Άτιτλο. (Δε βρισκω τίτλο....)

Διάφορες σκέψεις που έκανα σήμερα. Έτσι για πλάκα τις γράφω εδώ.. Η μάλλον , δουλεία δεν είχε ο διάολος...

-Ο Γιώργος Παπανδρεου σχίζει στο ξεκίνημα . (Ήθελα και τη Δαμανάκη όμως ρε γαμώτο….)

-Ο Ξυνιδης γραμματέας! Πολύ χάρηκα. Μπράβο ρε Γιώργο.(Krogia)

-Ποσο θράσος να έχει άραγε ο Σαμαρας να βάζει για αρχηγός στη Ν.Δ;

-Μπραβο στην κυβερνηση για τη θεση της στο θέμα Stage .

-To "heavy cross¨" είναι μεγαλο τραγούδι.

-Δώστε όσα υποσχεθήκατε και μη φοβάστε το χρέος. Κόψτε δαπάνες και βαλτέ φόρους, η κοινωνία πρέπει να ανασάνει.

-Μπράβο ρε Χρυσοχοϊδη. Παίρνω πίσω όσα κατά καιρούς έχω πει.

-Μακάρι να προχωρήσει ο Καποδίστριας 2 πριν τις εκλογες του 2010. Βαρέθηκα να κυνηγώ ανεμόμυλους στη Μελίκη

-Για πρώτη φορά μετά από χρόνια φαίνεται να έχουμε σοβαρό υπουργό και υφυπουργό γεωργίας, που να έχουν καλή γνώση του αντικείμενου.

-Τα υβριδικά είναι χαζομάρα. Καλη η οικολογία αλλά Υπουργός χωρίς μερσεντα ή μπεμβεδαρα δε λέει…

-Δεν θα θελα με τίποτα να είμαι νεοδημοκράτης. Ποιον να ψηφίσεις για αρχηγό απ αυτούς! Αν ήταν αρχηγός την ΝΔ ο Κωστης Χατζηδάκης πάντως θα αποτελούσε πειρασμό για μένα .

-Ένας θεός ξέρει πως θα τα βγάλω περά και αυτό το χειμώνα...

-Να μη ξεχάσω να παίρνω την Ελευθεροτυπία τις Παρασκευές.

-Πρέπει να είναι πολύ κουραστικό να είσαι βουλευτής. Ούτε ένα τηλέφωνο δεν προλαβαίνεις να πάρεις σε κανένα φίλο. Ενώ πριν…

-Αν πρέπει να περιγράψω με μια λέξη την πολιτική μου ιδεολογία, θα έλεγα «Μανδραβελης»

-Αν βρέξει πολύ, την έχουμε δύσκολα.

-Ο θρύλος θα παίξει μπάλα με τον Ζικο. Ο ΠΑΟΚ ΔΕΝ θα παίξει ποτέ μπάλα με τον Σαντος.

-Το μυαλό μου δε λέει να στρώσει.(personal)

-Alarm. Δεν πρέπει με τίποτα να ξαναπαχύνω. Έβαλα 5 κιλα. Δίαιτα!

-Ανακάλυψα και άλλα ενδιαφέροντα blogs. Θέλω μισή ζωή να τα διαβάζω όλα!

-Η «βιολιστής στη στέγη» γράφει απίστευτα.

Επίλογος:

-Πρέπει οπωσδήποτε να βρω ένα σοβαρό θέμα για ανάρτηση επειγόντως!

(Κοιτάτε να αφήνετε κανένα σχόλιο, γιατί αλλιώς με πιάνει μελαγχολία όταν δεν το κάνετε !)

Midnight addition.

"Πουλάμε τρέλα".

Λένε πως μια εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις. Πράγματι .

Πανε δύο μέρες που προσπαθώ αλλά αδυνατώ να βρώ λέξεις για να περιγράψω αυτή τη φωτογραφία που τράβηξα προχθές από το σχολειό του χωριού μου.

Το μόνο θα πω είναι ότι ντρέπομαι.
Για την παιδεία μας μου κατάντησε να «πωλείται τρέλα», στο ίδιο σχολειό που έως πρόσφατα έβγαζε επιστήμονες…

Για την κοινωνία μας που ανέχεται και αναπαράγει τον χαβαλέ….

Για τους γονείς των παιδιών που είδαν αυτό το πανό επί δυο μέρες στο σχολειό…

Για τους καθηγητές των παιδιών που επέτρεψαν αυτό το αίσχος …


Αλλά όχι για τα παιδιά.
Αυτά είναι τα μόνα που δεν φταίνε...



Εδώ μπορείτε να δείτε σχόλια φίλων μου στο facebook για το πανό

Οικογενειοκρατία στην Ελλάδα. Ο Γιώργος, η Ντόρα και τα ..παιδιά των Διαιτητών. Ένα σχόλιο.

Υποστήριξα σφοδρά τον Γιώργο Παπανδρέου έχοντας εμπιστοσύνη στις αρετές του και μια διαίσθηση ότι πρόκειται για άτομο ριζοσπαστικό, όπως τουλάχιστον εξέφραζε την πρώτη περίοδο της της αρχηγίας του στο ΠΑΣΟΚ. Τα πρώτα σημάδια γραφής με την επιλογή της σύνθεσης της νέας κυβέρνησης καθώς και οι αποφάσεις των πρώτων ήμερων δείχνουν να με δικαιώνουν από πολύ νωρίς

Όλο αυτό το διάστημα όμως υπήρχε κάτι που με βάραινε. Το γεγονός ότι ο Γιώργος είναι γιος και εγγονός πρωθυπουργού, οπως και ο προκάτοχος του στο μέγαρο Μάξιμου,ανιψιός πρωθυπουργού. Πιστεύω πως η οικογενειοκρατία, το πιο εξόφθαλμο γνώρισμα της ευνοιοκρατίας σε μια κοινωνία, της οποίας η ταξική διάρθρωση εκλαμβάνει όλα και μεγαλύτερες διαστάσεις, αποτελεί μάστιγα για τον τόπο.

Την ανησυχία μου επιδεινώνει τον τελευταίο καιρό η επικείμενη ανάληψη της αρχηγείας της νέας Δημοκρατίας από την κόρη του πρώην προέδρου της και πρωθυπουργού Κ.Μητσοτάκη. Η εξέλιξη αυτή είναι σίγουρα αποθαρρυντική.

Παρακολουθώ χρόνια την πορεία της Ντόρας Μπακογιάννη και δεν το κρύβω ότι μ αρέσει. Το γεγονός ότι αντιτάχθηκε συχνά σε λαϊκισμούς αλλά και ακραίες συντηρητικές συμπεριφορές, καθώς και η πιστή της στις αρχές τη φιλελεύθερης παράταξης, είναι στοιχειά που τις προσδίδουν την εικόνα μιας πολύ καλής και ελπιδοφόρου πολίτικου, σε αντίθεση μάλιστα με τον προκάτοχο της(όπως όλα δείχνουν) Καραμανλή τον νεότερο, ο όποιος υπήρξε επιρρεπής τόσο σε λαϊκισμούς όση και σε λογικές διόγκωσης του κρατισμού.

Ίσως μάλιστα όπως συμβαίνει και στην περίπτωση του Γιώργου, το γεγονός ότι είναι κόρη Πρωθυπουργού να αδικεί την προσωπικότητα της.
Ας μη κρυβόμαστε όμως, η πολιτική τους καταγωγή είναι βασικό στοιχειό της αναρρίχησης τους στην ηγεσία των κόμματων τους και στην πρωθυπουργία( στην περίπτωση του νέου πρωθυπουργού) και χωρίς αυτή δεν θα είχαν πιθανότατα ποτέ την εύκαιρα να είναι όπου βρίσκονται σήμερα.

Η περίπτωση των αρχηγών όμως είναι το λιγότερο. Η απαξίωση του εκπαιδευτικού συστήματος και η ταξική διάρθρωση της κοινωνίας μα οδηγούν όλο και περισσότερο στο να βλέπουμε φαινόμενα οικογενειοκρατίας . Φανταστείτε πόσο άσχημο είναι να εκλέγονται βουλευτές- τεκνά βουλευτών που δεν έχουν ούτε καν τα τυπικά προσόντα, (να μην χρησιμοποιήσω άλλο χαρακτηρισμό). Πάμπολλα τα παραδείγματα, αρκεί να κοιτάξουμε γύρω μας, σίγουρα θα έχουμε υπόψη μας πολλά τέτοια

Το φαινόμενο όμως δεν απαντάται μονό στην πολιτική, αλλά και στην εκπαίδευση, στην επιστήμη, στις εταιρίες, ακόμη και στον αθλητισμό.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο αγώνας ποδοσφαίρου που παρακολούθησα πρόσφατα στην κρατική τηλεόραση όπου τον περιέγραφαν ανίδεοι και εμφανώς βραδύγλωσσοι παρουσιάστες γιοι παλαιών παρουσιαστών, ενώ κατά σύμπτωση και οι διαιτητές ήταν γιοι (κάκιστων) παλαιών διαιτητών.
Τα παραδείγματα είναι τόσα πολλά που είμαι βέβαιος πως άλλοι έχουμε πέσει θύμα κάποια στιγμή της ευνοιοκρατίας που επικρατεί στη χώρα μας.

Κλείνοντας θα ήθελα να κάνω την ευχή ότι η μεταρρυθμιστική διάθεση του Γιώργου Παπανδρέου θα είναι τέτοια που με την θέσπιση διαρθρωτικών αλλαγών στην κοινωνία με την επαναφορά της αξιοκρατίας, ιδιαίτερα στην εκπαίδευση, να γίνει απαρχή για το σταδιακό γκρέμισμα αυτού του σάπιου οικοδομήματος της ευνοιοκρατίας.
Αναμετρούμενος με την ιστορία ο νέος πρωθυπουργός θα έχει κερδίσει άξια μια θέση διπλά σε μεγάλους μεταρρυθμιστές, γκρεμίζοντας ένα σύστημα, το ίδιο που τον έφερε στην εξουσία.

Ίσως όλο αυτό να φαντάζει οξύμωρο και ακραία βολονταρισμό σενάριο.
Αλλά κάτι μου λέει πως θα τα καταφέρει…

Είσαι τόσο χαρούμενος όσο γράφεις?

Πριν από λίγο μου έκανε την παραπάνω ερώτηση μια φίλη στο chat του facebook όπου της απάντησα πως είμαι όντως πολύ χαρούμενος, για πολλούς λόγους.

Πρώτον η δικαίωση στην επιλογή μου στο πρόσωπο του Γιώργου Παπανδρέου και η εμμονή μου στην ορθότητα της επιλογής των μελών του ΠΑΣΟΚ για την αρχηγεία του κόμματος , τόσο το 2004 όσο και το 2007.
Ο εκλογικός του θρίαμβος απέδειξε πως ο Γιώργος είναι ένας πολιτικός που μπορεί να μιλήσει στην κάρδια του πολίτη και μπορεί να τον κάνει να τον εμπιστευτεί, δίνοντας του ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο


Δεύτερος λόγος για την μεγάλη μου χαρά είναι η εκλογή του νεαρού Αγγέλου Τόκα στην βουλή.
Γνώρισα τον Άγγελο το 2006 στην προσπάθεια ανασυγκρότησης, σε μια περίοδο όπου το ΠΑΣΟΚ ήταν ημηδιαλυμενο και δεν του έδινε σχεδόν κανείς σημασία.
Ο άγνωστος νεαρός που ερχόταν από τα πανεπιστήμια να βοηθήσει στην αναστήλωση του ΠΑΣΟΚ, με κέρδισε αμέσως με την απλότητα, την ευγένεια, αλλά πρώτιστα με το πάθος του για την πολιτική, την ωριμότητα του, αλλά και το εύρος των απόψεων του.

Η υποψηφιότητα του που στηρίχτηκε αποκλειστικά σε δίκες του δυνάμεις, μακριά από τζάκια και μηχανισμούς και στην μαχητική παρουσία του στο Νομαρχιακό συμβούλιο, γνώρισε αμέσως απήχηση στου Ημαθιώτες. Συνοδευόμενος απο μια παρέα νεαρών κυρίως παιδιών όργωσε τον νομό και κατάφερε μέσα σε λίγο καιρό να αναρριχηθεί στην τρίτη θέση του ψηφοδελτίου αποσπώντας την προτίμηση 11.500 περίπου συντοπιτών μας.
Ζήτησα από φίλους αλλά και συνεργάτες μου σε όλο το νομό τη στήριξη στο πρόσωπο του Αγγελου και την είχα απλόχερα παρότι πολλοί δεν τον γνώρισαν προσωπικά .Η εμπιστοσύνη τους στην κρίση μου με τιμά ιδιαίτερα και θα ήθελα από εδώ να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσους ψήφισαν τον Αγγελο.
Είμαι πολύ χαρούμενος για την εκλογή του αφού πιστεύω πως έχει λαμπρό μέλλον ως πολίτικος. Ευελπιστώ πως δεν θα αργήσει η ώρα που θα γίνει γνωστός στο πανελλήνιο. Θα είμαι ανιδιοτελώς δίπλα του όπου με χρειαστεί.


Ένας επιπλέον ιδιαίτερος λογος για τον όποιο είμαι χαρούμενος είναι ότι σε πολύ τοπικό επίπεδο συνέβησαν πράγματα στο αντίπαλο στρατόπεδο που θα οδηγήσουν σύντομα σε εξελίξεις, Χωρίς να θέλω να πάρω κανενός το μέρος, με ικανοποιεί ιδιαίτερα που με αφορμή τις κοινοβουλευτικές εκλογές ξεσκεπάστηκαν οι αριβίστες του τόπου που ανέβηκαν στην εξουσία με ξένες πλάτες, και αποδείχτηκαν τελείως ανίκανοι να την διαχειριστούν. Για όσους ανέλαβαν »εργολαβικά» την διάλυση του δήμου, νομίζω πως ήρθε η ώρα να απολογηθούν. Περισσότερα λίαν συντόμως.

Κλείνοντας την ανάρτηση μου θα ήθελα να πω δυο κουβέντες για την νέα κυβέρνηση.

Θεωρώ την συγκρότηση του υπουργικού συμβουλίου ένα σαφές σημείο γραφής του Πρωθυπουργού σχετικά με τις προθέσεις του για τον τρόπο και το ύφος διακυβέρνησης του.

Αναμένω από τον Γ.Παπανδρέου να δώσει την δική του σφραγίδα με τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης αρκετά διαφορετικής από όσες έχουμε ως τώρα συνηθίσει.

Αναμένω να μην χρησιμοποιήσει όσους έχουν διατελέσει υπουργοί επαλειμμένα δίνοντας το στίγμα της ανανέωσης, αναθέτοντας παράλληλα ς υπουργεία σε εκπροσώπους της νέας γενιάς πολιτικών από τους πολλούς που ευτυχώς εξελέγησαν αυτή τη φορά.

Θα ήθελα επίσης να δω να αναλαμβάνουν κυβερνητικές θέσεις άνθρωποι που δεν ανήκουν αποκλειστικά στο κόμμα καθώς και διαπρεπείς Έλληνες του εξωτερικού.

Καλό θα ήταν επιπροσθέτως ένα-δυο υπουργεία να διοικηθούν από μη πολίτικους, από επιστήμονες σαν και αυτούς που περιέλαβε στο ψηφοδέλτιο επικράτειας.

Η σύνθεση του κυβερνητικού σχήματος θα είναι ένα πρώτο δείγμα γραφής για τον νέο πρωθυπουργό, και επειδή ως γνωστόν η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, περιμένω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τον σχηματισμό κυβέρνησης.