με λυπεί ιδιαίτερα.

Σταματώ εδώ, δεν θέλω να γράψω περισσότερα, κατέθεσα(όπως πάντα κάνω)τη δική μου οπτική για το φαινομενο μπλογκινγκ και τίποτα περισσότερο.

Εις μνήμην ΕΒΖ.

(Άκρως προσωπικό.)

Οι πλατφόρμες φορτωμένες με τεύτλα (πατζάρια όπως τα λέμε εμείς) είναι από τις πρώτες εικόνες της ζωής μου που θυμάμαι, στην αυλή του σπιτιού μας οπού τις άφηναν από βραδύς για να ξεκινήσουν νωρίς το άλλο πρωί για το εργοστάσιο ζάχαρης και η γλυκιά μυρωδιά που τα φρεσκοκομμένα τεύτλα ανέδυαν, μου φαίνεται ακόμη η ομορφότερη μυρωδιά στον κόσμο. Θυμάμαι τη γιαγιά μου να κλέβει ένα δυο παζάρια για τα γουρούνια μας, θυμάμαι τον πάππου μου να ανησυχεί αν δεν γέμιζε η αυλή και ο δρόμος με πλατφόρμες, τον πατερά μου με μαεστρία να φέρνει την τελευταία καρότσα μέσα στην αυλή , τον θειο μου να έρχεται τα βράδια σκονισμένος με τη πατζαρομηχανη.

Για της οικογένεια μας, για του Λιολιέους, τα τεύτλα ήταν κατι σαν την ιδία την ζωή. Γεννήθηκα, μεγάλωσα, έζησα περιτριγυρισμένος από Unimog πλατφόρμες, και πατζαρομηχανές. Δεν μπορούσε λοιπόν παρά να είμαι και κομμάτι της δικής μου ζωής.

Όλα μου τα παιχνίδια που έπαιζα σαν παιδί ήταν όλα σχετικά με πατζάρια. Τα κουβαδάκια μου και τα φορτηγάκια μου τα φόρτωνα πάντα με μικρές πέτρες και ποτέ με χώμα , γιατί ήμουν ήδη ένας πατζάράς! Με το ποδήλατο μου έκανα βόλτες στην αυλή ακλουθώντας γραμμές και να φαντάζομαι ότι οδηγώ πατζαρομηχανη.

Όταν άρχισα να μεγαλώνω και με έπαιρνε ο μπαμπάς μου του στα δρομολόγια στο Πλατύ, όπου ήταν το εργοστάσιο της ΕΒΖ , ήμουν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο. Όταν αρνούταν να με πάρει ακούγοντας τις προτροπές άλλων, ήμουν ο πιο δυστυχισμένος. Τα θυμάμαι τώρα σαν όνειρο.
Όταν πρωτομάθαινα να οδηγώ πολύ μικρός ακόμη οδηγούσα την μηχανή και οι δικοί μου την τάιζαν με τα σκόρπια παζάρια που με κόπο είχαν μαζέψει σε μικρές κόππες μέσα στο χωράφι.. Θυμάμαι τον λεβιέ του κομπλαρίσματος που ήταν πολύ σκληρός για τα μαλακά μου χεράκια . Λίγο αργότερα θυμάμαι να πηγαίνω τη μηχανή στο χωράφι όταν γυρνούσα από το σχολειό αν και ακόμη πολύ μικρός . Όταν είχε περιορισμό την Φορντ την βγάζαμε ως δεύτερη και την πήγαινα εγώ στο χωράφι. Ακόμη δεν μπόρεσα να καταλάβω πως ήταν οι ταχύτητες, ανάποδοι άγγλοι! Οι δε λεβιέδες για ξεφόρτωμα στα αριστερά, σκέτα θηρία.Θυμάμαι τα δρομολόγια στο εργοστάσιο με τα Ουνιμογκ και τη στενόχωρη για δυο ενήλικες καμπίνα τους, που έμοιαζε όμως με το δικό μου παιδιάστικο βασίλειο. Μου άρεσε πολύ θυμάμαι, να μένω μέσα όταν το φόρτωναν οι μηχανές.
Στο εργοστάσιο οι ώρες αναμονής ήταν πολύ διασκεδάστηκες. Έβλεπα πολλές πλατφόρμες πολλά πατζάρια, τρακτέρ ουνιμογκ ανθρώπους από κάθε σχεδόν χωριό του κάμπου. Αναμονή στην αλάνα, ζύγισμα, ξανά αναμονή μέσα, η στροφή. Το ανέβασμα στις ράμπες, το ξεφόρτωμα, τα χώματα που παίρναμε πίσω πριν το απόβαρο, όλα μια ιεροτελεστία.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ημέρα που φέραμε την καινούρια μας μηχανή- σχεδόν κοιμήθηκα μέσα στην καμπίνα της το προηγούμενο βραδύ, μη τυχόν και φύγουν χωρίς εμένα! Το πρώτο καλάθι που φόρτωσε , την πρώτη πλατφόρμα με όλο σχεδόν το χωριό να βλέπει.
Ούτε επίσης θα ξεχάσω ποτέ το με πόσο ανυπομονησία περίμενα να κλείσω τα 17 να βγάλω το δίπλωμα για τρακτέρ και πόσο χαρούμενες ήμουν όταν έκανα τα πρώτα μου δρομολόγια ως οδηγός πλέον ή την ημέρα που γύρισα από την Ιταλία και ανέβηκα γεμάτος λαχταρά στην πατζαρομηχανη.

Δεν σπούδασα , δεν έφυγα ποτέ από το χωριό, μονό και μονό γιατί η ζωή μου ήταν τόσο δεμένη με τα παζάρια που τίποτα και κάνεις δεν θα μπορούσε να μας χωρίσει. Γνώρισα τη γυναίκα μου στα πατζάρια, στο Unimog την ανέβασα σε πολλά απο τα πρώτα μας ραντεβού, γυρνώντας από το εργοστάσιο! Όλη μου η ζωή ήταν πάντα δεμένη σφιχτά με αυτή την καλλιέργεια. Τόσο πολύ που αργότερα οι πατζαράδες με τίμησαν κάνοντας με πρόεδρο τους.

Μια ζωή όμως που δεν ήταν και τόσο γλυκιά όπως η ζάχαρη, ή τόσο όμορφη όπως φαινόταν στα παιδικά μου μάτια.

Όπως βεβαία γίνεται συνήθως δεν άργησα να μεγαλώσω και να συνειδητοποιήσω ότι η ζωή δεν είναι όπως δείχνει. Τα μηχανήματα εκτός από απόλαυση είχαν και αβαρίες, τα Unimog είχαν ατυχήματα στο δρόμο, ένα δυστύχημα, μια παρ’ ολίγον τραγωδία. Και το κυριότερο δεν είχα ιδέα τότε, τι είναι γραμμάτια, αγροτική τράπεζα, χρέη.

Ύστερα από μια σειρά άθλιων κυβερνήσεων, ανόητης αγροτικής πολίτικης και εγκληματικών διοικήσεων στην ΕΒΖ, το όλο οικοδόμημα της παραγωγής ζάχαρης άρχισε να καταρρέει με αποτέλεσμα οι τιμές να πέφτουν συνεχώς για τους αγρότες τα εύκολα θύματα, ενώ αντίθετα οι εργαζόμενοι πρόσθεταν συνεχώς μπόνους και επιδόματα στους ήδη υψηλούς μισθούς τους , και οι προσλήψεις ατέλειωτες όπως ήταν φυσικό.

Σήμερα, έπειτα από όλα αυτά, η καλλιέργεια έχει απαξιωθεί τελείως τα χρέη πνίγουν τους εναπομείναντες τευτλοκαλλιεργητές, ιδιαίτερα εμάς τους τευτλοπαραγωγούς αλλά και την ιδία τη βιομηχανία. Είναι μάλλον αναπόφευκτο να κλείσει και αυτό θα είναι ένα ακόμη τεράστιο πλήγμα για την ελληνική ύπαιθρο.

Δεν το κρύβω πως αρχικά δεν λυπήθηκα όσο θα περίμενε κάνεις για αυτή την εξέλιξη. Η κακή πορεία μας τα τελευταία χρόνια, μας έφτασε στο σημείο σχεδόν να βλέπουμε την προοπτική αυτή ως λύτρωση. Σαν μια ευκαιρία να απαλλαγούμε από την «ασθένεια», αυτή που ένας καλός μου φίλος και «συνασθενής» την ονόμασε εύστοχα Πατζαρομανια, μια ασθένεια που αποκτήσαμε όσοι ασχοληθήκαμε με αυτή την δουλεία την οποία όμως εγώ την απέκτησα εκ γενετής.

Σήμερα όμως σερφαροντας στο ιντερνέτ, έπεσα σε αυτό το βίντεο-ντοκουμέντο και κυριολεκτικά πάγωσε το αίμα μου βλέποντας το .

Ένα σημαντικό κομμάτι, της δικής μου ζωής, σβήνει αυτές τις μέρες και εγώ είμαι πια πολύ αδύναμος για να μπορώ να το ξεπεράσω.

Μπράβο ΑΕΚ

Με αυτη της την ανακοίνωση η ΠΑΕ ΑΕΚ περιγράφει με πολυ σαφη τροπο την κατασταση -ντροπη για τη χωρα- που επικρατει στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Συγχαρητήρια στην ΠΑΕ ΑΕΚ για την πρωτοβουλία της αυτή. Περιμένουμε την ενεργοποίηση του πρωθυπουργού στο θεμα.

«Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ,

Μετά τα τελευταία επαναλαμβανόμενα κρούσματα βίας, διαφθοράς και αναξιοπιστίας που ταλανίζουν το ελληνικό ποδόσφαιρο, ως μια από τις ιστορικότερες και μεγαλύτερες ποδοσφαιρικές ανώνυμες εταιρείες της Ελλάδας, αναλαμβάνουμε την πρωτοβουλία να απευθυνθούμε προς εσάς και παράλληλα να παρακαλέσουμε για την άμεση και προσωπική παρέμβασή σας στην κατεύθυνση της άμεσης και ουσιαστικής εμπλοκής της Ελληνικής Πολιτείας προκειμένου να εκκαθαριστεί η κόπρος του Αυγεία που έχει συσσωρευτεί και απειλεί να μας καταπνίξει όλους.

Το ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο είναι ένας χώρος που όζει, όπου λαθροβιούν παρασιτικά και κακοποιά στοιχεία επιδιδόμενα σε ένα όργιο διαφθοράς υπό την πλήρη αδυναμία των θεσμικών οργάνων του ποδοσφαίρου να αντιδράσουν αλλά και την γενικευμένη πεποίθηση ότι στην Ελλάδα «έτσι λειτουργεί το σύστημα». Στην πραγματικότητα, στο ελληνικό ποδόσφαιρο μεταφέρθηκαν επί τα χείρω και διογκούμενες όλες οι παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας που οδήγησαν στην πλήρη κατάρρευση που ζούμε ως χώρα σήμερα: γενικευμένη ανομία, ευνοιοκρατία, μαύρο χρήμα, φορολογική ασυνέπεια, διαφθορά, εκβιασμοί, πεποίθηση ατιμωρησίας και όλα αυτά υπό το πλέγμα μιας γενικευμένης συνενοχής.

Όλα αυτά οδήγησαν στην πλήρη απαξίωση του λαοφιλέστερου αθλήματος στην Ελλάδα. Είναι διαπιστωμένο ότι με το ποδόσφαιρο – με τον ένα ή τον άλλο τρόπο – ασχολούνται στην Ελλάδα μερικά εκατομμύρια φίλαθλοι. Κυκλοφορούν οι περισσότερες αθλητικές εφημερίδες από όλες τις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε., ενώ υπάρχει και ένα τουλάχιστον συνδρομητικό τηλεοπτικό κανάλι με μερικές εκατοντάδες χιλιάδες συνδρομητές που επί της ουσίας στηρίζεται στο ποδόσφαιρο. Κι όμως, στα γήπεδα της Α’ Εθνικής Κατηγορίας (Superleague) δεν συγκεντρώνονται κάθε εβδομάδα περισσότερες από 50.000 - 60.000 φίλαθλοι συνολικά. Ο λόγος είναι απλός και αφορά στη συνολική ηθική κατάρρευση του αθλήματος στα μάτια του φίλαθλου κόσμου.

Προσφάτως γίναμε μάρτυρες θλιβερών και πρωτοφανούς χαρακτήρα επεισοδίων σε ένα από τα σημαντικότερα παιχνίδια του ελληνικού πρωταθλήματος, τα οποία μάλιστα έκαναν το γύρο του κόσμου για πολλοστή φορά. Εδώ και ενάμιση χρόνο φτάνουν συνεχώς στην Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία συστάσεις από την UEFA αναφορικά με αγώνες με προκαθορισμένα για στοιχηματικούς σκοπούς αποτελέσματα σε όλες τις επαγγελματικές κατηγορίες, ενώ είναι παγκοίνως γνωστό ανάμεσα στους έλληνες φιλάθλους ότι το Ελληνικό πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής Κατηγορίας είναι ο παράδεισος του παράνομου στοιχηματισμού για όποιον έχει τις «κατάλληλες πληροφορίες». Τις τελευταίες εβδομάδες η κοινή γνώμη της χώρας (και όχι μόνο η φίλαθλη Ελλάδα) γίνεται μάρτυρας συνομιλιών παραγόντων που κυκλοφορούν πλέον ελεύθερα και στο διαδίκτυο και παντού, όπου ευθέως γίνεται λόγος για αλλοιώσεις αποτελεσμάτων αγώνων, για επηρεασμό διαιτητών ακόμα και σε διεθνή παιχνίδια, και ο κατήφορος δεν έχει τέλος.

Η εύκολη απάντηση σε όλα αυτά θα ήταν να πούμε όλοι μας ότι πρόκειται για ένα θέμα του ποδοσφαίρου το οποίο θα το λύσουν τα ίδια τα θεσμικά του όργανα. Αυτή υπήρξε η στάση στρουθοκαμήλου της Ελληνικής Πολιτείας όλα αυτά τα χρόνια, η οποία επέτρεψε να επωαστούν όλα αυτά τα νοσηρά φαινόμενα που σήμερα μας απειλούν όλους, και είναι μια απολύτως εσφαλμένη στάση:

- Είναι εσφαλμένη διότι το ποδόσφαιρο στην ουσία επιχορηγείται και μάλιστα αδρά από την Ελληνική Πολιτεία μέσω της Ο.Π.Α.Π. Α.Ε. (δηλαδή με χρήματα των ελλήνων φορολογουμένων) με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Η δε φημολογούμενη από πλευράς της πολιτείας συρρίκνωση ή εξάτμιση της επιχορήγησης δεν αποτελεί λύση, αντίθετα όπως καθίσταται σαφές πολλαπλασιάζει τη συμπτωματολογία αυτών το αθλητικών καρκινωμάτων.

- Είναι εσφαλμένη διότι η απαξίωση του ποδοσφαίρου ως εμπορικού προϊόντος με τεράστιους τζίρους και κύκλο εργασιών αποστερεί από το κράτος φορολογικά έσοδα που θα μπορούσε να έχει και τα οποία σε συνθήκες υγιούς ανταγωνισμού θα μπορούσαν να είναι υπερπολλαπλάσια.

- Και τέλος, είναι εσφαλμένη διότι στο πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί η ελληνική κοινωνία σήμερα υπονομεύει στην πραγματικότητα το σύνολο των προσπαθειών της χώρας να βγει από την κρίση στην οποία έχει περιέλθει. Σε μια περίοδο που το σημαντικότερο πρόβλημα της χώρας είναι η κρίση της αξιοπιστίας της προς το εξωτερικό, αλλά και η προσπάθειά της να πείσει τους έλληνες πολίτες στο εσωτερικό της χώρας για την αναγκαιότητα αλλαγής νοοτροπίας και τη μετάβαση σε ένα καθεστώς υπευθυνότητας, ευνομίας και σεβασμού των νόμων, αυτό που το ελληνικό ποδόσφαιρο αναδύει είναι ότι αφενός μεν στην Ελλάδα υπάρχει ένα «κλειστό» σύστημα που ανατροφοδοτείται και παράγει ατιμώρητο διαφθορά, σήψη και οργανωμένη και κατευθυνόμενη βία, οι οποίες μάλιστα επιβραβεύονται και με τίτλους εντός αγωνιστικών χώρων αλλά και με «τίτλους τιμής» των υπευθύνων, με την ανοχή της πολιτείας και χωρίς κανένας να απασχολείται, και αφετέρου ότι την στιγμή που το κράτος απαιτεί τη μεγαλύτερη δυνατή υπευθυνότητα των πολιτών και τον σεβασμό των νόμων και την αλλαγή νοοτροπιών για την έξοδο από την κρίση, την ίδια στιγμή ανέχεται την λειτουργία ενός διεφθαρμένου συστήματος αποφεύγοντας να ασχοληθεί μαζί του, ενδεχομένως χρησιμοποιώντας το σκόπιμα και ως βαλβίδα εκτόνωσης κοινωνικών εντάσεων.

Όπως αντιλαμβάνεστε κ. Πρωθυπουργέ, η Ελληνική Πολιτεία βγαίνει από τη συγκεκριμένη κατάσταση πολλαπλώς ζημιωμένη και σε ηθικό και σε υλικό επίπεδο. Και φυσικά δεν μπορεί να επιτρέψει να διαιωνίζεται μια κατάσταση η οποία προσβάλλει βάναυσα και το κύρος της χώρας και τους ίδιους τους έλληνες πολίτες. Δεν μπορεί κατά συνέπεια να μένει άλλο απαθής απέναντι σε όλα αυτά τα φαινόμενα τα οποία ταλαιπωρούν και ταλανίζουν το ελληνικό ποδόσφαιρο σε όλα τα επίπεδα. Για πολλά χρόνια το ελληνικό κράτος θεωρούσε ότι μπορούσε να αντιμετωπίζει αυτό το θέμα με παρεμβάσεις ήσσονος σημασία και νομοθετικές πρωτοβουλίες, οι οποίες απλά ανέθεταν κάθε φορά στο λύκο περισσότερες εξουσίες για να φυλάει τα πρόβατα αποτελεσματικότερα! Το περίφημο νομοθετικά κατοχυρωμένο «αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου» κατέστησε το ποδόσφαιρο ένα άβατο που σήμερα στραγγαλίζει όλες τις υγιείς δυνάμεις μέσα στο κλίμα σήψης που επέτρεψε να ανατραφεί.

Νομίζουμε κ. Πρωθυπουργέ ότι αυτή είναι η καταλληλότερη στιγμή για την παρέμβαση της Ελληνικής Πολιτείας στο υψηλότερο επίπεδο, με την άμεση εμπλοκή σας στην κατεύθυνση της απόλυτης κάθαρσης στο χώρο του ποδοσφαίρου, εάν είναι ανάγκη και με θυσίες για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Στους προσεχείς μήνες η Ελληνική Πολιτεία πρόκειται να δώσει νέες άδειες στοιχηματισμού σε εταιρείες που σκοπεύουν να δραστηριοποιηθούν στο χώρο. Η δραστηριοποίηση εταιρειών στο συγκεκριμένο αντικείμενο υπό το συγκεκριμένο καθεστώς που επικρατεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο στην ουσία δεν θα είναι τίποτα άλλο από την επίσημη αδειοδότηση ενός μηχανισμού καταλήστευσης του ελληνικού λαού προς όφελος μερικών επιτηδείων.

Η Π.Α.Ε. Α.Ε.Κ. είναι μια από τις μεγαλύτερες ποδοσφαιρικές ανώνυμες εταιρείες της χώρας και ένας από τους συλλόγους που έχουν υποστεί τις συνέπειες της διαφθοράς και των μεθοδεύσεων στο Ελληνικό Ποδόσφαιρο, με απώλειες τίτλων και τεράστια οικονομική ζημία. Από πλευράς μας θα χαιρετίσουμε και θα συνδράμουμε κάθε πρωτοβουλία σας στην συγκεκριμένη κατεύθυνση την οποία και θεωρούμε πλέον επιβεβλημένη.

Με εκτίμηση,

Για την Π.Α.Ε. Α.Ε.Κ.

Ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου

Και Διευθύνων Σύμβουλος

Σταύρος Αδαμίδης»

Καρναβάλι Μελίκης 2011

Μετα απο πολλα χρονια το φετινο καρναβαλι της Μελικης ειχε παρα πολους επισκεπτες......ομως ολοι οι καρναβαλιστες ειναι πικραμενοι και αγανακτησμενοι με οσα εγιναν .Περιμεναν υπομονετικα ποτε να τελειωσει η παρωδια των χορευτικων για να παρελασουν.Αργησε για μια ακομη φορα ο Στεργιος Μπαρτζωκας να ανοιξει την παρελαση των καρναβαλιστων το θεμα ειναι οτι στα πληρωματα υπηρχαν μικρα παιδια και τα περισοτερα σημερα ειναι αδιαθετα στα σπιτια τους.Μπραβο στους συντελεστες για ολα και του χρονου να ξεκινησουν την παρελαση το βραδύ γιατι τα χορευτικα του λαογραφικου εχουν προτεραιότητα και η παρελαση των καρναβαλιστων ειναι απλα ετσι για να γεμιζει το προγραμμα τους.Ντροπη σας κυριοι γιατι απο αυτα που ειπαμε πριν 1 μηνα που μαζευτηκαμε με ολους του φορεις του καρναβαλιου μας υποσχεθηκανε οτι θα γινουν αλαγες.Αν δεν φυγουν τα αποστηματα απο το καρναβαλι θα αναγκαστουμε να αποχωρησουμε ολοι οι καρναβαλιστες.Τελος απο το 2005 σαν ξεσιλοιαστοι παντα μα παντα παιζουμε τα σατυρικα τραγουδια του Γεωργιου Μελικη ,αυτοι οι αθλιοι ποτε θα τα παρουσιασουν στο καρναβαλι μας Θασος Τυρναβος και Κοζανη παιζουν τα τραγουδια του μεγαλυτερου λαοφραφου της Ελλαδας και μεις στην Μελικη ακουμε ολες τις μαλακιες.....μακαρενα και ναχαμε να λεγαμε.Ντροπη σας εμεις εχουμε τον γκατζιο στις μπλουζες μας αλλα τα γαιδουρια ειναι ολου αυτοι που παραχαραζουν την ιστορια του μελικιωτικου καρναβαλιου γιατι το καρναβαλι της μελικης ειναι σατυρα και γελιο και οχι η συνεχεια του λαικου χειμωνα.

Το παραπάνω σχόλιο έγραψε ένας από τους καρναβαλιστές του ξακουστού μας καρναβαλιού. και το μεταφερω αυτουσιο. Δεν ξέρω τι ακριβώς έγινε, δεν μπορουσα να ήμουν παρων , αλλά το καρναβάλι μας για άλλη μια φορά πρέπει να ήταν υπέροχο, όπως φάνηκε από τη μετάδοση στο ιντερνέτ του Σωτήρη Μάνικα ο όποιος αξίζει πολλά συγχαρητήρια.

Ήθελα μαζί με τα συγχαρητήρια μου για όσους εργάστηκαν για την επιτυχία, να ενώσω και εγώ τη φωνή μου με όσους πιστεύουν ότι τα παραδοσιακά χορευτικά πριν από την παρέλαση των αρμάτων πρέπει επιτέλους κάποτε να σταματήσουν. Πάντα πίστευα ότι γίνονται μονό και μονό για να ικανοποιήσουν την ευαρέσκεια κάποιων επαγγελματιών της παράδοσης στον τόπο μας και δεν έχουν καμία θέση την ημέρα της παρέλασης.

Αντιθέτως θα πρέπει να γίνεται ξεχωριστή εκδήλωση-γιορτή για τους συνεχιστές της παράδοσης του τόπου μας. (Όχι τους επαγγελματίες. επιμένω)

Και δυο ακόμη σύντομα σχόλια.

- Ο στίχος του κάρου έχει χάσει σε μεγάλο βαθμό το χιούμορ του. Ιδιαίτερα φέτος μου φάνηκε εντελώς εκδικητικός.

- Κατώτεροι των περιστασεων για άλλη μια φορά οι εκφωνητές . Το είπαμε και πέρυσι, επιτέλους όχι άλλο… Μπαρτζωκα...

Απολαυστε την μεγαλη παρελαση εδω:

Καλόηρος.

Οσοι με ξέρουν, ξέρουν ότι γενικα με τη λαογραφία δεν τα πάω και πολύ καλα. Σπάνια ενδιαφέρθηκα για τοπικά δρώμενα, ή παραδοσεις, ενω δεν το κρύβω οτι από θεωρητικης αποψης αντιτίθεμαι οταν η παλαιολαγνεία γίνεται τροχοπέδη σε μια κοινωνία . Για αυτο λοιπόν δεν εχετε δει καμια αναφορά του μπλογκ μου σε παραδοσεις, παρότι το χωριο μου εχει να επιδείξει ανεκτίμητο έργο σε αυτο τον τομέα, μέσω κυρίως του ξακουστού Λαογραφικού ομίλου Μελικης και περιχώρων.

Αυτοι όμως οι Θρακιώτες είναι απίθανοι, απολαύστε τους!

Το βίντεο είναι από το έθιμο του καλόγερου που γίνεται κάθε χρόνο τη δευτέρα πριν την καθαρή δεύτερα από τους Θρακιωτες του χωριού μου. Τα έθιμα τους είναι απο τα λίγα που μου αρέσουν πολύ.

Ίσως φταίει το γεγονός οτι το σπίτι των παππούδων μου βρίσκεται κοντά στη "θρακη" μας.

Και ισως μια μέρα, ίσως, και το δικό μου σπίτι γίνει εκεί.

(Το υποσχέθηκα στον Βασιλάκη μου ήδη..)

Να καταργηθεί αμέσως ο γελοιοποιούμενος θεσμός του συμπαραστάτη του δημότη.

Πρός Γιάννη Ραγκούση, υπουργό Εσωτερικών Δημοσίας διοίκησης και αποκέντρωσης.

Αξιότιμε κ. Υπουργέ.

Η μεγάλη θεσμική μεταβολή που πραγματοποιείται επί των ημερών σας, το πρόγραμμα Καλλικράτης. βρίσκεται πλέον σε εφαρμογή και οι νέοι δήμοι κανουν τα πρώτα τους βήματα. Με δυσκολίες πολλές βέβαια και μερικά αναπόφευκτα προβλήματα, αλλα είναι κοινή αίσθηση ότι προχωράει σε γενικες γραμμές καλά . Ήδη οι πολίτες έχουν αρχίσει να βλέπουν τα πρώτα οφελη, ενω το κράτος θα εξοικονομήσει σημαντικά ποσά απο τον περιορισμό των δαπανών.

Υπάρχουν ομως όπως είναι λογικό και κάποια σημεία που θα χρειαστούν επανεξέταση.

Το πιο χαρακτηριστικό κατά τη γνώμη πολλών είναι ο νέος προτεινόμενος θεσμός του συμπαραστάτη του δημότη και τις επιχείρηση

Μπορεί να φανταστεί κανείς τις προθέσεις σας όταν δημιουργούσατε αυτή τη θέση, ότι θα λειτουργούσε δηλαδή σαν ένας κρίκος μεταξύ δημοτικής αρχής και πολιτών στα πρότυπα του πολύ πετυχημένου θεσμού του συνηγόρου του πολίτη.
Σαν ιδέα δεν είναι άσχημη αλλά δεν υπολογίσατε ότι στη πράξη θα λειτουργούσε εντελώς αντίθετα.

Στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων έως τώρα, μέσα από την διαδικασία εκλογής του συμπαραστάτη ο θεσμός απαξιώθηκε στην πράξη, ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου διακωμωδήθηκε .
Στους περισσότερους δήμους η θέση λειτούργησε ως πλυντήριο πολίτικων υποχρεώσεων, ως μια ακόμη αδιαφανή πρακτική πολιτικής συναλλαγής που λίγη σχέση έχει με το νέο πνεύμα που προσπαθείτε να περάσετε στη δημόσια διοίκηση της χωράς.
Νομίζω πως πρέπει να καταργηθεί αυτή η θέση εδω και τώρα, πριν δημιουργήσει πολύ περισσότερα προβλήματα από όσα ήδη έχουν παρατηρηθεί και πολύ περισσότερα από αυτά που καλείται να αντιμετωπίσει.

Με τιμή
Νίκος Λιολιόπουλος, δημότης Αλεξάνδρειας.

Την παραπάνω επιστολή έστειλα στο μειλ του υπουργού με αφορμή όσα διαβάζω και όσα ακούω τον τελευταίο καιρό
Είναι κοινή διαπίστωση πως ούτε ο δικός μας δήμος ξέφυγε από την λογική αυτή δυστυχώς .Αυτό βεβαία δεν χει να κάνει με τα προταθέντα πρόσωπα που είναι καθ' όλα άξια, αλλά με την ιδία την διαδικασία εκλογής τους....